Bren't Lewiis Ensemble - Noncanonical Gospels From The Cult Of The Immortal Tapir

 Αδιανοητο ψυχιατρειο απο ιδρυτικα μελη της BUFMS. Οι Bren't Lewiis Ensemble παιζουν αντι-μουσικη για πρωτοντεμακηδες των Shaggs. Πιθανοτατα για τους συλλεκτες της Chocolate Monk. Ισως και για οσους θεωρουν πως οι Residents ξεπουληθηκαν μετα το Warner Bros Album. Παιζει να το εκτιμησουν οσοι εχουν προτομη του Wild Man Fischer στο σαλονι τους. Παντως, το μονο σιγουρο ειναι πως οι Bren't Lewiis Ensemble παιζουν αντι-μουσικη για τους αναγνωστες του Corrupted Delights. Και εμεις ευχαριστουμε ιδιαιτερως την Coherent States γι' αυτο.

 You might have heard of the Bren't Lewiis Ensemble as members of the Butte County Free Music Society -a collective that gave voice to pranksters, weirdos and anti-musicians in the early 80s until now- but you certainly do know them as the vehicle of Seymour Glass, the publisher of Bananafish, the magazine that sheltered every obscure music that mattered in the DIY infrastructure. So, there's a method behind the ostensible randomness of their latest tape. I think. You can't be sure about anything that comes out of these guys.
 Who cares about facts anyway? As long as this dadaist jam of surreal spoken word, reel-to-reel awkwardness, scratchy samples of wtfuckness, found sounds, readymade informecials and homemade electroacoustic non-sense exists, I don't. Highest possible recommendation to everyone who has loved Prick Decay and adored Smegma. And everything in between. 

Noncanonical Gospels From The Cult Of The Immortal Tapir CS
(Coherent States - 2018)

H.Ö.H - Palava Kuljettaja

 Μυστηριωδες φινλανδικο project με αρκετες κασετες στο βιογραφικο του, τοποθετημενες μεθοδικα μεσα στην τρεχουσα δεκαετια, ετσι ωστε να διατηρηθει η ανωνυμια του. Το Palava Kuljettaja εκμεταλλευεται τη συμβιβασμενη πιστοτητα της μαγνητικης ταινιας σε σημειο που ο ακροατης δυσκολευεται να ξεχωρισει το εργο απο το μεσο, με πρωτη και κυρια αναφορα το Oxide του Chop Shop, χωρις τις μηχανορραφιες. Ενω τα εξι ατιτλα κομματια του album αποτελουνται μονο απο υποτυπωδεις λουπες και βραχεα κυματα, στο συνολο της δουλειας ενυπαρχει μια Filth & Violence συνιστωσα που αδυνατω να καταδειξω. Ισως να φταιει η τιποτενια xerox εξωφυλλαρα, μπορει και η ιδια η καταγωγη του project, ακομα και η προσφατη συλλογη στη Freak Animal. Παντως θα συνεχισω την ερευνα, με την κασετα στο auto reverse.

 Raw tape music made in the most unsophisticated way. H.Ö.H bypasses any "artistic" associations that usually plague these jams with boring concepts and goes straight into the texture of the ferric tape. Most of the time Palava Kuljettaja is drenched in shortwave signals, but the rudimentary loops and their abrupt stops are the stars of the show. In a different setting, I would be saying that the whole thing sounds like a Conet Project remix by William Burroughs, but Finns do it better anyway.  

Palava Kuljettaja CS (Self Released - 2017)

Aaron Dilloway - The Gag File

 Το οτι περασαν ηδη πεντε χρονια απο το Modern Jester ειναι απο μονο του ενα αξιοσημειωτο γεγονος και θα ημουν διατεθειμενος να το αναλυσω σε περιπτωση που το καινουργιο album του Aaron Dilloway δεν ηταν απο μονο του ενα αξιοσημειωτο γεγονος. Οι λουπες του Gag File παρανοουν το αρχικο νοημα των ηχογραφησεων τους πολυ πιο επιθετικα απο τον προκατοχο του, σε ενα παραληρημα μασημενου industrial και αντεστραμμενης ψυχεδελειας. Χωρις πολλα-πολλα, top 10 απο τωρα.

 My favourite tape mangler returns with his most aggressive set of nauseating loops since Bad Dreams. The Gag File transmutes pre-war blues and bar ambience recordings into sinister industrial vignettes by regurgitating their original context. While you can't help but think of Non, Prick Decay and Merzbow's Pornoise era as scattered references, Dilloway's fingerprints are so unique that will place him again in the top ten lists. If you wanna be amazed, scared and amused in equal measures, you should listen to it asap.

The Gag File LP (Dais Records - 2017)

William Basinski - A Shadow In Time

Time

David Bowie

Time - He's waiting in the wings

He speaks of senseless things

His scripts is you and me, boys

Time - He flexes like a whore

Falls wanking to the floor

His trick is you and me, boys

Time - In quaaludes and red wine

Demanding Billy Dolls

And other friends of mine

Take your time

The sniper in the brain, regurgitating drain

Incestuous and vain

And many other last names

Oh well, I look at my watch

It says 9:25 and I think

'Oh God, I'm still alive'

We should be on by now

We should be on by now

You - Are not a victim

You - Just scream with boredom

You - Are not evicting time

Chimes - Goddamn you're looking old

You'll freeze and catch a cold

'Cause you left your coat behind

Take your time

Breaking up is hard

But keeping dark is hateful

I had so many dreams

I had so many breakthroughs

But you, my love, were kind

But love has left you dreamless

The door to dreams was closed

Your park was real greenless

Perhaps you're smiling now

Smiling through this darkness

But all I have to give

Is guilt for dreaming.

We should be on by now

We should be on by now.

A Shadow In Time LP (Temporary Residence Ltd. - 2017)

Anal Magic & Rev. Dwight Frizzell - Beyond The Black Crack

 Ετη φωτος πριν το internet, το soulseek, τα blogs και το αειμνηστο what.cd, η θρυλικη NWW list ηταν ενα αυταρκες οικοσυστημα χωρις hyperlinks για οσους ειχαν βαρεθει τα 1000 recordings to hear before you die. Μαλιστα, μερικα απο τα obscurities που ξεθαψε ο Steven Stapleton ηταν τοσο αφανη που αμφισβητηθηκε η υπαρξη τους (οπως για παραδειγμα οι Fille Qui Mousse), οποτε ο τυπος κατεληξε να γινει ο Harry Smith του industrial. Δηλαδη 1000 recordings to die before you hear.

 Ενα απο τα πιο χαλασμενα δειγματα της λιστας ειναι το Beyond The Black Crack, το οποιο επανακυκλοφορησε πριν λιγες μερες απο την Paradigm Discs και θεωρησα χρεος να το ξανακουσω για να το ποσταρω. Παντως το να περιγραψεις το μοναδικο δισκο των Anal Magic χωρις να κανεις εξυπνακιστικο namedropping ειναι αδυνατο, επειδη η μπαντα διαφημιζει τις επιρροες της. Οποτε εχουμε μια συρραφη απο την εκδοχη του Beefheart για τη free jazz, την ασυναρτησια του Berrocal στο Paralleles, το ψυχιατρειο των Karuna Khyal, το βλαμμενο χιουμορ του Lumpy Gravy, το ο,τι να ναι των LAFMS, την εμμονη του John Fahey με τις χελωνες και την βαρατε νοοτροπια των Nihilist Spasm Band. Ολα αυτα το 1976 με τετοιο εξωφυλλο.

Beyond The Black Crack CD/LP (Paradigm Discs - 1998/2016)

Arv & Miljö - Kropp

 Κατα τη διαρκεια της νοσηλειας του για αρτηριοφλεβικο συριγγιο, οντας παραλυτος απο τη μεση και κατω, ο Matthias Andersson αντιμετωπιζε ενα πιθανο ζοφερο μελλον ηχογραφωντας το περιβαλλοντα χωρο του. Κι ομως, ο ολοκαινουργιος δισκος του Arv & Miljo ακουγεται ψυχρος και αποστασιοποιημενος, κρατωντας τον ακροατη σε αποσταση ασφαλειας απο συναισθηματικους εκβιασμους.

 Ενα πολυ μεγαλο μερος των τεσσαρων συνθεσεων παταει στα χαμηλης πιστοτητας field recordings του νοσοκομειου. Σιγα-σιγα αυτα φθειρονται κατω απο τις διακριτικες synth παρεμβασεις του Andersson, οχι και πολυ μακρια απο τη τεχνοτροπια του Sewer Election και των Lettera 22. Το ολο ακροαμα προς τιμη του, δεν ανηκει καπου συγκεκριμενα (εκτος απο τη kosmische θειλα του τελευταιου track) αλλα αν πρεπει σωνει ντε και καλα να καταταξω καπου το Kropp, μαλλον θα το εβαζα στη κατηγορια της βιωματικης concrete, αγκαζε με το Pilgrim του Lescalleet και το Sooner Or Later του Ostertag.  

Kropp LP (Posh Isolation - 2014)

Aaron Dilloway - Medicine Stunts

 Ο Aaron Dilloway εφερε την ηλεκτρακουστικη μουσικη στο υπογειο του καθε dude που τη βγαζει στο καναπε αγκαλια με ενα bong και θελει να ακουσει κατι far out. Πριν το ντεμπουτο των Wolf Eyes στη Sub Pop, η παραπανω εικονα ηταν τουλαχιστον ανηκουστη. Τωρα πλεον ειναι η καθημερινοτητα του αμερικανικου κασετοunderground.
 Απο τοτε, η μπαντα συνεχιζει τη πορεια της (παρα την αυτοσαρκαστικη δηλωση του John Olson πως το noise πεθανε) διατηρωντας τον Dilloway ως περιστασιακο συνεργατη, ενω ο ιδιος ακολουθει τη solo καριερα που αγαπαμε και εμπιστευομαστε οταν θελουμε να κανουμε shut down στο κεφαλι μας. Καπως ετσι ακουγεται και το Medicine Stunts. Σα τις τελευταιες μπερδεμενες σκεψεις λιγο πριν τον υπνο. Ο Dilloway ξεκολλαει υπομονετικα τα υπολειμματα τους απο το κρανιο με amplified μυστρι. Η νοοτροπια του μισαωρου track δεν βρισκεται και τοσο μακρια απο το Air Supply των Lambkin/Lescalleet, αν εξαιρεσουμε βεβαια τη διακριτικοτητα των παραπανω και την αντικαταστησουμε με μια θολη, χοντροκομμενη κασετιλα. Far out maaaaan.

Medicine Stunts CS (Lal Lal Lal - 2014)

Vox Populi! - Half Dead Ganja Music

 Eνω η καθαροαιμη εννοια της ψυχεδελειας αγκαλιαζει οτιδηποτε μπορει να σου καρφωσει με τις ωρες το βλεμμα στο ταβανι, εξακολουθουμε να κοτσαρουμε τη ταμπελα στο κουτελο καθε μουσατου που βαραει ενα ντεφι με το αλλοθι του retro. Πολυ απλα δε βρισκω κατι 'νεο' η 'ψυχεδελικο' στη 'νεοψυχεδελεια'. 

 Αντιθετα, βρισκω απιστευτες ψυχοδηλωτικες ιδιοτητες στο Half Dead Ganja Music, ασχετα και αν οι Vox Populi προερχονταν απο το γαλλικο post-industrial γκετο. Η μουσικη τους θα μπορουσε να βρισκεται χωρις δευτερη κουβεντα στη λιστα του NWW διπλα στους Faust, στους Fille Qui Mousse και τον Tazartes, αφου μοιραζονται την ιδια περιεργεια για την επιδραση του επεξεργασμενου ηχου στο μουδιασμενο μυαλο του ακροατη, αλλα χωρις τη σκληρη προσεγγιση των προαναφερθεντων. Ουσιαστικα το album ειναι ενα αφηρημενο κολαζ μισοτελειωμενων αφηρημενων ιδεων που σιχαινεται τη χιππικη μεταφραση της ψυχεδελειας ως συλλογικη πραξη. Εδω η σχεση πομπου και δεκτη ειναι αυστηρα προσωπικη. Πατσουλι και λαχουρι τελος. Δισκαροδισκαρα που επανακυκλοφορησε προσφατα απο την εταιρια του Spencer Clark των Skaters. Θελω.

Half Dead Ganja Music CS (Cthulhu Records - 1987)

Boyd Rice - The Black Album

'Boyd Rice is a black pimp'

- Charles Manson -

The Black Album LP (Mute - 1981)

Nurse With Wound - Second Pirate Session: Rock'N Roll Station Special Edition

 'Madness is to think of too many things in succession too fast, or of one thing exclusively.'

- Voltaire -

Second Pirate Sessions: Rock'N Roll Station Special Edition 2xCD
(United Dairies - 1998)

Aaron Dilloway - Modern Jester

 Συμφωνα με τις καρτες Tarot, ο Τρελος συμβολιζεται απο τον αριθμο μηδεν. Την αρχη και το τελος. Μπορει να ειναι οτιδηποτε επιλεξει. Κινειται εμπειρικα. Χωρις διανοητικη προσεγγιση. Χαρουμενος. Συνηθως απεικονιζεται με ενα δισακι στη πλατη, παρεα με ενα κατοικιδιο, καθως βαδιζει επικινδυνα στο χειλος ενος γκρεμου. 

 Ο 'Συγχρονος Τρελος' του Aaron Dilloway ειναι τυλιγμενος με χιλιομετρα μαγνητικης ταινιας. Δεν ενδιαφερεται για την οποια αρχη η το αναποφευκτο τελος. Μονο για τις απλωμενες λουπες του. Μπορει να γινει οτιδηποτε επιλεξει. Απο σοβαρος ανταγωνιστης των New Blockaders μεχρι και υποψηφιος για το βραβειο 'σωσιας του Terry Riley'. Θα επρεπε να απεικονιζεται με γλαρωμενο βλεμμα, να βαδιζει επικινδυνα στο χειλος του γκρεμου που χωριζει την Ιδιοφυια απο τη Τρελα. 

Modern Jester 2xLP (Hanson - 2012)

Lenhart Tapes - Tape Music #2

 Ο Omar Souleyman χορευει πυρριχιο με το Steven Stapleton. Η Jihad κανει b-boying στα Βαλκανια. Οι Συριανοι Sufi ρουφανε ναργιλεδες με τον Aaron Dilloway. Oι Master Musicians Of Joujouka παιζουν e-bow με τους People Like Us. To classic Le Mystere De Voix Bulgares διασκευαζεται απο πανηγυριωτικα κλαρινα. Τι σκατα γινεται στο Tape Music #2. Tι σκατα συμβαινει στο κεφαλι του Σερβου Vladimir Lenhart. Γιατι καποιος δεν εχει φιλοτιμηθει να τον κλεισει σε ενα υπογειο με ενα κασονι red bull και να κυκλοφορει ο,τι βγαινει απο τα τεσσερα walkmans του. Θελω κι αλλο. Τωρα.

Υ.Γ. Εδω οφειλω να ευχαριστησω το φιλο Newnowaver για τις οπως παντα out there προτασεις του!

Tape Music #2 CS (No Basement Is Deep Enough - 2011)

Nurse With Wound & Graham Bowers - Rupture

 O συνθετης και γλυπτης Graham Bowers αναζωπυρωνει τη τρελα στο ματι του Steven Stapleton που -κατα τη μοναδικα εγκυρη και εξωφρενικα ισχυρη μου γνωμη- ειχε καταλαγιασει απο τις εκδρομουλες στο διεστραμμενο easy listening και στο ανωδυνο drone. 

 Το Rupture περιγραφει το χαος που προκαλει ενα εγκεφαλικο επεισοδιο στον ανθρωπινο οργανισμο. Μουσικα αυτο μεταφραζεται σε σκαμπανεβασματα πομπωδους ενορχηστρωσης (Penderecki με MIDI?), ρυθμικα προτυπα απο glockenspiel μεταμφιεσμενα σε λεπτοδεικτες, υψηλη ηχητικη κοπτοραπτικη και στη μεγαλοπρεπεια των Residents στα τελη 80s. Εχω την εντυπωση πως για να αφομοιωσω το δισκο οπως του αξιζει, πρεπει να μπω σε καποια δεξαμενη αισθητηριακης στερησης και να τον ακουω εικοσιτετραωρα επιπλεοντας σε μια σουπα απο πρωτογονες μνημες και συνειδησεις. Η απλα να πιω πολλα ναρκωτικα. Λεω να μεινω στη πρακτικοτητα της δεξαμενης.

Υ.Γ. To link ανιχνευτηκε και παραδωθηκε σωο και αβλαβες στο αρχηγειο του Corrupted Delights, χαρη στις εξελιγμενες λαγωνικες ικανοτητες του φιλου Kiwiknorr. 

  

Rupture CD (United Dirter - 2011)

The Broken Penis Orchestra - Plays With Itself

 'Οι αυνανισται τρομαζουν απεναντι της παραμικρης δυσκολιας, καθιστανται ευμεταβολοι, αστατοι, ελαφρονοες, ως επι το πληστον αφηρημενοι, ανησυχοι, δειλοι και αδεξιοι εις τας συναναστροφας. Νομιζοντες οτι το παθος των φαινεται η και φοβουμενοι την αποκαλυψιν του αποφευγουν τας συναναστροφας και επιζητουν την απομονωσιν. 

 Εαν εις τα ανωτερω προστεθη ακομη και η νευρασθενικη αυπνια, ο αυνανιστης παρουσιαζει μιαν εικονα εις ακρον θλιβεραν και αξιοθρηνητον. Η μελαγχολια και η υποχονδρια κρουουν συχνα την θυραν του αυνανιστου.

 Δεν υπαρχει κανενα ειδικον φαρμακον κατα του αυνανισμου. Υπαρχουν μονο μερικα, τα οποια κατευναζουν την νευρικην ανησυχιαν, μετριαζουν την επιθυμιαν, ητις προηγειται της πραξεως, καταπραυνουν τον γενετησιον ερεθισμον και ελλατωνουν την αισθησιν της ηδονης.

 Προς τον ανωτερω σκοπον συνεστηθησαν παμπολα φαρμακα. Εξ αυτων αναφερομεν τα βρωμιουχα, την ναρδον, την κοκαινην, την μορφινην, την ηρωινην, την κωδεινην, την καμφοραν, την λουπουλινην, την βεροναλην, την διαλην, το luminal, το medinal, το bromural, το bornyval, το valisan, την αντιπυρινην, τη θαλλινην, την αντινερβινην, την ατροπινην, το valyl, το sedobrol, το bromblutan, τη τριοναλην, το epiglandol κλπ. κλπ. κλπ.'

(Αποσπασμα του βιβλιου "Αυνανισμος: Κινδυνοι-Προφυλαξις-Θεραπεια" της M. Μωυσειδου)

Plays With Itself CS (Hypnagogia - 2011)

Sewer Election - Kassettmusik

 Με μολις μια κινηση, ο Sewer Election επαναπροσδιορισε τον ηχο του. Υπεκυψε στη γοητεια της φθορας. Το παιδι-θαυμα του HNW εκανε στροφη 180 μοιρων προς τη tape music, με τη μορφη που την ειχε οραματιστει και εξελιξει ο μπαρμπα-Burroughs. Σα προεκταση του παρασυμπαθητικου νευρικου συστηματος. 

 Το Kassettmusik ειναι αρρωστημενο. Βρωμικο. Αργο. Καχεκτικο. Και αυτο επειδη βασιζεται πανω σε λουπες ανθρωπινων λειτουργιων. Υπαρχει κατι πιο νοσηρο απο τους απομονωμενους σωματικους ηχους? Αξιονισμος σε slow motion. 

Kassettmusik CD (iDEAL Recordings - 2008)