Ενω ο Spencer Clark εχει κανει το χρεος του απεναντι στη μουσικη οντας το 1/2 των τρισμεγιστων Skaters, αρνειται να κατσει ησυχος. Μετα τη διαλυση τους, ακολουθησε παραλληλο βιο με το James Ferraro σε ενα παροξυσμο παραγωγικοτητας που δεν χωραει μονο σε ενα project. Για το This Year In Coconuts επελεξε το hypnagogic alter ego του, Monopoly Child Star Searchers αφηνοντας προς το παρον τους Black Joker και τους Vodka Soap στο παγο.
Ο αποπροσανατολισμος ειναι το κυριο συστατικο στις μουσικες του Clark. Η χαμηλη πιστοτητα στις ηχογραφησεις παιζει τον ιδιο σημαντικο ρολο με το υλικο, το οποιο παραπαιει απο το ψυχεδελικο drone στο μινιμαλισμο και απο εκει κατευθειαν σε μια exotica που δεν προερχεται απο τον Ειρηνικο του '50, αλλα απο ενα φουτουριστικο θερετρο καποιου αγνωστου σε μας πλανητη. Εδω μεσα ο πνευματισμος εχει το ιδιο ειδικο βαρος με το souvenir που θα αγοραζατε απο ενα διαγαλαξιακο tiki bar.
This Year In Coconuts CS (Pacific City - 2011)
