Οι προσφατες αφραγκιες μου με εχουν βαλει στη διαδικασια επαναθεωρησης μερικων ξεχασμενων cd και δισκων. Αυτη τη φορα λοιπον, φοραω την αντιασφυξιογονο μασκα μου και μπαινω στον αφιλοξενο κοσμο των En Nihil. Η μνημη μου με απατησε ευχαριστα. Mου ειχε καρφωθει χωρις κανενα λογο και αιτια πως το Blood Dreams κινειται με ομογενοποιημενες, ανθυπο-Cold Spring, dark ambient μανουβρες, ενω στην πραγματικοτητα βρεθηκα μπροστα σε ενα εργοστασιο που κατασκευαζει industrial/noise λουπες με το κιλο. Η γραμμη παραγωγης διακοπτεται απο θορυβωδη effects που μετατρεπουν τους βιομηχανικους ρυθμους σε λασπη και τουμπαλιν. Πιο old school και απο το Donkey Kong.
