Sewer Election - Kassettmusik

 Με μολις μια κινηση, ο Sewer Election επαναπροσδιορισε τον ηχο του. Υπεκυψε στη γοητεια της φθορας. Το παιδι-θαυμα του HNW εκανε στροφη 180 μοιρων προς τη tape music, με τη μορφη που την ειχε οραματιστει και εξελιξει ο μπαρμπα-Burroughs. Σα προεκταση του παρασυμπαθητικου νευρικου συστηματος. 

 Το Kassettmusik ειναι αρρωστημενο. Βρωμικο. Αργο. Καχεκτικο. Και αυτο επειδη βασιζεται πανω σε λουπες ανθρωπινων λειτουργιων. Υπαρχει κατι πιο νοσηρο απο τους απομονωμενους σωματικους ηχους? Αξιονισμος σε slow motion. 

Kassettmusik CD (iDEAL Recordings - 2008)

Mixed Band Philanthropist - The Impossible Humane

 Το βικιλεξικο με ενημερωσε πως το ρημα 'διασκεδαζω' καταγεται απο τον αοριστο 'διασκεδασα' του αρχαιου βεβαιως-βεβαιως 'διασκεδαννυμι' που σημαινει 'διασκορπιζω'. Μισο. Δε θελω να γινω Αδωνις on yo asses. Aφηστε με να ολοκληρωσω ντε. Εφοσον λοιπον ισχυει η ετυμολογια, τοτε το The Impossible Humane πρεπει να ειναι ο πιο διασκεδαστικος δισκος που εχετε ακουσει ποτε. 

 Η συνθεση των Mixed Band Philanthropist ειναι ρευστη, με βασικο πυρηνα το Richard Rupenus, o οποιος δανειζεται ακατεργαστο υλικο καμμιας 25αριας καλλιτεχνων βαρεων βαρων  (αναμεσα τους οι NWW, ΤΝΒ, Haters, Organum, Merzbow, P16 D.4, Smegma κτλ κτλ) για να το διασκορπισει (οριστε) πανω απο τα σουρεαλιστικα collages του. Ετσι, εχουμε την ευκαιρια να δουμε ποσο ταιριαζει η φωνη του Tom Jones με τα κρουστικα μηχανηματα, τα ραδιοφωνικα παρασιτα με τη reggae, τα 70s διαφημιστικα με το Max Ernst, μια πραγματικη γυναικα με τη μουσα ενος καλλιτεχνη, η πουτσα με τη βουρτσα, το 'οτι' με το 'να 'ναι'. 

The Impossible Humane CS (Hypnagogia - 2011)

Lou Reed - Metal Machine Music

 Πριν λιγα χρονια, η συνεργασια μεταξυ Lou Reed και Μετσαλλικα μου φαινοταν αδιανοητη. Θα μπορουσε να γινει πραγματικοτητα για κανα δυο λεπτα στα sets των 2 Many DJ's. Εκει ομως θα ειχε τo αδιασειστο επιχειρημα της πλακας κυριοι. Οπως ειχαν οι Salt 'n' Peppa με τους Stooges η οι Basement Jaxx με τους Clash στo μεταμοντερνο παραλληλο συμπαν των Soulwax. 

 Η ζωη ομως παιζει βρωμικα παιχνιδια και το Lulu δεν θα εχει πλακα. Θα ειναι περα για περα σοβαρο. Θα βρεθει απο τη πρωτη κιολας μερα κυκλοφοριας στις δισκοθηκες εκατονταδων χιλιαδων ανθρωπων. Θα εισπραξει τα οσα. Θα παρουσιαστει στα εγκυρα ανοιχτομυαλα εντυπα ως γενναια κινηση, στα ιδια ακριβως εντυπα που ειχαν θαψει ασυζητητι το Metal Machine Music. And then their mind split open.

Metal Machine Music LP (RCA - 1975)

Henrik Rylander - Traditional Arrangements Of Feedback

 Συμφωνα με τη ψυχολογια, η ανατροφοδοτηση οριζεται ως η προσφορα πληροφοριας κατα η μετα την εκτελεση μιας δρασης ενος συστηματος που εχει παντα επιβεβαιωτικο/διορθωτικο ρολο. Εχοντας αυτο στο μυαλο και ακουγοντας ξανα το Traditional Arrangements Of Feedback, συνειδητοποιησα πως ο  Henrik Rylander θελει να επιβεβαιωσει τον ακροατη. Οντως, το ανεπιθυμητο effect του feedback ειναι ο,τι πιο συναρπαστικο συνεβη στη μουσικη μετα τον ηλεκτρισμο. 

 Ο Σουηδος sound artist χρησιμοποιει λιτα μεσα για να το αποδειξει. Στα χερια του, οι ελεγχομενοι μικροφωνισμοι αποκτουν σχεδον χορευτικη στροφορμη. Τις περισσοτερες φορες τα αποτελεσματα του εμπειρικου πειραματισμου του ειναι παρεμφερη με τις μονομανιες των Pansonic. Τις υπολοιπες, αγγιζουν το drone (το Transmission θυμιζει καργα Robedoor) χωρις να ξεφυγουν σε αχρειαστες περιπλανησεις. Μονο οσο χρειαζεται για να θελεις κι αλλο.

Traditional Arrangements Of Feedback CD (iDEAL Recordings - 2004)

Bill Orcutt - How The Thing Sings

 How The Thing Sings? Οπως και η προηγουμενη δισκαρα του Orcutt. Σα τα σπασμενα νυχια ενος voodoo child με τενοντιτιδα πανω στο πινακα της μυθιστοριας των blues. Αυτο πρεπει να ειναι το μοναδικο νουμερο της Editions Mego που ακουγεται φτιαγμενο απο ανθρωπινα χερια ασχετα και αν η ικανοτητα και η ταχυτητα τους δεν ειναι αντιπροσωπευτικη. Το album ηχογραφηθηκε one-take στο σπιτι του Lonesome Cowboy Bill. Η τοποθετηση μικροφωνων εγινε στα γρηγορα απο τον Εκπτωτο. Το συμβολαιο περιλαμβανει τεχνικη υποστηριξη.

How The Thing Sings CD/LP (Editions Mego - 2011)

John Oswald - Plunderphonics 69/96

 Ο John Oswald σκαρφιστηκε το νεολογισμο Plunderphonics επειδη το 'βιασμος του copyright και κατα συνεπεια της μουσικης βιομηχανιας' ακουγεται καπως. Τα cut-ups του ευφυεστατου sound artist/prankster πυροδοτησαν μια σειρα μηνυσεων και απο πολιτιστικα σχολια μετατραπηκαν σε παραβασεις πνευματικης ιδιοκτησιας. 

 Κανενα ιερο. Kανενα οσιο. Ολοι οι καλοι χωρανε. Stravinsky, Metallica, Public Enemy, Bowie, Sinatra, MC5, Beethoven, Streisand. Μπορω πολυ ευκολα να φανταστω τον Oswald να χαμογελαει σαρδονια διπλα στο δικηγορο του καθως υποδεικνυει το καβαλο του στη Dolly. Parton.

Plunderphonics 69/96 2xCD (Seeland/Fony - 2001)

Brighter Death Now - Very Little Fun

 Ο λανθανων σεξουαλικος χαρακτηρας του πολεμου 

 Ολες οι στρατιωτικες και πολιτικες ερμηνειες απετυχαν να δωσουν μια λογικη εξηγηση για τη παρατεταμενη διαρκεια του πολεμου. Στο εκδηλο του μερος, ο πολεμος μπορει να θεωρηθει μια περιορισμενη στρατιωτικη αντιπαραθεσις (με μεγαλη συμμετοχη ακροατηριου μεσω της τηλεορασεως και των ειδησεογραφικων ΜΜΕ), που ικανοποιει τις χαμηλου επιπεδου φαντασιωσεις βιας και επιθετικοτητας. 

 Αλλες δοκιμασιες επιβεβαιωνουν οτι ο πολεμος εχει επισης ενα λανθανοντα ρολο, εντελως πολυμορφικου χαρακτηρος. Σε ατερμονα επαναλαμβανομενες ταινιες επικαιρων με μαχες και ωμοτητες, παρενεβληθησαν σκηνες γενετησιου, μασχαλιαιου, στοματικου και πρωκτικου χαρακτηρος. Η ακουσια αποβολη περιτωμματων στις σκηνες με εκτελεσεις διεπιστωθη οτι ασκουσε ιδιαιτερα γοητεια στις μεσαιου εισοδηματος οικοκυρες. Η μακροχρονιος εκθεσις στις ταινιες αυτες ισως επιφερει ευεργετικα αποτελεσματα στη ψυχοσεξουαλικη αναπτυξη της σημερινης γενιας παιδιων καθως και στην υγιεινιστικη τους εκπαιδευση.

(Αποσπασμα απο το βιβλιο 'Εκθεση Ωμοτητων' του J.G. Ballard)

Very Little Fun 4xLP (Cold Meat Industry - 2011)
(The link has been removed)

Coil / The New Blockaders / Vortex Campaign - The Melancholy Mad Tenant

 Την επομενη φορα που θα διαβασετε για τους ταδε πουθεναδες απο τη Βορειοδυτικη Μπανανια που μολις εβγαλαν 50πλο χειροποιητο κουτι με 8-tracks και ψηνεστε να δωσετε τα τελευταια χρηματα που σας εχουν απομεινει για να το αγορασετε, ξανακουστε το real shit. 

The Melancholy Mad Tenant CD (Black Rose Recordings - 2005)

Squamata - At Home With Your Kids

 To At Home With Your Kids θεωρειται το πιο αδυναμο δισκακι των Squamata. Καλα ενταξει. Για μενα παντως ειναι ο,τι πρεπει. Σπασμενο, ωμο harsh noise με σπιτικη παραγωγη και περιστασιακες metal junk επιδειξεις. Τα cut-ups του ντουετου πινουν νερο στην υγεια του K2, χωρις αυτο βεβαια να σημαινει  πως πλησιαζουν την ακριβεια του ετσι? Ο ηχος τους ξεχυνεται δεξια και αριστερα γι' αυτο θα προτεινα ακουστικα. Εκτος και αν διαθετετε ηχομονωση και τα αυτια νυχτεριδας.

P.S. This one has been shared by a friend. Thanks so much. Again!

At Home With Your Kids CD-R (Self Released - 2005)

Stare Case - Lose Today

 Ουσιαστικα, το Lose Today ειναι το κλειστοφοβικο μετα-rock (και οχι post-rock) album που δεν ηχογραφησαν ποτε οι Wolf Eyes. Μπορεις να το διακρινεις στις λεπτομερειες, αρκει να συνηθισουν τα αυτια σου στο ημιφως και τη μπασαδουρα της μιξης. Μεσα στις σκιες, ο Olson και ο Young αυτοσχεδιαζουν κομματιασμενα πανω σε ελαστικα μοτιβα απο μπασο, ηλεκτρονικα και πνευστα, με αποηχους που εκτεινονται απο το Jandek του Glasgow Sunday και φτανουν στους For Carnation. Νομιζω πως οι Stare Case θελουν να δειχνουν απογαλακτισμενοι απο το μητρικο group, ομως το αιμα νερο δε γινεται. Ευτυχως.

Lose Today LP (De Stijl - 2011)

Merzbow / Lasse Marhaug - s/t

 Προσπαθω να καταλαβω αν τα ορθογραφικα του Merzbow γινονται επιτηδες η αν τα κειμενα διατηρουνται στη πρωτοτυπη μορφη τους επειδη οι δυτικοι καυλαντιζουν την exotica. Το The Great Deciver (sic) θα επρεπε αν μη τι αλλο να γραφεται σωστα. Ειναι αλλωστε φορος τιμης σε ενα απο τα σημαντικοτερα live ολων των εποχων. Τι σκατα.

 Η πλευρα του Lasse Marhaug με αποζημιωνει για την ελλειψη σεβασμου. Ο Νορβηγος λατρευει το Big Boing και τη κοσμικη κωλοτρυπιδα που γεννησε τους Incapacitants. Για να περιγραφει επαρκως το κομματι χρειαζονται δεκα παραγραφοι ονοματοποιιας. Βαριεμαι να γραφω bzzzz και fsssss. Αυτακια εχετε.

P.S. I would like to thank a friend for sharing this piece of history with us!

Merzbow / Lasse Marhaug 7" (Jazzassin Records - 1996)

Halthan - Live (The) Dis-Ease

 'Life is a sexually transmitted disease and the mortality rate is 100%.'

-R.D. Laing-

Live (The) Dis-Ease CS (Filth & Violence - 2011)

Club Moral - Instruments Of Attraction (I. Celebrale Pathologie)

 

  Δεν υπαρχει περιπτωση να τα σκασω για το box της Vinyl On Demand, οποτε βολευτειτε με ενα ταπεινο 10". Παρα τη σχετικα μικρη διαρκεια του, το Instruments Of Attraction (I. Celebrale Pathologie) εκθετει ολοκληρο το φασμα των Club Moral, απο τα σαπια collages τυπου Merzbild Schwet εως την Whitehouse υστερια. Belgians do it better. Περιπου.

Instruments Of Attraction (I. Celebrale Pathologie) 10" 

(Kapellmeister Grammofon - 2003)

(The link has been taken down)

Mauthausen Orchestra - Bloodyminded

  Με το που γεννηθεις, δεσμευεσαι εν αγνοια σου να κυνηγας ανταγωνιστικα τη προεκταση της σπονδυλικης σου στηλης μεχρι να εξαντληθεις. Τι συμβαινει ομως οταν αρνεισαι να μπεις στο κρυφτουλι? Η οταν φοβασαι την ιδια σου την ουρα? Αν τη κρυψεις αναμεσα απο τα σκελια για πολλα χρονια αρρωσταινεις. Αν τη κουνας επιδεικτικα μπροστα σε ολους εξοστρακιζεσαι απο ενα περιβαλλον που δεν επελεξες ποτε να ανηκεις. Φρικη. Εγινα 33. Ο Χριστος ειχε ηδη καριερα σ'αυτη την ηλικια. Γι' αυτο και η ρηχη ενδοσκοπηση. Τωρα πρεπει να απολογουμαι ακομα πιο πολυ για τις επιλογες μου. Οι μαλακες εκει εξω δεν ειναι πολυ ανεκτικοι απεναντι στα Bloodyminded και ανωριμα πλασματα.

Bloodyminded CS (Aquilifer Sodality - 1984)

Pogrom - Live

 O Pogrom καταγεται απο τη Λιθουανια και ισχυριζεται πως οι ανθρωποι στη χωρα του γουσταρουν να σκοτωνονται. Μπροστα σ' αυτο το συμπερασμα οι κοινωνικα ευαισθητοι αναγνωστες θα αναζητησουν τη συγχρονη ιστορια της Ανατολικης Ευρωπης στο wikipedia. Οι πιο κυνικοι, θα θεωρησουν πως τετοιου ειδους δηλωσεις ειναι πλεον τετριμμενες και πως εχουν δει/ακουσει και χειροτερα. Εγω παντως οφειλω να σας ενημερωσω πως το Live δεν ειναι ουτε ευαισθητο (με τη καμμια) ουτε κυνικο. Ειναι ομως απιστευτα ωμο και ειλικρινες, με αμφιλεγομενα γεγονοτα χαραγμενα στη μνημη και στο κουτελο του. Τωρα αν τα παραπανω σας φαινονται παρλαπιπες, ωραια λοιπον, η κασετα σκοτωνει, σαρωνει, γαμαει. Ευχαριστημενοι?

Live CS (Filth & Violence - 2011)