Maya Deren - Divine Horsemen - The Voodoo Gods Of Haiti

 H Maya Deren θα επισκεφτει την Αιτη το 1946, χρηματοδοτουμενη απο την επιτροπη υποτροφιων του μουσειου Guggenheim, με σκοπο το γυρισμα ενος ντοκυμαντερ για τους λατρευτικους χορους της τοπικης θρησκειας, του Vodou (η αλλιως Vodun και Vodoun αλλα γνωστοτερο σε εμας με την παραφραση του, Voodoo). Δυστυχως το project θα μπει στον παγο επειδη η χρηματοδοτηση κοβεται απο τη στιγμη που η Deren ασπαστει το μαγικο-θρησκευτικο δογμα και ετσι, τα μιλια φιλμ που ειχε κινηματογραφησει, θα παραμεινουν ανεκμεταλλευτα.
 Τελικα το ντοκυμαντερ Divine Horsemen - The Voodoo Gods Of Haiti θα ολοκληρωθει το 1981, 20 χρονια μετα το θανατο της Deren, απο τον πρωην συζυγο της, Teiji Ito. Αυτο εδω ειναι το ηχητικο του ντοκουμεντο.

 Ultra lo-fi field recordings of Voodoo practices from the polymath Maya Deren. If you ever wondered how the fuck Brian Eno went polyrhythmic on our asses with Fear Of Music/Remain In Light, well, this is your chance. Of course, you can't have an all persons fictitious disclaimer. William Bennett based his whole Cut Hands shtick on this record.   

Divine Horsemen - The Voodoo Gods Of Haiti LP (Psychic Sounds - 2018)

The Caretaker - Everywhere At The End Of Time - Stage 4

 "Certain memories, certain trains of thought are like the aching tooth one must always be touching just to make sure it still hurts."

- Aldous Huxley, Eyeless In Gaza - 

Everywhere At The End Of Time - Stage 4 LP
(History Always Favours The Winners - 2018)

Jeph Jerman - The Bray Harp

 Mε απροσπελαστη τριανταχρονη δισκογραφια και με συνεχη παρουσια στο αμερικανικο υπο-underground, ειναι αξιο αποριας πως - η ακομα καλυτερα - γιατι ο Jeph Jerman (και κατα συνεπεια το προσωπικο του project, Hands To) δεν εχει την εκθεση και την αποδοχη που του αξιζει. Σταδιακα, η δουλεια του αποτραβηχτηκε απο τις λουπες και τις ηλεκτρονικες παρεμβασεις, για να αφιερωθει στα μικροφωνα επαφης και τα field recordings σε αλμπουμς που εφταναν στα ορια της ακουστικης οικολογιας. Φετος ομως στο The Bray Harp, νοσταλγει τις βιομηχανικες του ριζες, με την καυλα ενος πιτσιρικα που πρωτοπιανει λαμαρινα και τη ψυχραιμια ενος βετερανου που κραταει ισες αποστασεις απο το αντικειμενο του ποθου του.
 Σαφεστατα το πρωτο που ερχεται στο μυαλο ειναι οι New Blockaders, ισως και οι Haters του In The Shade Of Fire, ειδικα στο δευτερο μισο της πρωτης ατιτλης πλευρας. Στη δευτερη πλευρα, ο Jerman συναρμολογει εναν υποδειγματικο junk metal χαμο που τον διαδεχεται μια ξεκουρδιστη gamelan ορχηστρα για το ολοσωστο κλεισιμο μιας ολοσωστης δισκαρας.

 A heavy junk metal record with intricate arrangements and a plethora of textures. The Bray Harp is spinning constantly at Corrupted Delight's HQ, so it's already a strong contender for you know what. 

The Bray Harp LP (White Centipede Noise - 2018)