24 April 2015

Billy Bao - Dialectics Of Shit

  Το blogger με ενημερωνει πως προσπαθω να γραψω κατι για το Dialectics Of Shit απο τις 4 Φεβρουαριου -του τρεχοντος ετους- επειδη οι κλασσικες παπατζες μου γραφονται και κυριως σβηνονται κατα βουληση, αναλογα τη διαθεση, ευτυχως χωρις να δημοσιευονται. Σημερα λοιπον αποφασισα πως δεν υπαρχει πλεον λογος κωλυσιεργιας, τα πραγματα ειναι καπως στη θεση τους και πως πρεπει να γραψω ενα προλογο για το ποσο γρηγορα εξαντληθηκε η διαλεκτικη μεταξυ του punk και των ιδρυτων του. Χοντρικα οι συντεταγμενες παιζουν μεταξυ Wire και PIL, με τους μεν να αλλαζουν τις συνηθειες του μεσα σε φιλικο κλιμα και τους δε να του γαμανε επιδεικτικα τη μανα και το σοι. Απο κει και περα η κατασταση ειναι τραγικη, τα σεμιναρια των παραπανω δεν ειχαν τρελες παρουσιες, με κανα-δυο σημαντικοτατες εξαιρεσεις, οποτε νεκροφιλιες-ρετροκοπροφιλιες και teenage kicks απο σαρανταρηδες. Κατανοω πως αυτο που λεω εξαπτει τα πνευματα, αλλα ποτε δε γουσταρα τις ιερες αγελαδες, ποσο μαλλον οταν ειναι νεκρες.
 Συν τοις αλλοις πρεπει να λαβετε σοβαρα υποψη σας και την αναξιοπιστια του υπογραφοντα. Δεν ειχα ποτε punk κυρος, δε ξερω καν τι ειναι αυτο. Τι περιμενατε απο εναν ανθρωπο που μολις τωρα αναφερθηκε στον εαυτο του χρησιμοποιωντας τριτο προσωπο. Τουλαχιστον ο Mattin επινοησε τη περσονα του Billy Bao για να κανει σοβαροτατη κριτικη στη ταυτοτητα, στη κατοχη των πνευματικων δικαιωματων, στην ατιμη τη κενωνια και φυσικα στη (ιδια του τη) μουσικη. Γραμμενο ακουγεται πολυπλοκο αλλα στη πραγματικοτητα ειναι ενας μετα-Brainbombs meets Milan Knizak χαμος με οσα post-production κολπα χρειαζονται για να σας κανουν να σηκωθειτε να τσεκαρετε το κατα ποσο ειναι corrupted τα mp3 που κατεβασατε . Παρα πολυ.

Dialectics Of Shit LP (Parts Unknown Records - 2008)

04 April 2015

Deterge ‎- Substrate Catalyzation


Δε γνωρίζω αν η Strange Rules θα γίνει η Hospital Productions της Ευρώπης, αλλά σε επίπεδο επιληπτικού βομβαρδισμού με κασσέτες την έχει ήδη νικήσει κατά κράτος τελευταία, καλωσορίζοντας την πρώτη εκατοστάδα ετικετών της μέσα σε τέσσερα χρόνια λειτουργίας. Σε μια φάση μάλιστα είχε βάλει στο παλιό site ένα υποτυπώδες digital store, δίνοντας ευκαιρία απόκτησης ψηφιακής μορφής των -πάντα- εξαντλημένων τίτλων της. Έχω μια ασθένεια, δεν την έχω μόνο εγώ αλλά τελοσπάντων υπάρχει, και συνίσταται στην ενδελεχή εξερεύνηση όλων ανελλιπώς των τίτλων μιας εταιρίας αν μου κάνει έντονη εντύπωση έστω και μία κυκλοφορία της. O ιδιοκτήτης Zen Zsigo ονόμασε ένα project Cremation Lily και αυτομάτως η ανάγκη γεννήθηκε: θα ψάξουμε όλη τη Strange Rules, και ανάμεσα στους αγνώστους RVH, Purple Light, Royal Tropical Institute, Venus Receiver, Domestic Belt Flagellation (γαμώ τα ονόματα), Lunar Castration και άλλους εκατό νοματαίους που πρόκειται πιθανώς για τον ίδιο άνθρωπο, βρίσκουμε και παλαιότερους γνώριμους. Τον Jim Haras. Που το δικό του καλλιτεχνικό όχημα λέγεται Deterge. Μου αρέσει η φράση "καλλιτεχνικό όχημα".

Οι Deterge, μαζί ίσως με τους Skin Graft, τον John Mannion και δεκαπέντε άλλους, είναι για μένα το σήμα κατατεθεν της νέας αμερικάνικης ακραίας σκηνής των '10s (twenty-tens, αν και προτιμώ tenners ή tennies) που άκουσε πάρα πολύ το όλο αμερικάνικο ακραίο εξπεριμεντάλε του Emil Beaulieau, των Macronympha (πριν τα σπάσουν μεταξύ τους), των Taint, του Crank Sturgeon, το διάνθισε με τα αντίστοιχα 00's όργια των Wolf Eyes, Yellow Swans, το έδωσε για έγκριση στον Wiese και ήρθε να κατακτήσει την επόμενη γενιά. Με μια ταυτόχρονη σεμνή αγάπη στο power electronics (χωρίς τα φωνητικά να είναι αντιαθλητικά πολύ μπροστά), με ελαφριά ψυχεδελική εσάνς και γλυκό φλερτ σε πιο HNW ρομάντσα.

Κοινώς, είκοσι λεπτά αγνής υστερίας, πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε σε είκοσι λεπτά;

Substrate Catalyzation CS (Strange Rules - 2012)

02 April 2015

Mob - Heolstor

  Η μαγεια των Mob βασιζεται πανω στο εξης παραδοξο: Ενω εχουν ολα τα χαρακτηριστικα του στρατευμενου HNW (και με το παραπανω), ταυτοχρονα απορριπτουν το μανιφεστο του NO IDEAS, NO CHANGES, NO DYNAMICS, ΝΟ DEVELOPMENT που προφανως συνελαβε καποιος αταλαντος για να δωσει αλλοθι στη τιποτιλα του. Ποσο τελειο ειναι αυτο? Απιστευτα πολυ. Ιδιαιτερα οταν καθε κομματι του Heolstor στελνει τις οδηγιες χρησης στο καλαθι των αχρηστων.
 Αυτη η ταση ειχε γινει αισθητη στο ντεμπουτο τους, αλλα στο Heolstor ειναι πλεον εξοφθαλμη. Τα τεσσερα tracks του album ειναι μεν ειναι το ηχητικο αντιστοιχο του μαυρου μονολιθου στο 2001, αλλα παραλληλα σφυζουν απο ιδεες, που δινουν την εντυπωση αφηγηματικοτητας - λεξη ταμπου στο wall. Ετσι, η βομβωδης εισαγωγη του δευτερου κομματιου δινει την αισθηση ασφαλειας μεχρι να σκασουν οι μπετονιερες των Incapacitants για να τα γαμησουν ολα, το τριτο κομματι που πηγαινοερχεται μεταξυ της φθορας του Nord και της αφθαρσιας των Vice Wears Black Hose και φυσικα τη παλιρροια του τεταρτου κομματιου που θυμιζει περισσοτερο εργο του Hokusai παρα οτιδηποτε (αντι)μουσικο.
 Aν ολα αυτα σας ακουγονται υπερβολικα, μαλλον δεν ακουσατε ακομα το Heolstor η εχω γινει fanboy και θελω αφισα με τις φατσες του Biz και του Tsop στο δωματιο μου.

Υ.Γ Θα σας συμβουλευα να προμηθευτειτε αμεσα το Heolstor απο το site της More Mars επειδη οι 80 κοπιες του συνοδευονται και απο το εκπληκτικο artwork του Tsop.

Heolstor CD-R (More Mars - 2015)
Related Posts with Thumbnails
;