Jandek - The Song Of Morgan

 Τα box sets κλασσικης μουσικης φημιζονται για τον ογκο τους, επομενως οταν ο Jandek goes classical, τα 9 cd τα 'χουμε στο ρελαντι. Σε αλλες περιπτωσεις δε θα ασχολιομουν καν η αν το εκανα θα εβριζα το δημιουργο για ματαιοδοξια, μηδαμινη αυτοκριτικη η εστω για ελλειψη editing. Οταν ομως ο Jandek ξυπναει με το ζορι ενα πρωι και θελει να κυκλοφορησει τα 'Νυχτερινα' του, ποιος ειμαι εγω που θα τον σταματησω.

 Το The Song Of Morgan χωριζεται σε 9 Nocturnes συνολικης διαρκειας 8.5 ωρων βαρεας και ανθυγιεινης ακροασης. Δεν προλαβα να το κανω ακομα στον εαυτο μου, αλλα δωστε μου λιγο χρονο, ξυπνησα πριν κανα διωρο. Το κλιμα του ειναι σαφως αμηχανο και παγωμενο, καπως ηδονοβλεπτικο -εφοσον φανταστουμε τον κυριο Smith κλειδαμπαρωμενο σε ενα αδειο δωματιο πανω απο ενα μυστηριωδως κουρδισμενο πιανο- και αμιγως wtf αφου διαπιστωνουμε πως αυτη ειναι η μοναδικη φορα που ο συγκεκριμενος ανθρωπος κανει εμμεση αναφορα στο εργο αλλου καλλιτεχνη. Δε περιμενα πως θα εβλεπα το ονομα του Jandek διπλα στο ονομα του Chopin στην ιδια προταση, ποσο μαλλον αυτη η προταση να γραφτει απο μενα. May he never tune his piano ρε καριολη.

The Song Of Morgan 9xCD (Corwood Industries - 2013)

White Hospital - Holocaust

 Ηταν μια βρωμικη δουλεια αλλα καποιος επρεπε να τη κανει, οποτε τα καλα παιδακια της Steinklang Industries ανελαβαν την επανακυκλοφορια του Holocaust. Το μοναδικο album των Ιαπωνων White Hospital απο το 1984 καταφερε να χαραχτει στη συλλογικη μνημη των industrial συλλεκτων παρα τις ταπεινες 300 original κοπιες και τα 60αρικα που κοστιζει, μονο και μονο για τη παραδοξη διασταυρωση του ηχου των πρωιμων SPK με τα tapes των Third Door From The Left. Στο μεσοδιαστημα παιζουν καποιες εντελως ιδιοσυγκρασιακες power electronics προσπαθειες, tribal νταουλια που στοιχηματιζω το νεφρο μου πως οταν τα πρωτακουσε ο Yamatsuka Eye εσκασε πονηρο χαμογελο, ενω η χαρακτηριστικη ιαπωνιλα εκφραζεται τις στιγμες που κανουν αυτο που εκαναν πιο ολοκληρωμενα οι Karuna Khyal ενα χρονο μετα.  

 Οταν διαλυθηκαν (προφανως απο υπερβολικη δοση γαματοσυνης) ο Τοmo Kuwahara εφτιαξε τους Vasilisk και ο Jun Konagaya συνεχισε ως Grim. Στηριζουμε και αγαπαμε Grim. Καρδουλες.

Holocaust CD/LP (Steinklang Industries - 2014)

An Innocent Young Throat-Cutter - Raya And Sekina

 Σε ενα ιδανικο κοσμο, το HNW θα ειχε αναγνωριστει παγκοσμιως για τις θεραπευτικες του ιδιοτητες. Θα ακουγονταν MIDI διασκευες Vomir σε πολυτελη ασανσερ, αεροδρομια, στασεις μετρο και σε διαμερισματα που διακοσμηθηκαν συμφωνα με το feng shui, ενω το μουσικο θεμα των Windows 95 θα ειχε αναλαβει ο Richard Ramirez. Δεν αστειευομαι καθολου. Οσο πιο πολυ ξυνω την επιφανεια της υποθεσης Harsh Noise Wall, τοσο πιο πολυ πιστευω πως αποτελει ενα αντεστραμμενο ambient, ενα αντιμουσικο χαλι που λειτουργει συμφωνα με τη προσοχη του ακροατη, που ειτε ζηταει κατι αδιαφορο να παιζει στο background, ειτε γουσταρει πληρη αισθητηριακο αποκλεισμο με σβηστα φωτα και ακουστικα.

 Δοκιμασα το Raya And Sekina και στις δυο περιπτωσεις. Με πληρη προσοχη λειτουργησε καταπραυντικα. Η τραχεια επιφανεια του ειναι απιστευτα υπνωτιστικη και μετα απο μια δυσκολη μερα με εφερε σε ισορροπια. Δουλευει εξισου καλα και χωρις τη παραμικρη προσοχη, με πρωινο καφε σε μετρια ενταση. Ολα αυτα ακουγονται πολυ new age και σε αλλες περιπτωσεις θα ειχα βγαλει καντηλες, αλλα τωρα οχι μονο το χρειαζομαι αλλα παρακαλαω δημοσια τoν Ramirez να διασκευασει ολοκληρο το Music For Airports.

Raya And Sekina 2xCS (Deadline Recordings - 2014)

Corrupted Delights - Birthday Mode: On

 Αυριο το λικνο του πολιτισμου, ο φαρος της γνωσης, ο λογος υπαρξης σας, το νοημα της ιδιας σας της ζωης που λεγεται Corrupted Delights φτανει αισιως στο τεταρτο χρονο ζωης του. Φυσικα αυτο δε θα συνεβαινε ποτε χωρις τον Kiwiknorr -τον μοναδικο ανθρωπο που θα μπορουσα να εμπιστευτω για να γινει συνεταιρος εδω μεσα-  και τη πολυτιμη συμβολη του τη τελευταια χρονια, η οποια νεκραναστησε το blog. 

 Τωρα ερχεται η ωρα που θα ευχηθω παγκοσμια ειρηνη, θα αγκαλιασω το βραβειο χαμογελωντας αστραφτερα και θα το αφιερωσω σε ολους εσας εκει εξω, τους δισεκατομμυρια θαυμαστες που μας πνιγετε απο επισκεψιμοτητα και καλα λογια. Ειστε αξιοι της μοιρας σας. Παθαινετε αυτο που σας αξιζει. Τωρα οσον αφορα τους haters, δυστυχως δεν υπαρχουν πολλοι, οι καλοι εχουν εξαφανιστει οποτε καντε κατι γι' αυτο, βαριεμαι χωρις μαλακισμενα mails και comments. Party hard λοιπον.