Atrax Morgue's Mörder Machine - s/t

 Η αυτοχειρια στο χωρο των τεχνων εχει αποκτησει μια υπερφυσικη διασταση που ανηκει στο απυροβλητο, σηκωνει στις πλατες της τονους συζητησης και εχει ρομαντικοποιηθει χιλιαδες φορες απο τους δημιουργους που ενιωσαν πως το Last Exit For The Lost ειναι η υστατη διεκδικηση ελευθεριας. Στο μεταξυ, το κοινο περιμενει στη γωνια για να καταβροχθισει καθε αδυναμια που προεξεχει απο την ισχνη φιγουρα του Χ και κυριως Ψ καλλιτεχνη, ετσι ωστε να επιβεβαιωσει με διεστραμμενο τροπο το γουστο του.
 H μουσικη μυθιστορια λοιπον κραταει μια πολυ ξεχωριστη θεση για τους ιδανικους αυτοχειρες της, που εξαργυρωνεται σε προσωπολατρεια και ψηφιακα επεξεργασμενες επανακυκλοφοριες, οποτε ενα καλαισθητο κουτι με τα δυο albums του Marco Corbelli ως Mörder Machine καθως και κατι ακυκλοφορητα Atrax Morgue, εξυπηρετει δυο σκοπους. Για αρχη, φερνουν σε οοοοολους εμας την ευκαιρια να αποκτησουμε δυο απιστευτες δισκαρες ψοφολογιας και θανατιλας, αγκαζε με τα πιο αδεια κομματια που εχω ακουσει ποτε απο τον Ιταλο. Για να καταλαβετε, το Exterminate μπροστα τους ακουγεται σαν Goblin. Δευτερον, αυτες οι εκφρασεις αγιοποιησης ριχνουν κι αλλο χωμα πανω στον Corbelli, οποτε μπορουμε να θεωρησουμε πως και οι δυο πλευρες ειναι χαρουμενες. Yolo δηλαδη.

Y.Γ. Εδω οφειλω να ευχαριστησω την Ελενη για το πιο Happy Birthdeath δωρο στον κοσμο και εσεις εμενα που ριπαρισα την ολη κατασταση, αλλα χωρις το DVD. Eχουμε και δουλειες. 

Atrax Morgue's Mörder Machine 3xCD & CS (Old Europa Cafe - 2016)

V/A - Field Tales

 Η τεχνη της industrial συλλογης τεινει να εκλειψει, εφοσον δεχτουμε εκ προοιμιου πως industrial συλλογη θεωρειται αυστηρα και μονο κυκλοφορια βεληνεκους Neuengamme, War Against Society, Sex & Bestiality, Hated Perversions, Listen And Die και ολες αυτες που γουσταρει ο Mr. Schwarz, ενω οι ιδιοι οι δημιουργοι πιθανοτατα να εχουν ξεχασει την υπαρξη τους. Μιλαω για συλλογες με συγκεκριμενο οραμα που βαζει σε πλαισιο την επιμερους καυλα του καθε συμμετεχοντα και οχι label samplers και ξεπλυματα. 

 Καλο θα ηταν να μπει στη λιστα και η Field Tales. Αλλωστε τσεκαρει ολα τα κουτακια που εχω στο μυαλο μου για κατι τετοιο. Εξαιρετικο tracklisting με τεραστια ονοματα στα ντουζενια τους, αισθητικη που δε μενει κολλημενη στα 80s, τιμη στο discogs που δεν ειναι απαγορευτικη αλλα δε θα την επαιρνες και ΤΩΡΑ και μια Hospital Productions στα πιο trve της. Απολαμβανουμε ανευθυνα. 

Field Tales 3xCS (Hospital Productions / Peel Back The Sky - 2002)

Atrax Morgue - Esthetik Of A Corpse

 'I came to the conclusion many years ago that almost all crime is due to the repressed desire for aesthetic expression'

- Evelyn Waugh -

Esthetik Of A Corpse LP (Urashima - 2012)

Atrax Morgue - Exterminate

 Η ηρωικη εξοδος του Marco Corbelli εδωσε στο ηδη ογκωδες εργο του τονους ειδικου βαρους που πλεον εξαργυρωνονται στο χρηματιστηριο του discogs με χοντρα λεφτα. Για να αποκτησεις αυθεντικες κασετες αμφιβολης καταστασης, πρεπει να τα σκασεις και καθε φορα που καποιος κανει buy now, αισθανομαι πως ο Atrax Morgue στραβωνει ακομα πιο πολυ το πλεον γεματο απο σκουληκια σπασμενο μουτσουνι του.

 Εχοντας λοιπον ΑΥΤΗ τη μουρη κατα νου, προσπαθηστε να ακουσετε το Exterminate στα σοβαρα με full εξοπλισμο, σβηστα φωτα, ακουστικα κτλ. Ρε το εβαλα χθες το βραδυ για να πεσω και κατεληξα να χαζογελαω μονος μου. Αυτο ειναι δισκαρα. Εγω φταιω που εφαγα κολλα. Το ενθετο του LP γραφει: THE PRICE WE PAY FOR EXISTENCE IS NO-EXISTENCE. Θα μου επιτρεψετε να γελασω λιγο στο μεσοδιαστημα.

Exterminate LP (Urashima - 2012)

Atrax Morgue - Omicidio

 Δυο ακυκλοφορητα tracks του Marco Corbelli βλεπουν το φως της ημερας, χαρη στη καλαισθητη εκδοση του Omicidio απο την Bloodlust. Η εμμονη του Atrax Morgue με το διπολο ερως/θανατος ηταν μνημειωδης και αυτο το γεγονος γινεται ακομα πιο προφανες μετα την αυτοκτονια του το 2007. 

 Σε αυτο το 7ιντσο μπορεις σχεδον να νιωσεις τη παγερη ατμοσφαιρα ενος εγκατελειμενου νεκροτομειου. Το ομωνυμο κομματι οδηγειται απο τα μονοτονα delayed φωνητικα του, χωρις ιχνος εξαρσης η εξελιξης. Το δευτερο (ονοματι Autoerotic Death) θα μπορουσε να ανετα να κλεινει το Cut My Throat, λογω των παχυρευστων synths του που παραπεμπουν καρφωτα σε Maurizio Bianchi. Αργο, βασανιστικο και ανατριχιαστικο, ετσι οπως ακριβως πρεπει.

Omicidio 7" (Bloodlust! - 2010)

Atrax Morgue - Pathophysiology

Can you present yourself: how long have you been involved in music? what did you listen to at the beginning?
 My interest in music started when i was a kid, i think 10-12 years old. The first record i bought was Soft Cell's "Non-stop Erotic Cabaret". 
It was the 1985 and i listened basically the early new-wave, punk and goth music. 
You seem obsessed by death-decay-sex: how do you relate all those elements togheter?
 I feel an high connection between sex and death. I feel connections in every contrasts and extremes: Birth-Death, Black-White, 
light-darkness, purity-sleazyness , beauty-uglyness……To make sex is like to die. As you probably know G.Bataille called orgasm as a little 
death. And i think that not only to make sex is like to die. Every moment we pass we die. The past is always dead. The future is a black hole. 

Death obsessed artists (witkin, Nitsch, Baudelaire, Sade) often eroticise death- do you? Does it interest you to?

Yes, i always eroticise death. Death is the highest expression of sexuality/ sensuality. I like very much these artists like Witkin, Nitsch, Sade and especially Georges Bataille and Hans Bellmer (that was also very good friends…)They made fetish as a philosophy centred on the eternal 
life-death cycle, eros-thanatos. Their art is erotic, sadomasochistic, feticist and perverse. they had an hard fight against society that always condamn death and sexuality like disorder elements and charge them with taboos and prohibition. Bataille and Bellmer have decided to run " a way without compromises, a stormy way, that one of the human being in his integrity without mutilations". At the basis they suppose that a man that do not try eroticism beyond the limits is alienated like the man that have not known the interior experience.

Do you enjoy violence? How?

Well, i'm not a sadist. I don't like gratuite violence.I'm more masochist and i like more psychological violence upon the masses. I'm a great mass-hater! If i'll be able to express my final wish it will be to destroy all humanity - and after this, to kill myself.

(Interview Excerpts Taken From Acepahale Magazine 10.1998)

Pathophysiology CD-R (Old Europa Cafe - 2006)