Mielofon - Charivari

To demo των Γερμανων Mielofon σε συμπιεσμενη μορφη εχει μεγεθος 66,6 MB και ακουγοντας το απο χθες το βραδυ συνεχομενα, πραγματικα αμφιβαλλω αν αυτο ειναι αποτελεσμα συμπτωσης. Το Charivari σφαδαζει κατω απο το βαρος της ιδιας του της υπαρξης, σαν ενα ανοσιουργημα που εχει πληρη επιγνωση της διεστραμμενης φυσης του. Aν θυμιζει κατι, τοτε αυτο θα εχει βαση πανω στους παροξυσμους των Gnaw Their Tongues και των Endless Humiliation μαζι με την εξπρεσσιονιστικη καταρρευση των Hijokaidan και των Gerogerigegege. Oι δυσανεκτικοι σε ουρλιαχτα απο το κατω κοσμο και στις αμορφες black/noise αφοδευσεις των παραπανω, θα παρακαλουσα να αποχωρησουν διακριτικα.

Charivari CD-R (Self Released - 2004)

Hype Williams - Untitled

Ναι, ξερω τι θα πειτε. Το εξωφυλλο ειναι οντως απαραδεκτο. Αλλα μη φοβαστε, δεν προκειται να φορεσω σαλβαρια και να κανω τζιβες. Απλα το Untitled LP των Βρετανων Hype Williams φροντιζει να διαφημιζει εξωφθαλμα τις προτιμησεις του χωρις καμμια συστολη. Το ντεμπουτο album του μυστηριωδους ντουετου παραπλανει τους παντες με ενα μουσικο χαρμανι(...) αποτελουμενο απο επαναλαμβανομενες λουπες χαμηλης εως και μηδαμινης πιστοτητας, αυτοσχεδιαστικη καταστολη και υπναγωγικη μαστουρα, που κοιταζει με γλαρωμενο βλεμμα τη dub παραδοση. O μουσικος τυπος διαρρηγνυει τα ιματια του για χαρη τους, σπρωχνοντας τους ως hypnagogic σουπα, ενω στη πραγματικοτητα εχουμε να κανουμε με απογονους των υπερτατων Skaters και των Vibracathedral Orchestra, μειον τις world εμμονες, συν καποιες meta-post-plunderphonics ανησυχιες. Ο πιο "τι-σκατα-συμβαινει-εδω" δισκος του μηνα.

Untitled LP (Carnivals - 2010)

Oshiri Penpenz - The White Album

Το Ιαπωνικο τριο Oshiri Penpenz κοιταζεται στον καθρεφτη και κανει τις πιο πετυχημενες μιμησεις/ανακατασκευες θρυλικων outsiders που εχω ακουσει ποτε. Ο frontman Motako Ishii φιγουραρει σαν τον Damo Suzuki που εχει δαιμονιστει απο τον Iggy Pop, η μπαντα βραζει απο τη μικροτονικη παρανοια της Magic Band του Beefheart, ενω στο μεσοδιαστημα ανασκαλευει παιχνιδιαρικα τα κοινα χωρικα υδατα με τους Boredoms και τους Harry Pussy. Μη σας αποθαρρυνει το ακατασχετο namedropping μου. Το White Album δεν πασχει απο οξεια αντιγραφιτιδα, αλλα απο πρωτοτυπια, η οποια ειναι μαλλον υπερβολικη για το δικο του καλο.

The White Album CD-R (Self Released - 2006)

Sick Seed / Xenophobic Ejaculation - Split

Ανοθευτο μισος Φινλανδικης καταγωγης. Η πλευρα του Sick Seed αφηνει harsh noise υπονοουμενα να πλανωνται στον μολυσμενο αερα του, που καταπιεζονται πανω στην μαγνητικη επιφανεια της κασσετας. Η δευτερη πλευρα αποτελει περηφανη ιδιοκτησια του αγαπημενου καφρου αυτου του blog, Xenophobic Ejaculation. Αν θα μπορουσα να παρομοιασω το εργο του υπερδραστηριου Pasi Markkula με κατι, αυτο δεν θα ειχε σε καμμια περιπτωση μουσικη προελευση, αλλα το σχημα και τις ιδιοτητες μιας γροθιας μεσα στη σφιγγουσα σουφρα της πολιτικης ορθοτητας. Επιτελους βρηκα τι θα ακουω οταν ζωστω με εκρηκτικα και παω για crowdsurfing στους U2.

Split CS (Audial Decimation - 2010)

Relay For Death - Birth Of An Older, Much More Ugly Christ

Δυο αδερφες, παραμενουν εγκλειστες σε νοσοκομειο για χαρη ενος πειραματικου προγραμματος υγειας και καθ' ολη τη παραμονη τους, ηχογραφουν με μηδαμινα μεσα το υπεροχο Birth Of An Older, Much More Ugly Christ. Στη πρωτη πλευρα το album κινειται φοβισμενα στα ψηλοτερα πατωματα των εγκαταστασεων ψαχνοντας να βρει διεξοδο. Στη δευτερη πλευρα, οδηγειται στο λεβητοστασιο και γινεται μαρτυρας μιας καταπιεσμενης και ζοφερης ατμοσφαιρας. Oι Relay For Death ξεπεταξαν χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια ενα κινηματογραφικο post-industrial αριστουργημα που βαζει σοβαρη υποψηφιοτητα για το top 5 της τρεχουσας χρονιας στο Corrupted Delights.

Birth Of An Older, Much More Ugly Christ LP (Hanson - 2010)

Mania - Insidious And Alone

Προσφατα ενημερωθηκα για την υπαρξη μιας πρωτοτυπης υπηρεσιας στην Αγγλια, η οποια φροντιζει να πρεσσαρει τις σταχτες σου πανω σε μια μητρα βινυλιου για το διολου ευκαταφρονητο ποσο των 2000 λιρων. Ο δισκος θα τυπωθει σε μια και μοναδικη κοπια, την οποια θα κληρονομησουν οι δικοι σου. Αν σας ακουγεται αυτο θλιβερο, για καντε και μια ακροαση στο Insidious And Alone του Mania. Ειναι η ηχητικη προσεγγιση των συναισθηματων του εκλιποντα που μολις καταλαβε οτι οι συγγενεις του σκοτωσαν το LP με τη τεφρα του στο Μοναστηρακι.

Insidious And Alone CS (Freak Animal - 2010)

Conrad Schnitzler - Zug

Σαν ιδρυτης των Kluster και ως μελος των Tangerine Dream για μικρο διαστημα, o Conrad Schnitzler ειναι σαφως μια απο τις εξεχουσες προσωπικοτητες για την εξελιξη της ηλεκτρονικης μουσικης. To Ζug για κακη του τυχη, κατηγοριοποιηθηκε απο κεκτημενη ταχυτητα ως new-age και ξεχαστηκε στα ραφια των δισκοπωλειων σαν ενα ακομη private obscurity. Στην πραγματικοτητα ομως, αποτελει τον χαμενο κρικο μεταξυ της kraut/synth υπερβασης και του επερχομενου μηχανιστικου και ψυχρου industrial. Και για να γινω ακομα πιο σαφης για τις διαθεσεις και την αισθητικη του εν λογω κυριου, η επομενη φορα που εμφανιστηκε στο μουσικο προσκηνιο, ηταν λογω της συνθεσης του ονοματι Silvester Anfang που συμπεριληφθηκε στο Deathcrush των Mayhem.

Zug LP (Qbico - 2006)

Les Rallizes Denudes - Blind Baby Has It's Mothers Eyes

H δευτερη επανακυκλοφορια της Phoenix απο τα αδυτα της δισκογραφιας των Les Rallizes Denudes. Ο ηχος του Blind Baby Has It's Mothers Eyes ακουγεται τοσο επικαιρος λογω της ελευσης των νεοψυχεδελικων groups (Wooden Shjips, Heavy Winged, Comets On Fire) που θα μπορουσε καλλιστα να εχει κυκλοφορησει την προηγουμενη εβδομαδα. Το album ομως ειναι ηχογραφημενο καπου στα μεσα της δεκαετιας του '70 (με τους Rallizes δεν μπορεις ποτε να γινεις ιστορικα ακριβης), στην Χωρα του Ανατελλοντος Θορυβου απο μια κατεστραμμενη μπαντα που τα μελη της ηταν ενεργοι αντιεξουσιαστες και μαλιστα ενας απο αυτους, πηρε μερος σε αεροπειρατεια. Ποια ειναι η τελευταια φορα που οι ω-τοσο-πρωτοποριακοι-indie-ηρωες-σας εκαναν κατι τετοιο?

Blind Baby Has It's Mothers Eyes CD/LP (Phoenix - 2010)

Aikichi Kuboyama - S/T

Η δευτερη εφοδος του Ιαπωνα Aikichi Kuboyama στο Corrupted Delights μεσα σε διαστημα λιγοτερο απο μηνα! Αυτη τη φορα, παρακαμπτει για λιγο το ΗΝW και παταει πανω σε harsh αφιλοξενα ηχοτοπια. Τα τεσσερα ατιτλα κομματια της κασσετας του, δεν καταφευγουν στην ευκολη λυση της full-on τρομοκρατιας. Προτιμουν το κατασταλαγμενο σαμποταρισμα των ηχειων σας. Αν αυτος ο ευγενικος και συμπαθης τυπας γινει γνωστος (που απο οσο ακουω, μαλλον θα τα καταφερει), ελπιζω να μη φρεναρει την παραγωγικοτητα του και φυσικα να συνεχισει να ειναι επισκεπτης αυτου του blog. Περιμενω με αγωνια τριτη κυκλοφορια!

Aikichi Kuboyama CS (Self Released - 2010)

Sudden Infant - S/T

Δυο ολοκληρωμενες live εμφανισεις και μια πολυ ανθρωπινη συνεντευξη (μεσα στο κρυο του Helsinki) του θρυλικου Ελβετου noise/performance artist Joke Lanz που διατηρει το project Sudden Infant για πανω απο 20 χρονια. Η πρωτη συναυλια δοθηκε στο Νο Noise Trend Festival του Λονδινου μαζι με τον Βασιλη Κουλιγκα (Family Battle Snake), ενω η δευτερη στο Experimental Music For Children Event για χαρη του Avanto Festival της Φινλανδιας. Oπως θα διαπιστωσετε και εσεις, η προτεραιοτητα του Lanz δεν ειναι μονο ο ιδιος ο ηχος, αλλα η εκφορα του, που προερχεται απο σωματικες εκφρασεις, χειρονομιες και δυσλειτουργιες. O ορισμος της καλλιτεχνικης ακεραιοτητας και αντισυμβατικοτητας.

Sudden Infant DVD-R (Freak Animal - 2007)

Stegm - Grim Housekeeper

Αν υπηρχε καποιο τεστ που θα βαθμολογουσε καθε industrial/noise κυκλοφορια που σεβεται τον εαυτο της, ο Ryan Bloomer (aka Stegm) θα επαιρνε αριστα στην περιπτωση του Grim Housekeeper. Η παρακατω λιστα ειναι πληρως διαφωτιστικη οσον αφορα τις απαιτησεις του συγχρονου ακροατη/ψυχαναγκαστικου συλλεκτη/κομπλεξικου απο την εβδομαδιαια, παθολογικη σχεση με τον ταχυδρομο της γειτονιας του.

• Format: Κασσετα χρωμιου. Ο ρετρο-φετιχισμος στο μεγαλειο του.
• Συσκευασια: Δυστροπη. Το ολο εγχειρημα βρισκεται κλεισμενο σε μια σακουλα ηλεκτρικης σκουπας.
• Βομβοι: Παροντες φυσικα.
• Θορυβοι: Αναλογικοι, βρωμεροι και απειλητικοι, αλλα χωρις εξαρσεις.
• Φωνητικα: Λαμπουν δια της απουσιας τους.
• Αναφορες: Atrax Morgue, Hair Police (επι Drawn Dead), Lustmord και μαλλον καποια πιεστικη σπιτονοικοκυρα.

Grim Housekeeper 2xCS (Rundownsun - 2006)

Filthy Turd - Hairy Glue Music

Οταν πετυχαινω video με καποιο ημιγυμνο τρελαρα που χορευει σαν τον Iggy Pop σε εποχη ζευγαρωματος και κοπανιεται λες και δεν υπαρχει αυριο, αυτο σημαινει μονο ενα πραγμα. Αναρτηση! Ο Βρετανος Filthy Turd στο Hairy Glue Music, δικαιολογει απολυτα το ονομα του, φτιαχνοντας ενα σκατολογικο/σουρρεαλιστικο/lo-fi collage ισαξιο των Prick Decay/Decaer Pinga με περισσοτερη εμφαση στα θορυβωδη περασματα. Φυσικα, προσεγγιστε με προσοχη. Η τοσο πολυτιμη και εκλεπτυσμενη αισθητικη σας μπορει να προσβληθει και μετα θα αναγκαστω να κανω upload τα απαντα της Barbara Streisand για να σας καλοπιασω.

Hairy Glue Music CS (Turgid Animal - 2008)

Russell Haswell - Second Live Salvage

Η δευτερη συλλογη με live εμφανισεις του συμπαθεστατου καφρου Russell Haswell ανα το κοσμο. Η μαγκια αυτου του τυπα ειναι οτι καταφερνει να κανει μια art gallery να σειεται απο το feedback του σαν ζελε σε διαφημιση του '80, αλλα και ενα metal καταγωγι να φανταζει σαν ευρωπαικη μουσικη ακαδημια. Το Second Live Salvage δειχνει τα δοντια του απροκαλυπτα σε οσους στραβομουτσουνιασαν οταν ο Haswell εθεαθη προσφατα σε σεμιναριο για το εργο του Ιαννη Ξενακη, φορωντας μπλουζακι Abruptum. Μαλακες.

Second Live Salvage 2xLP (Editions Mego - 2008)

Slogun - Two By Four

Κατα την αμερικανικη αργκο, Τwo By Four σημαινει καδρονι. Πλεον αυτος ο νεολογισμος ειναι τοσο διαδεδομενος στην καθομιλουμενη, που συμπεριλαμβανεται ως δοκιμος ορος ακομα και στις επισημες εγκληματολογικες αναφορες, οταν στις εν λογω δολοφονιες χρησιμοποιειται αμβλυ αντικειμενο. Και αυτο ακριβως κανει ο Slogun. Σε κυνηγαει για 10 λεπτα, σε καδρονιαζει στο κεφαλι, σε παραταει σε καποια ερημια και μετα συλλεγει φωτογραφιες και αρθρα απο εφημεριδες, τα κολλαει στον μουχλιασμενο τοιχο του υπογειου και τρωει αγχωμενα τα νυχια του. True Crime Electronics!

Two By Four 3" CD-R (Circle Of Shit - 2008)

Ascension - Five Titles

Ενα απο τα πιο καλοκρυμμενα μυστικα του ελευθερου αυτοσχεδιασμου, ανηκει παραδοξως στον κιθαριστα Stefan Jaworzyn (πρωην μελος των Pure, Skullflower και για ενα φεγγαρι, Whitehouse). To ντουετο των Ascension δανειστηκε το ονομα του απο τον θρυλικο δισκο του Coltrane, ανοιγε συναυλιες για τον Merzbow και τους Sonic Youth και φυσικα αφεθηκε στη ληθη, οπως ακριβως αρμοζει σε ενα proper obscure group. Ακουγοντας το Five Titles με πρωινο καφε και μισανοιχτο ματι, αναρωτιεμαι τι θα συνεβαινε αν οι νοητες γραμμες που τεμνουν το free-improv και το noise, γινονταν αντιληπτες πιο νωρις.

Five Titles CD/LP (Shock - 1994)