Vice Wears Black Hose - Part 4

 Η τηλεγραφικη προζα του Part 4 υποννοει πως το HNW 'supergroup' των Vice Wears Black Hose εχει στο μυαλο του ενα concept, το οποιο θα ολοκληρωθει μακρυπροθεσμα. To ντουετο θα μπορουσε καλλιστα να ξεπεταξει ενα ωριαιο δισκακι και να ξεμπερδευει (οπως συνηθιζεται στα walls), ομως αυτολογοκρινεται και κοβει τα περιττα λιπη, κρατωντας μονο την ουσια σε ενα εφταιντσο οχτω γαμημενων λεπτων.

Part 4 7" (Turgid Animal / GF Noise - 2011)

Churner / Soma - Archaic Times

 Επηρεασμενος απο τις συνεχεις αναφορες του ονοματος του στα forums, εψαχνα ενα σημειο εισοδου στην αχανη δισκογραφια του αμερικανου Churner. Διαβαζα για πρωτογενες harshιλικι, αδιαπεραστο HNW και ο,τι αλλο χρειαζεται να διαβασει ενας βλαμμενος για να ξεκινησει τη καταχρηση του λογαριασμου του στο paypal. Απλα αδυνατουσα να διαλεξω κατι απο τον ογκο των κυκλοφοριων του. Μιλαμε για 5 σελιδες στο discogs. Καταλαβαινετε λοιπον τη χαρα μου οταν το Archaic Times συμπεριληφθηκε σα δωρο σε προσφατη παραγγελια. Η τυχη μου εκλεισε το ματι προστυχα.

 Σ' αυτο το split με τον Ιαπωνα Soma (σωστα μαντεψατε, ουτε και εγω) ο Churner γυρναει το διακοπτη στη λειτουργια wall. Οχι ομως τοσο απροσπελαστο οσο αυτο πχ. των Four Flies. Το τοιχος ειναι ημιδιαφανες, σου δινει την ευκαιρια να κοιταξεις μεσα του καθως αλλαζει συσταση, διαθεση και χρωμα. Απο την αλλη, ο Ιαπωνας παταει με τεραστια επιτυχια στα χναρια του Koji Tano, δηλαδη δινει εμφαση σε ενταση και ογκο εις βαρος της λεπτομερειας. Δε παραπονιεμαι καθολου.

Archaic Times CD-R (Sodoma Record - 2011)

Mania / The Rita - Stockings From The Rear/True Ass Worship

 "Ενα κοριτσι μπορει να προσφερει περισσοτερες απο μια χαρες και η Αφροδιτη γιορταζεται σε πολλους ναους. Εγω θα αρκεστω στο πιο διακριτικο. Ξερεις, αγαπητη μου, κοντα στο βωμο της Κυπριδος υπαρχει ενα αντρο σκοτεινο οπου απομονωνεται ο ερωτας για να μας πλανεψει με ακομα περισσοτερη δυναμη. Αυτος ειναι ο βωμος στον οποιο θα προσφερω θυμιαμα. Εκει δεν συμβαινει η παραμικρη απρεπεια, Τερεζα. Αν οι εγκυμοσυνες σε τρομαζουν, σου εγγυωμαι οτι με αυτο το τροπο δε θα συλλαβεις ποτε. Το ωραιο σου παραστημα δεν θα παραμορφωθει ποτε. Αυτο που θεωρεις ως ο,τι πολυτιμοτερο εχεις θα διατηρηθει ως εχει και οποια και αν ειναι η χρηση για την οποια το προοριζεις, θα μπορεσεις να το προσφερεις αμολυντο. Τιποτα δεν μπορει να προδωσει μια κοπελα απ' αυτη τη πλευρα, οσο αγριες η επαναλαμβανομενες κι αν ειναι οι επιθεσεις που θα δεχτει. Μολις η μελισσα ρουφηξει το νεκταρ, ο καλυκας του ροδου ξανακλεινει."

(Αποσπασμα απο το βιβλιο "Ζυστιν η οι δυστυχιες της αρετης" του Μαρκησιου Ντε Σαντ)

Stockings From The Rear / True Ass Worship 7" & CS

(Dada Drumming - 2006)

Bizarre Uproar / Nicole 12 / Priest In Shit - Filth

 Filth. Καθαρα και ξαστερα. Με ευαναγνωστη γραμματοσειρα, σε μαυρο φοντο, για να αποφευχθουν οι παρεξηγησεις. Μονο ετσι θα μπορουσε να ονομαζεται το 3-way split LP μεταξυ των Bizarre Uproar, Nicole 12 και Priest In Shit. Και φυσικα μονο ετσι θα μπορουσε να ακουγεται. Σα το μανιφεστο ιδρυσης ενος κρατους που κατοικειται αποκλειστικα απο ψυχασθενεις και παραφιλικους. Ακραιο, σκοτεινο, σιχαμενο, απαραιτητο.

Filth LP (Urashima - 2011)

Hum Of The Druid - S/T

 Κλαγγες και συρσιματα. Θορυβος και σιωπη. Ακινησια και σταση. Αυτοσχεδιασμος και συνθεση. Χαος και ταξη. Ο αμερικανος Eric Stonefelt (aka Hum Of The Druid) αναζητα το Χρυσο Λογο μεσα στο πολυεπιπεδο ηχο της ομωνυμης κασετας του. Το οικοδομημα που ανορθωνεται μπροστα μας ειναι αναμφισβητητα  θορυβωδες, αλλα τα επιμερους υλικα του ειναι ηχομονωμενα και δεν πεφτουν με τα μουτρα σε ενα και μονο ιδιωμα. HNW? Drone? Post-industrial? Αληθεια, δε ξερω.
 Σε καποιες στιγμες -ιδιαιτερα στη δευτερη πλευρα- θα ορκιζομουν στο ονομα του David Jackman πως ακουσα το κτιριο να μιλαει. Οχι κυριοι, δεν το 'χω χασει. Απλα ο Stonefelt απαντησε στις προσευχες μου για ανανεωση του συγχρονου βιομηχανικου ηχου μεσα απο το βρωμερο στομα του αρχιτεκτονικου τερατος του.

Hum Of The Druid CS (Abisko - 2009)

Stabat Mors / Richard Ramirez - Hideous Bliss

 "Η σκεψη της διαφορας ειναι μια σκεψη του κατεπειγοντος, αυτου που δεν μπορω ουτε να παρακαμψω ουτε να ιδιοποιηθω, διοτι ειναι αλλο"

-Jacques Derrida-

Hideous Bliss LP (Scrotum Records - 2010)
(The link is removed due to the label's request)

Alo Girl - Unleashed Perversions

Απο τεχνικης αποψης, δεν ειναι δυσκολο να χτισεις ενα HNW. Αντιθετως. Ηδη φανταζομαι τον εξοπλισμο και τη συνδεσμολογια του. Αυτο ομως που ειναι πραγματικα δυσκολο ειναι να διατηρησεις το ενδιαφερον του ακροατη ανεπαφο. 

Για του λογου το αληθες, ακουστε το Unleashed Perversions του ιταλικου project, Alo Girl. Ενω το γρεζι του προφανως προερχεται απο ΑΜ παρασιτα περασμενα σε superfuzz, ο ιδιοκτητης της Urashima, Cristiano Renzoni  περιοριζει ηθελημενα την ηχητικη ποικιλια του υλικου του, υπογραμμιζει τη σημασια της μικροσκοπικοτητας μεσα στη συσταση των δυο 15λεπτων walls του και εκβιαζει την ακροαση μεσω ακουστικων. Με λιγη παραπανω ενταση, θα νομιζετε πως βρισκεστε στο ματι ενος κυκλωνα. Οριστε λοιπον. Ο Renzoni κερδισε το ενδιαφερον σας.

Unleashed Perversions CS (A Dear Girl Called Wendy - 2010)

Vomir / Voltigeurs - He Shall Come

 Ακομα δεν προλαβα να συνελθω απο το Renonce και ο Vomir κυκλοφορει καινουργιο split μαζι με τους Voltigeurs. Η κεντρικη ιδεα πισω απο το He Shall Come ειναι η προωθηση του βρετανικου τους tour το περασμενο Νοεμβρη. Η εικοσαλεπτη συμβολη του Vomir ειναι πιο δραστηρια απο οτι συνηθως. Το κομματι σου δινει την εντυπωση οτι κινειται σε ελλειπτικη τροχια γυρω απο ενα HNW και οχι μεσα του. Τα συσσωρευμενα παρασιτα και ο στατικος ηλεκτρισμος, αυτη τη φορα με ξεγελασαν οτι θα ξεσπασουν ανα πασα στιγμη, οπως ειχε κανει και το Kriemhild Anal Saxon του Taskmaster. Απιστευτο track.

 Η συμμετοχη των Voltigeurs αποτελει την θεματικη συνεχεια του ομωνυμου album τους στην Turgid Animal, δηλαδη τη no-fi εκδοχη των Skullflower. Αλλωστε και τα δυο group ανηκουν στον Matthew Bower και τα κανει ο,τι γουσταρει. Η συγκεχυμενη μιξη δυστυχως δεν αφηνει τα πληκτρα της Sam Davies να αναπνευσουν, αλλα ουτε και εμας, οποτε αποστολη εξετελεσθη.

He Shall Come CD-R (Self Released - 2010)

Four Flies - Choking On Your Own Spit And Blood

Η παραγωγικοτητα του Richard Ramirez ειναι αξιοζηλευτη, τουλαχιστον απο ενα ανθρωπο σαν και εμενα που βαριεται ακομα και να αναπνευσει. Επισης εχει την απιστευτη ικανοτητα να διατηρει παραλληλα δεκαδες projects, που ενω ολα ευαγγελιζονται την ιδια και απαραλλαχτη αισθητικη, κατα ενα μεταφυσικο τροπο ξεχωριζουν μεταξυ τους. Πραγματικα απορω αν βρισκει χρονο να καλυψει τις βασικες του αναγκες, εκτος απο το να ηχογραφει 25 ωρες το εικοσιτετραωρο κολοσσιαια HNW και να αλωνιζει τα s/m clubs. 

 Για χαρη της τρεχουσας συνθεσης των Four Flies, o Ramirez συνεργαζεται με τον Robert Newsome και μας παρουσιαζει 30 μιζερα λεπτα καταμαυρης πισσας απο feedback που απλωνεται ως το τερμα του οριζοντα. Στo προσωπο του Choking On Your Own Spit And Blood θα αναγνωρισετε τον ιδανικο συντροφο για τα πρωινα που ξυπνατε με ενα τεραστιο ερωτηματικο πανω απο το κεφαλι. Και τωρα? Tι?

Choking On Your Own Spit And Blood CS (Phage Tapes - 2010)

Vomir - Renonce

When I find myself

Solitude

When everuthing is removed

The solitude penetrates me

I curl up within the finite

I freeze

The noise within me brings me clarity

I am pure

Ειμαι σχεδον σιγουρος πως ενω καθομαι και πεφτω διαβαζοντας τη ποιηση στο ενθετο του Renonce, ο Vomir εχει φαει ηδη τρια Ε και ετοιμαζεται να παει με τους κολλητους του στο πλησιεστερο strip club. Καθως εγω καταπλακωνομαι απο το απαραλλαχτο, σινικων διαστασεων HNW του, ο τυπας σνιφαρει κοκες πανω απο εντυπωσιακα οπισθια και μετα χορευει italo disco. Οσο παιρνω στα σοβαρα το μοναχικο οραμα του Romain Perrot και σκεφτομαι να εφαρμοσω το παραδειγμα του, αυτος λογικα θα βρισκεται στο κρατητηριο για αλητειες. Οντως, η ζωη ειναι σκληρη. 

Renonce CD-R (Crucial Blaze - 2010)

The Rita - Shark Knifing

ΜΟΝΟ THE RITA ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ η πιο ψυχραιμα αλλο ενα 7ιντσο απο το project του Sam McKinley. To Shark Knifing πρεπει να ειναι το πιο περιπετειωδες HNW που εχει πεσει ποτε στη κατεσταλμενη αντιληψη μου. Εδω δεν θα βρειτε ακινητα τειχη παραμορφωσης, αλλα δυο επιθετικα ντουβαρια με πιο πολλους κρατσανιστους ηχους και απο διαφημιση σοκολατας. Καντε ενα δωρο στον εαυτο σας και κατεβαστε το παρακατω αρχειο. Ολες οι μαλακιες που σφυροκοπανε το κεφαλι σας θα εξαφανιστουν, εστω και για 10 λεπτα!

Shark Knifing 7" (S.N.S.E. - 2009)

The Rita - Predators

Το κατ' εξοχην pop format του 7ιντσου απαγορευεται δια ροπαλου στις μουσικες εκφανσεις που επωφελουνται απο τις μεγαλες διαρκειες. Ποσο μαλλον στο στρυφνο HNW που βασιζει τις υπνωτικες ιδιοτητες του στο παιχνιδι με τον ακροατη για το ποιος θα αντεξει περισσοτερο. Και ομως, η τραγανιστη κρουστα που επιπλεει πανω στη λαβα του Predators δεν θα ακουγοταν το ιδιο ευθραυστη αν το track χτυπουσε το μισαωρο. Ο Sam McKinley (aka The Rita) ως δεινος καταδυτης επεξεργαζεται υποβρυχιες ηχογραφησεις μολις για 10 λεπτα και παρ'ολο το χρονικο περιορισμο, χειριζεται με μαεστρια το υποκωφο μπασο του βυθου, προκαλωντας τους μετρητες της κλιμακας richter.

Predators 7" (Second Layer Records - 2010)

Werewolf Jerusalem - Nightmare Park

Το format της κασετας εξυπηρετει με τον καλυτερο τροπο τα στατικα τειχη του Werewolf Jerusalem (aka Richard Ramirez). Το εκ γενετης φυσημα της αναδεικνυει πτυχες και υφες που δεν θα εμφανιζονταν ποτε στο κλινικο περιβαλλον ενος compact disc. Το Nightmare Park ερχεται κατα πανω σου, βαριανασαινοντας διπλα στο αυτι σου, μουρμουριζοντας αξιωματικες αληθειες για το τι σημαινει πραγματικα αφορητο HNW. Με λιγη υπομονη και αξιοπρεπη ακουστικα θα προσκυνησετε μπροστα σε ενα μιασματικο ηχητικο μονομπλοκ που γκετοποιειται ηθελημενα, λογω της εγκληματικα μικρης εκδοσης του σε 50 αντιτυπα. 

Nightmare Park 3xCS (New Forces - 2010)

Vomir / Paranoid Time - Adoration Of The Faceless Woman

Καθομαι μπροστα απο τον υπολογιστη εδω και 20 λεπτα και δεν βρισκω κατι να γραψω. Οχι πως θα σας νοιαξει κιολας. Ουτως η αλλως τα βιαστικα κειμενα του Corrupted Delights ειναι συνοδευτικα στη μουσικη και οχι το αντιθετο. Βρισκονται εκει για να σας απασχολουν μεχρι να κατεβει το εκαστοτε album, χωρις να βλαστημησετε την ωρα και τη στιγμη που μπηκατε εδω μεσα. Αλλα και να ειχα να γραψω εστω κατι για το Adoration Of The Faceless Woman, τo στρατευμενο HNW του Vomir και του Paranoid Time θα ειχε απομυζησει την διαθεση μου. Οπως ακριβως τωρα. Η μηπως τελικα τα καταφερα? Εχω μπερδευτει.

Adoration Of The Faceless Woman CD-R (Militant Walls - 2006)

The Cherry Point - Black Witchery

Tα αντικειμενικα μεγεθη ηχου του Black Witchery ειναι τεραστιων διαστασεων. Kαθε ξυσιμο, καθε τραγανισμα, καθε υπογειο μπασο ειναι διεσταλμενο και οι ηχητικες πιεσεις ειναι μαζικες. Το harsh noise project του Phil Blankenship ουσιαστικα εξερευνησε τις τονικες μονομανιες των θορυβοποιων και ειναι υπευθυνο για την επελαση του HNW. Oι 50+ κυκλοφοριες των Cherry Point σε καθε πιθανο και απιθανο format, φημιζονται για τη λεπτομερη βαναυσοτητα τους. Φορεστε ακουστικα και θα καταλαβετε. Η ακοη σας δεν θα ειναι ποτε πια η ιδια.

Black Witchery CD (Troniks/PacRec - 2006)