Blackest Ever Black - She Died With Her Eyes Open

  Σε προηγουμενη αναρτηση ανεφερα πως το μεχρι τωρα εξαιρετικο label Blackest Ever Black καταπινει hype με τις χουφτες απο εντυπα και bloggers, με sold-out 12ιντσα απο το πρωτο γαμημενο 48ωρο, με support σε †Cut Hands ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ†, διατηρωντας ομως ανεπαφη τη χαρακτηριστικη σκατοψυχη αισθητικη του. 

 H πρωτη (και τελευταια) σκεψη που εσκασε στο μυαλουδακι μου κατα την ακροαση του She Died With Her Eyes Open ειναι πως τα πραγματα εξελισσονται πιο γρηγορα απο μια broadband. Θα παιξει επανασταση σε περιορισμενα downloads και δε θα προλαβω να τη κατεβασω. Γερασα. Πλεον ενα mixtape με Sutcliffe Jugend, Burzum, Nocturnal Emissions και Yellow Tears μαζι με 5-6 darkwave obscurities θεωρειται kewl. Ο συγχρονος πολιτισμος μου αφαιρεσε το αναποσπαστο δικαιωμα στη χαρα που εισπραττω οταν καποιος αγνωμονας με αποκαλει παιδοφιλο, ανωμαλο πρεζακια η εστω κατι τοσο ευφανταστο για τις μουσικες μου προτιμησεις. Ας ειναι. Μπορω να ζησω μ' αυτο. Ευκολα. Ειθε η Blackest Ever Black να ειναι το new black. 

She Died With Her Eyes Open CD-R (Blackest Ever Black - 2011)

V/A - Giallo

'Paradise is too perfect for humanity'

- Dario Argento - 

Giallo LP (Urashima - 2010)

V/A - Historische Aufnahmen-Historical Recordings

 Μουσειακο ντοκουμεντο η τρικλοποδια στους συλλεκτες. Δεν εχω τη παραμικρη ιδεα. Μονο ο Felix Kubin ξερει που ενω ισχυριζεται πως ανακαλυψε τις παρακατω ηχογραφησεις σε χρονοντουλαπα, οι πιο κυνικοι πιστευουν πως το Historische Aufnahmen ειναι μια ωμη, κατασκευασμενη φαρσα. 

 Ο,τι και να ισχυει, ο δισκος παρουσιαζει απιστευτο αισθητικο ενδιαφερον. Δε γνωριζω καποιον ανθρωπο που να διαθετει ενα ζευγαρι αυτια και να μπορει να αντισταθει σε μια τελετουργια Πυγμαιων απο τις αρχες του 20ου αιωνα, σε ενισχυμενους ηχους φυτοπλανκτον της θαλασσας του Μαρμαρα, στην επιδειξη ενος proto-synth για χαρη του Joseph Goebbels, σε μια νορβηγικη γιορτη φαλαινοθηριας η σε μια πρωιμη συνθεση του David Tudor που ακουγεται σα να βγηκε περυσι απο την Erstwhile. Αν κανω λαθος, τοτε χρειαζεται να βγαινω περισσοτερο.

Historische Aufnahmen-Historical Recordings LP (Gagarin Records - 2011)

V/A - Okkulte Stimmen-Mediale Musik: Recordings Of Unseen Intelligences 1905-2007

 Αν και το αποκρυφο παραμενει αναποσπαστο κομματι της πολιτισμικης ιστοριας, η αληθεια του παραμενει αμφιλεγομενη. Ευτυχως η συλλογη Okkulte Stimmen δε παιρνει μερος στη βαρετη μαχη μεταξυ πιστης και ορθολογισμου και απλα παρουσιαζει 64 ηχογραφησεις παραφυσικων φαινομενων (εξορκισμοι, ξενογλωσσια/γλωσσολαλια, διαλογοι μεταξυ ενδιαμεσων-πνευματων, δαιμονισμοι, EVP) που αποτυπωθηκαν με τον ενα η τον αλλο τροπο απο το 1905 ως το 2007. Ντοκουμεντο τρομου. 

Ακουστε το. Ειναι αναγκη να το ακουσετε. Αν δε μπορειτε, βρειτε τροπο. Αν χρειαστει πατηστε επι πτωματων. Παντως καντε το. Το χρειαζεται καθε κυτταρο της βαρετης υπαρξης σας. 

  

Okkulte Stimmen-Mediale Musik 3xCD (Suppose - 2007)

V/A - Music From Saharan Cellphones

 Μα τον Αλλαχ, δε μπορουσα να βρω πιο ταιριαστο post για παραμονη Χριστουγεννων. True ψυχεδελειες, νταουλια και ψυχεδελικα νταουλια (αντε και κανα-δυο ξεφραγα fruitylooped μπλιμπλικια) απο Βορεια και Δυτικη Αφρικη, βγαλμενα κατευθειαν απο τα memory cards των τοπικων κινητων. Οπως εχει πει πολυ ευστοχα ο φιλος Gizmo: Φωτια και παλουκι στους αλλοθρησκους. Χοτζας, γαμησι και πρεζα. Allahu Akbar.

Υ.Γ. Παρεπιπτοντως αυτη ειναι η 666η αναρτηση του blog. 

Music From Saharan Cellphones LP (Sahel Sounds - 2011)

V/A - Hate Tasting

 'I am free of all prejudices. I hate every one equally'

- W.C. Fields - 

Hate Tasting CD (Sickcore - 2010)

V/A - Broken Flag: A Retrospective 1982-1985

 "E οχι πατερα. Η αληθεια βρισκεται στη Broken Flag". Μονο τα παραφρασμενα λογια του Γιωργου Πετροχειλου στο 'Χουλιγκανς' αποδιδουν στο μεγιστο αυτο που ξεχυλιζει απο εδω μεσα. Ωμη αληθεια για τα ΠΑΝΤΑ, μεσα απο τα ματια καμμιας 20αριας πιτσιρικαδων με οξυμενη αντιληψη και απεγνωσμενες φωνες.

 Το πενταπλο κουτι της Vinyl On Demand εριξε φως στη παραγνωρισμενη ιστορια του ιστορικου label. Κατα συνεπεια, το ενδιαφερον των νεων θορυβαδων μετατεθηκε απο τους Wolf Eyes στους Ramleh, η κασετα αντικατεστησε το cd-r, τα synths εξαφανισαν τα laptops, το αρχικο νοημα της εξελιξης χαθηκε στη μεταφραση. 

 Χθες εξασφαλισα δυο εισιτηρια για το τριημερο event του Μαιου. Μολις εστειλα τα χρηματα και πηρα το ok, χορευα με το σωβρακο σα το Πετροχειλο στο 3:11 του παρακατω video. Χεστηκα για την εξελιξη.

Broken Flag: A Retrospective 1982-1985 5xLP (Vinyl On Demand - 2007)

V/A - The Fight Is On

 Εκτος απο ιστορικη συλλογη, το The Fight Is On ειναι και η διακυρηξη της ανεξαρτησιας του post-industrial απο το θορυβο. Οι συμμετεχοντες προσπαθουν να βγαλουν απο πανω τους τη ρετσινια της 'βαβουρας' (εκτος απο τους Coil που μεσα σε τριαμιση λεπτα ανοιγουν το δρομο στο Damion Romero) βρισκοντας παραλληλες μορφες εκφρασης του ανειπωτου. 

 Oι Organum ψαχουλευουν τη μαντρα των TNB, οι Nurse With Wound κοροιδευουν τη cartoon music, ο Lustmord επικαλειται τη Shiva και τελος οι Current 93 μου παραδιδουν το κομματι που θελω να παιζεται στη κηδεια/καυση/οπως σκατα ξεφορτωθειτε το κουφαρι μου.

The Fight Is On LP (L.A.Y.L.A.H. Antirecords - 1985)

V/A - Sonno Ferrum

 Η κακοσυναρμολογημενη Δευτερα Παρουσια του Sonno Ferrum φερνει σε περας ολες τις απροσδοκητες διασταυρωσεις μεταξυ ανθρωπου και μηχανης (σα μεσο επιθετικοτητας, αυτοματισμου και βιας) που εχουν φαντασιωθει ανα καιρους οι προπατορες του industrial. Δεν υπερβαλλω ουτε στο ελαχιστο. Η συλλογη χτιζει εξι ανωνυμες τσιμεντενιες νησιδες απο σιδεριες, βιοεμφυτευματα, συμπλεγματα και φαντασια για να αγγιξει τη νιρβανα του υπογραφοντα.
 Το tracklisting δεν αναγραφεται πουθενα, παρα μονο οι συμμετεχοντες, δινοντας ακομα μια πινελια αποστασιοποιησης των καλλιτεχνων απο τα δημιουργηματα τους. Μη τολμησετε να το χασετε, ιδιαιτερα αν πασχετε απο το συνδρομο της Κασσανδρας. Ο,τι προφητευσατε αποδεικνυεται αληθες.

Sonno Ferrum CS (Not On Label - 2011)
(You can buy a copy by sending an email to: npenttinen a t gmail dot com)

V/A - Redemption Vol. I 1986-1993

 Κωλοπαιδα. Εχετε φυγει σχεδον ολοι και με παρατησατε μεσα στη πλεμπα. Αφησατε πισω σας τα αποκαιδια της ανθρωπινης πανιδας που ξεχυθηκαν στους δρομους σα καταναλωτικα zombies αναζητωντας προσφορες αχρηστων προιοντων.  Εγω τουλαχιστον θα τη παλεψω παρεα με το Redemption Vol. I 1986-1993 μεχρι να βγω απ' αυτο τον αποπατο. Να δω εσεις τι θα κανετε χωρις Con-Dom και Final Solution και Haters, περιτριγυρισμενοι απο αγανακτισμενους σωσιες των Locomondo και απο μαυρισμενους γαμπρους με ροζαρια, σαγιοναρες και σηκωμενους γιακαδες.

P.S The tape is quite old and has serious dubbing issues, which lead the rip to excessive hiss and some really annoying volume dropouts. But I'm sure that you can live with that. You've heard worse.

Redemption Vol. I 1986-1993 CS (Zero Cabal - 1993)

V/A - Record Store Record

 

 Η τεχνη του ανεξαρτητου δισκοπωλειου εξυμνειται απο τα μικροφωνα του RRRon Lessard. H ατομαρα εκανε επιτοπιες ηχογραφησεις  μεσα σε πεντε χωρους λατρειας, καταγραφοντας ακυρες κουβεντουλες μεταξυ πελατων και προσωπικου, ηχους πακεταρισματος, χαρακτηριστικα γελια, βαριες προφορες και κλαμματα μωρων. Tο Record Store Record προσφερεται μεσα σε μια tote bag, κατα προτιμηση με πλατυ χαμογελο πωλητη. Shopping therapy με αυθυποβολη.

Record Store Record LP (RRRecords - 2011)

V/A - The Stormer

 Δεν υπαρχει κατι πιο αστειο απο το να λες στους ανθρωπους αυτο που δεν θελουν να ακουσουν. Να βλεπεις εκεινο το συγκεκριμενο σαστισμενο βλεμμα εστω για ενα δευτερολεπτο η τουλαχιστον μεχρι να συνειδητοποιησουν τι τους ειπες. Να μιλας με νεαρους γονεις για παιδοφιλια, σε θρησκοληπτους για αθεισμο, σε 'φιλελευθερους' για τις αψογες στυλιστικες επιλογες των Nazi, σε 'συντηρητικους' για την αναγκαιοτητα του πολυπολιτισμου. Η οποια κοσμοθεωρια σου γινεται ενας ευπλαστος πουρες απο σκατα, ετοιμος να φυγει στα μουτρα του συνομιλητη σου, μονο και μονο για τη χαρα του αντιλογου.

 Tribute λοιπον στον Ülex 'I Don't Give A Fuck' Xane η αλλιως Streicher -τον ανθρωπο που ουσιαστικα εκανε καριερα στο industrial/noise/PE λογω αυτης της αρετης- απο 16 projects που ξερουν να ξεχωρισουν το 'πνευμα των καιρων μας' απο το πνευμα αντιλογιας των καιρων μας. Το anti-zeitgeist της συλλογης The Stormer περιλαμβανει γνωστους (Deathkey, Grey Wolves, Gelsomina) και αγνωστους (Whitecastle, Odal, Narkoleptik) καλλιτεχνες που φαινεται πως ακολουθουν τα λογια του Jello Biafra στο Stars And Stripes Of Corruption: We don't destroy society in a day, unless we change ourselves first from the inside out.

The Stormer CS (Cult Cassettes - 2008)

Harald Grosskopf - Synthesist/Re-Synthesist

  Ενω το Synthesist ηχογραφηθηκε στο Βερολινο του '79, δεν διαθετει την σκοτεινη, αστικη αυρα των  albums που εμπνευστηκαν απο τη γερμανικη πρωτευουσα. Ακουγεται καθαρα τευτονικο μεν, ουτοπικο δε. Δεν προκειται να το βρειτε σε λιστες τυπου Krautrocksampler η σε καποια δισκοθηκη μεγαλοσυλλεκτη. Δεν απεκτησε ποτε cult status, δεν εγινε rarity τριψηφιων ποσων, ουτε ανηκει στη σπανια ρατσα των obscurities.
 Τι ωθει λοιπον τη RVNG Intl να επανακυκλοφορησει φετος το ντεμπουτο του Harald Grosskopf μαζι με ενα remix cd απο ονοματα του βεληνεκους των Oneohtrix Point Never, James Ferrarο, Stellar Om Source? Προφανως ο αερινος πειραματισμος του πρωτοτυπου φανταζει επικαιρος στα αυτια του hypnagogic underground. Ξαφνικα τα ραφια του new age θειου με τη καλοχτενισμενη αλογοουρα, το περιποιημενο μουστακι, τα σαλβαρια και τη σχολη yoga μεταμορφωθηκαν στη πιο cool κληρονομια.

Synthesist/Re-Synthesist LP&CD (RVNG Intl. - 2011)

V/A - Musica Futurista: The Art Of Noises

Βομβαρδισμος

Ω τι χαρα να βλεπεις να ακους να οσφραινεσαι

ολο αυτο ολο αυτο το τατατατατατα των

μυδραλιοβολων να ουρλιαζει χωρις ανασα

δαγκωματιες χαστουκια τσαφ τσαφ

μαστιγωματα χσστ-φσστ-πχχ-πχχ παραξενα

αλματα υψους 200μ. η ομοβροντια.

Πολυ κατω στο βαθος της ορχηστρας βαλτοι

πλατσουριζουν βοδια

βουβαλια

βουκεντρα καρρα πλατς πλουτς

τα αλογα

σηκωνονται

στα μπροστινα τους ποδια ταρατατζουμ

ταρατατζουμ μπαααμ.

-Filippo Tommaso Marinetti, 1912-

Musica Futurista: The Art Of Noises CD (Salon Recordings - 2004)

V/A - Degenerating Finland

 Εχω αρχισει να εκδηλωνω φετιχιστικες τασεις απεναντι σε οτιδηποτε Φινλανδικο. Πριν αρχισω λοιπον να τρεφομαι μονο με leipäjuusto μεσα σε σαουνες, προβαλλω το Degenerating Finland DVD-R στην δυστυχως μη φινλανδικης προελευσης τηλεοραση μου. 

 Οι εμφανιζομενοι καλλιτεχνες ειναι φυσικα οι γνωστες-αγνωστες λυσσασμενες μεγαλειοτητες που εισβαλλουν ανα καιρους σ' αυτο το blog (Bizarre Uproar, Grunt, Gelsomina) που μ' αφησαν με ανοιχτο στομα και τρεχουμενα σαλια στο διολου θεληματικο πηγουνι μου, αλλα και καποιοι αφανεις power electronics αντι-ηρωες (Above Suspicion, Squamata). Το highlight ανηκει στους Nihilist Commando και στον Mikko Aspa, που δειχνει στους απανταχου επιδοξους performers πως το μονο που χρειαζεται για να ξεσηκωσεις το κοινο σου ειναι μια φωναρα, ενα ζευγαρι aviators και ενα λερωμενο απο μπυρες φανελακι. Προσκυνω, υποκλινομαι, δηλωνω υποταγη.

Degenerating Finland DVD-R (Freak Animal - 2010)