Captain Beefheart

Too Much Time

I got too much time, too much time

I got too much time to be without love

In my life I've got a deep devotion

Wide as the sky and deep as the ocean

Every war that's waged makes me cry

Every bird that goes by gets me high

 Sometimes when it's late and I'm a little bit hungry I heat

up some old stale beans, open up a can of sardines, eat crackers and

dream of somebody to cook for me.

Don Van Vliet 1941-2010 R.I.P.

Seijaku - You Should Prepare To Survive Through Even Anything Happens

Oι Fushitsusha πεθαναν, ζητω οι Seijaku! Μετα τον θανατο του Yasushi Osawa, o Keiji Haino ονομαζει ευγλωττα το πρωτο album του νεου του group, You Should Prepare To Survive Through Even Anything Happens. Το τριο λατρευει το πνευμα των blues απροκαλυπτα και μαλιστα αφιερωνει το cd στον Albert King, στους Doors και στους Steppenwolf, σηκωνοντας ειρωνικα το φρυδι σε οσους πανε να φορτωσουν με εξτρα πολιτιστικο φορτιο την μουσικη του project. O διαλογος μεταξυ της παραδοσης και της εξεζητημενης αποψης κατεληξε σε μια θερμη μασονικη χειραψια. 

You Should Prepare To Survive Through Even Anything Happens CD (Doubt Music - 2010)

Fushitsusha - 1991.9.26 19:15-20:08

Δεν χρειαζεται να καταφυγεις σε σκηνοθετικα κολπακια για να αναδειξεις το μεγαλειο των Fushitsusha. Η μπαντα εχει την τεχνικη δεινοτητα της Magic Band, τη κινησιολογια αρχεγονης τελετης εξορκισμου και την εκφορα συγχρονης τραγωδιας, οποτε η αποφαση του σκηνοθετη να τοποθετησει απλα μια καμερα διπλα στον Keiji Haino -ενω το group βιωνει εξωσωματικες εμπειριες- ειναι σοφη. Στο 1991.9.26 19:15-20:08 παρακολουθουμε με ανοιχτο στομα και ξεραμενα σαλια στο πηγουνι την 53λεπτη παλη τριων σαμανων με τους δαιμονες τους. Το μονο τους βοηθημα ειναι το νηπενθες φαρμακο του ηλεκτρισμου.

1991.9.26 19:15-20:08 DVD/VHS (P.S.F. - 2006)

Wesley Willis - Wesley Willis's Joy Rides

Οταν ο Wesley Willis πεθανε το 2003, ηταν ενα 40χρονο, διμετρο πιτσιρικι 150 κιλων που επασχε απο σχιζοφρενεια και εγραφε ακαταπαυστα μουσικη για να σταματησει τις φωνες στο μυαλο του. Οι στιχοι του αποτελουν την επιτομη του punk σχολιου για τη πολιτικη (Rock Saddam Hussein's Ass, Bill Clinton), για το καλλιτεχνικο χωρο (Αlanis Morissette, Urge Overkill), για τους υπερηρωες της παιδικης του ηλικιας (I Wupped Batman's Ass) καθως και για τα προσωπικα προβληματα του (Chronic Schizophrenia, My Mother Smokes Crack Rocks).
To documentary Wesley Willis's Joy Rides αφηγειται αναλαφρα, χωρις περιττες συγκινησεις την ιστορια του απολυτου outsider artist της δεκαετιας του '90, τονιζοντας σε καθε πλανο την υποτιμημενη ιδιοφυια του Willis. Aν το εβλεπε και ο ιδιος, θα χαιρετουσε τον σκηνοθετη Chris Bagley με μια κουτουλια και θα του φωναζε "Rock Over London, Rock On Chicago".

Wesley Willis's Joy Rides DVD (Directed By Chris Bagley - 2008)

Church Of Misery - Houses Of The Unholy

Οποιοδηποτε group κοσμει τα εξωφυλλα του με φωτογραφιες του Charlie Manson, του Albert Fish και του Jeffrey Dahmer, περναει με αριστα τις εξετασεις του Corrupted Delights, ακομα και αν παιζει bossa nova απο τα Απαλαχια. Ευτυχως, οι Church Of Misery ειναι μια Sabbathικη συμμορια απο την Ιαπωνια, που δεν ξεχναει πως το αντικειμενο λατρειας της δεν ηταν μονο μια μονοδιαστατη μηχανη παραγωγης riff, αλλα μια πανεξυπνη μπαντα με εντονη διαθεση πειραματισμου. 

Βλεποντας χθες το βραδυ το Houses Of The Unholy, ναι μεν καθηλωθηκα απο τη λεηλασια  πνευματικων δικαιωματων του Master Of Reality, αλλα στο πενταλεπτο ξεχαστηκα απο την τεχνικη αρτιοτητα και τα εμβολιμα Grateful Dead jams. Ασηκωτη ψυχεδελεια που μπορειτε να εκτιμησετε και χωρις τα doomανια του Sweet Leaf.

Houses Of The Unholy DVD (Diwphalanx - 2006)

LSD March - Kanashimino Bishounen

 To ποιητικο εξωφυλλο του Kanashimino Bishounen μιλαει απο μονο του. Το ιαπωνικο τριο LSD March εφτασε στο ζενιθ της δημιουργικοτητας του το 2004, παιζοντας ενα τεθλιμμενο υβριδιο ψυχεδελειας και θορυβου, που περναει μεσα απο τους Les Rallizes Denudes, τους Velvet Underground, τους Fushitsusha και τους Crazy Horse. Εδω, η εννοια του jam δεν στοχευει στην εξαλειψη των επιμερους προσωπικοτητων του group, αλλα στην μεγενθυση τους. Αυτο το LP αποτυπωνει μαλλον τη μοναδικη φορα στην ιστορια της μουσικης που οι παικτες θα καταναλωσαν αντικαταθλιπτικα αντι για ψυχοτροπικα και ειχαν ακριβως τις ιδιες παρενεργειες. Απαραιτητο.

Kanashimino Bishounen LP (HP Cycle - 2004)

Electric Wizard - Black Masses

Ο Νοεμβρης μπαινει με τις ευχες του Εωσφορου. Ετσι πρεπει. Το νεο album των Electric Wizard εκταφιαζεται σημερα απο την Rise Above, λιγο μετα τον εορτασμο του Halloween. Με το που παταω play, νιωθω την ακατανικητη αναγκη να παω να ψαχτω για φτηνα ναρκωτικα. Το κλιμα του Black Masses ειναι βαρυ και ασηκωτο, αφορητα πνιγμενο μεσα σε καπνους απο τσιγαρα και λιβανι. Ο μοναδικος εξαερισμος βρισκεται στη λιιιιγο πιο καθαρη παραγωγη απο το Witchcult Today. Και επειδη δεν νοειται ακροαση δισκου των Electric Wizard χωρις την unholy παρουσια του Brother Ray και του Cocaine Death, κοβω στη μεση τη τελετη, περιμενοντας ειδικο meeting για doomαρισμα στη Funeralopolis. 

Black Masses CD (Rise Above - 2010) 

(The link was removed by every single file host. If that's not enough doom for you, then i don't know what it will be)

Lightning Bolt - The Power Of Salad

Το χθεσινο mixtape post της δεσποινιδας Decadent Youth στο εξαιρετικο blog Drowned Valley με παλουκωσε μπροστα στην ακραια δεξιοτεχνια του Dizzy Gillespie, ενω μετα με εβαλε να ξαναδω το Power Of Salad των Lightning Bolt. Η ταινια ακολουθει το τοτε ασημο ντουετο στη προσπαθεια του να τα βγαλει περα με τις αντιξοοτητες μιας περιοδειας. Το group -που ακουγεται σαν το καφεινομανες ξαδερφακι των Mahavishnu Orchestra που τρελαινεται να φοραει μπλουζακια Black Flag- ειναι απιστευτα προσιτο και αυτοσαρκαζομενο με μια ιδιαζουσα dudeness, αναλογη του Big Lebowski, μειον του white russian, συν τις σαλατες και τα milkshakes. Την μιση παρασταση κλεβουν τα ΤΣΙΤΩΜΕΝΑ live. Την αλλη μιση, τα βρωμικα νυχια του Brian Chippendale.

The Power Of Salad DVD (Directed By Peter Glantz & Nick Noe - 2003)

High Rise - Durophet

H Rock 'n' Roll μυθολογια ειναι γεματη απο υπερβολες και ιστορικες ανακριβειες. Ποτιζει τον Keith Richards με τις σταχτες του πατερα του, ταιζει τον Mick Jagger με mars αναμεσα απο τα ποδια της Marianne Faithfull, βαζει τον Iggy Pop να χεζεται πανω του απο υποθετο ηρωινης σε live των Stooges (αυτο παιζει και να ειναι γεγονος) και κρινει τους Blue Cheer ενοχους για το θανατο ενος σκυλου απο την εκκωφαντικη παραμορφωση τους (!). Οι High Rise εχουν στηριξει ολοκληρη την καριερα τους πανω στο τελευταιο μυθο και κανουν τις ιαπωνικες φιλοζωικες οργανωσεις να τρεχουν πισω απο καθε ζωντανη εμφανιση τους. Αυτοαποκαλουνται Psychedelic Speed Freaks και τραβανε  το early 70s hard rock απο τα λαδωμενα μαλλια του. Καθε riff τους ειναι βαφτισμενο σε αμφεταμινες και ξυδια, ενω οι παραγωγες των albums τους οφειλουν τα παντα στην japanoise λατρεια του ηλεκτρισμου. Θα ηταν υπεροχο αν ολα τα γραφικα stoneroτσογλανια ακουγαν εστω και μια φορα το Durophet. Θα καταλαβαιναν επιτελους πως οι Kyuss υπηρξαν τοσο ακραιοι και ριζοσπαστικοι οσο και ο Eric Clapton. 

Durophet LP (Fractal - 1999)

The Velvet Underground - Norman Dolph Acetate

Εχοντας δουλεψει σε κεντρικο δισκοπωλειο, μπορω να πω με σιγουρια πως το μεγαλυτερο μερος του αγοραστικου κοινου ειναι παντελως ανιδεο. Απο τη μια βρισκονται οι ω-τοσο-ενημερωμενοι-hipsters που βιαζονται να αναδειξουν τα Χ τσουτσεκια των πολυεθνικων ως το next-big-thing για το μελλον της μουσικης και μετα συμπεριφερονται λες και τσακωσαν το παπα απο τα αρχιδια. Απο την αλλη, υπαρχουν οι καταδικασμενοι γραφικοι που θα συνεχιζουν να αγοραζουν τους ιδιους δισκους "αναφορας", σε ολα τα πιθανα format, με καθε πιθανο digital remastering και θα κοιτανε με απεχθεια καθε καινουργια ταση, λεγοντας πως η μουσικη σταματησε το '69, το '77, το '85. Που θελω να καταληξω λοιπον. Θα προτεινα στους πρωτους να κατεβασουν το Norman Dolph Acetate των Velvet Underground (η αυθεντικη μιξη της μπανανας, πριν τη σπιλωσουν οι εταιριαρχες που εκλιπαρουσαν για ραδιοφωνικα hits) για να βγαλουν το free press πουρι απο τα αυτια τους και να ανακαλυψουν απο που προερχονται ΟΛΑ οσα ακουνε. Οσο αφορα τους δευτερους, τους λυπαμαι πραγματικα. Το ψηφιακα αποστειρωμενο μουσικο περιβαλλον τους θα βγαλει καντηλες αν ερθει σε επαφη με κατι τοσο ωμο, τοσο αληθινο, τοσο μεγαλειωδες.

Norman Dolph Acetate LP (Bootleg - 1966)

Les Rallizes Denudes - Blind Baby Has It's Mothers Eyes

H δευτερη επανακυκλοφορια της Phoenix απο τα αδυτα της δισκογραφιας των Les Rallizes Denudes. Ο ηχος του Blind Baby Has It's Mothers Eyes ακουγεται τοσο επικαιρος λογω της ελευσης των νεοψυχεδελικων groups (Wooden Shjips, Heavy Winged, Comets On Fire) που θα μπορουσε καλλιστα να εχει κυκλοφορησει την προηγουμενη εβδομαδα. Το album ομως ειναι ηχογραφημενο καπου στα μεσα της δεκαετιας του '70 (με τους Rallizes δεν μπορεις ποτε να γινεις ιστορικα ακριβης), στην Χωρα του Ανατελλοντος Θορυβου απο μια κατεστραμμενη μπαντα που τα μελη της ηταν ενεργοι αντιεξουσιαστες και μαλιστα ενας απο αυτους, πηρε μερος σε αεροπειρατεια. Ποια ειναι η τελευταια φορα που οι ω-τοσο-πρωτοποριακοι-indie-ηρωες-σας εκαναν κατι τετοιο?

Blind Baby Has It's Mothers Eyes CD/LP (Phoenix - 2010)

Bongripper - Satan Worshipping Doom

Για να ξεκαθαρισουμε τα πραγματα απο την αρχη. Η επαφη μου με το doom/sludge ειναι επιδερμικη. Ξερω μονο τα στοιχειωδη, μονο και μονο για να καταφερω να επιβιωσω αν βρεθω κλεισμενος μετα απο τη πτωση πυρηνικης βομβας σε καποιο panic room γεματο τριχωτους, διμετρους κομματιανους που με κοιτανε απειλητικα και φτυνουν ταμπακο στο ατσαλενιο πατωμα. Αλλα οταν το album λεγεται Satan Worshipping Doom, ακομα και αν περιεχει Εσκιμωικη R&B (τωρα που το ξανασκεφτομαι, ειναι αναγκη να ακουσω κατι τετοιο) με κερδιζει με το καλημερα. Και μαλιστα διαβασα οτι τα προηγουμενα LP των Bongripper λεγονται Hippie Killer και Heroin (δειτε εδω τη συσκευασια!). Νιωθω οτι καποιος εκει εξω διαβαζει τις σκεψεις μου και μου πλασαρει στο πιατο τις μαλακιες του μυαλου μου!

Satan Worshipping Doom 2xLP (Self Released - 2010)

Acid Eater - Virulent Fuzz Punk A.C.I.D.

Ξεροτηγανισμενο 60s garage-punk που παιρνει ο,τι νομιζατε πως ξερετε για το τριπτυχο του sex, drugs & rock 'n' roll και το τριβει σα γυαλοχαρτο στη μουρη σας. Οι τεσσερις φιλτατοι Ιαπωνες οδηγουνται απο τον ενα και μοναδικο καφρο, Masonna(Maso Yamazaki) στο παραλληλο, ιδανικο συμπαν οπου τα παραισθησιογονα δεν απαγορευτηκαν ποτε, ο εξτρεμισμος ηταν ακομα ενδειξη καλλιτεχνικου credit και το rock 'n' roll δεν βρισκοταν σε κατασταση μονιμης ψηφιακης επανεπεξεργασιας. Το Virulent Fuzz Punk A.C.I.D. δεν ειναι νοσταλγικο. Ειναι απομειναρι μιας εποχης που στη πραγματικοτητα δεν υπηρξε ποτε.

Virulent Fuzz Punk A.C.I.D. CD/LP (Time Bomb - 2007)

Les Rallizes Denudes - Heavier Than A Death In The Family

H κληρονομια του σημαντικοτερου ιαπωνικου ψυχεδελικου group ολων των εποχων, επιτελους επανεκδοθηκε προσφατα απο την Phoenix σε μια ημι-επισημη, αλλα καλαισθητη εκδοση CD (αναμενουμε εναγωνιως το LP!) και θα αποκαταστησει την ιστορια. Οδηγουμενοι απο τον εγκεφαλο Takashi Mizutani, οι Les Rallizes Denudes, τσακωσαν απο το λαιμο τον ηχο των Velvets του White Light/White Heat και τον επνιξαν μεσα σε κυματα απο reverb και παραμορφωση. Οι δονησεις επηρρεασαν ολοκληρο το ιαπωνικο underground (και ιδιαιτερα τον ηχο της PSF Records), τους Sonic Youth, τους Dead C, το shoegaze και γενικα οτιδηποτε κραταει στα χερια του κιθαρα και μου κραταει ακομα το ενδιαφερον. Ονειρικη μουσικη? Σιγουρα, αλλα για ηρωινομανεις υπνοβατες.

Heavier Than A Death In The Family CD (Phoenix - 2010)

V/A - The Nativity Scene: An Anthology Of Christian Psychedelia & Exploitation

Οι φανατικοι κυκλοφορουν αναμεσα μας και συνηθως βρισκουν τους πιο απιθανους τροπους για να προσηλυτισουν τον ανυποψιαστο νεο. Αυτη η συλλογη στρεφει την προσοχη μας στην συνωμοταξια των κατωτερων θηλαστικων που εγιναν γνωστα στη δεκαετια του '70 και ως Homus Hippicus Christianus, εισχωρησαν στα αδυτα της αμερικανικης lsd υποκουλτουρας και βομβαρδισαν τα μυαλα των καμενων με ψαλμους και δοξασιες. To αποτελεσμα βρισκεται στο album που θα βρειτε παρακατω. Αν λοιπον γνωριζετε προσωπικα εστω και ενα τυπο που αρεσκεται να συχναζει σε free reggae festivals, κυκλοφορει ξυπολητος και δηλωνει πολιτης του κοσμου, θα σας εκλιπαρουσα να τον ταρακουνησετε αμεσα!

The Nativity Scene: An Anthology Of Christian Psychedelia & Exploitation CD-R (Elefantplatte/Feed & Seed Records - 2007)