V/A - Epicurian Escapism I

 "An extreme example of a saint who was truly zealous in the mortification of her flesh and senses is Saint Mary Magdalene de'Pazzi. 

 Born in Florence in 1566 of an aristocratic family, Caterina de'Pazzi was a religiously precocious child. At age 10 she made a vow of perpetual chastity, secretly whipped herself and wore a crown of thorns. Although her parents were unhappy with her behavior, they allowed her to enter a Carmelite convent where she chose the name of the holy harlot, Mary Magdalene. Due to the austerity of her life she soon gained a reputation for outstanding virtue. Frequently she experienced periods of 'rapture' during which she made predictions about the future. She reportedly was able to cure diseases; one procedure she followed was to lick the skin lesions of afflicted nuns, including one who was thought to have leprosy, and to suck the maggots out of skin ulcers. 

 At age 20 she declared that God had ordered her to eat only bread and water. Because of swelling in her feet she often crawled around the convent on all fours and kissed the feet of the bewildered nuns. Claiming that she was being hounded by devils, she frenetically and publicly whipped her body to chase them away and threw herself naked on thorn bushes until she was covered with blood. She burned her skin with hot wax and cajoled the novices in the convent to whip her and to step on her mouth. 

 At about age 37, emaciated and racked with coughing and pain, she took to her bed and did not leave it until she died four years later in 1607. Her painful gums were so badly infected that she could not bear to close her jaw, until her teeth fell out, one by one. Her body was covered with putrefying bed sores, but when the sisters offered to move her she warned them off for fear that by touching her body they might experience sexual desires. 

 Because of her virtuous life, her miraculous healing, her clairvoyance and the presence of a perfumed fragrance that emanated from her corpse, she was beatified by Pope Urban VIII in 1626. She was admitted to the company of the saints by Pope Clement IX, who issued a decree of canonization in 1668. A large statue of her holding a flagellant whip can be seen in her church in Florence where many people from around the world still come to pay her tribute."

(The extract is taken from the book "Bodies Under Siege: Self-Mutilation and Body Modification in Culture and Psychiatry" by Dr. Armando Favazza)

Epicurian Escapism I CD (The Epicurian / Silken Tofu - 2014)

IRM - Order⁴

 "To see human beings in agony, to see them covered in blood and to hear their death groans, makes people humble. It makes their spirits delicate, bright, peaceful. It's never at such times that we become cruel or bloodthirsty. No, it's on a beautiful spring afternoon like this that people suddenly become cruel. It's at a moment like this, don't you think, while one's vaguely watching the sun as it peeps through the leaves of the trees above a well-mown lawn? Every possible nightmare in the world, every possible nightmare in history, has come into being like this."

Yukio Mishima - The Temple Of The Golden Pavilion

Order⁴ CD (Cold Meat Industry - 2010)

IRM - Closure

 Στο Crash, o Cronenberg εβαλε τους αποξενωμενους πρωταγωνιστες του Ballard να περιφερουν το τομαρι τους ασκοπα, πνιγμενοι απο τον αισθητηριακο κορεσμο του συγχρονου πολιτισμου, με μουδιασμενους γευστικους καλυκες απεναντι στην ανθρωπινη εμπειρια, προσπαθωντας να νιωσουν κατι. Ειναι σαφως καλλιεργημενοι αλλα αδειοι, σα το πολυτελες διαμερισμα τους με τη minimal διακοσμηση και το ιδανικο feng shui. Το μονο που θα τους βγαλει απο το ληθαργο, ειναι ενα τροχαιο. Απο κει και περα αποκτουν σωματικη συνειδηση. Συγκρουστηκαν μετωπικα με το περιβαλλον τους. Ενιωσαν ζωντανοι.
 Το Closure εισβαλλει αποτομα στον ακροατη, ιδιαιτερα οταν το ακουσει απηυδισμενος απο τη ζωουλα του. Ηξερα πως καθε δισκος των IRM ειναι συναισθηματικο πορνογραφημα αλλα δε περιμενα αυτο το γαμησι. Στουκαρει μεσα σου. Απεχει μιλια μακρια απο τα συνηθισμενα genre electronics που παιζουν τριγυρω. Απεχει ακομα και απο τα προηγουμενα albums του ιδιου του project. Μακρινες συγγενειες θα βρειτε μονο με το Slice Through Or/In Glass Metal του John Mannion και το Pissmop των Yellow Tears αν ειχαν κλασσικη παιδεια και δεν εκαναν μπαχαλα στο Red Light District.
 "Μετα απο ενα συνεχη βομβαρδισμο προπαγανδας για οδικη ασφαλεια, ηταν σχεδον ανακουφιστικο το να βρεθω σε ενα πραγματικο ατυχημα". Ταδε εφη Ballard. Και στα δικα μας.

Closure CD (Malignant Records - 2014)

IRM - The Cult Of The Young Men

Μπαλαντα Των Φτονερων Γλωσσων

 Σ' αρσενικο, σε νιτρο, στη φωτια

Τ' ασβεστη, σε μολυβι αναβρασμενο

-Για να ξεμαγαρισουν πιο καλα-

Σε πισσαλειμμα καλοδιαλυμενο,

Σε ζουμι απ' Οβριας κατουρα φτιασμενο

Και σκατα. Σ' αποπλυματα λεπρων,

Σε λιγδες ποδαριων και παπουτσιων,

Σ' αψια φαρμακια η μεσα σε καμποσες

Χολες φιδιωνε, λυκων, τσακαλιων,

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

Σε μαυρου γερογατου τα μυαλα

Φαφουτη, με τομαρι ψωριασμενο,

Σε γερου μουργου -π' ομοια εχει καλα-

Λυσσαρικου, το σαλιο το πηγμενο,

Σ' αφρους απο μουλαρι αρρωστημενο

Που τ' οργωσαν οι κοψες ψαλιδιων,

Σε νερα που πνιγμενων ποντικων

Πλενε κουφαρια, βατραχοι και τοσες

Φινες ρατσες ζουδιων σιχαμερων,

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

Σε σουμπλιμε που καιει τα σωθικα,

Και σ' αφαλο απο φιδι μανιασμενο

Σ' αιμα που το ξεραινουνε σ' αγγεια

Οι κουρεηδες -σα βγαινει γιομισμενο

Το φεγγαρι -μαυροπρασινισμενο

Σε φαουσας εμπυα, σε νερα σγουρνων

Που πλενουν κωλοπανια, σε πορνων

Κλυσματα -δε με νιωθουν οσοι και οσες

Δε τρεχουν στα μπορντελα οπως εγω-

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

Για το σουρωμα αυτων των λιχουδιων

Παρ' τον πατο χεσμενωνε βρακιων,

Πριγκηπα μου. Πρωτα ομως σε καμποσες

Τσιρλες μικρουλικωνε γουρουνιων

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

- Francois Villon, 1461-

The Cult Of The Young Men CD (Annihilvs - 2007)