Puce Mary - The Spiral

Το Corrupted Delights στηριζει Frederikke, επειδη παραμενει συνεπεστατη στο ειδος που υπηρετει, ασχετα και αν οι πιο κακεντρεχεις θεωρουν πως εχει ταμπλεροποιησει την αισθητικη των power electronics. Ας ειναι. Οσο και να με μπριζωνουν οι φωτοτυπιες με τους serial killers εχω ψιλοβαρεθει, οποτε μια ροζ εξωφυλλαρα με ενα εκπληκτικο περιεχομενο ειναι παραπανω απο ευπροσδεκτη.

 Το Spiral περιελισσεται ανοδικα γυρω απο το προπερσινο Persona, αλλα στο δρομο του μοιραζεται καποιους κοινους τιτλους με το Masks Are Aids, χωρις αυτο να σημαινει πως κανει αχρειαστο revisiting. Εδω, η Puce Mary παιζει σχεδον industrial, με αποκορυφωμα το φλεμα του The Actor και τα βαρελια του (εντελως Atrax Morgue τιτλοφορημενου) Slow Agony Of A Dying Orgasm. Ειμαι παρα πολυ ενθουσιασμενος. Φερτε κι αλλα ροζ εξωφυλλα, βαλτε χαρωπα ελεφαντακια να παιζουν ακορντεον, δε με νοιαζει. Αρκει να συνοδευονται απο τετοιους δισκους. 

The Spiral LP (Posh Isolation - 2016)

LR & Puce Mary - The Female Form

  H Posh Isolation διαφημιζει πως το Female Form πραγματευεται τη στενη σχεση αλλα και τη τριβη μεταξυ των φυλων, λες και το 98,9% της παγκοσμιας δισκογραφιας δεν ασχολειται με το ιδιο θεμα. Ισως θα επρεπε να δωθει περισσοτερη σημασια στο γεγονος πως ο μισος δισκος ηχογραφηθηκε στην υπογα του Mayhem στη Κοπεγχαγη και ο υπολοιπος στο σαλονι των EMS στη Στοκχολμη. Απο αυτη και μονο τη λεπτομερεια θα επρεπε να γινεται αντιληπτη η αντιθεση και η ισορροπια που θελει να θιξει το concept, χωρις περαιτερω διευκρινισεις.
 Αλλωστε η θεματολογια γινεται προφανης μεσα στα πρωτα κιολας λεπτα του album. Οι καλλιτεχνες θολωνουν τα εμφυλα χαρακτηριστικα του συνηθως ασπρομαυρου ηχου τους σε ενα διαφανες γκριζο ηλεκτρακουστικο περιβαλλον, αντιστοιχο με το Decaying Ships του Pulse Emitter και το Dream House Variations του Keith Fullerton Whitman. Μοναδικη εξαιρεση διαφορετικης αποχρωσης αποτελουν τα φωνητικα, με τη πεθαμενατζιδικη εκφορα του LR να διαδεχεται τη σαφως πιο ανθρωπινη (και επι μονιμου βασεως σπασμενη) Puce Mary. Καλο θα ηταν να κανετε πρωτη ακροαση με χαλασμενη διαθεση. Οχι, δε θα βοηθησει καθολου, αλλα αυτο ακριβως ειναι το νοημα.

The Female Form LP (Posh Isolation - 2015)

Puce Mary - Persona

 Σας τα χω κανει πλανητες με τη Puce Mary. Το ξερω. Αν χρειαζοταν θα σας επιανα απο το γιακα (δηλαδη και τους τεσσερις αναγνωστες του blog) για να σας φωναξω καταμουτρα "ΡΕ Η ΤΥΠΙΣΣΑ ΓΑΜΑΕΙ" η εστω κατι πιο κομψο, παντως θα ηταν το ιδιο σαφες. Η Hoffmeier μ' αρεσει πολυ. 

 Το Persona ανοιγει με το πιο εξωστρεφες -τηρουμενων των αναλογιων- κομματι του δισκου, ενα μπουκωμενο ντουπου-ντουπου που προφανως εχει ακουσει πολυ Wolf Eyes στη ζωη του. Και να ξερετε πως λατρευω τα μπουκωμενα ντουπου-ντουπου που εχουν ακουσει πολυ Wolf Eyes στη ζωη τους. Στη συνεχεια, τα εναπομειναντα πεντε tracks αρχιζουν να τρωνε φρικη με τη παρτη τους. Ζοριζονται απο τυψεις και ενοχες, ναρκισσευονται με τους υποτιθεμενους ρολους που πρεπει να υποδυθουν αλλα ταυτοχρονα εχουν αναπτυξει και αντισωματα απεναντι τους. Παραπαιουν μεταξυ μανιας και κατατονικης εμβροντησιας. Εκει οφειλεται και η νευρικη φαγουρα που σε πιανει οταν ακους δυνατα το Pigs και η αναγουλα που σκαει οταν αφησεις να παιζει το The Viewer στο background. 

 Για το μονο που αναρωτιεμαι ειναι το αν αυτο που ακουω ανηκει στη Puce Mary η στη περσονα που εφηυρε για τις αναγκες του δισκου. Δε θα καταλαβω ποτε. Γυναικες ρε.

Persona LP (Posh Isolation - 2014)

Sewer Election & Puce Mary - Masks Are Aids

 Μετα το στιγμιαιο στραβοπατημα του The Great Panic, η Frederikke Hoffmeier επανερχεται στα proper μετρα και σταθμα της με το εξαιρετικα τιτλοφορημενο Masks Are Aids. Αυτη ειναι αλλωστε η τριτη συνεργασια της με τον Dan Johansson, τα χνωτα τους εχουν ηδη περασει το τεστ συμβατοτητας με πληρη επιτυχια, οποτε το album ειναι τοσο δεμενο που θα μπορουσε να ειναι καταχωρημενο σαν Sewer Mary η Puce Election.
 Το να χαρακτηρισω τα δυο κομματια της κασετας 'σκοτεινα' ειναι τοσο αυτονοητο, οσο το να πω πως η ζωη ειναι σκατα. Η παραπανω γνωμη δε ταυτιζεται απαραιτητα με την επι τουτου μισανθρωπια και σκατοσυνη που ειναι πολυ στη φαση. Ειναι μια ωριμοτατη, εμπεριστατωμενη αποψη που επιβεβαιωνεται καθημερινα απο την απουσια αποδειξεων για το αντιθετο. Δε χρειαζεται ομως να προσφυγουμε στην αγνοια. Αν φαινεται σα σκατα και μυριζει σα σκατα, ε τοτε ειναι.
 Που ειχα μεινει? Α ναι. Το Masks Are Aids ειναι τελειο.

Masks Are Aids CS (Total Black - 2014)

Puce Mary - The Great Panic

 O -τηρουμενων των αναλογιων- μεγαλος πανικος που γινεται γυρω απο το ονομα της Puce Mary εχει λογο υπαρξης, αλλα δε θα τον διαπιστωσετε στο Great Panic. Αν θελετε κατι τετοιο, θα σας παραπεμψω στο περσινο Success που ουσιαστικα εφηυρε το NWOEPE στο μυαλο μου, αλλα ευτυχως καταλαβα γρηφορα πως σκεφτομαι μαλακιες και πως τα ευρωπαικα power electronics δε χρειαζονται κανενα new wave.  Αυτη τη φορα η Δανη Frederikke Hoffmeier προτιμαει την υπουλη industrial προσεγγιση των Nullification και του Richard Ramirez στο παραγνωρισμενο project του, Flesh Puppets με επιτηδευμενα old school ηχο και μολις 2% λιπαρα. Η δευτερη πλευρα της κασετας μου φανηκε πολυ πιο ενδιαφερουσα με καποια Con-Domικα φωνητικα, χωρις ομως να τρελαθω και να πρηξω τον Kiwiknorr πως τη θελω. Για παμε παρακατω.

The Great Panic CS (Freak Animal - 2014)