Showing posts with label - Various Artists. Show all posts
Showing posts with label - Various Artists. Show all posts

20 February 2018

V/A - La Contra Ola - Synth Wave And Post Punk From Spain 1980-86

 Οσο συνεχιζονται οι εκσκαφες στα obscure 80s, τοσο η φαση θα μου θυμιζει το Τρελο Γουικεντ Στου Μπερνι. Οι εταιριες περιφερονται κουβαλωντας ενα πτωμα στους ωμους, το οποιο θα επρεπε να εχει θαφτει εδω και 30 χρονια. Ωστοσο δεν παραπονιεμαι, εχω ανακαλυψει τα οσα χαρη στις συλλογες τυπου Now That's What I Call Minimal Synth Volume Ταδε. 
 Στην περιπτωση της La Contra Ola, ξεθαβεται το DIY ρευμα της Ιβηρικης Χερσονησου, μιας σκηνης που αγνοουσα, περαν των τεραστιων Esplendor Geométrico, των Diseño Corbusier και των σαφως πιο pop, Oviformia SCI. Αναμεσα τους πεταγονται οι EBM αποπειρες των La Fura Dels Baus, το dark wave των Derribos Arias και η Pop Group-meets-Blurt-meets-ο,τι να ναι παρανοια των La T. Ομως ο πρωταγωνιστικος ρολος της συλλογης ανηκει στο γοητευτικοτατο ερασιτεχνισμο, φουλ στις σπαστες προφορες και στο ατσαλο sampling.

 An eye-opening compilation that showcases the spanish post punk scene, back at a time when the analog keyboards took over. Most of the acts deviate from their respective niche sound and they manage to strain an excess of ideas from their self-confined means. Somehow, the hummability of the tunes remain intact, even when the bands are frenetic or just plain weird. Of course the whole thing sounds dated, but that's exactly its charm.

La Contra Ola CD/2xLP (Les Disques Bongo Joe - 2018)

06 February 2018

V/A - Epicurian Escapism I

 "An extreme example of a saint who was truly zealous in the mortification of her flesh and senses is Saint Mary Magdalene de'Pazzi. 
 Born in Florence in 1566 of an aristocratic family, Caterina de'Pazzi was a religiously precocious child. At age 10 she made a vow of perpetual chastity, secretly whipped herself and wore a crown of thorns. Although her parents were unhappy with her behavior, they allowed her to enter a Carmelite convent where she chose the name of the holy harlot, Mary Magdalene. Due to the austerity of her life she soon gained a reputation for outstanding virtue. Frequently she experienced periods of 'rapture' during which she made predictions about the future. She reportedly was able to cure diseases; one procedure she followed was to lick the skin lesions of afflicted nuns, including one who was thought to have leprosy, and to suck the maggots out of skin ulcers. 
 At age 20 she declared that God had ordered her to eat only bread and water. Because of swelling in her feet she often crawled around the convent on all fours and kissed the feet of the bewildered nuns. Claiming that she was being hounded by devils, she frenetically and publicly whipped her body to chase them away and threw herself naked on thorn bushes until she was covered with blood. She burned her skin with hot wax and cajoled the novices in the convent to whip her and to step on her mouth. 
 At about age 37, emaciated and racked with coughing and pain, she took to her bed and did not leave it until she died four years later in 1607. Her painful gums were so badly infected that she could not bear to close her jaw, until her teeth fell out, one by one. Her body was covered with putrefying bed sores, but when the sisters offered to move her she warned them off for fear that by touching her body they might experience sexual desires. 
 Because of her virtuous life, her miraculous healing, her clairvoyance and the presence of a perfumed fragrance that emanated from her corpse, she was beatified by Pope Urban VIII in 1626. She was admitted to the company of the saints by Pope Clement IX, who issued a decree of canonization in 1668. A large statue of her holding a flagellant whip can be seen in her church in Florence where many people from around the world still come to pay her tribute."

(The extract is taken from the book "Bodies Under Siege: Self-Mutilation and Body Modification in Culture and Psychiatry" by Dr. Armando Favazza)

Epicurian Escapism I CD (The Epicurian / Silken Tofu - 2014)

03 February 2018

V/A - Epicurian Escapism II

 Η συλλογη Epicurian Escapism κυκλοφορησε το 2013 με αφορμη το ομωνυμο φεστιβαλ, παρουσιαζοντας την πολυπλευρη προσεγγιση των συμμετεχοντων πανω στο συγχρονο (post) industrial. Απο τοτε οι εξελιξεις ηταν ραγδαιες και τα ονοματα ανεβοκατεβηκαν την κλιμακα δημοφιλιας, με κορυφαιο παραδειγμα τον Trepaneringsritualen που αυτη τη στιγμη που μιλαμε απολαμβανει τα σαλονια των μεγαλων εταιριων.
 Oι υπολοιποι καλλιτεχνες παρουσιαζουν αυτο που ξερουν καλυτερα, με τους Ke/Hil σε ψυχροπολεμικο mode, τον Αnemone Tube σε δυο ελλειπτικα drones χωρις τρελες εκπληξεις, Post Scriptvm σε απονερα του Grey Eminence και Dieter Müh να μεγαλουργουν στο εικοσαλεπτο Bethlehem.

 The exemplary curated second volume of the infamous Epicurian Escapism compilations showcases a diverse roster of artists that serves both as a treat for the initiated and an introduction for the newcomer. If I had to pick only one track, I would get Dieter Müh's Bethlehem, which is an glorious mindfuckery in the vein of Maeror Tri and Unveiled. Luckily I don't have to.

Epicurian Escapism II CD (The Epicurian / Silken Tofu / Peripheral - 2013)

01 September 2017

V/A - Hour Of The Wolf

 "The old ones called it "the Hour of the Wolf". It is the hour when most people die, when most children are born. Now is when nightmares come to us. And if we are awake, we're afraid."

- Max von Sydow as Johan Borg in Ingmar Bergman's Hour Of The Wolf - 

Hour Of The Wolf CD (Freak Animal - 2013)

29 March 2017

V/A - Noise War

  Απαραιτητο ντοκουμεντο 90s διεθνους μπαχαλου, επιμελημενο απο τον Joseph Roemer των Macronympha. Eδω μεσα βρισκονται ολα οσα θα θελατε να μαθετε για το harsh noise και ντρεποσασταν να ρωτησετε.

 This is the shit that people warned you about, before it went meh and broke into a several hundred wanky sub-categories that make absolutely no sense. The perfect document of pure, unadulterated NOISE, with the caps button pressed and glued into position. This essential collection shows the similarities, highlights the differences and creates a continuum between the 90's underground and the current torrent of noisemaking.
 RIYL: Electricity, savagery, people throwing around stuff, awesomeness.

Noise War 5xCD (Audio Dissection / Industrial Recollections - 2017)

10 March 2017

Stratos Bichakis - Greek Ethno Music Location Recordings

 Π Α Γ Α Ν Ι Σ Μ Ο Σ  

 This one is a really special mixtape with trance-inducing archaic field recordings of greek folk and ritual music. The almost psychedelic effect of the performances is miles away from the hideous moussaka muzak that you will come across if you ever visit this shithole. This is the way, step inside. 

20 April 2016

V/A - Field Tales


 Η τεχνη της industrial συλλογης τεινει να εκλειψει, εφοσον δεχτουμε εκ προοιμιου πως industrial συλλογη θεωρειται αυστηρα και μονο κυκλοφορια βεληνεκους Neuengamme, War Against Society, Sex & Bestiality, Hated Perversions, Listen And Die και ολες αυτες που γουσταρει ο Mr. Schwarz, ενω οι ιδιοι οι δημιουργοι πιθανοτατα να εχουν ξεχασει την υπαρξη τους. Μιλαω για συλλογες με συγκεκριμενο οραμα που βαζει σε πλαισιο την επιμερους καυλα του καθε συμμετεχοντα και οχι label samplers και ξεπλυματα. 
 Καλο θα ηταν να μπει στη λιστα και η Field Tales. Αλλωστε τσεκαρει ολα τα κουτακια που εχω στο μυαλο μου για κατι τετοιο. Εξαιρετικο tracklisting με τεραστια ονοματα στα ντουζενια τους, αισθητικη που δε μενει κολλημενη στα 80s, τιμη στο discogs που δεν ειναι απαγορευτικη αλλα δε θα την επαιρνες και ΤΩΡΑ και μια Hospital Productions στα πιο trve της. Απολαμβανουμε ανευθυνα. 

Field Tales 3xCS (Hospital Productions / Peel Back The Sky - 2002)

06 March 2014

V/A - Ten Jin

 Εχω ξεστομισει δεκαδες φορες τη φραση 'θελω ΤΩΡΑ ολοκληρο το καταλογο της Urashima' και θα την επαναλαμβανω κατα προτιμηση φωναχτα καθε φορα που ανακοινωνονται επικειμενες κυκλοφοριες. Ναι ρε. Τα θελω ολα τελικα. Ακομα και τα Alo Girl. 
 Στη κορυφη της λιστας προτεραιοτητων βρισκεται η συλλογη Ten Jin, η οποια συστηνει εξι ανερχομενα ιαπωνικα power electronics ονοματα με εξι ελευθερες αποδοσεις του 80ς ευρωπαικου ηχου. O/oι  Les Champs Magnetiques τον μπασταρδευουν με japanoise, o Mordant Karma βαζει ακανθινο στεφανι στο μαυσωλειο της Come Organisation, o Ultimastanza προσκυναει το Anal Perversions και ουτω καθεξης. 
 Δε βγαινουν καθε μερα τετοιοι δισκοι. Παλι καλα βεβαια γιατι δε θα ειχαμε ουτε για τσιγαρα. Αλλα τα θελω ολα γαμωτο. Ακομα και τα Alo Girl. 

P.S. A huge thanks to Noise Nightfall for the rip and all its trouble. I truly appreciate this man!

Ten Jin LP (Urashima - 2014)

31 October 2013

V/A - Institute for Psychoacoustics & Electronic Music: 50 Years of Electronic & Electroacoustic Music at the Ghent University

Εγώ τα αρχικά IPEM τα γνώριζα να σημαίνουν Institute of Physics and Engineering in Medicine. Όταν είδα λοιπόν πως υπάρχει και τριπλός δίσκος IPEM, το μυαλό μου πρόλαβε στα πρώτα εννιά πικοδευτερόλεπτα να σκαρώσει ένα τεταμένο λογύδριο για το τι άλλο πια θα κοπεί σε βινύλιο σε αυτόν τον πλανήτη. Στο δέκατο πικοδευτερόλεπτο, που είχα πια διαβάσει πως IPEM stands for Institute for Psychoacoustics & Electronic Music, απλά ξύπνησε μέσα μου το φετίχ των προσεγμένων πανεπιστημιακών βινυλιακών εκδόσεων. Αυτό που ο όρος library music, αυτό (το επίμονο) που θες όλα τα GRM το ένα δίπλα στο άλλο, αυτό που ακαδημαϊκός μινιμαλισμός.

Ο τίτλος 50 Years of Electronic & Electroacoustic Music at the Ghent University δεν αφήνει και ιδιαίτερα περιθώρια επιπλέον επεξήγησης, οπότε ας αναφερθεί απλά το ότι όλα τα κομμάτια έχουν ηχογραφηθεί σε διάστημα 50 ετών στο studio του Πανεπιστημίου, είναι ως επί το πλείστον ακυκλοφόρητα, και πως ζήτημα να ήξερα πάνω από τρεις από τους δεκαεπτά συνθέτες που συμμετέχουν. Δεν είναι διαφορετικό από ο,τι φαντάζεστε: δικιά σας είναι η σειρά που θα ταποθετήσετε τις λέξεις contemporary, avant garde, experimental, minimal και musique concrète.

Προσωπικά έπεσα ξερός με το κομμάτι του Αργεντίνου Ricardo Mandolini (μιλάμε για παλαβά repeats), πράγμα που με οδήγησε σε αυτό το χρυσωρυχείο, όπου έχει ανεβασμένο το μοναδικό -μάλλον-album του, Elektro Akustische-Musik στην Edition RZ

Εδώ είναι η ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου της Γάνδης και εδώ αυτή της Metaphon. Άλλη μια ακαδημαϊκή Πέμπτη έφτασε στο τέλος της, συντονιστείτε μαζί μας για πολλές χαρούμενες ακαδημαϊκές Πέμπτες

Η αμέσως επόμενη δημοσίευση πρέπει να έχει μόνο ψεύτικες φωτογραφίες των The New Blockaders

50 Years of Electronic & Electroacoustic Music at the Ghent University part1 part2 3LP/2CD (Metaphon - 2013)

18 October 2013

V/A - Trevor Jackson Presents: Metal Dance 2

 Η αδιαπραγματευτη επιρροη του τριτου κυματος του industrial στο καθεστως των 4/4 ξαναυπογραμμιζεται απο τη Strut. Κατι σα το καταπτυστο 'να θυμουνται οι παλιοι, να μαθαινουν οι νεοτεροι' αλλα με vanilla bondage στο εξωφυλλο και με περισσοτερο στυλ, γιατι αν δε χορεψετε με στυλ, θα καταληξετε να χορευετε σαν εμενα οταν μεθαω. 
 Βεβαια η λιστα με τους συμμετεχοντες ειναι αρκετα εντυπωσιακη, με τους συνηθεις υποπτους να διαδεχονται σχεδον εναλλαξ τις εκπληξεις. Απο τη μπριζα των πρωιμων Ministry στις σιδηρογροθιες των Test Dept, απο τα νευρα των Skinny Puppy στην αλα Der Raeuber Und Der Prinz καιλα του Conrad Schnitzler, απο τα δερματινα παντελονια με 50 βαθμους Κελσιου των Front 242 στο αγχωτικο avant/punk/funk των Tuxedomoon, ετσι ωστε ο χορος να διατηρει αγερωχα τη φαση, χωρις ομως να λειπουν τα απαραιτητα μεθυσμενα παραπατηματα. Αν θυμαστε πασα λεπτομερεια απο το προηγουμενο βραδυ η δε πιεστηκατε να κανετε εμετο χωρις λογο, τοτε δε περασατε καλα. 

Trevor Jackson Presents: Metal Dance 2 CD/LP (Strut - 2013)

26 September 2013

V/A - Le Couperet: Music For The Crimes Of Dr. Petiot

 Ο Dr. Marcel Petiot δεν ειχε τις δημοσιες σχεσεις του θειου Charlie, το θεαθηναι του Ramirez η τη χωριστρα του Sagawa, οποτε δε καταφερε να μπει στο πανθεον των serial killers. Τη παρασταση εκλεψε η Εκθεση Ωμοτητων του Β' Παγκοσμιου, κατα την οποια o monsieur δηλητηριαζε και εκλεβε τα θυματα του, με την υποσχεση του ασφαλους περασματος απο τη Γαλλια στη Νοτια Αμερικη. 
 Αυτο ακριβως συνεβη και με το Le Couperet, τη συλλογη της Broken Flag που αφιερωθηκε στο ονομα του το 1983. Η ιστορια των Power Electronics δεν ηταν τοσο ευγενικη μαζι της, οποτε χαθηκε κατω απο τον ογκολιθο αντιστοιχων συλλογων. Η Neuengamme και η Trial By Ordeal ειναι καλα παραδειγματα. Τετοια φαση.
 Ελπιζω η προσφατη επανακυκλοφορια της σε LP να διορθωσει αυτο το λαθος. Αλλωστε, γελαει καλυτερα οποιος γελαει τελευταιος. Οπως ακριβως εκανε και ο Petiot λιγο πριν το δημοσιο αποκεφαλισμο του.

Le Couperet LP (Harbinger Sound - 2013)

17 September 2012

V/A - Come Again II

 Ξεχναμε το Volume I. Βρισκεται στα βρωμοχερα 63 ατομων πανω στο πλανητη. Απλα το χαζευουμε στο discogs και πεταμε καταρες προς ολες τις κατευθυνσεις, ακουγοντας σπασμενοι το Come Again II. Σε φυσιολογικες συνθηκες δε θα επρεπε να εχουμε κανενα παραπονο. Η συλλογη τα εχει ολα. Οσο Japanoise αντεχει ο οργανισμος το πρωι χωρις την απαραιτητη χορηγηση καφεινης, σωστο early-90s εξωφυλλο Trevor Brown, επαρκη αριθμο αντιτυπων για να ικανοποιηθουν οι περισσοτεροι βλαμμενοι εκει εξω. Ποιος ειπε ομως πως οι συνθηκες ειναι φυσιολογικες. Οι καταρες συνεχιζονται. 

Come Again II CD (Furnace - 1993)

16 August 2012

V/A - Chaos In Expansion

 'When one creates order, one creates more entropy as well -the boiling tea whose atoms are on the verge of dissolution regains its equilibrium if you place it in the refrigerator; but how much energy had to be spent to achieve this? Muscular articulation, movement of bodies, fabrication of machines, operating motors... We live in a universe where more and more entropy is being created -fragments of order here and there, whose coercitive force establishes an unimaginable chaos. When we realise that this chaos is irreversible, we understand that time could be defined as such: between a situation α and a situation ω, there exists a difference in entropy -this difference might also be called time.'

(Taken from the liner notes)

Chaos In Expansion CD (Sub Rosa - 1993)

08 July 2012

V/A - Ongaku 90: Underground Music From Japan

 H σειρα Ongaku της Hiruko Records συνανταει τα ιαπωνικα 90s, μετα το ψυχεδελικο οργιο του πρωτου volume και το νευροσπαστο post punk του δευτερου. Προς τιμη της εταιριας, η συλλογη δε κουτουλαει πανω στο σημα κατατεθεν ηχο της PSF (εκτος απο δυο αναποφευκτες μετωπικες με Fushitsusha και Ghost) αλλα σκαλιζει εξονυχιστικα τη δεκαετια που η τεχνολογια εγινε ακομα πιο προσβασιμη στα χερια των μουσικων. 
 Ετσι εχουμε minimal synth goes τιποτενιο ska απο Ryuichi Sakamoto, σαμπλαρισμενα βογγητα αυνανισμου απο Gerogerigegege, ανεραστο ΕΒΜ απο Takako Minekawa, απροσαρμοστη pop απο τη θεαρα Phew και αλλα 4-5 γοητευτικα αψυχολογητα κομματια που δε θα μπορουσαν να εχουν συλληφθει σε αλλο σημειο αυτου του πλανητη. Στερεοτυπο μεν, γεγονος δε.

Ongaku 90: Underground Music From Japan LP (Hiruko Records - 2012)

28 May 2012

V/A - Necropolis, Amphibians & Reptiles: The Music Of Adolf Wölfli

 Καμμια αμφιβολια. Ο Adolf Wolfli ηταν ψυχοπαθης. Περασε το μεγαλυτερο μερος της ενηλικης ζωης του σε ενα κοσμο δικης του επινοησης, γεματο απο αποκαλυπτικες παραισθησεις, μεσα σε φυλακες και ψυχιατρεια στα τελη του 19ου αιωνα. Τα χιλιαδες σχεδια και οι δυσνοητες παρτιτουρες ουρλιαζουν outsider artist, αλλα το οραμα του Wolfli ηταν πολυ πιο ολοκληρωμενο απο το μεσο καιδι που βρηκε συνειδητα καταφυγιο στην art brut. Εξου και το ενδιαφερον του Graeme Revell, των NWW και των DDAA για το ογκωδες εργο του δευτερου πιο δημοφιλους στο google Adolf.
 Το Necropolis, Amphibians & Reptiles αποκωδικοποιει το χαος των παρτιτουρων αποδιδοντας το με τσαλακωμενα νανουρισματα και παλιμπαιδιζουσες υποσιτισμενες μελωδιες αλα Residents. Δε προκειται να βρειτε γνωριμα χαρακτηριστικα των groups. Αλλα δεν ερχεστε εδω μεσα για κατι τετοιο, ετσι δεν ειναι.

Necropolis, Amphibians & Reptiles LP (Musique Brut - 1986)
Related Posts with Thumbnails
;