Για τον Ολλανδο Mories, η ανθρωποτητα εχει ξεπερασει κατα πολυ την ημερομηνια ληξης της και πλεον αυτοκανιβαλιζεται για να συντηρηθει. Καμμια εκπληξη μεχρι εδω, οι μισοι ανθρωποι που ξερω μοιραζονται τις ιδιες πεποιθησεις, με η χωρις σοβαροτητα. Απο τη στιγμη ομως που αυτες οι πεποιθησεις αισθητικοποιουνται, ας φροντισουν να ειναι το ιδιο νοσηρες με το μιασμα του Gnaw Their Tongues.
Αν και ο ηχος του Abyss Of Longing Throats ειναι ελαφρως καθαροτερος -και εν τελει κολακευει το τελικο αποτελεσμα- το project διατηρει αγερωχα τις ανθρωποαπωθητικες ιδιοτητες του, με ολα τα κομφορ των εσχατολογικων αναφορων, των αδιακοπων samples ταινιων τρομου και της βαθυτατης πατιλας των προηγουμενων δισκων. Ομως αυτο που με εξεπληξε πραγματικα ειναι το πως το album με εβαλε στο κλιμα του, παρα τη τρεχουσα αδιαφορια μου για τη μουσικη. Γι' αυτο και μονο, ενιωσα την αναγκη να το ποσταρω εδω, ασχετα και αν αυριο μου τη βαρεσει και δε θελω να ξανακουσω τιποτα στη ζωη μου. Τωρα οσον αφορα τους επιδοξους μηδενιστες μισανθρωπους του σκοτους που παιζουν τριγυρω, θα τους συμβουλευα να κανουν μια ακροαση επειδη μεχρι τωρα το μονο που καταφερνουν ειναι να θυμιζουν τη Σοραγια Μοντενεγκρο.
File Under: Γαμωπαναγιο εμεσμα απειρου καλλους.
Abyss Of Longing Throats CD (Crucial Blast - 2015)