John Oswald - Plunderphonics 69/96

 Ο John Oswald σκαρφιστηκε το νεολογισμο Plunderphonics επειδη το 'βιασμος του copyright και κατα συνεπεια της μουσικης βιομηχανιας' ακουγεται καπως. Τα cut-ups του ευφυεστατου sound artist/prankster πυροδοτησαν μια σειρα μηνυσεων και απο πολιτιστικα σχολια μετατραπηκαν σε παραβασεις πνευματικης ιδιοκτησιας. 

 Κανενα ιερο. Kανενα οσιο. Ολοι οι καλοι χωρανε. Stravinsky, Metallica, Public Enemy, Bowie, Sinatra, MC5, Beethoven, Streisand. Μπορω πολυ ευκολα να φανταστω τον Oswald να χαμογελαει σαρδονια διπλα στο δικηγορο του καθως υποδεικνυει το καβαλο του στη Dolly. Parton.

Plunderphonics 69/96 2xCD (Seeland/Fony - 2001)

Brighter Death Now - Very Little Fun

 Ο λανθανων σεξουαλικος χαρακτηρας του πολεμου 

 Ολες οι στρατιωτικες και πολιτικες ερμηνειες απετυχαν να δωσουν μια λογικη εξηγηση για τη παρατεταμενη διαρκεια του πολεμου. Στο εκδηλο του μερος, ο πολεμος μπορει να θεωρηθει μια περιορισμενη στρατιωτικη αντιπαραθεσις (με μεγαλη συμμετοχη ακροατηριου μεσω της τηλεορασεως και των ειδησεογραφικων ΜΜΕ), που ικανοποιει τις χαμηλου επιπεδου φαντασιωσεις βιας και επιθετικοτητας. 

 Αλλες δοκιμασιες επιβεβαιωνουν οτι ο πολεμος εχει επισης ενα λανθανοντα ρολο, εντελως πολυμορφικου χαρακτηρος. Σε ατερμονα επαναλαμβανομενες ταινιες επικαιρων με μαχες και ωμοτητες, παρενεβληθησαν σκηνες γενετησιου, μασχαλιαιου, στοματικου και πρωκτικου χαρακτηρος. Η ακουσια αποβολη περιτωμματων στις σκηνες με εκτελεσεις διεπιστωθη οτι ασκουσε ιδιαιτερα γοητεια στις μεσαιου εισοδηματος οικοκυρες. Η μακροχρονιος εκθεσις στις ταινιες αυτες ισως επιφερει ευεργετικα αποτελεσματα στη ψυχοσεξουαλικη αναπτυξη της σημερινης γενιας παιδιων καθως και στην υγιεινιστικη τους εκπαιδευση.

(Αποσπασμα απο το βιβλιο 'Εκθεση Ωμοτητων' του J.G. Ballard)

Very Little Fun 4xLP (Cold Meat Industry - 2011)
(The link has been removed)

Coil / The New Blockaders / Vortex Campaign - The Melancholy Mad Tenant

 Την επομενη φορα που θα διαβασετε για τους ταδε πουθεναδες απο τη Βορειοδυτικη Μπανανια που μολις εβγαλαν 50πλο χειροποιητο κουτι με 8-tracks και ψηνεστε να δωσετε τα τελευταια χρηματα που σας εχουν απομεινει για να το αγορασετε, ξανακουστε το real shit. 

The Melancholy Mad Tenant CD (Black Rose Recordings - 2005)

Squamata - At Home With Your Kids

 To At Home With Your Kids θεωρειται το πιο αδυναμο δισκακι των Squamata. Καλα ενταξει. Για μενα παντως ειναι ο,τι πρεπει. Σπασμενο, ωμο harsh noise με σπιτικη παραγωγη και περιστασιακες metal junk επιδειξεις. Τα cut-ups του ντουετου πινουν νερο στην υγεια του K2, χωρις αυτο βεβαια να σημαινει  πως πλησιαζουν την ακριβεια του ετσι? Ο ηχος τους ξεχυνεται δεξια και αριστερα γι' αυτο θα προτεινα ακουστικα. Εκτος και αν διαθετετε ηχομονωση και τα αυτια νυχτεριδας.

P.S. This one has been shared by a friend. Thanks so much. Again!

At Home With Your Kids CD-R (Self Released - 2005)

Stare Case - Lose Today

 Ουσιαστικα, το Lose Today ειναι το κλειστοφοβικο μετα-rock (και οχι post-rock) album που δεν ηχογραφησαν ποτε οι Wolf Eyes. Μπορεις να το διακρινεις στις λεπτομερειες, αρκει να συνηθισουν τα αυτια σου στο ημιφως και τη μπασαδουρα της μιξης. Μεσα στις σκιες, ο Olson και ο Young αυτοσχεδιαζουν κομματιασμενα πανω σε ελαστικα μοτιβα απο μπασο, ηλεκτρονικα και πνευστα, με αποηχους που εκτεινονται απο το Jandek του Glasgow Sunday και φτανουν στους For Carnation. Νομιζω πως οι Stare Case θελουν να δειχνουν απογαλακτισμενοι απο το μητρικο group, ομως το αιμα νερο δε γινεται. Ευτυχως.

Lose Today LP (De Stijl - 2011)

Merzbow / Lasse Marhaug - s/t

 Προσπαθω να καταλαβω αν τα ορθογραφικα του Merzbow γινονται επιτηδες η αν τα κειμενα διατηρουνται στη πρωτοτυπη μορφη τους επειδη οι δυτικοι καυλαντιζουν την exotica. Το The Great Deciver (sic) θα επρεπε αν μη τι αλλο να γραφεται σωστα. Ειναι αλλωστε φορος τιμης σε ενα απο τα σημαντικοτερα live ολων των εποχων. Τι σκατα.

 Η πλευρα του Lasse Marhaug με αποζημιωνει για την ελλειψη σεβασμου. Ο Νορβηγος λατρευει το Big Boing και τη κοσμικη κωλοτρυπιδα που γεννησε τους Incapacitants. Για να περιγραφει επαρκως το κομματι χρειαζονται δεκα παραγραφοι ονοματοποιιας. Βαριεμαι να γραφω bzzzz και fsssss. Αυτακια εχετε.

P.S. I would like to thank a friend for sharing this piece of history with us!

Merzbow / Lasse Marhaug 7" (Jazzassin Records - 1996)

Halthan - Live (The) Dis-Ease

 'Life is a sexually transmitted disease and the mortality rate is 100%.'

-R.D. Laing-

Live (The) Dis-Ease CS (Filth & Violence - 2011)

Club Moral - Instruments Of Attraction (I. Celebrale Pathologie)

 

  Δεν υπαρχει περιπτωση να τα σκασω για το box της Vinyl On Demand, οποτε βολευτειτε με ενα ταπεινο 10". Παρα τη σχετικα μικρη διαρκεια του, το Instruments Of Attraction (I. Celebrale Pathologie) εκθετει ολοκληρο το φασμα των Club Moral, απο τα σαπια collages τυπου Merzbild Schwet εως την Whitehouse υστερια. Belgians do it better. Περιπου.

Instruments Of Attraction (I. Celebrale Pathologie) 10" 

(Kapellmeister Grammofon - 2003)

(The link has been taken down)

Mauthausen Orchestra - Bloodyminded

  Με το που γεννηθεις, δεσμευεσαι εν αγνοια σου να κυνηγας ανταγωνιστικα τη προεκταση της σπονδυλικης σου στηλης μεχρι να εξαντληθεις. Τι συμβαινει ομως οταν αρνεισαι να μπεις στο κρυφτουλι? Η οταν φοβασαι την ιδια σου την ουρα? Αν τη κρυψεις αναμεσα απο τα σκελια για πολλα χρονια αρρωσταινεις. Αν τη κουνας επιδεικτικα μπροστα σε ολους εξοστρακιζεσαι απο ενα περιβαλλον που δεν επελεξες ποτε να ανηκεις. Φρικη. Εγινα 33. Ο Χριστος ειχε ηδη καριερα σ'αυτη την ηλικια. Γι' αυτο και η ρηχη ενδοσκοπηση. Τωρα πρεπει να απολογουμαι ακομα πιο πολυ για τις επιλογες μου. Οι μαλακες εκει εξω δεν ειναι πολυ ανεκτικοι απεναντι στα Bloodyminded και ανωριμα πλασματα.

Bloodyminded CS (Aquilifer Sodality - 1984)

Pogrom - Live

 O Pogrom καταγεται απο τη Λιθουανια και ισχυριζεται πως οι ανθρωποι στη χωρα του γουσταρουν να σκοτωνονται. Μπροστα σ' αυτο το συμπερασμα οι κοινωνικα ευαισθητοι αναγνωστες θα αναζητησουν τη συγχρονη ιστορια της Ανατολικης Ευρωπης στο wikipedia. Οι πιο κυνικοι, θα θεωρησουν πως τετοιου ειδους δηλωσεις ειναι πλεον τετριμμενες και πως εχουν δει/ακουσει και χειροτερα. Εγω παντως οφειλω να σας ενημερωσω πως το Live δεν ειναι ουτε ευαισθητο (με τη καμμια) ουτε κυνικο. Ειναι ομως απιστευτα ωμο και ειλικρινες, με αμφιλεγομενα γεγονοτα χαραγμενα στη μνημη και στο κουτελο του. Τωρα αν τα παραπανω σας φαινονται παρλαπιπες, ωραια λοιπον, η κασετα σκοτωνει, σαρωνει, γαμαει. Ευχαριστημενοι?

Live CS (Filth & Violence - 2011)

Tonetta - 777 Vol. II

 63χρονη παρενδυτικη ατομαρα ηχογραφει γλοιωδη lo-fi pop με απιστευτα εθιστικα refrain που κανει το John Maus, τον Ariel Pink και καθε hypnagogic περσονα να ακουγεται σα τους Yes στο 90125.

 Καθε κομματι του Tonetta καταπιανεται με καθημερινα θεματα οπως την αυτοκτονια, τη κοπροφιλια, το John Lennon, τα θυματα βιασμου, τα μεγαλα καυλια και το πριαπισμο, ενω συνοδευεται απο σπιτικα βιντεακια τα οποια απεικονιζουν τον ιδιο συνηθως με κακο drag και ακομα πιο κακο lip-syncing, ανεβασμενα κατευθειαν στo Youtube.
 Δυστυχως η συλλογη 777 Vol. II δε περιλαμβανει dvd, αλλα περιεχει 17 τριλεπτες γλιτσες που παρα τη περιορισμενη μουσικη γκαμα τους, γινονται κολλητικες σα ξεπεσμενα αφροδισια.

 Wesley Willis meets John Waters με εξωφυλλο-pop art φορο τιμης στο Erector. Επιτελους. Βρηκα το θεο που μου αξιζει.

777 Vol. II LP (Black Tent Press - 2011)

Pain Nail - Hengellisiä Lauluja

 Μετα το Hengellisiä Lauluja, οι Pain Nail εξαφανιστηκαν. Ο Kokkonen εμεινε στη καταβοθρα των  Fleshpress ενω ο Aspa επιεικως βρισκεται πισω απο καθε ευρωπαικο project που αξιζει την ελλειματικη προσοχη σας.
 Στη πρωτη πλευρα του 7ιντσου, o Mikko γκαριζει πανω απο εκκλησιαστικους υμνους και αργοσυρτες λουπες. Μην ανησυχειτε. Ο κακοβουλος βομβος δε λειπει.
 Το b-side ανοιγει με απομακρυσμενα metal junk και πομπωδη -σχεδον εμβατηριακα- κρουστα. Κατω απο το σποραδικο feedback ενα gong σκιζει ανατριχιαστικα τον αερα, θυμιζοντας αμυδρα το Hibakusha των Organum. Μπορω να εχω αυτο το κομματι σε μισαωρη εκτελεση παρακαλω?

P.S. You should all thank the Sheriff for this one. You know, the great guy that shows up and shares fantastic records with us? Yup, that one.

Hengellisiä Lauluja 7" (Freak Animal - 2009)

M.B. - Endometrio

 Οταν ενας ηχος γινει υποκουλτουρα, ξεκινουν οι περιορισμοι. Ετσι ο Maurizio Bianchi, συλλαμβανει στο 1982 το concept της 'βιονικης' μουσικης επειδη ενιωθε πνιγμενος απο το φιμωτρο του industrial.

 Το Endometrio υποτιθεται πως προσομοιωνει βιολογικες λειτουργιες του ανθρωπινου σωματος. Οφειλω να παραδεχτω πως δε μπορω να θυμηθω τη τελευταια φορα που κρυφακουσα το ενδοκρινολογικο συστημα μου αρα δε μπορω να πω αν η προσομοιωση ειναι επιτυχης. Αυτο ομως που μπορω να πω στα σιγουρα για το album ειναι πως μπερδευει την ιεραρχια των αισθησεων. Σταματας να ακους, αρχιζεις να βλεπεις. Κατι γκριζο και νεφελωδες. Που οργαζεται υποκωφους θορυβους και πολλαπλασιαζεται εκφυλισμενα με ταχυτατη μιτωση. Απο-συνθεση. Βιο-μηχανικη μουσικη. Οχι ρε, δε ξαναρχισα τα ναρκωτικα. 

Endometrio LP (Dais Records - 2010)

Brighter Death Now - Disobey

 O Roger Karmanik εχει χασει πλεον την αξιοπιστια του. Καθυστερει τις αποστολες του mailorder, τσιμπαει πληρωμες, αρνειται να απαντησει σε mails, ασχολειται επισημα με τη κηπουρικη. Κυριολεκτικα. Πατος. Οι Brighter Death Now ομως ηταν, ειναι και θα ειναι θεμελιωδης θεσμος του death industrial, ακομα και μετα το φτηνο crossdressing του Disobey. Εδω μεσα, το I Wish I Was A Little Girl αποκταει ακομα μια διασταση. Το κυρος του εκνευριστικου σκατοπαιδου.

Disobey DVD & CD (Cold Meat Industry - 2005)

Golden Rain - 2010

 Ελα μωρη αρρωστια Golden Rain! Ημουν μαλλον ο μοναδικος ανθρωπος πανω στο πλανητη που ειχε παθει ολικη αποτριχωση με το Praise The Whore (τα 70 downloads δε με επεισαν για το αντιθετο) οποτε συμμεριστειτε για λιγο τον ενθουσιασμο μου με το 2010. 

 H αληθεια ειναι πως το project επωφεληθηκε απο τη ζωντανη ηχογραφηση, καθως γερνει λιγο το κεφαλι προς τον αυτοσχεδιασμο -οπως πχ. στη δευτερη πλευρα- και δε φοβαται το τυχαιο. Kαλα κανει. Με τετοια φωνητικα του εχω απολυτη εμπιστοσυνη.

2010 CS (Filth & Violence - 2011)