Η πιο παραλογη συλληψη της περσινης χρονιας ηχογραφηθηκε μεσα σε ενα Honda Civic απο το Graham Lambkin συν γυναιξι και τεκνοις. Πιο συγκεκριμενα: ο Βρετανος sound artist απολαμβανει μια κυριακατικη βολτα απο τη θεση του συνοδηγου -με το πιτσιρικα στο πισω καθισμα και τη συντροφο της ζωης του Adris Hoyos (Harry Pussy) να τρωει τη πατιλα της κινησης - ενω εχει τοποθετησει μικροφωνα χαμηλης πιστοτητας στο εσωτερικο του αυτοκινητου.
Επιφανειακα το Amateur Doubles δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια μουντη αποτυπωση μιας μουντης καθημερινοτητας. Ακουμε τρεις ανθρωπους που ακουνε γαλλικο obscure prog. Ουσιαστικα ομως το album σχολιαζει τη πραξη της ακροασης ενω παραλληλα αισθητικοποιει την αναποφευκτη κοινοτυπια των οικογενειακων στιγμων. Δηλαδη αν η εφηβεια ειναι punk και η μεταεφηβεια post-punk, τοτε η ενηλικη ζωη ειναι musique concrete? Παιζει.
Amateur Doubles LP (Kye - 2011)