Harumi - s/t

 Επειδη τα τρεχοντα trends υπαγορευουν (λαικιστικη) οργη και (αδιεξοδους) αφορισμους, σκοπευω να αρχισω τις (αρρωστημενα) αισιοδοξες ψυχεδελειες. Ετσι. Για το παρτα. Πατηστε τους εκει που πονανε. Καλως η κακως η δικη σας ευτυχια σημαινει δυστυχια των αλλων. Ανθρωπινη σιχαμενη φυση. 

 Το ομωνυμο, μοναδικο album του Harumi ειναι τοσο φιλοδοξο που μονο το 1968 θα μπορουσε να εχει κυκλοφορησει. Σε οποιαδηποτε αλλη εποχη θα ειχε θεωρηθει παραφουσκωμενο. Μεσα στο κοινωνικο πανικο και τις αναταραχες, αυτο κανει ενα Magical Mystery Tour στην Arable Land. Ουτοπικη psych-pop με παραδοσιακες μουσικες της Απω Ανατολης, στουντιακα κολπακια ακραιου panning με την αισθητικη του θεατρου Noh, δυτικοτροπο freak-out απο ενα νεαρο Ιαπωνα.
 Οσο προχωραμε προς το τελος, ο δισκος σοβαρευει. Φευγει. Χαζευει. Κατρακυλαει σε ενα μπερδεμενο και ασχημο trip. Την εποχη των smileys, ο P-Orridge μιλουσε για αυτο με τα καλυτερα/χειροτερα λογια. Να γιατι. 

Harumi 2xLP (Verve - 1968)