Stephen O'Malley - Gruidés

  Ενω ακομα δεν εχω ανιχνευσει τους λογους που δε πολυσυμπαθω τον Stephen O'Malley, αυτος θα με διαψευσει με τον ενα η τον αλλο τροπο. Αν μη τι αλλο, εχω πεσει στη μουργα του Black One, εχω προσκυνησει το ατονικο σκατιδι των Khanate, εχω δει το αληθινο φως του V των KTL. Παρ' ολα αυτα, ακομα δεν. Και μαλλον η γνωμη μου δε θα αλλαξει ουτε με το Gruidès. 
 Ο δισκος κυκλοφορησε πριν λιγες μερες μεσω του label των Demdike Stare. Αυτο το γεγονος απο μονο του δε λεει τοσα για την ιδια τη μουσικη, αλλα για την επικονιαση της μιας αισθητικης πανω στην αλλη. Το ποιος γονιμοποιησε ποιον δε με ενδιαφερει (τοσο) επειδη το album θα εξακολουθουσε να ειναι εκπληκτικο ακομα και αν εβγαινε στη Sacred Bones.  

 Κατα τη διαρκεια της συνθεσης, η 35μελης ορχηστρα που ανελαβε την εκτελεση μπαινει σε βαθυ Niblock-mode αποηχων και δυσαρμονιας, με ξαφνικους τονισμους απο κρουστα πανω στις στιγμες που το μυαλο του ακροατη γινεται πουρες. Καποιος πολυ πιο εξυπνος απο μενα θα χαρακτηριζε το Gruidès ποιητικα 'Αιωνιο Τωρα' η κατι τετοιο πολυ ψαγμενο. Εγω δε διαθετω το χαρισμα του λογου και θα θα πω 'Καλα ε γαμαει, αλλα δε τονε μπορω τον O'Malley'.

Gruidès LP (DDS - 2015)

Esplendor Geométrico + Hijokaidan - E.G.Kaidan

 Θελω να γνωρισω αυτη τη στιγμη το τυπο που συνελαβε την ιδεα του E.G.Kaidan. Αυτον που μετα απο πολλες ωρες σκεψης, πεταξε την ιδεα στο τραπεζι και οι αλλοι συμφωνησαν. Θελω να του σφιξω το χερι για το παραναλωμα που συμβαινει τωρα στο σπιτι μου.

 Στη πραγματικοτητα ομως, το cd δεν ακουγεται. Με το να βαζεις τη Junko να λυσσαει μεσα σε ενα αυστηρα συγκεκριμενο βιομηχανικο πλαισιο η να χαωνεις τη μετρονομια των Geometrico δε καταφερνεις και πολλα. Στη πρωτη περιπτωση μειωνεις το εφε της προσκρουσης και στη δευτερη χανεις μια πολυ καλη ευκαιρια να κοπανηθεις. Δε προκειται να το ξανακουσω συντομα, αλλα του απονειμω με ολο μου το σεβασμο το βραβειο ΔΕΝΑΚΟΥΓΟΜΑΙ 2015. 

E.G.Kaidan CD (Alchemy Records / Geometrik / Suezan Studio -2015)