Cut Hands - Madwoman

 Aπο το καιρο του Birthdeath Experience μεχρι και σημερα, στα νταουλια του Damballah 58, το εργο του Bennett αφορουσε παντοτε τη σαρκα. Ακομα και οταν ξεκινησε τις διαλεξεις για τη καταστολη του ασυνειδητου απο τη χρηση του προφορικου λογου που δεσμευει το σημαινον με το σημαινομενο, νομιζω πως αντιμετωπισε τη γλωσσα με τη φυσικη της μορφη. Ενα γυμνο μυ. 

 To Madwoman αποτελει την αποθεωση της απελευθερωμενης σαρκας. Εκει που το Black Mamba λικνιζοταν, αυτο κοπανιεται εκστασιασμενο ειτε μεσα σε ενα πολυρυθμικο μπαχαλο κρουστων της ομωνυμης κομματαρας. Στη δευτερη πλευρα το ξυλικι καταλαγιαζει. Απο τα τρια b-sides θα διαλεξω το καλεσμα πολεμου του Eat Them Like Bread που με κανει να θελω να βγω στο μπαλκονι με αδαμιαια περιβολη και να φωναζω MY COCK'S ON FIRE αλλα κανει κρυο και δε θα μπορω να ανταποκριθω πληρως στις υποσχεσεις μου. 

 Ακουστε το δυνατα σε κολλημενο repeat. Ειναι φτιαγμενο για κατι τετοιο. Οι ξεβρακωτοι αλαλαγμοι στο μπαλκονι ειναι προαιρετικοι αλλα καλοδεχουμενοι.

Madwoman 12" (Downwards - 2013)

Cut Hands - Afro Noise

 Λυπαμαι οσους καλλιτεχνες εχουν την ατυχια να κυκλοφορησουν οτιδηποτε μεσα στο 2011. Τη χρονια του Afro Noise. Με συγχωρειτε για τη προωρη, ενθουσιωδη αποφαση και τα μεγαλα λογια, αλλα το ντεμπουτο του William Bennett με το ψευδωνυμο Cut Hands ειναι ακομα μεγαλυτερο.

Afro Noise CD (Susan Lawly/Very Friendly - 2011)
(The link is removed due to Bennett's kind request)