Με τιτλο που κλεινει το ματι σε ολοκληρο το industrial συνεχες και εξωφυλλο που θα μπορουσε να θυμιζει τη κλασσικη performance του Joseph Beuys αν τη παρακολουθουσες με σοβαροτατη βλεφαροπτωση απο εξωφρενικα μεγαλη αποσταση, το Myths Of Steel And Concrete εγκαινιαζει ολοσωστα το label του Broken English Club, δειχνοντας με το καλημερα τις προθεσεις του.
Το ομωνυμο κομματι υποτιθεται πως απευθυνεται στα clubs, αλλα ειλικρινα δεν ξερω πως μπορει καποιος να χορεψει κατι τετοιο, εκτος και αν οι επιληπτικες κρισεις εχουν αφομοιωθει απο τη κινησιολογια του μεσου θαμωνα του Berghain. Κομματαρα.
Το b-side ειναι μια ανεκφραστη ιλουστρασιον ψοφολογια με τον Oliver Ho να λεει τα δικα του πανω απο ενα drone μεσαιας σκατοσυνης. Με περισσοτερα ritual τουμπανα θα τρεχαμε και δεν θα φταναμε. Τωρα λεμε οκ και ξαναβαζουμε το πρωτο κομματι.
Myths Of Steel And Concrete 7" (Death & Leisure - 2016)
No comments :
Post a Comment