V/A - Addiction

 Ενω τα περισσοτερα labels κρυβουν τη μετριοτητα των κυκλοφοριων τους μεσα σε εντυπωσιακες συσκευασιες, η En.mi.ty. Records κατορθωσε να ισορροπησει αναμεσα στη καλαισθητη παρουσιαση και στο εντυπωσιακο περιεχομενο με τη συλλογη Addiction. 

 Οι συμμετεχοντες καλλιτεχνες ανηκουν στη crème de la crème της harsh noise/power electronics/death industrial ψυχασθενειας, που αυτη τη φορα ανιχνευουν σα καυλωμενα ζωα τις οσμες των εθισμων, απο το αλκοολ και τη βια ως τη παθολογικη εξαρτηση απο ενα συντροφο. Αν δεν εχετε νιωσει στο πετσι σας εστω και μια φορα τα στερητικα μιας μονομανιας -οποιασδηποτε μορφης- τοτε μη μπειτε στο κοπο να κατεβασετε το παρακατω αρχειο. Θα σας συγκινησει, οσο θα συγκινουσε και ενα λοβοτομημενο νεογεννητο.  

Addiction CS (En.mi.ty. Records - 2008)

Wertham - Body Jigsaw

 O Ιταλος ελευθεριος Wertham (aka Marco Deplano) αρνειται την προφαση της εξελιξης. Χρησιμοποιει τις ενοχες, συλλογικες μνημες του ανθρωπινου ειδους ως εμπνευση. Τις καταπατημενες τασεις που η κοινωνια απορριπτει αυτοματα σαν ασυμβατο μοσχευμα. Την ωμη παραδοχη της ζωωδους φυσης μας. Την ασυναισθητη ροπη για αναπαραγωγη και επιβιωση με οποιοδηποτε τιμημα. Την ανειπωτη αληθεια που κρυβουμε καθημερινα πισω απο τα συγκαταβατικα χαμογελα η την υποκρισια της ευγενειας. 

Γνωριζω πολυ καλα πως εχετε ξαναδιαβασει τα παραπανω σε αντιστοιχες παρουσιασεις power electronics δισκων. Μαλιστα, ειναι πολυ πιθανον να βαριεστε ηδη καθως διαβαζετε αυτο το κακογραμμενο κειμενακι. Σας διαβεβαιω πως και εγω θα το εκανα. Αλλα πρεπει να βαλετε καλα στο μυαλο σας πως η συγκεκριμενη αντι-μουσικη εκφανση δεν θελει να πρωτοτυπησει η να εξελιχτει. Δεν υπαρχει για να εκπληξει καποιον εκει εξω. Δεν θελει να ενοχλησει. Θελει μονο να ακουστει, και αν δε το καταφερει με το Body Jigsaw, θα φωναξει την επομενη φορα ακομα πιο δυνατα. 

Body Jigsaw 3" CD-R (L. White Records - 2007)

Whitehouse - Racket

Dyad

Perhaps you should open your eyes

a bit more than you open your mouth

I'll give you one last chance

I'll give you one last stinking paragraph

one last stinking verse

one last weasel phrase

one last filthy image

just one last time for the you to fucking get it

Which is even more disgusting

you battery fucking hen

which is raw material

raw material of a fucking loser

what's in it for us?

where's the goodie?

How long are we going to play this game?

How long?

How long are we going to play this fucking game?

Own up

own up to your dirty little trick deeds

own up to your fucking racket

and own up to who you're running ot on

Now

you're feeling threatened and you're a fucking criminal

you guilty fucking criminal

What about me?

What about my?

What about fuck?

What about this?

What about that?

What about you?

What about pain?

What about it?

What about the squirrel process?

What about your body?

That living sculpture to worthless beliefs

worthless resistance, worthless guilt

What about disgusting worthless guilt?

What about it?

Own up to your fucking racket

Don't try and dilute me

with your fucking rackets

my life is already empty enough

my life is hollow

my life is meaningless

meaningless enough to remind me again

what i don't want more of

on and on and on and on till it's self-disgust

Shouldn't my time be worth a bit more?

Just a bit more than this?

More than a lazy fucking hard-on

more than zero interest

more than some minimal thing more than zero

Come on and prove me right

Own up

Own up to your fucking racket

What's the you a pay-off for?

What else do you want?

What the fuck do you want?

What do you really want?

What the fuck do you want?

How much is the rest of a life really worth?

And what the fuck will i want it for?

So just one last stinking paragraph

One last stinking verse

one last weasel phrase

one last filthy image

one last fucking time for you to get it

I'll make a beast out of that sorry shell

I'll make a beast out of whatever the fuck you have left

I'll make you fucking wriggle and struggle

I'll make you fairground muscle twitch

I'll make you twist on that baby

What wouldn't you do if i didn't?

Twist and shout on that, you fucking criminal

as I work you like slavery

You'll fuck hard for your own life

You'll see what's it gonna take

You'll see what can't be done without your hands

You'll see what's left and what's honest

What's contained and what's there

You'll see nothing

as we fucking drown it down

I'll give you this

I'll give you one last time

I'll give you one final chance

to see who the fuck you really are

One final chance now to fucking

get it

Racket CD (Susan Lawly - 2007)
(The link is removed due to request)

Dustbreeders & Junko - Mommy Close The Door

 Ω ρε μανα μ'! Η αδιαφιλονικητη βασιλισσα της Στριγγλιας συνεργαζεται με το γαλλικο τριο των Dustbreeders ξεπερνωντας το φραγμα του ηχου. Δεν σας υποσχομαι οτι θα σας "αρεσει" το Mommy Close The Door, τουλαχιστον με τη συμβατικη εννοια της ικανοποιησης των οποιων αρεσκειων σας. Δεν ξυπνας ετσι απλα ενα ωραιο πρωινο και καυλαντιζεις να συνοδεψεις το πρωινο σου καφε με αυτο το cd. Η μαγεια της Junko εγκειται στο γεγονος της υπερβασης και της αυταπαρνησης, ακομα και των πιο μικρων απολαυσεων.

Mommy Close The Door CD (Starlight Furniture Co. - 2003)

K2 - Brainwash Education

Για ενα μηνα τωρα, βλεπω τα κεφια μου να πολλαπλασιαζονται. Σχεδον μου τη σπαω. Ξυπναω χαρουμενος, κοιμαμαι χαρουμενος. Παραδεχομαι οτι πεφτω λιγο στη δουλεια, αλλα αν δε το παθαινα και αυτο, θα μιλουσαμε για ενα εντελως διαφορετικο ατομο. Ενα ανθρωπο που θα παρεμενε ασυγκινητος απο το εξουσιομανες japanoise του Κ2. 

Το Brainwash Education πολιορκει το χωρο στον οποιο παιζεται με οσα cut-ups και metal-junk καφριλικια αντεχει η επιφανεια του CD-R χωρις να λιωσει. Μεσα στο πανικο, θα διακρινετε μια περιεργη αισθηση γαληνης, λες και ο Kusafuka κατορθωσε να αγκαλιασει το zen μεσω της υπερεκθεσης στον ογκωδη θορυβο που προκαλει ο ιδιος. Ετσι ακριβως αισθανομαι και εγω.  

Brainwash Education CD-R (Tochnit Aleph - 2010)

Alo Girl - Unleashed Perversions

Απο τεχνικης αποψης, δεν ειναι δυσκολο να χτισεις ενα HNW. Αντιθετως. Ηδη φανταζομαι τον εξοπλισμο και τη συνδεσμολογια του. Αυτο ομως που ειναι πραγματικα δυσκολο ειναι να διατηρησεις το ενδιαφερον του ακροατη ανεπαφο. 

Για του λογου το αληθες, ακουστε το Unleashed Perversions του ιταλικου project, Alo Girl. Ενω το γρεζι του προφανως προερχεται απο ΑΜ παρασιτα περασμενα σε superfuzz, ο ιδιοκτητης της Urashima, Cristiano Renzoni  περιοριζει ηθελημενα την ηχητικη ποικιλια του υλικου του, υπογραμμιζει τη σημασια της μικροσκοπικοτητας μεσα στη συσταση των δυο 15λεπτων walls του και εκβιαζει την ακροαση μεσω ακουστικων. Με λιγη παραπανω ενταση, θα νομιζετε πως βρισκεστε στο ματι ενος κυκλωνα. Οριστε λοιπον. Ο Renzoni κερδισε το ενδιαφερον σας.

Unleashed Perversions CS (A Dear Girl Called Wendy - 2010)

Our Love Will Destroy The World - Stillborn Plague Angels

 Χθες συναντησα τη πιο ειλικρινη μορφη εκφρασης της γιορτης του Αγιου Βαλεντινου εξω απο το γειτονικο sex shop. Ο ιδιοκτητης του φροντισε να σημαιοστολισει καταλληλα το μαγαζι με καρδιες και μπαλονια, ασχετα και αν αναμεσα στο εμπορευμα μπορεις να συναντησεις φουσκωτες κουκλες υπερβαρων η καποιο ροζ, φωσφοριζε, παλλομενο δονητη τριων ταχυτητων που πιθανον να λεγεται Ass Dominator 3000. 

Η δυναμη πισω απο ολη αυτη τη προπαγανδα ειναι σαφως τα εξιδανικευμενα αναπαραγωγικα ενστικτα, αλλα πραγματικα τωρα, μπορειτε να αντισταθειτε στον ερωτα και στη ψευδαισθηση του? Αυτη τη ψευδαισθηση που σε κανει να νομιζεις πως εισαι για πρωτη φορα στη ζωη σου μοναδικος. Αυτη τη γαμημενη ψευδαισθηση που οταν τυχει να διαβασεις και να εκφερεις το ονομα του drone project του Campbell Kneale, Our Love Will Destroy The World δεν θα σκασεις ειρωνικο χαμογελο. Μαλιστα, μπορει και να ταυτιστεις.

Ο μαγαζατορας του sex shop φαινεται να ξερει πολυ καλα τα λογια του Lou Reed στο "Some Kinda Love". No kinds of love are better than others. Επαυξανω.

Stillborn Plague Angels LP (Dekorder - 2009)

V/A - Climax Denial/ Discordance/ Human Larvae/ Moribund/ Sewer Goddess/ Sharpwaist

 Μαρτιος 2005: H μικρη κοινωνια της Μυτιληνης συγκλονιστηκε απο την αποκαλυψη της αποκρουστικης δολοφονιας της 27χρονης Ευστρατιας Μαμωλου. Στο σπιτι της οδου Βυζαντιου 19, πριν απο τρια χρονια ο 32χρονος ηλεκτρολογος-ηλεκτρονικος Γιωργος Μπουταρας ειχε σκοτωσει, κομματιασει και στη συνεχεια καψει την 27χρονη φιλη του.
 Το ενοχο μυστικο κρατησαν για τρια ολοκληρα χρονια μεσα σε ενα μεταλλικο κουτι που ειχαν πλαι στο τζακι ο ιδιος μαζι με την γυναικα του, Αρετη Διολατζη. Τα ελαχιστα αντικειμενα που ειχαν απομεινει απο τα αποκαιδια της ατυχης γυναικας τους προδωσαν. Το ζευγαρι και η Μαμωλου φαινεται οτι αποτελουσαν ερωτικο τριγωνο, το οποιο φαινεται να οδηγησε στο φονικο οταν -συμφωνα με την απολογια της Μαμωλου- η ατυχη κοπελα δε δεχτηκε να συμμετασχει στο ομαδικο σεξ που οργανωνε τη μοιραια νυχτα ο Μπουταρας.
 Το δικαστηριο καταδικασε τον Μπουταρα σε ισοβια καθειρξη και σε φυλακιση 18 μηνων για τα επιμερους αδικηματα που του ειχαν απαγγελθει, αναμεσα τους και αυτο της περιυβρισης νεκρου. Σε καθειρξη δεκατριων ετων καταδικαστηκε και η γυναικα του για συνεργια στην αρπαγη της Μαμωλου με σκοπο τη συνουσια και τη περιυβριση νεκρου, ενω αθωωθηκε για τη κατηγορια της δολοφονιας.

Climax Denial/ Discordance/ Human Larvae/ Moribund/ Sewer Goddess/ Sharpwaist 6xCS 

(Phage Tapes - 2010)

Bizarre Uproar - Filthy Communions 2005/2009

 Παρατηρωντας το εξωφυλλο του Filthy Communions 2005/2009, βλεπω οτι οι Bizarre Uproar δεν προσεχουν καθολου τη διατροφη τους. Πρεπει να λαβουν σοβαρα υποψη τους το γεγονος οτι ναι μεν η ζωη κατα τη διαρκεια των περιοδειων ειναι δυστροπη, αλλα οφειλουν να τρωνε λιγο πιο σωστα. Ενας γαστρεντερολογος θα καταλαβαινε περισσοτερα απο την εν λογω φωτογραφια, ομως δεν νομιζω οτι θα ηταν και ο πλεον αρμοδιος για να κατσει να ακουσει αυτο το cd 7 η ωρα το πρωι γραφοντας για εσας τις μαλακιες που διαβαζετε αυτη τη στιγμη με αμεριστη προσοχη. Εδω αναλαμβανει τα ηνια ο Dr. Tzomborgha και η αδιαμφισβητητη διαγνωση του λεει πως ειμαστε ο,τι τρωμε.

Filthy Communions 2005/2009 CD (Turgid Animal - 2010)

Eleh - Floating Frequencies/Intuitive Synthesis II

 Η επιλογη του/της/των Eleh να κρατησει τη πραγματικη του ταυτοτητα μακρια απο τη δημοσιοτητα, δινει στη μουσικη του project ακομα μεγαλυτερη βαρυτητα. Οχι πως την χρειαζεται βεβαια. Ειναι ηδη πιο βαρια και απο τις στοιβες ενισχυτων που χρειαζεσαι για να αντιληφθεις το μεγαλειο του Floating Frequencies / Intuitive Synthesis II. Τα μπασα των 3 συνθεσεων ειναι τοσο χαμηλα που νομιζω οτι δεν γινονται αντιληπτα απο τα υπολειτουργικα αυτια μου, αλλα απο τις δονησεις στο στερνο μου. 

 Οταν λοιπον με βαζεις σε τετοιες σκεψεις, μου θυμιζεις το Time Machines των Coil και αφιερωνεις το LP σου στον Charlemagne Palestine, τοτε δικαιωματικα παιρνεις τη θεση σου σε αυτο το blog, ακομα και αν σε λενε Τολη Τσιμογιαννη και ηχογραφεις τετοιους δισκους στα σπανια διαλειμματα σου απο το λειτουργημα που εξασκεις ως αρχοντας του συμπαντος.

Floating Frequencies / Intuitive Synthesis II LP
(Important Records - 2007)

Flesh Puppets - Medusa

 Για να περιγραψω με καποια σχετικη ακριβεια το Medusa, χρειαζομαι τις συγγραφικες ικανοτητες του De Sade. Για αυτο ακριβως το λογο λατρευω τη δουλεια του Richard Ramirez. Ο ηδονισμος ειναι η κινητηριος δυναμη πισω απο καθε project του -απο την HNW αυτοτιμωρια των Werewolf Jerusalem και το harsh σαδισμο των Black Leather Jesus, ως το βραδυκαυστο βασανιστηριο των Flesh Puppets- που διαφευγει απο την αντιληψη των περισσοτερων reviewers. Ειναι αδιανοητο να απομονωσεις *αυτο* τον ηχο απο την υπονοια οτι μπορει να ηχογραφηθηκε μεσα σε ενα παγερο BDSM club, εκτος και αν μολις τωρα προσγειωθηκες σε αυτο το σιχαμενο πλανητη η χρησιμοποιεις το sex αυστηρα και μονο ως μεθοδο τεκνοποιησης. 

Medusa CD (Third Sex - 2010)
(The link is removed due to the label's request)

RJF - Greater Success In Apprehension & Convictions

 Ανακαλυψα αυτο το ακατεργαστο κομματι αρνητικοτητας μεσα απο τις σελιδες του As Loud As Possible. Το αρθρο φορτωνε το βαρος της γεννησης του σουηδικου industrial πανω στους κατσιασμενους ωμους του Greater Success In Apprehension & Convictions, παιρνωντας το σκηπτρο μεσα απο τα χερια των Blood Ov Thee Christ. Μπορειτε να φανταστειτε τη συνεχεια. Παραγγελια, βρισιμο στο ταχυδρομο για τη καθυστερηση, καθαρση.

 Το πρωτο album των RJF κυκλοφορησε το 1983, χωρις το διχτυ ασφαλειας καποιας σκανδιναβικης σκηνης. Ο ηχος του πασχει απο οξεια αλλεργικη αντιδραση στις στουντιακες συνθηκες, θυμιζοντας μου εντονα το Leichenschrei και τα πρωτα singles του Monte Cazazza. Παταει ολα τα πολυχρωμα κουμπακια μεν, ακουγεται properly σκατενιο δε. Μονοτονοι ρυθμοι, αρρωστημενα synths, αστικη παρακμη κτλ κτλ που δειχνει πιο πολλα για την βαρετη καθημερινοτητα του '80, απ' οσα θα εδειχναν ολες οι κακοτυπωμενες εφημεριδες της εποχης μαζι.   

 Ενα μεγαλο μπραβο αξιζουν και οι τυμβωρυχοι της Segerhuva (που δυστυχως σταματησε προσφατα τις δραστηριοτητες της) αφου επιμεληθηκαν την επανακυκλοφορια με το καλυτερο δυνατο τροπο, σεβαστηκαν το κλιμα της ηχογραφησης και δεν κατεστρεψαν την ατμοσφαιρα με αχρειαστο remastering. 

Greater Success In Apprehension & Convictions CD (Segerhuva - 2008)

Robert Turman - Way Down

 Ενα industrial/minimal synth παραγνωρισμενο αριστουργημα επανακυκλοφορησε προσφατα σε 500 βινυλιακες κοπιες απο το εξειδικευμενο label, Dais Records. 

 O Robert Turman θητευσε στους πρωιμους Non, διπλα στο θορυβοπατερα Boyd Rice και απο τη στιγμη που χωρισαν τους δρομους τους, ο Turman ξεκινησε την επιχειρηση "Χορεψτε σαπιζοντας" μεσω private κασετοεκδοσεων. Οι περισσοτερες απο αυτες βρεθηκαν στα χερια συλλεκτων και κοστιζουν πλεον σχεδον πιο πολυ απο το αρχικο τους budget. Τη καταρα μου να 'χουν τα τσογλανια.

 Τωρα, οσον αφορα το Way Down, ηχογραφηθηκε το 1987 με μηδαμινα μεσα, αλλα παρα την κατ' αναγκη lo-fi προσεγγιση του, το οραμα του Turman λαμπει με μεταφυσικο τροπο μεσα στο βουρκο των συνθεσεων. Το πρωτογονο -αλλα λειτουργικο- sampling κυλαει στις σκουριασμενες φλεβες της ρυθμολογιας των drum machines, κανοντας το κεφαλι του ακροατη να δυσκολευεται μπροστα σε διλημματα μεγιστης σημασιας. Κοπανημα η καψιμο? Ιδου η απορια.

Way Down LP (Dais Records - 2010)
(Link is removed due to a kind request from the artist)

Keränen - Bats In The Attic

Γνωστοτερος ως το 1/2 των Testicle Hazard, ο Tommi Keranen κυκλοφορησε το πρωτο solo album του πριν τρεις περιπου μηνες μεσω της Pica Disk, το label του φιλου και συνεργατη του, Lasse Marhaug. 

 Στο 35λεπτο ομωνυμο track του Bats In The Attic, o Keranen σκιζει τις οδηγιες χρησεως των αναλογικων synths του, επιχειρωντας επαναπροσδιορισμο της ηχητικης γκαμας του εξοπλισμου του μεσω μιας ιδιαζουσας harsh noise λογικης που εχει το τσαγανο των Incapacitants και την εμμονη στη λεπτομερεια του Kevin Drumm. Θα μπορουσα να ληξω αυτο το κειμενο με μια σλογκανιζουσα φραση οπως "buy or die" η "βαλτε το τερμα και γαμηστε τα νευρα των γειτονων" αλλα το ιδιο το υλικο δεν με αφηνει. Ειναι υπερβολικα εξυπνο για κατι τοσο τετριμμενο. 

Bats In The Attic CD (Pica Disk - 2010)

Climax Denial - Desire For Disease

 Σε μια κορυφαια σκηνη του sitcom How I met your mother, ενας απο τους πρωταγωνιστες ανακυρησει πως ο μοναδικος λογος που αξιζει να περιμενεις ενα μηνα για να κανεις sex με τη καινουργια σου κατακτηση, ειναι οταν αυτη ειναι 17 ετων και 11 μηνων. Η διαψευση της παραπανω massive ατακας ερχεται συσκευασμενη μεσα ενα ροζ υφασματινο πουγκι, ιδιοκτησια του Climax Denial. 

 Το Desire For Disease καυλαντιζει τα ανηλικα pin-ups της αντιστοιχης αμερικανικης Σουπερ Κατερινας, φωτογραφιζει τα απαγορευμενα αντικειμενα του ποθου του, τρωει τις σαρκες της πολιτικα ορθης σεξουαλικοτητας του δυτικου πολιτισμου, αλλα παραλληλα παιζει με τους κανονισμους του. Δηλωνει πως τα μοντελα των εσωκλειομενων pics ειναι πανω απο 18 ετων. Ο,τι πεις αφεντικο.

Desire For Disease CS (Nil By Mouth Recordings - 2007)