Toshi Ichiyanagi - Obscure Tape Music Of Japan Vol. 5: Music For Tinguely

 Πρωιμη ηλεκτρονικη αλητεια απο το συνθετη και πρωην συζυγο της πολυαγαπημενης μας Yoko Ono, Toshi Ichiyanagi. Οι τρεις συνθεσεις που απαρτιζουν το Music For Tinguely απο τη μια φλερταρουν απροκαλυπτα με τη musique concrete και απο την αλλη κωλοτριβονται πανω στα αχαμνα του David Tudor. Στο πρωτο track θα αναγνωρισετε σημεια και τερατα απο τη δισκογραφια των New Blockaders, στο δευτερο θα σκονταψετε σε ενα μαραφετι που παραγει τους ιδιους ηχους με το μισο καταλογο της Broken Flag, ενω στο τριτο θα εχετε την ευκαιρια να ακουσετε τον C-3PO του Star Wars να απαγγελει πανω απο γρηγοριανους υμνους. Πιο ιδιοφυες και απο το συνδυασμο βαφλας με παγωτο.

Obscure Tape Music Of Japan Vol. 5: Music For Tinguely CD
(Edition Omega Point - 2006)

William Bell & Tobe Hooper - The Texas Chainsaw Massacre O.S.T.

 Η μουσικη επενδυση του The Texas Chainsaw Massacre δεν εκδοθηκε ποτε επισημα λογω διαφωνιων μεταξυ των κατοχων των πνευματικων δικαιωματων. Κριμα. Ετσι δε θα αποδοθει ποτε δικαιοσυνη στους δημιουργους του soundtrack, που εν αγνοια τους ηχογραφησαν ενα proto-industrial ντοκουμεντο απο το 1974.

 Οι φημες θελουν τον William Bell να κανει το editing στο σαλονι του σκηνοθετη Tobe Hooper λογω ελλειψης budget. Καθολου ασχημη ιδεα, αν αναλογιστουμε πως οι DIY τακτικες επιστρατευτηκαν λιγα χρονια αργοτερα ως ο μοναδικος τροπος εκφρασης. Το ηλεκτρακουστικο collage θυμιζει σε σημεια Organum, σε αλλα καποια καιλα της American Tapes, ενω σε στιγμες θα νομιζετε πως ακουτε ξεχαρβαλωμενα gamelan. Με εμβολιμες κραυγες. Πολλες κραυγες. Αριστουργημα.

The Texas Chainsaw Massacre O.S.T. CS (Dutch Oven - 2006)

V/A - Musica Futurista: The Art Of Noises

Βομβαρδισμος

Ω τι χαρα να βλεπεις να ακους να οσφραινεσαι

ολο αυτο ολο αυτο το τατατατατατα των

μυδραλιοβολων να ουρλιαζει χωρις ανασα

δαγκωματιες χαστουκια τσαφ τσαφ

μαστιγωματα χσστ-φσστ-πχχ-πχχ παραξενα

αλματα υψους 200μ. η ομοβροντια.

Πολυ κατω στο βαθος της ορχηστρας βαλτοι

πλατσουριζουν βοδια

βουβαλια

βουκεντρα καρρα πλατς πλουτς

τα αλογα

σηκωνονται

στα μπροστινα τους ποδια ταρατατζουμ

ταρατατζουμ μπαααμ.

-Filippo Tommaso Marinetti, 1912-

Musica Futurista: The Art Of Noises CD (Salon Recordings - 2004)

Oval / Liturgy - Split

 Με αφορμη τη φετινη Record Store Day, η Thrill Jockey κυκλοφορησε ενα Split LP δυο μουσικων ακρων. Η πρωτη πλευρα αφιερωνεται στα ηλεκτρακουστικα post-rockιζοντα μπιριμπιρια του Oval, που ενω ειναι ενδιαφεροντα δεν μου εκαναν κατι. Θα με συγχωρεσετε αλλα ειμαι γρουσουζης, δε χρειαζεται να λεμε παλι τα ιδια.

 Σειρα εχει η πλευρα των Liturgy με το εικοσαλεπτο ατιτλο κομματι τους. Εδω εχουν χωρο και χρονο για να παιξουν black metal με την εξυπναδα των Nachtmystium, την υπερβατικοτητα του Glenn Branca και την ελευθερια της Globe Unity Orchestra. Οι τυποι εχουν μελλον μπροστα τους, αρκει να τη σκαπουλαρουν απο το hype που αρχιζει να τους περικυκλωνει.

Split LP (Thrill Jockey - 2011)

Hair Police - Certainty Of Swarms

 

  H γκριζα ζωνη μεταξυ του industrial, του noise-rock, του black metal, του no-wave και του ελευθερου αυτοσχεδιασμου ξεθωριασε ακομη πιο πολυ το σωτηριο ετος 2008 απο το Certainty Of Swarms. Ακομα και οι ιδιοι οι Hair Police δεν εχουν καταφερει να ξεπερασουν τον εαυτο τους και την ανιερη επιφοιτηση που εφαγαν εκεινη την εποχη.

  Τα φωνητικα ακουγονται σαν τηλεφωνικες φαρσες των Silencer στο παπα της ενοριας τους, το  μπασο σα το γουργουρητο της κοιλιας του Σατανα, τα ηλεκτρονικα σα το ξεροτηγανισμα του μυαλου του Sun Ra, ενω τα drums σιγονταρουν -και ενιοτε οδηγουν- το δισκο στον αγυριστο. Εγκυρες πηγες με ενημερωσαν πως αυτο το album εχει κανει καταληψη στο mp3 player του Εξαποδω (λατρευω αυτη τη λεξη!) απο τη μερα κυκλοφοριας του. Δεν εκπλησσομαι.

Certainty Of Swarms CD (No Fun Productions - 2008)

Vivenza - Modes Réels Collectifs

 Τη στιγμη που θα πιασεις το Modes Reels Collectifs στα τρεμαμενα χερια σου, θα δικαιολογησεις αυτοματα την υψηλη τιμη του LP. H Rotorelief δεν εκανε τσιγγουνιες και επανακυκλοφορησε τη πρωτη κασετα του Vivenza σε μια απο τις πιο πολυτελεις εκδοσεις που εχω δει το τελευταιο καιρο. Φυσικα το περιεχομενο ειναι ακομα πιο πολυτελες. 

 Η παγερη αντι-μουσικη του Γαλλικου project φανταζει ανεγγιχτη απο ανθρωπινο χερι. Σαν οι μηχανες να ηχογραφησαν τον εαυτο τους επι το αεναο εργο. Ενω οι ρυθμοι ειναι αυστηροι και ξεκαθαροι, το background σφυζει απο λεπτομερεια, με τραχιες υφες και υποβοσκουσα ζωη που πιο ευκολα θα συναντουσες σε field recordings παρα σε αντιπροσωπευτικο industrial/noise. Κατεβασε το και παρε μια γευση απο το δυσοιωνο μελλον του ανθρωπινου γενους.

Modes Réels Collectifs LP (Rotorelief - 2010) 

Lustmørd - S/T

 Παραλληλα με τη καριερα του ως μουσικος σε χολυγουντιανα soundtracks και ως sound designer σε video games, o Brian Williams τρομοκρατει τα πληθη με το μυθικο πλεον project του, Lustmord.
 Στο πρωτο, ομωνυμο album του απο το 1981 επιστρατευσε τις τακτικες εκφοβισμου που εμαθε απο τη θητεια του στους SPK, αφαιρεσε την προφανη επιθετικοτητα τους,  προσθεσε κινηματογραφικη αισθηση στο μεχρι τοτε ξερο industrial/noise, με τη μεθοδικοτητα ενος συνθετη και την μαυριλα ενος καταθλιπτικου. All time classic αποσυνθεση.

Lustmord LP (Sterile Records - 1981)

Dylan Nyoukis & Karen Constance - Here Comes Blood Stereo

 Το πρωτο cd-r του ντουετου Dylan Nyoukis/Karen Constance ανοιγει με τη πιο ευφανταστη χρηση του echo που εχω ακουσει μετα το Roast Fish And Cornbread του Lee 'Scratch' Perry. Τα μουρμουρητα τους μεταμορφωνονται σε χορωδιακα κρωξιματα βατραχων και η αλανθαστη τεχνικη του δεικτη μεσα στη κεφαλη της μαγνητικης ταινιας σε πλατφορμα για τη DIY τελετουργια του Here Comes Blood Stereo.

 Στη συνεχεια, το κλιμα βαραινει και πνιγεται απο τη κυκλοθυμια του. Κανει αναποδες στον εαυτο του και τρωει φρικες πως καποιος το παρακολουθει. Δωστε του μιση ωρα απο το πολυτιμο χρονο σας. Το μονο που θα χασετε ειναι η ψυχικη σας ισορροπια.

Here Comes Blood Stereo CD-R (Absurd - 2006)

Max Neuhaus / John Cage - Fontana Mix-Feed

  Θα ηθελα πολυ να δω τις φατσες των παρευρισκομενων του Carnegie Hall το 1965, οταν ο Max Neuhaus εκτελεσε το Fontana Mix-Feed του John Cage μονο με ενα μικτη. Στη πραγματικοτητα, ο μεχρι τοτε ακαδημαικος κρουστος, ελεγχε τεσσερα καναλια ανατροφοδοτουμενων μικροφωνισμων τρυπωντας τα αυτια της καταμεστης αιθουσας με σαδιστικο feedback. Σε σημεια η ηχογραφηση ακουμπαει το peak του Prurient στο Black Vase η το Victory των Xenophobic Ejaculation. 

Power Electronics χωρις την nazi/porn/S&M εικονογραφια? Noise με tuxedo? Εχω βουρκωσει απο συγκινηση.

Fontana Mix-Feed LP (Alga Marghen - 2002)

Relay For Death - They Are Heating Up The Ovens Get The Fuck Out Now

 Ο κοσμος ειναι πολυ μικρος. Τοσο μικρος που ενω το mailorder εκανε χοντρη μαλακια και εστειλε το They Are Heating Up The Ovens Get The Fuck Out Now σε λανθασμενη διευθυνση, η κοπια ευτυχως κατεληξε στα χερια του φιλου Newnowaver -τον οποιο θελω να ευχαριστησω για το rip και την ευγενικη προσφορα αποστολης του cdr, ακομα πιο πολυ απ'οσο θελω να ξεχεσω το Keenan. Τελος παντων. 
Σημασια εχει οτι το πολυαναμενομενο νεο album των αδερφων Spikkula σκοτωνει. Ειναι εξαιρετικα χαμηλοτονο και ζοφερο δικαιολογωντας απολυτα το τιτλο του. Μου εφερε στο μυαλο τις δουλειες του Jason Crumer, στιγμες απο το καταλογο των Zoviet France, τμηματα   απο το soundtrack του Eraserhead, παιγμενα μεσα στo υπογειο του Sick Llama. 
 Φαινεται πως αυτη τη φορα οι Relay For Death καταφεραν το αδιανοητο. Να πεταξουν μικροφωνα στο εσωτερικο μιας μαυρης τρυπας και να ηχογραφησαν το ιδιο το κενο. 

Υ.Γ. Θα ευχαριστησω το φιλο Newnowaver ακομη μια φορα! Ετσι, επειδη το cd ειναι απιστευτο!

They Are Heating Up The Ovens Get The Fuck Out Now CD-R

(No Rent Records - 2011)

Non - Physical Evidence

 Κατα ενα μυστηριο τροπο, το Physical Evidence παραμενει ακραια εκκωφαντικο ακομα και μετα απο 29 χρονια κυκλοφοριας. Και αυτο σας το λεει ενας ανθρωπος που προσφατα ακουσε ενα μεγαλο μερος της δισκογραφιας των Black Leather Jesus. 
 O Boyd Rice, μεσα απο το προσωπειο του Non αντιμετωπιζει το ζωντανο κοινο του με το πλεον απανθρωπο τροπο, παιζοντας ενα μονοφωνικο industrial/noise που εκτος απο το να διωξει μακρια ακομα και τους πιο μυημενους στον εξτρεμισμο των TG η του Monte Cazazza, παραλληλα ανοιξε το δρομο για την επελαση του αμερικανικου harsh noise.

Physical Evidence LP (Mute - 1982)

Stabat Mors / Richard Ramirez - Hideous Bliss

 "Η σκεψη της διαφορας ειναι μια σκεψη του κατεπειγοντος, αυτου που δεν μπορω ουτε να παρακαμψω ουτε να ιδιοποιηθω, διοτι ειναι αλλο"

-Jacques Derrida-

Hideous Bliss LP (Scrotum Records - 2010)
(The link is removed due to the label's request)

Haare - Funeral Of Souls

 Προσπεραστε διακριτικα τη tie-dye γραφικοτητα της συσκευασιας του Funeral Of Souls, αγνοηστε το motto "Destroy Fascism, Love Forever" των liner notes και επιπλευστε πανω στα ψυχεδελικα drones του Φινλανδου Haare.
 O κατα κοσμον Illka Vekka περιγραφει ενα πολυ ασχημο trip με την ικανοτητα των Skullflower και των Birchville Cat Motel, χωρις ομως να παραπαιει μεταξυ black metal και θορυβου. Η μουσικη του κινειται αργα απο τις θεμελιωδεις δυναμεις της φυσης φερνοντας με στο πειρασμο να την ονομασω ως μετα-kosmische, αλλα κρατιεμαι με νυχια και με δοντια για να μη το κανω. Ακουγεται τοσο δηθεν που θα με πετροβολουσα ακομα και εγω, οποτε αρκεστειτε στο psychedelic noise.

Funeral Of Souls CD (Freak Animal - 2010)

Dustbreeders & Junko - Mommy Close The Door

 Ω ρε μανα μ'! Η αδιαφιλονικητη βασιλισσα της Στριγγλιας συνεργαζεται με το γαλλικο τριο των Dustbreeders ξεπερνωντας το φραγμα του ηχου. Δεν σας υποσχομαι οτι θα σας "αρεσει" το Mommy Close The Door, τουλαχιστον με τη συμβατικη εννοια της ικανοποιησης των οποιων αρεσκειων σας. Δεν ξυπνας ετσι απλα ενα ωραιο πρωινο και καυλαντιζεις να συνοδεψεις το πρωινο σου καφε με αυτο το cd. Η μαγεια της Junko εγκειται στο γεγονος της υπερβασης και της αυταπαρνησης, ακομα και των πιο μικρων απολαυσεων.

Mommy Close The Door CD (Starlight Furniture Co. - 2003)

Our Love Will Destroy The World - Stillborn Plague Angels

 Χθες συναντησα τη πιο ειλικρινη μορφη εκφρασης της γιορτης του Αγιου Βαλεντινου εξω απο το γειτονικο sex shop. Ο ιδιοκτητης του φροντισε να σημαιοστολισει καταλληλα το μαγαζι με καρδιες και μπαλονια, ασχετα και αν αναμεσα στο εμπορευμα μπορεις να συναντησεις φουσκωτες κουκλες υπερβαρων η καποιο ροζ, φωσφοριζε, παλλομενο δονητη τριων ταχυτητων που πιθανον να λεγεται Ass Dominator 3000. 

Η δυναμη πισω απο ολη αυτη τη προπαγανδα ειναι σαφως τα εξιδανικευμενα αναπαραγωγικα ενστικτα, αλλα πραγματικα τωρα, μπορειτε να αντισταθειτε στον ερωτα και στη ψευδαισθηση του? Αυτη τη ψευδαισθηση που σε κανει να νομιζεις πως εισαι για πρωτη φορα στη ζωη σου μοναδικος. Αυτη τη γαμημενη ψευδαισθηση που οταν τυχει να διαβασεις και να εκφερεις το ονομα του drone project του Campbell Kneale, Our Love Will Destroy The World δεν θα σκασεις ειρωνικο χαμογελο. Μαλιστα, μπορει και να ταυτιστεις.

Ο μαγαζατορας του sex shop φαινεται να ξερει πολυ καλα τα λογια του Lou Reed στο "Some Kinda Love". No kinds of love are better than others. Επαυξανω.

Stillborn Plague Angels LP (Dekorder - 2009)