Pete Swanson - Pro Style

 Αδυνατω να βρω κατι επιληψιμο στo φαινομενο Pete Swanson, οχι μονο επειδη με καθε κυκλοφορια του πλησιαζει επικινδυνα τη nirvana, αλλα επειδη -προς τιμη του- τη παραταει στη nirvana της. Παρτε για παραδειγμα το Pro Style. Τα τρια κομματια του δινουν την εντυπωση πως θα εκτροχιαστουν ανα πασα στιγμη απο τις ραγες του σχεδον clubιστικου beat για να υποκυψουν στην ευκολη (για το Swanson) λυση της noise/shoegaze/whatever ψυχεδελειας. Κι ομως. Ο φιλτατος απεχει μιλια μακρια απο αυτο που εκανε πριν πεντε χρονια στους Yellow Swans και σιγουρα τα διπλασια μιλια απο αυτο που θα κανει στα επομενα πεντε χρονια μονος. Like a pro.

Pro Style 12" (Type Records)

Russell Haswell - Remixed

 Ο Haswell ξερει. Το αποδεικνυει με καθε τροπο. Απο τα harshιλικια των Live Salvages μεχρι την ηλεκτρακουστικη τρομοκρατια του Blackest Ever Black και απο τις επιτοπιες ηχογραφησεις εντομων πανω σε κουφαρια πτηνων μεχρι τα thanks στα credits των δισκων του. Ο τυπος εχει ολα τα εχεγγυα για να γινει τεραστιος καλλιτεχνης, αν βεβαια υποθεσουμε πως δεν ειναι ηδη και εκκολαπτεται μεσα σε μια μεμβρανη απο τη φαια ουσια των Corrupted και τις σταχτες του Ξενακη.

  Εχω σοβαρες υποψιες πως η μεμβρανη θα σπασει αποτομα λογω του Remixed, αλλα μονο και μονο επειδη η τρεχουσα φαση σπρωχνει techno 12" στα nerds του noise και industrial επανακυκλοφοριες στο κοινο των clubs. Αρα, οσο γελοιο ειναι το θεαμα του να χορευω σα καθυστερημενος στο δωματιο μου με το (θεικο) track του Regis, αλλο τοσο θα ειναι η νηφαλια συζητηση μεταξυ clubbers στο φυσικο τους περιβαλλον για την (οποια) επιρροη του William Bennett και του Kevin Drumm στο techno. Παρ' ολα τα παραπανω, ο Haswell ξερει. 

Remixed 12" (Downwards - 2012)
(The file is removed)

V/A - Come Again II

 Ξεχναμε το Volume I. Βρισκεται στα βρωμοχερα 63 ατομων πανω στο πλανητη. Απλα το χαζευουμε στο discogs και πεταμε καταρες προς ολες τις κατευθυνσεις, ακουγοντας σπασμενοι το Come Again II. Σε φυσιολογικες συνθηκες δε θα επρεπε να εχουμε κανενα παραπονο. Η συλλογη τα εχει ολα. Οσο Japanoise αντεχει ο οργανισμος το πρωι χωρις την απαραιτητη χορηγηση καφεινης, σωστο early-90s εξωφυλλο Trevor Brown, επαρκη αριθμο αντιτυπων για να ικανοποιηθουν οι περισσοτεροι βλαμμενοι εκει εξω. Ποιος ειπε ομως πως οι συνθηκες ειναι φυσιολογικες. Οι καταρες συνεχιζονται. 

Come Again II CD (Furnace - 1993)

Thought Broadcast - Emergency Stairway

 Το πιο χαρακτηριστικο συμπτωμα της σχιζοφρενειας δινει το ονομα του στο project του πρωτοεμφανιζομενου(?) Ravi Binning, εκπεμποντας το βιο και τη πολιτεια του πρωιμου industrial κατευθειαν στο roster της Editions Mego. Το Emergency Stairway φαινεται να προερχεται απο το σωτηριο ετος 1978, αλλα κυκλοφορησε πριν κανα μηνα χωρις φανφαρες και βεγγαλικα, με μουντο, κοκκωδη ηχο, παρανοικη ατμοσφαιρα και τιποτενια drum machines. Coum Transmissions, TG, MB και τα λοιπα. Ναι, τα εχετε ξανακουσει αυτα και τα εχετε ξεπερασει ηδη και ηδη βαζετε στοιχηματα για το επομενο εξωφυλλο του Wire. Στο τελευταιο παντως βρισκεται ο Flying Lotus. Γαμησε τα.

Emergency Stairway LP (Editions Mego - 2012)

Harry Pussy - Let's Build A Pussy

 Η προτροπη Let's Build A Pussy ακουγεται τοσο ενθουσιωδης και σχεδον πολιτικη που θα επρεπε να ακολουθειται τουλαχιστον απο τρια θαυμαστικα και να βρισκεται στη κορυφη των απαιτησεων καθε διαδηλωτη που σεβεται τον εαυτο του. Στη πραγματικοτητα ομως, το τελευταιο εν ζωη album των Harry Pussy καταγραφει τον επιθανατιο ρογχο του group, aka μια κραυγη της Adrin Hoyos ξεχειλωμενη στο pc του Bill Orcutt. Για 60 λεπτα. Κανενας ενθουσιασμος. Καμμια πολιτικη. Μονο τεζα και οτιδηποτε κανει ριμα με αυτη. Κατι σα Pandit Pran Nath απο τη suburbia.

Let's Build A Pussy 2xLP (Editions Mego - 2012)

V/A - Chaos In Expansion

 'When one creates order, one creates more entropy as well -the boiling tea whose atoms are on the verge of dissolution regains its equilibrium if you place it in the refrigerator; but how much energy had to be spent to achieve this? Muscular articulation, movement of bodies, fabrication of machines, operating motors... We live in a universe where more and more entropy is being created -fragments of order here and there, whose coercitive force establishes an unimaginable chaos. When we realise that this chaos is irreversible, we understand that time could be defined as such: between a situation α and a situation ω, there exists a difference in entropy -this difference might also be called time.'

(Taken from the liner notes)

Chaos In Expansion CD (Sub Rosa - 1993)

Deviation Social - Compilation Tracks 1982-85 "From End To Beginning" Vol. 1

 Η προηγουμενη εβδομαδα πεταχτηκε στο recycle bin του χρονου χωρις καμμια τυψη. Το αξιζε. Δε συνεβη κατι. Τουλαχιστον που να χρηζει αναφορας, ακομα κι εδω, στο recycle bin του διαδικτυου. Οποτε φανταστειτε ποσο ενθουσιαστηκα σημερα το πρωι οταν επεσα πανω στη προπερσινη συλλογη του Deviation Social, ενος project που ειχα διαβασει περισσοτερο γι' αυτο παρα ακουσει. 

 Το Compilation Tracks 1982-85 καμαρωνει για τις επιρροες του. TG, SPK, Monte Cazazza, Factrix και παει λεγοντας. Σε σημεια, το υλικο παρανοειται τοσο πολυ απο τη κοπτοραπτικη που φτανει στις παρυφες των LAFMS. Αν ενθουσιαστειτε τοσο πολυ οσο εγω, σας προειδοποιω πως κατι δε παει καλα στη ζωη σας. Καντε τα παντα για να μη το διορθωσετε.

Compilation Tracks 1982-85 LP (Dais Records - 2010)

Halthan - I Am Your Enemy

 'Listen to your enemy, for God is talking'

- Jewish proverb -

I Am Your Enemy CS (Filth & Violence - 2012)

Bizarre Uproar - Likainen Ehtoollinen

 Με ελαφρως αλλαγμενο artwork και tracklisting, η Filth & Violence επανακυκλοφορησε το πρωτο νουμερο της. Σε συνεπεια, το Likainen Ehtoollinen θα φτασει στα χερια διπλασιων ακροατων, αποκταει το prestige ενος παραγνωρισμενου classic και τα τσογλανια του discogs σαμποταρονται ανεπανορθωτα. 

 Αυτο που με γοητευει στους Bizarre Uproar ειναι η αρνηση τους. Σε οτιδηποτε. Ακομα και στο τι σημαινει η τι ειναι ενα full length, που στη περιπτωση τους καθε album ακουγεται περισσοτερο σα φυσικη εξελιξη ενος μεγαλυτερου πλανου παρα σα μια αυταρκης συλλογη. Αρνουνται να βαλουν τη βουλα της 'definitive version'. Το Εργο τους ειναι πολυ μεγαλυτερο απο το συνολο των μερων του, οποτε η αποφαση τους να επανακυκλοφορησουν αυτη τη κασετα μου φανηκε αψυχολογητη. 

 Φυσικα, οι παραπανω σκεψεις δεν εχουν απολυτως καμμια σχεση με τον ιδιο το δισκο, ο οποιος παταει επι πτωματων. Αλλα αν αυτο το κειμενο πεσει στα χερια του Markkula, ο τυπος θα πατησει πανω στο δικο μου.

Likainen Ehtoollinen CS (Filth & Violence - 2012)

Swans - The Seer

 Δεος. Μονο αυτο μπορεις να νιωσεις μπροστα στην εξαντλητικη διαρκεια του The Seer. Καθε δευτερολεπτο του εχει λογο υπαρξης. Καθε λεπτο του καιει το δερμα του ακροατη. Καθε κομματι του διαβαζεται σαν αποσπασμα απο τη Βιβλο της Σαρκας της Εκκλησιας των Swans. Θα τη βρειτε σε χωρους κατανυξης απο 28 Αυγουστου. Ξεκινηστε το προσκυνημα απο τωρα. Οι απιστοι θα τιμωρηθουν παραδειγματικα.

Υ.Γ. Τα αποκρυφα κειμενα του Seer παραδωθηκαν στα γραφεια του Corrupted Delights σε καθεστως ακρας μυστικοτητας απο τον Αρχιερεα Kiwiknorr, τον οποιο και ευχαριστω δημοσια.

The Seer 2xCD (Young God - 2012)

Caligula031 - Slavetrade2000

  Οι διακοπες εχουν υπερεκτιμηθει πιο πολυ κι απο το τελευταιο δισκο του Actress. Ναι, ειναι ευπροσδεκτες, εχουν τις στιγμες τους αλλα μπορω να ζησω και χωρις αυτες. Ξερω απο τωρα πως ορισμενοι τις θεωρουν ηδη highlight της χρονιας τους. Σε καμμια περιπτωση ομως της δικης μου.

 Θα κατσω ΕΔΩ. Παρεα με τον Caligula031 που ωρυεται για το human trafficking πανω σε ξεσκισμενα power electronics μοτιβα, ενω το παρασκηνιο βρυχαται με τη μανια του Taint στο Whoredom. Σε αντιθεση με τις διακοπες, το Slavetrade2000 ειναι ανεπιθυμητο, εχει εκατονταδες στιγμες και μετα απο δυο-τρεις παραπανω ακροασεις νομιζω πως δε θα μπορω να ζησω χωρις αυτο. Απο τωρα στα highlights της χρονιας. Μου.

Slavetrade2000 CS (Filth & Violence - 2012)

Pete Swanson / Moin - Positive / Elsie

'To Infinity and Beyond!'

- Buzz Lightyear -

Positive / Elsie 7" (Confessions - 2012)

Boyd Rice - The Black Album

'Boyd Rice is a black pimp'

- Charles Manson -

The Black Album LP (Mute - 1981)

V/A - Ongaku 90: Underground Music From Japan

 H σειρα Ongaku της Hiruko Records συνανταει τα ιαπωνικα 90s, μετα το ψυχεδελικο οργιο του πρωτου volume και το νευροσπαστο post punk του δευτερου. Προς τιμη της εταιριας, η συλλογη δε κουτουλαει πανω στο σημα κατατεθεν ηχο της PSF (εκτος απο δυο αναποφευκτες μετωπικες με Fushitsusha και Ghost) αλλα σκαλιζει εξονυχιστικα τη δεκαετια που η τεχνολογια εγινε ακομα πιο προσβασιμη στα χερια των μουσικων. 

 Ετσι εχουμε minimal synth goes τιποτενιο ska απο Ryuichi Sakamoto, σαμπλαρισμενα βογγητα αυνανισμου απο Gerogerigegege, ανεραστο ΕΒΜ απο Takako Minekawa, απροσαρμοστη pop απο τη θεαρα Phew και αλλα 4-5 γοητευτικα αψυχολογητα κομματια που δε θα μπορουσαν να εχουν συλληφθει σε αλλο σημειο αυτου του πλανητη. Στερεοτυπο μεν, γεγονος δε.

Ongaku 90: Underground Music From Japan LP (Hiruko Records - 2012)

The Brian Jonestown Massacre - Aufheben

 Μπορει ο Anton να μετακομισε στο Βερολινο, αλλα το Aufheben απεχει πολυ απο το να χαρακτηριστει 'Heroes' των BJM. Ριξτε το φταιξιμο στην επανασυνδεση του group με τον ασπονδο φιλο Matt Hollywood, ο οποιος μαζευει τα (κυριολεκτικα και μεταφορικα) κομματια του Newcombe στο πιο συμμορφωμενο album τους μετα το Bravery, Repetition And Noise.  

 Ευτυχως, η τρελα σκαει σε σημεια που δε περιμενεις. Εχουμε ανθυποχατζιδακικες κοντρες μεταξυ φλαουτου και σιταρ, ληστειες του Paint It Black, γαλλοφωνο psych-pop, triphopιζοντα drums και ξεπερασμενα μπλιμπλικια, υπενθυμιζοντας σου πως η ιδιοφυια του Anton δε καμουφλαρεται με τη καμμια. Μεχρι λοιπον να κυκλοφορησει τον επομενο δισκο του, το Aufheben ειναι η pop art παραφραση της χρονιας.

Aufheben 2xLP (A Records - 2012)