Δε γνωρίζω αν η Strange Rules θα γίνει η Hospital Productions της Ευρώπης, αλλά σε επίπεδο επιληπτικού βομβαρδισμού με κασσέτες την έχει ήδη νικήσει κατά κράτος τελευταία, καλωσορίζοντας την πρώτη εκατοστάδα ετικετών της μέσα σε τέσσερα χρόνια λειτουργίας. Σε μια φάση μάλιστα είχε βάλει στο παλιό site ένα υποτυπώδες digital store, δίνοντας ευκαιρία απόκτησης ψηφιακής μορφής των -πάντα- εξαντλημένων τίτλων της. Έχω μια ασθένεια, δεν την έχω μόνο εγώ αλλά τελοσπάντων υπάρχει, και συνίσταται στην ενδελεχή εξερεύνηση όλων ανελλιπώς των τίτλων μιας εταιρίας αν μου κάνει έντονη εντύπωση έστω και μία κυκλοφορία της. O ιδιοκτήτης Zen Zsigo ονόμασε ένα project Cremation Lily και αυτομάτως η ανάγκη γεννήθηκε: θα ψάξουμε όλη τη Strange Rules, και ανάμεσα στους αγνώστους RVH, Purple Light, Royal Tropical Institute, Venus Receiver, Domestic Belt Flagellation (γαμώ τα ονόματα), Lunar Castration και άλλους εκατό νοματαίους που πρόκειται πιθανώς για τον ίδιο άνθρωπο, βρίσκουμε και παλαιότερους γνώριμους. Τον Jim Haras. Που το δικό του καλλιτεχνικό όχημα λέγεται Deterge. Μου αρέσει η φράση "καλλιτεχνικό όχημα".
Οι Deterge, μαζί ίσως με τους Skin Graft, τον John Mannion και δεκαπέντε άλλους, είναι για μένα το σήμα κατατεθεν της νέας αμερικάνικης ακραίας σκηνής των '10s (twenty-tens, αν και προτιμώ tenners ή tennies) που άκουσε πάρα πολύ το όλο αμερικάνικο ακραίο εξπεριμεντάλε του Emil Beaulieau, των Macronympha (πριν τα σπάσουν μεταξύ τους), των Taint, του Crank Sturgeon, το διάνθισε με τα αντίστοιχα 00's όργια των Wolf Eyes, Yellow Swans, το έδωσε για έγκριση στον Wiese και ήρθε να κατακτήσει την επόμενη γενιά. Με μια ταυτόχρονη σεμνή αγάπη στο power electronics (χωρίς τα φωνητικά να είναι αντιαθλητικά πολύ μπροστά), με ελαφριά ψυχεδελική εσάνς και γλυκό φλερτ σε πιο HNW ρομάντσα.
Κοινώς, είκοσι λεπτά αγνής υστερίας, πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε σε είκοσι λεπτά;
Substrate Catalyzation CS (Strange Rules - 2012)
