Ενταξει, ο Control δεν ειναι και κανας χθεσινος αλλα δε περιμενα να φαω τετοια νιλα. Ειχα σταματησει να τον παρακολουθω απο το World Of Lies. Aκομα προσπαθω να θυμηθω γιατι εκανα αυτο το λαθος. Τελος παντων. Το Transgression σκοτωνει. Με τη μεθοδικοτητα του βετερανου.
Καθε κομματι συνθεση του album αποτελει και ενα αυταρκες βιο-μηχανικο συμπαν που λειτουργει ομως εξισου αψογα σαν μερος του συνολου και πλαισιωνεται απο το καδρο της μισανθρωπιας του Garrison. Ασηκωτα synth drones, παχυρευστη ατμοσφαιρα, σκισμενα φωνητικα, πολλαπλα στρωματα, απηυδισμενος μορφασμος. Δισκαρα ρε.
Υ.Γ. Το παρακατω link παραπεμπει στο bandcamp του label οπου μπορειτε να ακουσετε το Transgression σε ολο του το μεγαλειο. Δεν εβαλα link για download επειδη η Ant-Zen θα στολισει το σαλονι της με το κεφαλι μου. Αυτο δε θα ειναι καθολου ομορφο θεαμα και δεν υπαρχει κατι χειροτερο απο την ελλειψη αισθητικης.
Transgression CD (Ant-Zen - 2013)
