The Rita - The Lilac Fairy

 Σε καθε κυκλοφορια του Sam McKinley, γινομαστε μαρτυρες της σταδιακης αποδομησης των φετιχ του, απο το Creature From The Black Lagoon και τους καρχαριες, μεχρι την προσωπολατρεια της Edwige Fenech και τα γυναικεια ποδια. Η τρεχουσα εμμονη με το μπαλετο αποτελει ενα ακομα wtf κεφαλαιο στο εντελως προσωπικο Psychopathia Sexualis του, οποτε στο The Lilac Fairy αποσυνθετει στα εξ ων συνετεθη την αρχετυπικη φιγουρα της νεραιδας Πασχαλιας απο την Ωραια Κοιμωμενη του Τσαικοφσκι. Ειπαμε. Εχουμε θεματα.
 Το πρωτο μισο του album εχει ολα οσα απαιτεις απο το HNW σου. Ενα ογκωδες, ακατεργαστο μενιρ με διαστασεις πολυ μεγαλυτερες του χωρου σου. Αυτα τα βαζεις και τα αφηνεις να παιζουν χωρις να δινεις και πολυ σημασια. Κι ομως απο το δευτερο μισο και μετα, θελοντας και μη, βλεπεις πως η οψη του μενιρ εχει αλλαξει. Οσο δεν παρατηρουσες, ο Rita σκαλιζε αδιακοπα το καλλιτεχνημα του στη σαφεστατα πιο αδεια εκδοχη του, για τον καλυτερο wall δισκο που ακουσες εδω και πολυ καιρο.

 I'm beginning to think of Sam McKinley as a true minimalist. His art moves slowly away from the typical HNW sound, towards a harsh process music, which strips away all of the excessive fat and gets straight to the molecular level of his latest obsession. For the time being, it's the fetishisation of the ballerina, both as a strictly disciplined artist and an elegant female form.
 The Lilac Fairy deals with its subject matter, like all great Rita albums do. With layer upon layer of heavy crunch and heavier crackle, to the point of total saturation. And then some. For the better half of the record, the wall seems like a study in stasis, even though you hear some jittery slight changes. The patterns that emerge from side C onwards may or may not be actual, due to the listener's inherent need to recognize something familiar. Anything really. Either way, the record slays.

P.S. Special thanks to Chipflake for the amazing gift!

The Lilac Fairy 2xLP (Urashima - 2016)

The Rita - Ballet Feet Positions

 Για τους περισσοτερους εκει εξω, το μπαλετο αποτελει ενα χαριτωμενο αλλα αδιαφορο θεαμα και στη συλλογικη συνειδηση εχει τοποθετηθει διπλα στην εκμαθηση γαλλικων και πιανου σαν το μοντελο σωστης ανατροφης του προηγουμενου αιωνα. Στα ματια του Sam McKinley, ειναι μια υπερανθρωπη ασκηση πειθαρχιας που απαιτει απο τις επιδοξες μπαλαρινες αυτοκυριαρχια και επιπονες σωματικες τροποποιησεις. 

 Η πρωτη υλη του Ballet Feet Positions ειναι επιτοπιες ηχογραφησεις της αγνωστης σε μενα χορευτριας Kelly Davis επι το εργον. O McKinley εδεσε μικροφωνα επαφης στα ποδια της για να συλλαβει και το παραμικρο θορυβο και μετα επεξεργαστηκε ζωντανα τον ηχο της καθε position σε ενα χαος απο κλινικες σιωπες και εκκωφαντικο οχετο. Το αποτελεσμα δειχνει πως ο Rita δεν ειναι μονο ο ιδρυτης του HNW, αλλα και αυτος που με καθε κυκλοφορια του παει τη φαση ενα βημα μπροστα. Ευχομαι οι υπολοιποι να μπορουν να τον ακολουθησουν. 

Y.Γ. Εδω ευχαριστουμε πολυ τη MoLLy που ξετρυπωσε το link απο τα αδυτα του διαδικτυου και το μοιραστηκε μαζι μας!

Ballet Feet Positions CD
(Old Europa Cafe / Elettronica Radicale Edizioni - 2014)

The Rita - The Rack

 Η βιαιοτητα του ερωτισμου Η ερωτικοποιηση της βιας δεν ειναι σε καμμια περιπτωση καινουργια αισθητικη προταση στο ευρυτερο industrial underground, απλα τις πιο πολλες φορες εκτελειται χοντροκομμενα, με αναμασημενες ιδεες που εχουν μηρυκασει οι πρωτοποροι της φασης καμμια 30αρια χρονια πριν. 

 Στα χερια των περισσοτερων, η χρηση και η αναχρηση field recordings ακονισματος μαχαιριων και τριβης γυναικειων καλσον θα ακουγοταν επιτηδευμενα ενοχλητικη, λες και το ακροατηριο θα κοκκινησει απο ντροπη. Στα χερια ομως του Sam McKinley, οι ηχογραφησεις υπερβαινουν τις τακτικες του σοκαρισματος. Γινονται τροφη του αναγλυφου κολοσσιαιου HNW του και οπως διαπιστωσα απο κοντα στο χθεσινοβραδινο live του, τον φερνουν ολο και πιο κοντα στη διαχρονικη Τεχνη που κοχλαζει μεσα στα παθη της.

The Rack CD (Handmade Birds - 2011)

The Rita / Goat - HNRA

  Στα ματια του δυσκοιλιου Ευρωπαιου, το drag racing παραμενει μια παρωδια, ενα φτηνο παρακλαδι της αμερικανικης λαικης κουλτουρας, μια 'αμερικανια' χοντροκομμενης αισθητικης που απολαμβανεται κατα προτιμηση με stetsons και μπυρα σε πλαστικο ποτηρι.

 Στα αυτια του The Rita και του Goat, τα dragsters ακουγονται σα θορυβομηχανες αστρονομικης ιπποδυναμης. Εξου και το HNRA, δυο κασετες με πειραγμενα field recordings αγωνων. Η ολη φαση αλλαζει αναλογα με τη τοποθετηση των μικροφωνων που τη μια συλλαμβανουν τον ηχο απο τη θεση του θεατη και την αλλη μεσα απο τις θηριωδεις εξατμισεις των οχηματων. HNW απο nitro.

HNRA 2xCS (Philosophy Shop - 2010)

Mania / The Rita - Stockings From The Rear/True Ass Worship

 "Ενα κοριτσι μπορει να προσφερει περισσοτερες απο μια χαρες και η Αφροδιτη γιορταζεται σε πολλους ναους. Εγω θα αρκεστω στο πιο διακριτικο. Ξερεις, αγαπητη μου, κοντα στο βωμο της Κυπριδος υπαρχει ενα αντρο σκοτεινο οπου απομονωνεται ο ερωτας για να μας πλανεψει με ακομα περισσοτερη δυναμη. Αυτος ειναι ο βωμος στον οποιο θα προσφερω θυμιαμα. Εκει δεν συμβαινει η παραμικρη απρεπεια, Τερεζα. Αν οι εγκυμοσυνες σε τρομαζουν, σου εγγυωμαι οτι με αυτο το τροπο δε θα συλλαβεις ποτε. Το ωραιο σου παραστημα δεν θα παραμορφωθει ποτε. Αυτο που θεωρεις ως ο,τι πολυτιμοτερο εχεις θα διατηρηθει ως εχει και οποια και αν ειναι η χρηση για την οποια το προοριζεις, θα μπορεσεις να το προσφερεις αμολυντο. Τιποτα δεν μπορει να προδωσει μια κοπελα απ' αυτη τη πλευρα, οσο αγριες η επαναλαμβανομενες κι αν ειναι οι επιθεσεις που θα δεχτει. Μολις η μελισσα ρουφηξει το νεκταρ, ο καλυκας του ροδου ξανακλεινει."

(Αποσπασμα απο το βιβλιο "Ζυστιν η οι δυστυχιες της αρετης" του Μαρκησιου Ντε Σαντ)

Stockings From The Rear / True Ass Worship 7" & CS

(Dada Drumming - 2006)

The Rita - Shark Knifing

ΜΟΝΟ THE RITA ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ η πιο ψυχραιμα αλλο ενα 7ιντσο απο το project του Sam McKinley. To Shark Knifing πρεπει να ειναι το πιο περιπετειωδες HNW που εχει πεσει ποτε στη κατεσταλμενη αντιληψη μου. Εδω δεν θα βρειτε ακινητα τειχη παραμορφωσης, αλλα δυο επιθετικα ντουβαρια με πιο πολλους κρατσανιστους ηχους και απο διαφημιση σοκολατας. Καντε ενα δωρο στον εαυτο σας και κατεβαστε το παρακατω αρχειο. Ολες οι μαλακιες που σφυροκοπανε το κεφαλι σας θα εξαφανιστουν, εστω και για 10 λεπτα!

Shark Knifing 7" (S.N.S.E. - 2009)

The Rita - Predators

Το κατ' εξοχην pop format του 7ιντσου απαγορευεται δια ροπαλου στις μουσικες εκφανσεις που επωφελουνται απο τις μεγαλες διαρκειες. Ποσο μαλλον στο στρυφνο HNW που βασιζει τις υπνωτικες ιδιοτητες του στο παιχνιδι με τον ακροατη για το ποιος θα αντεξει περισσοτερο. Και ομως, η τραγανιστη κρουστα που επιπλεει πανω στη λαβα του Predators δεν θα ακουγοταν το ιδιο ευθραυστη αν το track χτυπουσε το μισαωρο. Ο Sam McKinley (aka The Rita) ως δεινος καταδυτης επεξεργαζεται υποβρυχιες ηχογραφησεις μολις για 10 λεπτα και παρ'ολο το χρονικο περιορισμο, χειριζεται με μαεστρια το υποκωφο μπασο του βυθου, προκαλωντας τους μετρητες της κλιμακας richter.

Predators 7" (Second Layer Records - 2010)

The Rita - Skate/Snorkel

Υποδειγματικο HNW απο τον Sam McKinley (The Rita, Vice Wears Black Hose, Total Slitting Of Throats) απο δυο διαφορετικες ηχητικες πηγες. Η πρωτη πλευρα του LP σκυβει πανω απο το θαυμα της τριβης μεταξυ ενος skate και μιας ενισχυμενης λαμαρινας και η δευτερη παραμορφωνει τους υποβρυχιους ηχους ενος αναπνευστηρα. Μη περιμενετε ευγενικες sound-art χειρονομιες. To Skate/Snorkel θα τσιμεντωσει τα ποδια σας και θα σας πεταξει μεσα στα αφιλοξενα, γεματα πεινασμενους καρχαριες νερα του, πριν προλαβετε να πειτε για ακομα μια φορα "ΜαςταεχειςκανειναρεTzomborghaεχωβαρεθειταιδιασεαυτοτοσκατοblog".

Skate/Snorkel LP (RRRecords - 2008)