Death In June - "Nada Plus!"

  Ειναι δυνατον? Γινεται να προσθεσεις κατι στο τιποτα? Ναι ρε γινεται. Οι Death In June επανακυκλοφορουν το πλεον uber-classic "Nada!" σε μια πολυ εντυπωσιακη εκδοση δικαιολογωντας απολυτα το Plus του τιτλου.
 Η γοητεια του album -οπως και καθε album των DiJ- βρισκεται στην αρνηση του group να εκλογικευσει τις αναφορες στο Klaus Barbie, στη καταστροφη της Νεας Υορκης, στον ευρωκεντρικο παγανισμο, στο στρατευμενο ρομαντισμο and all that jazz. Βεβαια εν ετει δυο χιλιαδες και εντεκα τα εχουμε ξανακουσει ολα αυτα με τον ενα η τον αλλο τροπο. Ισως πιο θυμωμενα η πιο απογοητευμενα. Οχι ομως τοσο ομορφα.

"Nada Plus!" 2xLP (Pylon Records - 2011)

Lust For Youth - Solar Flare

 Βρισκομαι στη δυσαρεστη θεση να σας ανακοινωσω πως βρισκομαι στη δουλεια, οποτε δεν εχω χρονο για τρελο μπιρι-μπιρι. Η αναρτηση γινεται στη ζουλα. Οποτε αν θελετε πληρη παρουσιαση του Solar Flare των Lust For Youth, googlαρετε τη φραση Cold Cave Cremations review. Ναι, ειναι τοσο ιδιο.

Solar Flare CD/LP (Avant! - 2011)

Teenage Panzerkorps - Kauf Nicht Von TPK

Κοφτα riffs που υπερθεματιζουν την επιρροη των Chrome, δυσκινητο μπασο της πρωτης περιοδου των Fall, αυταρχικα φωνητικα με τευτονικη προφορα που θα μπορουσαν να ανηκουν στον αγαπημενο σας δικτατορα, χαλασμενη παραγωγη που θυμιζει Blank Dogs, ολιγολεπτες εκσπερματωσεις. Τα 14 tracks του Kauf Nicht Von TPK μπορουν να ξεγελασουν ακομα και το πιο εκπαιδευμενο συλλεκτη των καταραμενων 80s για την αυθεντικοτητα και την καταγωγη τους. Ουσιαστικα οι Teenage Panzerkorps αποτελουν τη μεθοδο αποσυμφορησης του Glenn Donaldson των Thuja απο τη droneολογια της Jewelled Antler, προσφεροντας του το βημα για να βγαλει τα post-punk απωθημενα του. Οπως λεει και ο φιλος flp. στο Sound Injections, αυτη η κασετα ειναι MUST!

Kauf Nicht Von TPK CS (Campaign For Infinity - 2011)

The Normal - T.V.O.D./Warm Leatherette

 Απο τη στιγμη που ανεφερα το βραχυβιο project του The Normal στο προηγουμενο post, το Warm Leatherette εχει γατζωθει στο μυαλο μου. Ξυπνησα αγχωμενος, μουρμουριζοντας την αυστηρη/ρομποτικη εκφορα του Daniel Miller στο μοναδικο 7ιντσο που εξεδωσε το 1978. Ετσι, αθελα του ξεκινησε την σθεναρη αντισταση του συνθετικου κατα του φυσικου, του synth εναντιον της κιθαρας, του post-punk εναντιον του γεννητορα του, που μεχρι τοτε ειχε μετατραπει σε κατεστημενο. 

 Μεσα σε λιγα λεπτα, το πρωτο νουμερο της Mute θιγει την αποξενωση, την αστικη παρανοια και την βιομηχανοποιηση βασικων λειτουργιων του συγχρονου man machine πανω σε μονοτονα μπιριμπιρια που βγηκαν κατευθειαν απο το εργοστασιο παραγωγης των Neu! και των Can (η ρυθμικη γραμμη του b-side ειναι ΙΔΙΑ με την αντιστοιχη του Oh Yeah των τελευταιων). Γι' αυτο το λογο και μονο, κατεβαστε το, ακουστε το 40 φορες στο repeat και ξυπνηστε αγχωμενοι μουρμουριζοντας τους στιχους, οπως εχουν κανει καλλιτεχνες του βεληνεκους της Grace Jones και του Boyd Rice πριν απο εσας.

T.V.O.D. / Warm Leatherette 7" (Mute - 1978)

Scorpion Violente - Uberschleiss

 Ακρως εθιστικο minimal synth απο ενα γαλλικο ντουετο που αρεσκεται στο να κοτσαρει σατανιλικια στο εξωφυλλο του ντεμπουτου του και να φωτογραφιζεται χαμογελαστο στο οπισθοφυλλο με ανηλικα. Οι Scorpion Violente τρελαινονται επισης να βγαζουν ξυγκι απο το μεταχειρισμενο εξοπλισμο τους (που 99% θα ανηκε σε καποια obscure coldwave μπαντα) παιζοντας ενα επιθετικο ιδιωμα πρωιμου synth punk και σκοτεινου industrial δευτερης γενιας. Δηλαδη σκεφτειτε τους Fad Gadget, Suicide, Human League, D.A.F., Normal και το λοιπο συναφι χωρις φιλοδοξιες για συμβολαιο και ειστε κοντα. To Uberschleiss μου εδωσε πολλες φορες την εντυπωση πως κανει πλακα, αλλα εγω για πρωτη φορα στη ζωη μου νομιζω πως σοβαρολογω. Το album ειναι τοσο καλο, οσο το εξωφυλλο του.

Υ.Γ. Οι τυπαδες τα σπανε οποτε αν δεν τους χορτασατε, μπορειτε να βρειτε το ομωνυμο 12ιντσο τους στο bunker του Brother Ray. Φιλαρακι ευχαριστουμε πολυ!

Uberschleiss LP (Avant! - 2010)

Christian Death - Sex And Drugs And Jesus Christ

  Απο οσο φανταζομαι, τετοια ωρα, πριν δυο χιλιετιες και δεκα χρονια, το Θειο Βρεφος πρεπει να αδειαζε για πολλοστη φορα το περιεχομενο του πεπτικου συστηματος του στην Αγια Κουνια, τα ζωα της φατνης  βελαζαν βαριεστημενα σαν να μη συνεβη απολυτως τιποτα και ο Ηρωδης επαιρνε σπασμενος κεφαλια. Υπαρχει λοιπον καλυτερος τροπος να γιορτασουμε την ελευση του Υιου του Θεου απο το να ακουσουμε ολοι μονιασμενοι το Sex And Drugs And Jesus Christ? Αμφιβαλλω. 

 Οι Christian Death παρουσιασαν αυτο το album ως επιθεση στην οργανωμενη θρησκεια και ενω πολλοι απο εσας ηδη χαμογελατε ειρωνικα για την σημερινη επιλογη μου, εγω θα καθομαι να θαυμαζω αυτη την εξωφυλλαρα και θα εχω στο repeat το The Thousand Hundred Times οσες φορες με προσταζει ο τιτλος του.

Sex And Drugs And Jesus Christ LP (Jungle - 1988)

ESP Kinetic - Fleck Nor

Το πρωτο group του Neil Campbell (Vibracathedral Orchestra, Astral Social Club) βρωμαει Αγγλια απο μιλια. Οι ESP Kinetic εδρασαν απο το 1982 ως το '86 στη μουντη πραγματικοτητα της Γηραιας Αλβιωνας, παιζοντας ενα μπασταρδο industrial/post-punk ιδιωμα. Η πρωτη σαφης αναφορα του Fleck Nor ειναι οι Throbbing Gristle επι Second Annual Report, αλλα καθως κυλαει το album, θα αναγνωρισετε τις dub παρεμβολες του Metal Box των P.I.L, τις λεκτικες ροχαλες των Fall στο Perverted By Language και μερικα απο τα κατεστραμμενα μπλιμπλικια των Cabaret Voltaire στα ντουζενια του Red Mecca. To album στεκεται απο μονο του ως ντοκουμεντο πρωιμης DIY δρασης, αλλα ακουγοντας το δεν μπορεσα να αποφυγω το παιχνιδι "βρες τι σου θυμιζει αυτο το κομματι-πρηξε τους αναγνωστες με αχρηστες πληροφοριες-δειξε ποσο nerd εισαι".

Fleck Nor CD-R (Music Mundane - 2008)

V/A - The Minimal Wave Tapes Volume One

Νευριαζω με τις ανεκπληρωτες υποσχεσεις. Οταν τον Ιανουαριο, το label Stones Throw εβγαλε τη συλλογη The Minimal Wave Tapes, συμπληρωσε τον ακρως επεξηγηματικο τιτλο της με την υποσημειωση Volume One. Η χρονια κοντευει να τελειωσει και ακομα κανενα ιχνος του δευτερου μερους. Θα δωσω αφεση αμαρτιων μονο και μονο, επειδη ακομα και μετα απο 11 μηνες ψυχολογικου και διαδικτυακου ανεβοκατεβασματος, οταν ακουω το track των Esplendor Geometrico θελω να πλακωθω στο ξυλο με τον εαυτο μου. Οχι πως το υπολοιπο υλικο δεν ειναι το ιδιο ενθαρρυντικο, απλα το συγκεκριμενο κομματι πρεπει να μπει μεσα σε μια καψουλα και να σταλει στο διαστημα ως χαρακτηριστικο δειγμα ανθρωπινης εφευρετικοτητας.

The Minimal Wave Tapes Volume One CD/2xLP

(Stones Throw - 2010)

Liaisons Dangereuses - S/T

Μετα τον τριτο καφε της ημερας, το ομωνυμο album του γερμανικου group  Liaisons Dangereuses, ειναι αρκετο για να με τσιτωσει τοσο πολυ που θελω να παω για jogging. Και ναι, καλα καταλαβατε, δεν εχω παει ποτε στη ζωη μου. Τα μισα tracks του LP βασιζονται σε μινιμαλιστικα beats ελαστικης υφης (σαν το τριξιμο απο παντελονια δερματινης σε s/m club αμφιβολων συνθηκων υγιεινης) και τα αλλα μισα παιρνουν το cliche του σκοτεινου αστικου πριγκηπα, το ξεντυνουν απο τα τουλια και το βαζουν να χορεψει σαν robot σε μια disco/not-disco του κατακερματισμενου Βερολινου. Δυστυχως, ανοιξε το δρομο για το ΕΒΜ. Eυτυχως, δεν με ενδιαφερει.

Liaisons Dangereuses LP (Roadrunner - 1982)

No More - Dreams: Early Recordings 1980-82

Oι No More πρεπει να εχουν ολα οσα χρειαζεται ο καθε μοιρολατρης post-punk/minimal synth συλλεκτης (ξερετε, αυτος που δεν βγαινει ποτε απο το σπιτι και λεει συνεχεια ποσο θελει να πεθανει) για να μη μπορει να κοιμηθει ησυχος τα βραδια. Τενεκεδενια drum machines, ενρινα φωνητικα, γιγαντιες βατες, σακακια νεκροθαφτη, συννεφα απο λακ, αφαιμαξη της οποιας αντριλας απο την κιθαρα, στιβαρο μπασο, επιμονα πληκτρα και punk θρασος. Το Dreams συλλεγει τα singles και τις ακυκλοφορητες ηχογραφησεις της γερμανικης μπαντας, που αν ειχε προωθηθει καλυτερα (η μαλλον αν δεν ειχε αυτοπεριοριστει) θα μπορουσε τωρα καλλιστα να στρογγυλοκαθεται στο καταλογο των "κλασσικων". Διπλα στους τρισμεγιστους Bauhaus, στον Fad Gadget, στον Normal και στους Liaisons Dangereuses. Α ναι, ο ΥΜΝΟΣ Suicide Commando βρισκεται εδω μεσα, που καθε φορα που το ακουω θελω να σβηνω τσιγαρα μεσα στα ματια μου απο τη τσιτα. Η υπερτατη χορευτικη μουσικη για wannabe vampires και για τυπαδες που δεν γουσταρουν καθολου τον εαυτο τους.

Dreams: Early Recordings 1980-82 LP (Vinyl On Demand - 2005)

V/A - Die Grosse Untergangsshow: Festival Genialer Dilletanten

1981. Festival Genialer Dilletanten. Βερολινο. Industrial. Επανασταση χωρις αντικρισμα. Ντοκουμεντο. Αυστηρες φρατζες. Κουρελιασμενα νευρα. Δερματινα παντελονια. Σιχτιριασμενο κοινο. Πασαλειμμενο eyeliner. Ηρωινη. Ζυγωματικα. Λαμαρινες. Synths. Επαναληψη. Θορυβος. Κομματια. Μηδενισμος. Τιποτα. Einsturzende Neubauten. Δυσωδια. Καταρρευση. Ουρλιαχτα. No-Wave. Καμμια ελπιδα. Καμμια υποκρισια. Πριμιτιβισμος. Die Todliche Doris. Σκατενιες ληψεις. Ακομα πιο σκατενια ηχογραφηση. Gudrun Gut. Θεατρο του παραλογου. Ιδρωτας. Sentimentale Jugend. Απαραιτητο. Καποιος να με σταματησει?

Festival Genialer Dilletanten CD (Vinyl On Demand - 2005)

Festival Genialer Dilletanten DVD (Vinyl On Demand)

Swans - My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky

Οι Swans ειναι ενα απο τα groups που συναντας στο ακατασχετο namedropping καποιου εξυπνακια οταν πηγαινει να σε πεισει για τις ακραιες μουσικες καταβολες του, αλλα εισαι σιγουρος οτι ποτε δεν καταφερε να αντεξει ολοκληρο το Cop η εστω το Filth. O συγκεκριμενος τυπας θα την σκαπουλαρει για αλλη μια φορα στις 27 Σεπτεμβρη, οπου το πρωτο studio album των Swans μετα απο 16 χρονια κυκλοφορει και ειναι σαφως πιο κατασταλαγμενο απο τα παραπανω. Το υπεροχα τιτλοφορημενο My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky ηχητικα βρισκεται μεταξυ του Soundtracks For The Blind και των δισκων των Angels Of Light (δυστυχως μειον την κλειστοφοβια του πρωτου, ευτυχως συν την απογοητευση/ευαισθησια/μιζερια των δευτερων). O Michael Gira εξελιχθηκε αλλα δεν αλλαξε. Ειναι ακομα ο ιδιος ανθρωπος που μπορει να εκλιπαρει μια γυναικα και παραλληλα να ουρλιαζει σα σκυλι. Και ναι. Γραφει ακομα κομματια σαν το You Fucking People Make Me Sick. Ετσι.

My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky CD/LP (Young God - 2010)