"Απο το νεκρο κοπροχωμα και την αδρανη σκωρια, οι καλλιτεχνες γεννανε ενα τραγουδι που μεταδιδεται και μολυνει. Βλεπω αυτη την αλλη ρατσα να λεηλατει το συμπαν, να ανατρεπει τα παντα, ενω τα ποδια τους κινουνται παντα μες στο αιμα και στα δακρυα, τα χερια τους να ειναι παντα αδειανα, παντα πασχιζουν το περαν να αδραξουν, τον θεο που ειναι τοσο απροσπελαστος. Ολα οσα τους ειναι προσιτα να μακελευουν, προκειμενου να καθησυχασουν το τερας που τρωγει τα ζωτικα οργανα τους. Βλεπω πως οταν ξεριζωνουν τα μαλλια τους στην προσπαθεια να καταλαβουν, να κατακτησουν αυτο που μενει παντα απροσιτο, βλεπω πως οταν αλαλαζουν σαν τρελαμενα τερατα και ξεσκιζουν και ξεκοιλιαζουν, βλεπω οτι αυτο ειναι το σωστο, οτι δεν υπαρχει αλλη ατραπος να ακολουθησεις. Ενας ανθρωπος που σε τουτη τη ρατσα ανηκει πρεπει στο πιο ψηλο μερος να παει να σταθει με ασυναρτησιες στα χειλη και να ξεριζωσει τα εντερα του. Ειναι δικαιο και σωστο, γιατι αυτο οφειλει να κανει! Και ολα οσα δεν φτανουν σε αυτο το τρομαχτικο θεαμα, ολα οσα ειναι λιγοτερο ανατριχιαστικα, λιγοτερο φριχτα, λιγοτερο τρελα, λιγοτερο μεθυστικα, λιγοτερο μολυσματικα, δεν ειναι τεχνη. Ολα τα υπολοιπα ειναι κιβδηλα, ολα τα υπολοιπα ειναι ανθρωπινα. Ολα τα υπολοιπα ανηκουν στη ζωη και στην αζωια.¨
(Το αποσπασμα ειναι παρμενο απο το βιβλιο "Ο Τροπικος Του Καρκινου" του Henry Miller)
Ursonate CD (Basta - 2004)
