Harappian Night Recordings - Chudail Kay Chutar

 Με artwork-φορο τιμης στο bollywood τρομο, καλο θα ηταν να περιμενετε τα παντα απο τo Chudail Kay Chutar. Απο ενθεογενες τσιφτεdelic και gamelan κλαπατσιμπανα εως μυστακοφορα riffs αλα Barış Manço και κραυγες τρελαμενου ιμαμη στη κορυφη του Holy Mountain. Το μοναδικο μελος των Harappian Night Recordings, Sayed Kamran Ali μεταμορφωθηκε πληρως σε ενα τερας με το θρασος των Sun City Girls και την ιδιοφυια των Nurse With Wound που διασκευαζει John Berberian. Chance Meeting On A Middle Eastern Rock Of Horse Cock Phepner And Merzbild Schwet. Απιστευτο.

Chudail Kay Chutar CS (Krayon Recordings - 2011)

Sir Richard Bishop - God Damn Religion

 Κατα την εναρξη του God Damn Religion, παρακολουθουμε τον Richard Bishop να μπαινει στο ορθανοιχτο στομα μιας πετρινης θεοτητας. Απο εκεινη τη στιγμη και μετα, μεταφερομαστε σε ενα μυστικιστικο  montage απο βουδιστικη, χριστιανικη, voodoo και hindu εικονογραφια, προσωποποιησεις του Κακου απο ολη την υδρογειο, γκραβουρες με σεξουαλικες απεικονισεις, weirdo δοξασιες, ακομα και ενα κηπο με τεραστια φαλλικα αγαλματα. 

 Η εκπληξη ομως ανηκει στο soundtrack του film. H Αυτου Μεγαλειοτητα του Bishop αγνοει επιδεικτικα τη κιθαρα για χαρη ενος πολυπολιτισμικου dark ambient που ενω στην αρχη σε ξενιζει, μετα συνειδητοποιεις πως ο τυπος συμπυκνωσε το καταλογο των Sun City Girls σε τριαντα λεπτα. Ο Sir του αμερικανικου underground μπορει να καταριεται τα θεια οσο θελει. Ειναι απο μονος του μια ολοκληρη θρησκεια.

God Damn Religion DVD (Locust - 2008)

To Live And Shave In L.A. - 30-Minuten Mannercreme

 Το πιο αποπροσανατολιστικο album των To Live And Shave In L.A. επανακυκλοφορησε προσφατα απο τη Hanson σε κασετα, προσφεροντας στο 30-Minuten Mannercreme την αναλογικη υφη που ελειπε απο το αυθεντικο cd. To album φαινεται σαν να βαζει το εκμαγειο του Faust Tapes στο κωλο του noise-rock των 90s, ενω το απαραιτητο λιπαντικο για την 80λεπτη λιαν επιπονη διαδικασια ειναι το σαλιο του αθυροστομου βοκαλιστα Tom Smith, που ωρυεται πανω απο τα ακομψα cut-ups. Αφορμη για να αρχισετε/κοψετε τα σκληρα ναρκωτικα.

30-Minuten Männercreme CS (Hanson - 2010)

Holger Czukay - Canaxis

 Λιγους μηνες μετα το σχηματισμο των Can, ο Holger Czukay παραμερισε για λιγο το ρολο του μεγαλυτερου μπασιστα ολων των εποχων και καταπιαστηκε με τη πρωτη μεγαλη αγαπη του. Το στουντιο. Στο Canaxis (το οποιο κυκλοφορησε το 1968 κατω απο το ονομα Technical Space Composer's Crew) συνεργαστηκε με τον παραγωγο Rolf Dammers και επλεξε ενα συρματινο διχτυ απο εθνομουσικολογικα πρωιμα samples και αιωνια tape loops. Το εγχειρημα ανοιξε το δρομο για τα επιτευγματα μυριαδων καλλιτεχνων, απο το My Life In The Bush Of Ghosts του Eno/Byrne μεχρι τα mixtapes του DJ Screw, χωρις ομως να αναγνωριστει ποτε επισημα απο τις λιστες με τα all-time classics.

Canaxis CD (Revisited - 2006)

Aaron Dilloway - Radio Nepal Vol. 1

 Η πρωτη αναρτηση απο το χωρο εργασιας μου ειναι γεγονος. Ναι, βαριεμαι τοσο πολυ. Μου φαινεται οτι θα το καθιερωσω. Αλλωστε δεν εχω και κατι καλυτερο να κανω, εκτος απο το να αγνοω επιδεικτικα τους ενοχλητικους πελατες. H κοσμοιστορικη αυτη αλλαγη για τα δεδομενα του Corrupted Delights εορταζεται με το Radio Nepal Vol. 1 του Aaron Dilloway. Επι 42 λεπτα, o πρωην Wolf Eye μουσμουλιαζει τα μυαλα του ακροατηριου του με ενα χοντροκομμενο collage απο τμηματα ραδιοφωνικων εκπομπων, παραδοσιακων μουσικων του Kathmandu, κωμικοτραγικων διασκευων σε πασιγνωστα pop ασματα, διαφημιστικων spots, υπογραμμισμενα με το γνωριμο μαρκαδορο λευκου θορυβου που μουτζουρωνει το μεγαλυτερο μερος των κυκλοφοριων της Hanson. Πρεπει να το ακουσετε για να το πιστεψετε.

Radio Nepal Vol. 1 CD-R (Hanson - 2005)

One Dark Eye - Transmissions Of Fistulae Auris

 To αλανθαστο γουστο του φιλου μου Otomo_Hava με οδηγησε για αλλη μια φορα στην αγορα ενος ηλεκτρακουστικου αριστουργηματος. Η NASA οφειλει να αποσπασει τον εγκεφαλο του με τον ενα η τον αλλο τροπο και να τον στειλει εμφιαλωμενο στο διαστημα ως υποδειγμα ανθρωπινης διανοησης.

 Στο Transmissions Of Fistulae Auris, ο Rodger Stella των Macronympha υποδυεται  -μεσω της περσονας του One Dark Eye- το ρολο του τρελου musique concrete επιστημονα που χαροπαλευει τυλιγμενος με χιλιομετρα μαγνητικης ταινιας. Η αποδοση του ρολου ειναι ακρως πειστικη, αλλα αυτο που προδιδει τον Stella, ειναι η μουντη ποιοτητα του ηχου-σημα κατατεθεν της Mother Savage Noise στα μεσα του '90. Αναμεσα απο τα χοντροκομμενα cut-ups και τις συγκοπτομενες harshιλες, υπταται μια post-industrial υποψια που ξεχωριζει αυτο το obscurity απο το 99% των κυκλοφοριων εκει εξω. Ελπιζω βεβαια να γνωριζετε πως να χειριστειτε τη συναντηση σας με κατι τοσο ξεχωριστο.

Transmissions Of Fistulae Auris CD
(Freak Animal / Industrial Recollections - 2010)

Sickness - Fuck Your Punk Rock

• Αν εισαι μικρη δεσποινιδουλα (εως 25 ετων)
  και θελεις ενα ευκολο χρηματικο δωρακι...
  το μονο που πρεπει να κανεις ειναι να με αφησεις
  να σου φιλησω και γλυψω τα ποδια...(αστραγαλο και κατω)
  και να μου παιξεις μαλακια με τα πατουσακια σου....
  τιποτα περισσοτερο δεν ζητω....οχι σεξ.... ουτε να γδυθεις....
  παιχνιδι σε χαλαρα πλαισια....ανθρωπινα....αισθησιακα....
  επαγγελματιες δεκτες υπο ορους.... οχι αντρες...οχι trans
  περιοχες κατα προτιμηση νοτιων προαστειων.... 
• Ψαχνω μια γυναικα με ανοικτο μυαλο,ενεργητικη η bi να τις αρεσει να φοραει strapon και να το χρησιμοπιηει σε ομορφα ατακτα αγορια οπως εγω,αν της αρεσει να υποτασει και να τιμωρει,ειμαι προθυμος. ειμαι ομορφοσ 35 χ οικονομικα ανεξαρτητος,ταξιδευω σε ολη την ελλαδα,συζηταω καθε fetix kai προτασεις. παρακαλω μονο γυναικες.ευχαριστω.
  ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ GAY ΟΥΤΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΟΝΟ, ΟΥΤΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ,υποτασομαι μονο σε γυναικες 
• Γεια σας ειμαι η γεωργια απο μεσολογγι, 64 ετων, με μεγαλω στηθος και τελειες αναλογιες, ψαχνω αλβανους για αγριες καταστασης. ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΗΝΥΜΑ. (ΜΟΝΟ ΑΛΒΑΝΟΥΣ) Ευχαριστω.
• ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΛΑΡΥΓΓΙ ΑΠΟ 28 ΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΠΟΙΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΥΣ ΜΕΧΡΙ 45, ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ, ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΟΡΙΑ ΠΟΥ Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕ ΞΕΡΕΙ ΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ, ΑΡΓΗΣ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕΡΗΣ ΠΙΠΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΕ ΧΥΣΙΜΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΑΡΥΓΓΙ. ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ, ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ Κ ΑΠΟ ΣΕΝΑ. ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
• ΤΡΕΙΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΑΡΕΣ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ, 19-21-22, ΚΑΥΤΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ, ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟΥ ΑΝΤΙΤΙΜΟΥ ΤΑ ΦΟΡΕΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΕΣΩΡΟΥΧΑ.
  ΑΝΤΡΕΣ & ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΘΑ ΣΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΜΑΣ!
  ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!! 

(Πραγματικες αγγελιες απο το cyber-hot-line.gr)

Fuck Your Punk Rock LP (RRRecords - 2004)

Rudolf Eb.er - Eden 13

 Ειναι αδυνατο να ακουσεις Rudolf Eb.er και να συνεχισεις τη ζωουλα σου σα να μη τρεχει τιποτα. Ιδιαιτερα στις 7.30 το πρωι. Ακομα απορω γιατι το κανω αυτο στον εαυτο μου. Βεβαια εχει πλακα να παρατηρω τις αντιδρασεις μου κατα την ακροαση του Eden 13, του οποιου το μεγαλυτερο μερος αποτελειται απο αμηχανη σιωπη. Δεν σας κρυβω οτι το δεξι μου ματι ξεφευγε απο τη βαρετη πορεια του πανω στην οθονη, θελοντας να αντιληφθει αν το cd player λειτουργουσε ακομα, ενω θα ορκιζομουν οτι του εδινα εντολη να επανελθει αμεσα. 

 Αυτη ακριβως ομως ειναι η μαγεια του Ελβετου αξιονιστη. Η μουσικη του -ειτε ως Rudolf Eb.er, ειτε ως Runzelstirn & Gurgelstock- προσταζει το σωμα του ακροατηριου του να επαναστατησει κατα του ζυγου των κατοχων του.

Eden 13 CD-R (Radical Matters - 2009)

T.E.F. - Consequences In Conversation

  Ενω το Τεξανικο underground επιμενει να κραταει το θορυβο του στα επιπεδα υγιεινης ενος βοθρου, o T.E.F. ακουγεται σαν να βγηκε μολις τωρα απο τη καραντινα. Αλλωστε, διατιθεται και για αγορα στο itunes store. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι το Consequences In Conversation ειναι ασφαλες για τη δημοσια υγεια. Πιστεψτε με, για να το ακουσετε χωρις κινδυνο, χρειαζεστε απαραιτητα αντιτετανικο εμβολιο. Απλα ο υπερκινητικος ιος του διαφευγει απο τη διαγνωση των πανεπιστημονων της Apple που το εχουν κατηγοριοποιησει ως electronic, alternative και κρατηθειτε για το καλυτερο... Ναι, το χαρακτηριζουν ως music!

Consequences In Conversation CD (Dada Drumming - 2010)

V/A - Helicopter, 2004

  Ο John Wiese μου θυμιζει τον πρωταγωνιστη του π. Ευτυχως για τον ιδιο, οχι φυσιογνωμικα αλλα αισθητικα. Ειναι μια ιδιοφυια που καταδιωκεται απο την χορογραφημενη αλληλουχια της μοναδας και του μηδενος. Η ψηφιακη παρανοια του ειναι προφανης στο label sampler Helicopter, 2004, το οποιο προβαρει τα καινουργια ρουχα του αυτοκρατορα σε ολα τα side-projects του καθως και σε 2-3 labelmates.   Στολιζει τους Sissy Spacek με digital grindcore, στυλιζαρει τους LHD με τη λειτουργια επιληπτικης harshιλας, ενδυεται lowercase αυτοσχεδιασμο στο ντουετο του με τον Koh ενω προς το τελος παραβιαζει τους καθωσπρεπισμους του πρωτοκολλου με τον Guilty Connector.
 Οι επιλογες της γκαρνταρομπας του Wiese ειναι χιλιαδες, απλα δεν ειμαι ακομα ετοιμος να διακρινω τις διαφορες. Το μονο που βλεπω ειναι ενα ξεβρακωτο κυριο να κυνηγαει αριθμους.

Helicopter, 2004 CD-R (Troniks - 2004)

Mlehst - An Old Broom Knows All The Dirty Corners

  Το An Old Broom Knows All The Dirty Corners του βρετανου Mlehst ειχε συμπεριληφθει σε μια παλαιοτερη παραγγελια μου ως δωρο του mailorder. Δεν θυμαμαι τι ακριβως ειχα παραγγειλει τοτε, παντως δεν του ειχα δωσει καμμια σημασια. Μεχρι και χθες το βραδυ. 

 Ακολουθησα το πρωτοκολλο που εχω επιβαλλει στον εαυτο μου για τις πρωτες ακροασεις ενος album και βρεθηκα μπροστα σε ενα απολυτα ελεγχομενο ψηφιακο περιβαλλον που συνδυαζει την στωικοτητα του Joe Colley, την υπουλη ηρεμια που ελλοχευει στις ηχογραφησεις του Rudolf Eb.Er, τη λεπτομερεια του Brandon LaBelle και το καυστικο feedback του Alvin Lucier. Με καποια πιθανη διαφορετικη μιξη, το cd θα μπορουσε να προκαλεσει ανευρυσμα σε χρονο dt, αλλα προς τιμη του ο Mlehst διαλεγει το δυσκολο δρομο της αναμονης. Προτιμαει να παραμονευει στο παρασκηνιο, περιμενοντας την επομενη φορα που θα κλεισουμε τα ματια μας επαναπαυμενοι.

An Old Broom Knows All The Dirty Corners CD (Belief Recordings - 2006)

Mark Durgan - Ploughing Furrows Into Rotten Burrows

 To "τεχνητο" εχει σταματησει προ πολλου να συναγωνιζεται το "φυσικο". Δεν αποτελει πλεον ενα κακεκτυπο του, ουτε μια εξιδανικευμενη version. Εχει αποκτησει δικη του υποσταση και χαρακτηρα, καλυπτει τις αναγκες που δημιουργησε το ιδιο, προβαλλεται στην αλλη πλευρα του καθρεφτη η ακομα καλυτερα, σε ενα αλλο καθρεφτη.

 Δεν μπορω να σκεφτω και να δωσω στο Ploughing Furrows Into Rotten Burrows ενα ευστοχο χαρακτηρισμο εκτος απο το τεχνητο περιβαλλον. Η δεξιοτεχνια και η διεστραμμενη αντιληψη του για το μεταβιομηχανικο ηχο, τοποθετει τον δημιουργο του, Mark Durgan (Putrefier, Nihilist Assault Group) στη λιστα με τους καλλιτεχνες που μπορουν να υπερηφανευτουν πως μολις ανακαλυψαν ενα νεο μουσικο τροχο. Τα μερη του ειναι πληρως συνθετικα, δεν χρωστανε τιποτα στη φυσικη επεξεργασια και εξελιξη, ενω χρησιμοποιουν το παρον μονο ως μακρινη αναμνηση. 

Ploughing Furrows Into Rotten Burrows LP (Pan - 2008)

Sissy Spacek - Beat

 Απο τη μερα που εφαγα τις πολιτισμικες καρπαζες του Sepsis, αποφασισα οτι θα περασω ενα μεγαλο μερος της επομενης χρονιας μαζευοντας τη δισκογραφια των Sissy Spacek. Ακομα και αν δεν ασπαζεστε την καθυστερημενη (χρονικα) επιφοιτηση μου, να περιμενετε spam απο τις κυκλοφοριες τους μεσα στο νεο ετος. Θα σας πρηξω.

 Ενω λοιπον η εορταστικη περιοδος ειναι η χειροτερη περιοδος για συναλλαγες μεσω ταχυδρομειου, ο απηυδισμενος καλοσυνατος κυριος που ολοι αγαπαμε να μισουμε, μου παρεδωσε χθες το Beat. Εδω ο Corrydon Morrau και ο John Wiese ανακυκλωνουν υλικο των Smegma και των Haters φτιαχνοντας ενα ατυπο tribute στους ηρωες τους. Η πρωτη πλευρα περιεχει ενα ογκο ασυμβατων μεταξυ τους samples (κινεζικα εγχορδα, ηχοι μιλιταριστικων τυμπανων, kazoo, βρωμιαρικα μπασα) που ενω προερχονται μεσα απο το σκληρο δισκο ενος laptop εξακολουθουν να ακουγονται τρομαχτικα ζωντανα. Στη δευτερη πλευρα της κασετας επικρατει παροξυσμος. Το ντουετο γινεται πιο Haters και απο τους Haters. Στρωμα πανω απο στρωμα πανω απο στρωμα πανω απο στρωμα θορυβου που στοιβαζεται σαν να μην υπαρχει αυριο. Φρικη. Δεν θα προλαβω να μαζεψω τη δισκογραφια τους.

Beat CS (777 Was 666 - 2010)

Sissy Spacek - Sepsis

 Θα μου επιτρεψετε να επιστησω τη προσοχη των απανταχου ηχοληπτων/μουσικων παραγωγων/μηχανικων ηχου. Μη τολμησετε να ακουσετε το Sepsis. Σας εκλιπαρω να μην το κανετε. Δεν θελω να μεσολαβησω στην παραιτηση απο τη καριερα σας. Το τελευταιο album των Sissy Spacek ειναι κατασκευασμενο με ακριβεια μικροχειρουργου, πλασμενο απο διαφανεις, γωνιωδεις επιφανειες που πετσοκοβουν τα τριχοφορα κυτταρα του εσωτερικου αυτιου χωρις αναισθησια. Μεσα στον ηλεκτρακουστικο πανικο θα βρειτε σκορπιες αναφορες στην ιστορια της musique concrete (Parmegianni, Dockstader) καποιες νυξεις στο καταλογο της Mego, αλλα αυτο που ξεχωριζει ειναι η λαμψη στο νυστερι και στο ματι του John Wiese. Μεσα στο top 5 του 2010 μακραν.

Sepsis CD (Second Layer - 2010)

Francisco Lopez - Untitled #104

Οσοι απο εσας εχουν συνδεσει το ονομα του Francisco Lopez με αποστασιοποιημενη sound art, ψηφιακη σιωπη και ελαφρως πειραγμενα field recordings, σας προτεινω  να ακουσετε εστω και φευγαλεα το Untitled #104. Εδω θα βρεθειτε αντιμετωποι με ενα αδιακοπο collage απο death metal riffs και blastbeats, τυλιγμενο σε μια συσκευασια δωρου απο λευκο θορυβο. 

 Μεχρι και τα πρωτα 15 λεπτα, τα επιμερους συστατικα ειναι ευδιακριτα. Μαλιστα μπαινεις και στο πειρασμο να το τριψεις στη μουρη του καθε τυπα που κυκλοφορει με χιλιοτρυπημενο μπλουζακι Cannibal Corpse. Στη συνεχεια η τριβη μεταξυ των riffs αποδεικνυεται καταλυτικη για την πιστοτητα τους, αφου το ενα αρχιζει να αιμορραγει πανω στο αλλο. Το μυαλο του ακροατη εχει ηδη γινει μαρεγκα, οποτε ο Lopez κλεινει το cd με το σημα κατατεθεν του. Σιωπη. Αβολη, αποστειρωμενη σιωπη.

 Απιστευτο album. Πιο μπερδεμενο και απο τις τρεχουσες διαθεσεις σας.

Untitled #104 CD (Alien8 Recordings - 2000)