Το πρωτο industrial noise album? H απενεχοποιηση του θορυβου? Ηχητικη καταγραφη για ακαδημαικους λογους? Πολιτικο σχολιο πανω στην αντικατασταση του εμψυχου εργατικου δυναμικου απο υπολειτουργικο εξοπλισμο? Η πιο επιτηδευμενη προσπαθεια για την αποπροσωποποιηση του ηχου απο την πηγη του? Οτι και αν ισχυει, το ιστορικο The Sounds Of The Jynkyard του αμερικανου field recordist Michael Siegel θα στρογγυλοκαθεται στη δισκοθηκη μου ως ενα πραγματικα weirdo αποκτημα. O ευγλωττος τιτλος του δισκου δεν χωραει αμφιβολιες για το περιεχομενο. Συλλαμβανει μηχανες επι το εργον και απολαμβανει τις επαναληψεις, τις εκρηξεις και τις δυσλειτουργιες τους. Σε καποιο πιθανο blindfold test, ανετα θα ειχα μπερδεψει στιγμες του με Vivenza, με Neubauten, με Knurl, με Merzbow, με Hanatarash. Καθολου ασχημα για κατι που ηχογραφηθηκε το 1964.
The Sounds Of The Junkyard LP/CS (Smithsonian Folkways - 1964/1994)
