Mauthausen Orchestra - Anal Perversions

 Μη με πνιγετε ρε γαμημενοι. Θα σπασω. Εχω σπασει. Καταβαλλω προσπαθεια για να μιλησω, πιεζομαι για να χαμογελασω, αρρωσταινω για να ανασανω. Δε θελω να σκεφτομαι τιποτα και κανενα. Ακομα ενας τιποτενιος κλαιγεται στο blogger? Θα κανω Anal Perversions στα κουφαρια σας, θα σας θαψω ολους και μετα θα τη κανω. Θα εχετε το τελος που σας αξιζει. Τελευταιοι.

Anal Perversions LP (Urashima - 2012)

J.A. Caesar - Kokkyou Junreika

 Απο τη στιγμη που πατησα το play, αρχισα να ψαχνω πληροφοριες για την ιαπωνικη νομοθεσια υπερ των ναρκωτικων στα 70s. Δεν εξηγειται αλλιως το Kokkyou Junreika. Λογικα το κρατος θα μοιραζε μανιταρια και τριπακια σε συσσιτια για τη πνευματικη εξυγιανση του πληθυσμου και απλα ο J.A. Caesar σε καποια φαση κατεληξε με περισσοτερα κουπονια στη τσεπη του. Το acid εχει ποτισει καθε λεπτο του album. Θεατρικοτητα, Sabbathικα περασματα, παιχνιδιαρικες στιγμες αλα Strawberry Alarm Clock και απο κει στο μεγαλειο των Magma, ψαλμωδιες, τιτιβισματα, οπερετικα φωνητικα, θρηνος. File Under: Xημειο.

Kokkyou Junreika CD (Victor Entertainment Japan - 2006)

Merzbow - Kibbutz

 'Let there be Light'

- Masami Akita -

Kibbutz LP (Urashima - 2012)

Esplendor Geometrico - Kosmos Kino

 Εννοειται πως προτιμαω τη γραναζοθεραπεια του EG 01 και τη βαρια βιομηχανια του El Acero Del Partido απο τα μεταγενεστερα albums των Geometrico. Ξανακουγοντας ομως το Kosmos Kino με περισσοτερη ψυχραιμια -και οχι απαραιτητα για να σβηνω τσιγαρα στις πατουσες μου- παρατηρησα μια σπιρταδα που λαμπει δια της απουσιας της απο τη πρωτη περιοδο των Ισπανων. 

 Εδω η μπαντα ανακαλυψε πως το μηνυμα της μπορει να μεταφερθει πιο ευκολα μεσω του ρυθμου. Το κοινο ομως ηταν πολυ απασχολημενο με το κουνημα του κωλου του, δεν εδωσε καμμια σημασια και η φαση παρεξηγηθηκε. Το ωμο Industrial Body Music εγινε ντεκαφεινε EBM. 

Kosmos Kino CD (Geometrik - 2001)

Young Hunting - The Night Of The Burning

 'The deeper that sorrow carves into your being, the more joy you can contain.' 

- Kahlil Gibran - 

The Night Of The Burning 12" (Blackest Ever Black - 2011)

Blackest Ever Black - She Died With Her Eyes Open

  Σε προηγουμενη αναρτηση ανεφερα πως το μεχρι τωρα εξαιρετικο label Blackest Ever Black καταπινει hype με τις χουφτες απο εντυπα και bloggers, με sold-out 12ιντσα απο το πρωτο γαμημενο 48ωρο, με support σε †Cut Hands ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ†, διατηρωντας ομως ανεπαφη τη χαρακτηριστικη σκατοψυχη αισθητικη του. 

 H πρωτη (και τελευταια) σκεψη που εσκασε στο μυαλουδακι μου κατα την ακροαση του She Died With Her Eyes Open ειναι πως τα πραγματα εξελισσονται πιο γρηγορα απο μια broadband. Θα παιξει επανασταση σε περιορισμενα downloads και δε θα προλαβω να τη κατεβασω. Γερασα. Πλεον ενα mixtape με Sutcliffe Jugend, Burzum, Nocturnal Emissions και Yellow Tears μαζι με 5-6 darkwave obscurities θεωρειται kewl. Ο συγχρονος πολιτισμος μου αφαιρεσε το αναποσπαστο δικαιωμα στη χαρα που εισπραττω οταν καποιος αγνωμονας με αποκαλει παιδοφιλο, ανωμαλο πρεζακια η εστω κατι τοσο ευφανταστο για τις μουσικες μου προτιμησεις. Ας ειναι. Μπορω να ζησω μ' αυτο. Ευκολα. Ειθε η Blackest Ever Black να ειναι το new black. 

She Died With Her Eyes Open CD-R (Blackest Ever Black - 2011)

Regis - Complete Works 1997-1998

 Αν πεταξω καμμια μαλακια, καντε τα στραβα ματια γιατι δε ξερω τη τυφλα μου απο techno. Ουτε καν τουριστας. Τιποτα λεμε. Αλλα εχω ενα πραγματικα αξιοζηλευτο ταλεντο. Μπορω να ανιχνευσω τη blackιλα σε ολες τις μουσικες. Φερτε μου avant retard απο το Νησι του Πασχα μεχρι darkwave απο Τζαμαικα και θα σας βρω το αποστημα. Ειτε υπαρχει, ειτε οχι.

 Για να βρεις τη μαυριλα στη μουσικη του Regis δε χρειαζεσαι κανενα υποτιθεμενο ταλεντο. Ειναι προφανης. Ο  μεταλλικος εξωσκελετος του Complete Works 1997-1998 απορροφαει το φως των strobes. Η βιομηχανικη ραχοκοκαλια του παραμενει ευθυτενης ακομα και μετα απο τις επιληπτικες κρισεις των ρυθμων. Προτεινετε κι αλλα τετοια, τωρα που εχω ψηθει. Θα σας βρω το αποστημα.

Complete Works 1997-1998 CD (Downwards - 2012)

Vomir - Empty (verb)

 'An empty canvas is full'

- Robert Rauschenberg -

Υ.Γ. Με τη πολιτιστικη χορηγια του φιλου Kiwiknorr.

Empty (verb) CD-R (Self Released - 2012)

Macronympha - Super Oxide

 Οι Jagger/Richards του americanoise συλλεγουν πρωιμο υλικο με τη πολυτιμη βοηθεια του Dan Johansson για να επικυρωσουν αυτο που σκεφτομουν εδω και καιρο. Το ογκωδες, ακαθοριστο πραγμα που ειναι γνωστοτερο σε μας ως ο ηχος των Macronympha ειναι καθαρο αποτελεσμα της ψυχογεωγραφιας του Pittsburgh, Pennsylvania. Κατι πρεπει να συμβαινει εκει. Λεω να οργανωσουμε πενθημερη εκδρομη/λαικο προσκυνημα. Ζω για τη στιγμη που θα δω πουλμαν με χαρακτηριστικη επιγραφη στα πλαγια 'Εξωραιστικος συλλογος Corrupted Delights'. Συμμετοχες εντος. 

Super Oxide CD (Ljud & Bild Produktion - 2011)
(The link is removed by request)

Black Rain - Now I'm Just A Number: Soundtracks 1994-95

 Εκτος απο το να απολαμβανει αποπνικτικο αλλα δικαιολογημενο hype, η λονδρεζικη Blackest Ever Black δικαιολογει απολυτα το ονομα της ακομα μια φορα με την επανακυκλοφορια του Now I'm Just A Number. 

 Η ιστορια εχει ως εξης: oι Black Rain αναλαμβανουν τη μουσικη επενδυση του Johnny Mnemonic, o σκηνοθετης  απ' ολους τους ηθοποιους αυτου του πλανητη δινει το πρωταγωνιστικο στο Keanu Reeves, το soundtrack απορριπτεται, το group παυει τις δραστηριοτητες του μεχρι να επανελθει στη ζωη απο το προσφατο ενδιαφερον των ακροατων για οτιδηποτε Cut Hands, Vatican Shadow και Regis. 

 Η οργανικη αποψη της τετραδας για το cyberpunk γενναει ενα πλασμα ιδανικο για να κυκλοφορει με  βρεγμενη καπαρντινα στη μητροπολη του Blade Runner. Σπασμενο βλεμμα, σκυμμενο κεφαλι, βιονικα μελη, τεχνητα οργανα, ανθρωπινα αρχιδια. 

Now I'm Just A Number: Soundtracks 1994-95 LP (Blackest Ever Black)
(The link is removed)