Death In June - But, What Ends When The Symbols Shatter?

But, What Ends When The Symbols Shatter?

 When life is but disappointment

And nothing is amusing

The one wild hunt

For loneliness

Is a life without god

Is an end without love

Soulless today

And soulless tomorrow

We struggle for the joy

Oh, we struggle for the joy

That life is haunted by

Its memories - it's meaninglessness

Yearn to be gathered, cracked and saved

A thought for a life time

A thought for a night time

But, what ends when the symbols shatter?

And, who knows what happens to hearts?

But, what ends when the symbols shatter?

And, who knows what happens to hearts?

But, What Ends When The Symbols Shatter? CD 

(New European Recordings - 1992)

Boyd Rice And Friends - Music, Martinis And Misanthropy

 Για καθε ευχη που θα δινετε, σκεφτειτε πρωτα το Invocation. Σε καθε ευχη που θα δεχεστε, χαμογελαστε πικρα με το People. Οταν θα σφιξετε τα χερια με καποια φιλο απο τα παλια, μουρμουριστε το I'd Rather Be Your Enemy. Τα αχρειαστα τηλεφωνηματα γινονται ανωδυνα με το  As For The Fools. Καθως θα απολαμβανετε το εορταστικο γευμα, θυμηθειτε πως Silence Is Golden. Για οσους επιμενουν πως τα Χριστουγεννα ειναι μια τεραστια παιδικη χαρα, αφιερωστε τους το Disney Land Can Wait. Αν επιμεινουν, θα τους περιμενετε Down In The Willow Garden, κρυμμενοι μεσα στα Shadows Of The Night, σα Hunter. Θα τους δωσετε ενα History Lesson που δε θα ξεχασουν ποτε. Music, Martinis And Misanthropy. Το απολυτο χριστουγεννιατικο album.

Music, Martinis And Misanthropy CD (New European Recordings - 2002)

Menace Ruine - The Die Is Cast

  Οι αντοχες μου λιγοστευουν επικινδυνα. Η τριβη της ρουτινας με γαμαει. Αισθανομαι ολο και πιο πολυ σαν μια λειχηνα πανω σε ενα βραχο που στριφογυριζει χωρις νοημα μεσα σε ενα χαος. Με αγει και με φερει η παλιρροια της τυχης. Η νομοτελειακη συναφεια ειναι εναντιον μου. Στα κινουμενα σχεδια θα απεικονιζομουν με ενα συννεφακι πανω απο το κεφαλι μου, και αληθεια σας λεω, δεν θα ηταν ροζ. Στη δαιμονολογια θα ονομαζομουν Μουρμουρ, ενω ο Ιωβ της Παλαιας Διαθηκης φανταζει μπροστα μου ως ανυπομονο κωλοπαιδο. Δεν ξερω ρε παιδια. Δεν το 'χω. Οι Pink Floyd θα με καθησυχαζαν οτι σημερα ειναι One Of These Days, οι Beatles θα με μπερδευαν ακομα πιο πολυ με το A Day In The Life. Θα ανταπαντουσα με το Bosom Of The Earth των Menace Ruine.

The Die Is Cast CD/LP
(Alien8 Recordings/Transcendental Creations - 2008)

Death In June - Peaceful Snow/The Maverick Chamber

Ο Douglas Pearce εκτος απο την ακουστικη κιθαρα του, αφηνει και μουστακι. Συνοδευει ΑΥΤΗ τη φωνη, με σπαραξικαρδιες πιανιστικες μελωδιες και καταφερνει για αλλη μια φορα να ποδοπατησει την οποια διαθεση μου. Παντα θα τα καταφερνει. Ακομα και αν παιζει με ukelele. Το πανεμορφο 7ιντσο Peaceful Snow κυκλοφορησε πριν 2 μηνες και δειχνει τις αλλαγες στον ηχο και στο προσωπο του κυριου Death In June. Οσοι πιστοι προσελθετε.

Peaceful Snow/The Maverick Chamber 7" (Extremocidente - 2010)

Boyd Rice - The Way I Feel

Η προσωπικη επιφοιτηση συνεβη μεσα στο μυαλουδακι μου το σωτηριο ετος 2000. Οι μουσικες μου ανησυχιες ειχαν αρχισει να αναπτυσσονται, αλλα εως εκει που επετρεπε ο εγχωριος τυπος και η περιορισμενη χρηση του net. Αρνιομουν να πιστεψω πως η μουσικη μπορει να εκφρασει μονο τα συμπτωματα της μεταεφηβικης χαρας η θλιψης, χωρις να λαμβανει υπ' οψιν οτιδηποτε θεωρειται taboo η απαγορευμενο. Μεχρι και τη στιγμη που το The Way I Feel τρυπωσε στα αθωα αυτια μου εντελως συμπτωματικα. Σχεδον αυτοματα, ο Boyd Rice με συστησε σε ενα κοσμο που περναει απαρατηρητο απο τα ρανταρ, θεωρει αυτονοητη την αποστασιοποιηση απο την μαζικη σκεψη και κανει τα παντα για να συντηρησει τη μοναχικοτητα του. Η αμφιλεγομενη κοσμοθεωρια του αρχιζε να αγκαλιαζει τις κρυφες σκεψεις μου και οι στιχοι του εδωσαν ονομα σε ο,τι δεν μπορουσα να εκφρασω, ακομα και στους μεχρι τοτε φιλους μου. Πλεον δεν καταφευγω στο The Way I Feel τοσο συχνα οσο παλιοτερα, αλλα οταν το κανω, ειναι ενδειξη οτι κατι δεν παει καλα στη ζωη μου. Ελπιζω αυτο το album να γινει το εναυσμα σε ολους εσας για να αναγνωρισετε τις θεραπευτικες ιδιοτητες του μισους. Για αυτο λοιπον ακουστε το, sit back, smile, relax and hate!

The Way I Feel CD (Caciocavallo - 2000)

Menace Ruine - Union Of Irreconcilables

Όταν η τραγουδίστρια του group επιμένει ότι είναι τηλεπαθητική και ο πολυοργανίστας αρέσκεται στον μυστικισμό και σε όλες τις εκφάνσεις του ακραίου ήχου, το αποτέλεσμα θα είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον. Το 4ο album του καναδικού ντουέτου των Menace Ruine συνεχίζει τα αλχημικά παντρέματα του drone, του black metal και του martial folk με τη φωνάρα της Genevieve (που ακούγεται σαν τις μεταθανάτιες προσπάθειες της Nico να επικοινωνήσει μάταια με τα επίγεια) ενώ η παραγωγή πλέον δεν είναι τόσο βαλτώδης, αλλά πασχίζει να βγάλει στην επιφάνεια τις στραγγαλισμένες μελωδίες που υποβόσκουν στο background. Μεσαιωνική μουσική για τη σύγχρονη εποχή.

Union Of Irreconcilables CD (Aurora Borealis - 2010)