To "τεχνητο" εχει σταματησει προ πολλου να συναγωνιζεται το "φυσικο". Δεν αποτελει πλεον ενα κακεκτυπο του, ουτε μια εξιδανικευμενη version. Εχει αποκτησει δικη του υποσταση και χαρακτηρα, καλυπτει τις αναγκες που δημιουργησε το ιδιο, προβαλλεται στην αλλη πλευρα του καθρεφτη η ακομα καλυτερα, σε ενα αλλο καθρεφτη.
Δεν μπορω να σκεφτω και να δωσω στο Ploughing Furrows Into Rotten Burrows ενα ευστοχο χαρακτηρισμο εκτος απο το τεχνητο περιβαλλον. Η δεξιοτεχνια και η διεστραμμενη αντιληψη του για το μεταβιομηχανικο ηχο, τοποθετει τον δημιουργο του, Mark Durgan (Putrefier, Nihilist Assault Group) στη λιστα με τους καλλιτεχνες που μπορουν να υπερηφανευτουν πως μολις ανακαλυψαν ενα νεο μουσικο τροχο. Τα μερη του ειναι πληρως συνθετικα, δεν χρωστανε τιποτα στη φυσικη επεξεργασια και εξελιξη, ενω χρησιμοποιουν το παρον μονο ως μακρινη αναμνηση.
Ploughing Furrows Into Rotten Burrows LP (Pan - 2008)
