V/A - Epicurian Escapism II

 Η συλλογη Epicurian Escapism κυκλοφορησε το 2013 με αφορμη το ομωνυμο φεστιβαλ, παρουσιαζοντας την πολυπλευρη προσεγγιση των συμμετεχοντων πανω στο συγχρονο (post) industrial. Απο τοτε οι εξελιξεις ηταν ραγδαιες και τα ονοματα ανεβοκατεβηκαν την κλιμακα δημοφιλιας, με κορυφαιο παραδειγμα τον Trepaneringsritualen που αυτη τη στιγμη που μιλαμε απολαμβανει τα σαλονια των μεγαλων εταιριων.
 Oι υπολοιποι καλλιτεχνες παρουσιαζουν αυτο που ξερουν καλυτερα, με τους Ke/Hil σε ψυχροπολεμικο mode, τον Αnemone Tube σε δυο ελλειπτικα drones χωρις τρελες εκπληξεις, Post Scriptvm σε απονερα του Grey Eminence και Dieter Müh να μεγαλουργουν στο εικοσαλεπτο Bethlehem.

 The exemplary curated second volume of the infamous Epicurian Escapism compilations showcases a diverse roster of artists that serves both as a treat for the initiated and an introduction for the newcomer. If I had to pick only one track, I would get Dieter Müh's Bethlehem, which is an glorious mindfuckery in the vein of Maeror Tri and Unveiled. Luckily I don't have to.

Epicurian Escapism II CD (The Epicurian / Silken Tofu / Peripheral - 2013)

Ke/Hil - Hellstation

  Σιχαινομαι τον ορο 'supergroup' οσο σιχαινομαι τη θαλασσα στην Αττικη. Δηλαδη παρα πολυ. Μου θυμιζει γερασμενα side projects μπεκρηδων country πορνογερων, απ' αυτα που σπρωχνει το Uncut. Θεωρω λοιπον τους Ke/Hil ξεχωριστη οντοτητα, ασχετα και αν η διμελης συνθεση τους περιλαμβανει  τον Wilhelm Herich (Genocide Organ) και το Brigant Moloch (Anenzephalia). Πιεζομαι για να μην αρχισω τα φανατιλικια, αλλα τωρα που το σκεφτομαι δεν ερχεστε εδω μεσα για να διαβασετε αντικειμενικες παρουσιασεις δισκων -ελεος- αλλα για να κατεβασετε τσαμπα μουσικη, οποτε μπορω να γραψω ο,τι μου καυλωσει. 

 Το Hellstation διατηρει μια επιπεδη διαθεση καθ' ολη τη διαρκεια του. Ο κοντινοτερος συγγενης στο γενεαλογικο του δεντρο ειναι σαφως τα μεταγενεστερα των GO, αλλα με προσεκτικη ακροαση θα βρειτε και δυο-τρεις ευρεσιτεχνιες που δεν εχουν εμφανιστει στους δισκους των μητρικων groups, οπως τα ψευδο-dubstep μπασα του Mirror of the world of mirrors η τα ενρινα P-Orridge φωνητικα του ομωνυμου track. 

 Ειμαι θετικα προκατειλημμενος απεναντι στη τρομοκρατικη οργανωση της Tesco Organisation, αλλα το φταιξιμο δεν ειναι μονο δικο μου. O ποιοτικος της ελεγχος ειναι αλανθαστος. 

Hellstation CD (Tesco Organisation - 2010)