ZK - Isilo

 Με τα εχεγγυα του Sam McKinley, η πρωτοεμφανιζομενη Πολωνη Zuzanna Kuzmicka υπογραφει γεματη αυτοπεποιθηση με τα αρχικα της, χωρις να κουραζει με αναφορες σε 70ς ταινιες των 2 seeders. Το Isilo στεκεται γερα στα ποδια του. Δεν χρειαζεται conceptual πατεριτσες.

 Τα δυο δεκαλεπτα κομματια της κασετας δινουν την εντυπωση πως τα ηχεια σου ειναι εκτος φασης, με περιεργη διαταξη των συμβαντων στη στερεοφωνικη εικονα. Στην αρχη αυτο το εφε ηταν καπως ενοχλητικο, μεχρι το σημειο που καταλαβα πως η ΖΚ αντιστρεφει οσα ξερουμε για το ΗΝW. Αντι να συνθετει σιγα-σιγα ενα απορθητο wall, προτιμαει να παιζει με τα απομειναρια του. Το δευτερο κομματι εχει πιο πυκνη συσταση και ρολαρει γρηγοροτερα, αλλα εξακολουθει να μοιαζει με τη φασματικη απεικονιση του ειδους και οχι με τα τσιμεντα του κιλου. Αψογη.

 If you take Isilo at face level, you come across a great performed HNW album, with a few surprising detours off the beaten track. But if you look closely at this textured beauty, you realize that it's actually a pure distillation of your favorite harsh noise sounds, tightly crammed inside a box, in a way that the air between them crackles in their slightest movement.

Isilo CS (Lake Shark Harsh Noise - 2018)