CM Von Hausswolff - 800000 Seconds In Harar

 Το προσφατο ταξιδι του CM Von Hausswolff στην Αιθιοπια καταγραφεται με αξιεπαινη αφαιρετικοτητα απο τον ιδιο στο 800000 Seconds In Harar. Ο Σουηδος multimedia artist προμηθευτηκε ενα τοπικο εγχορδο, το οποιο χρησιμοποιειται ως prima materia στο αυστηρο, ανεκφραστο drone που διανυει ολοκληρο το cd. Τα σποραδικα field recordings πεταγονται απο το πουθενα, δινοντας ιχνη ζωης στο κατα τα αλλα ανυδρο περιβαλλον της ηχογραφησης, ενω οι εξασθενημενοι παλμοι του τεταρτου track φανταζουν σαν εκκλησεις βοηθειας απο αρχαικο εξοπλισμο εκπομπης κωδικων morse. Σκοτεινο, απεραντο και αφιλοξενο, οπως και η ψυχογεωγραφια της Αφρικης.

800000 Seconds In Harar CD (Touch - 2011)

Clandestine Blaze - Falling Monuments

Unfolding Madness

Experience of the world around,

hazardously cut open by sharp surreal perception

this rotting corpse plagued by disease.

So limited, so unreal, so distant

floating in cold dimensions of possession

watching the inhabited shell in disbelief

Madness unfolding in mind,

seeking ways of blossom in full.

Is it path to enlightenment? Or route to final disorder?

Shattering physical world - Unfolding Madness.

Witnessing what sane can't see.

Passing the gateways beyond humane

feeding the damaging current

drowning in the merciless stream

Falling Monuments CD/CS/LP (Northern Heritage - 2010)

Aaron Dilloway - Radio Nepal Vol. 1

 Η πρωτη αναρτηση απο το χωρο εργασιας μου ειναι γεγονος. Ναι, βαριεμαι τοσο πολυ. Μου φαινεται οτι θα το καθιερωσω. Αλλωστε δεν εχω και κατι καλυτερο να κανω, εκτος απο το να αγνοω επιδεικτικα τους ενοχλητικους πελατες. H κοσμοιστορικη αυτη αλλαγη για τα δεδομενα του Corrupted Delights εορταζεται με το Radio Nepal Vol. 1 του Aaron Dilloway. Επι 42 λεπτα, o πρωην Wolf Eye μουσμουλιαζει τα μυαλα του ακροατηριου του με ενα χοντροκομμενο collage απο τμηματα ραδιοφωνικων εκπομπων, παραδοσιακων μουσικων του Kathmandu, κωμικοτραγικων διασκευων σε πασιγνωστα pop ασματα, διαφημιστικων spots, υπογραμμισμενα με το γνωριμο μαρκαδορο λευκου θορυβου που μουτζουρωνει το μεγαλυτερο μερος των κυκλοφοριων της Hanson. Πρεπει να το ακουσετε για να το πιστεψετε.

Radio Nepal Vol. 1 CD-R (Hanson - 2005)

IRM - The Cult Of The Young Men

Μπαλαντα Των Φτονερων Γλωσσων

 Σ' αρσενικο, σε νιτρο, στη φωτια

Τ' ασβεστη, σε μολυβι αναβρασμενο

-Για να ξεμαγαρισουν πιο καλα-

Σε πισσαλειμμα καλοδιαλυμενο,

Σε ζουμι απ' Οβριας κατουρα φτιασμενο

Και σκατα. Σ' αποπλυματα λεπρων,

Σε λιγδες ποδαριων και παπουτσιων,

Σ' αψια φαρμακια η μεσα σε καμποσες

Χολες φιδιωνε, λυκων, τσακαλιων,

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

Σε μαυρου γερογατου τα μυαλα

Φαφουτη, με τομαρι ψωριασμενο,

Σε γερου μουργου -π' ομοια εχει καλα-

Λυσσαρικου, το σαλιο το πηγμενο,

Σ' αφρους απο μουλαρι αρρωστημενο

Που τ' οργωσαν οι κοψες ψαλιδιων,

Σε νερα που πνιγμενων ποντικων

Πλενε κουφαρια, βατραχοι και τοσες

Φινες ρατσες ζουδιων σιχαμερων,

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

Σε σουμπλιμε που καιει τα σωθικα,

Και σ' αφαλο απο φιδι μανιασμενο

Σ' αιμα που το ξεραινουνε σ' αγγεια

Οι κουρεηδες -σα βγαινει γιομισμενο

Το φεγγαρι -μαυροπρασινισμενο

Σε φαουσας εμπυα, σε νερα σγουρνων

Που πλενουν κωλοπανια, σε πορνων

Κλυσματα -δε με νιωθουν οσοι και οσες

Δε τρεχουν στα μπορντελα οπως εγω-

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

Για το σουρωμα αυτων των λιχουδιων

Παρ' τον πατο χεσμενωνε βρακιων,

Πριγκηπα μου. Πρωτα ομως σε καμποσες

Τσιρλες μικρουλικωνε γουρουνιων

Τουτες οι φτονερες ας βρασουν γλωσσες!

- Francois Villon, 1461-

The Cult Of The Young Men CD (Annihilvs - 2007)

Brandkommando - Total 2.1

 Βαζοντας το μουτσουνι του Stalin στο εξωφυλλο σου, εχεις σιγουρεψει εκ προοιμιου την αναφορα σου στο Corrupted Delights. Ποσο μαλλον οταν παιζεις death industrial αλα Navicon Torture Technologies και Genocide Organ.

 Ο Brandkommando (Karol Wachowski) καταγεται απο τη Πολωνια και γνωριζει πολυ καλα πως να στρεψει τα αυτια και τα ματια των ακροατων προς τις μηχανιστικες εκπομπες του. Η πατινα της παραμορφωσης εχει καλυψει ολη την επιφανεια του Total 2.1, απο τις επαναληψεις των ρυθμων, μεχρι τα αγωνιωδη φωνητικα που προφανως θα περιγραφουν εγκληματα πολεμου. Οτι πρεπει για στραβωμενο ξυπνημα μετα απο στραβωμενο υπνο. Καλημερα και σε εσας.

Total 2.1 CD-R (Mask Of The Slave - 2008)

Hum Of The Druid - S/T

 Κλαγγες και συρσιματα. Θορυβος και σιωπη. Ακινησια και σταση. Αυτοσχεδιασμος και συνθεση. Χαος και ταξη. Ο αμερικανος Eric Stonefelt (aka Hum Of The Druid) αναζητα το Χρυσο Λογο μεσα στο πολυεπιπεδο ηχο της ομωνυμης κασετας του. Το οικοδομημα που ανορθωνεται μπροστα μας ειναι αναμφισβητητα  θορυβωδες, αλλα τα επιμερους υλικα του ειναι ηχομονωμενα και δεν πεφτουν με τα μουτρα σε ενα και μονο ιδιωμα. HNW? Drone? Post-industrial? Αληθεια, δε ξερω.
 Σε καποιες στιγμες -ιδιαιτερα στη δευτερη πλευρα- θα ορκιζομουν στο ονομα του David Jackman πως ακουσα το κτιριο να μιλαει. Οχι κυριοι, δεν το 'χω χασει. Απλα ο Stonefelt απαντησε στις προσευχες μου για ανανεωση του συγχρονου βιομηχανικου ηχου μεσα απο το βρωμερο στομα του αρχιτεκτονικου τερατος του.

Hum Of The Druid CS (Abisko - 2009)

Stabat Mors / Richard Ramirez - Hideous Bliss

 "Η σκεψη της διαφορας ειναι μια σκεψη του κατεπειγοντος, αυτου που δεν μπορω ουτε να παρακαμψω ουτε να ιδιοποιηθω, διοτι ειναι αλλο"

-Jacques Derrida-

Hideous Bliss LP (Scrotum Records - 2010)
(The link is removed due to the label's request)

V/A - Degenerating Finland

 Εχω αρχισει να εκδηλωνω φετιχιστικες τασεις απεναντι σε οτιδηποτε Φινλανδικο. Πριν αρχισω λοιπον να τρεφομαι μονο με leipäjuusto μεσα σε σαουνες, προβαλλω το Degenerating Finland DVD-R στην δυστυχως μη φινλανδικης προελευσης τηλεοραση μου. 

 Οι εμφανιζομενοι καλλιτεχνες ειναι φυσικα οι γνωστες-αγνωστες λυσσασμενες μεγαλειοτητες που εισβαλλουν ανα καιρους σ' αυτο το blog (Bizarre Uproar, Grunt, Gelsomina) που μ' αφησαν με ανοιχτο στομα και τρεχουμενα σαλια στο διολου θεληματικο πηγουνι μου, αλλα και καποιοι αφανεις power electronics αντι-ηρωες (Above Suspicion, Squamata). Το highlight ανηκει στους Nihilist Commando και στον Mikko Aspa, που δειχνει στους απανταχου επιδοξους performers πως το μονο που χρειαζεται για να ξεσηκωσεις το κοινο σου ειναι μια φωναρα, ενα ζευγαρι aviators και ενα λερωμενο απο μπυρες φανελακι. Προσκυνω, υποκλινομαι, δηλωνω υποταγη.

Degenerating Finland DVD-R (Freak Animal - 2010)

Snuff - II

  Οι Snuff μου θυμιζουν τους υποπτους τυπαδες που συχναζουν εξω απο σχολεια, τους μυστηριωδεις θαμωνες των sex shops που κυκλοφορουν εξω απο την εμβελεια των radar της πλειοψηφιας, τους clean-cut κυνηγους θηραματων με το θολωμενο βλεμμα, τα σιγανα ποταμακια των μεγαλουπολεων. Αυτους που κινουνται υπουλα αναμεσα στο πληθος μυριζοντας τον αερα για να βρουν το επομενο τροπαιο τους. 

 Ειχα χρονια να νιωσω ενοχλημενος απο ενα album, ποσο μαλλον απο ενα power electronics album. Το ΙΙ μου ετριψε τη τρεχουσα πραγματικοτητα στα μουτρα σα γυαλοχαρτο βουτηγμενο στα σκατα, χωρις να αναφερει serial killers η θυματα του Β' Παγκοσμιου. Μου υπενθυμισε πως δεν χρειαζεται να ανατρεξω σε δικογραφιες και ιατρικα βιβλια για να παρω τη καθημερινη δοση αρρωστιας που χρειαζομαι για να λειτουργησω υπο συνθηκες πιεσης. Με εβαλε αντιμετωπο με τα ιδια μου τα γουστα, σε σημειο που αμφισβητησα τα κινητρα τους. Μου εδειξε πως το μονο που χρειαζεται ειναι λιγη παραπανω παρατηρητικοτητα και καχυποψια οταν κανω zapping η οταν εξυπηρετω καποιο αδιαφορο πελατη στη δουλεια. Η ουσια βρισκεται στις λεπτομερειες και το ΙΙ ειναι γεματο απ' αυτες. Top 3 για το 2011. Ναι ρε, απο τωρα.

II LP (Filth & Violence - 2011)

Umpio - Sauna

 26 Φεβρουαριου 2011. Ωρα 7:42 πμ. To αρχηγειο του Corrupted Delights συνεχιζει να πολιορκειται απο το Φινλανδικο αξονα για δευτερη συνεχη εβδομαδα. Οι αντοχες μου αρχιζουν να εξασθενουν. Εδω και 30 λεπτα δεχομαι επιθεση απο το Sauna του Umpio, το οποιο αποτελειται απο δυο εφευρετικοτατες συνθεσεις για metal-junk και σπασμενα ηλεκτρονικα. 

 Στη πρωτη πλευρα, ο εχθρος τοποθετει εκρηκτικα τυπου Knurl στο bunker μου, περιμενοντας τη στιγμη που θα τη κανω για τα απεναντι χαρακωματα. Το θεμελια του οικοδομηματος γινονται παραναλωμα στη δευτερη πλευρα, η οποια περιχαρακωνει με harsh noise πυρα και industrial σφυροκοπηματα το τελευταιο καταφυγιο μου. Τερμα οι ηρωισμοι. Θα εισηγηθω τη μεταφορα μου σε πιο ασφαλες μερος.

Sauna CS (Obscurex - 2010)

Haare - Funeral Of Souls

 Προσπεραστε διακριτικα τη tie-dye γραφικοτητα της συσκευασιας του Funeral Of Souls, αγνοηστε το motto "Destroy Fascism, Love Forever" των liner notes και επιπλευστε πανω στα ψυχεδελικα drones του Φινλανδου Haare.
 O κατα κοσμον Illka Vekka περιγραφει ενα πολυ ασχημο trip με την ικανοτητα των Skullflower και των Birchville Cat Motel, χωρις ομως να παραπαιει μεταξυ black metal και θορυβου. Η μουσικη του κινειται αργα απο τις θεμελιωδεις δυναμεις της φυσης φερνοντας με στο πειρασμο να την ονομασω ως μετα-kosmische, αλλα κρατιεμαι με νυχια και με δοντια για να μη το κανω. Ακουγεται τοσο δηθεν που θα με πετροβολουσα ακομα και εγω, οποτε αρκεστειτε στο psychedelic noise.

Funeral Of Souls CD (Freak Animal - 2010)

One Dark Eye - Transmissions Of Fistulae Auris

 To αλανθαστο γουστο του φιλου μου Otomo_Hava με οδηγησε για αλλη μια φορα στην αγορα ενος ηλεκτρακουστικου αριστουργηματος. Η NASA οφειλει να αποσπασει τον εγκεφαλο του με τον ενα η τον αλλο τροπο και να τον στειλει εμφιαλωμενο στο διαστημα ως υποδειγμα ανθρωπινης διανοησης.

 Στο Transmissions Of Fistulae Auris, ο Rodger Stella των Macronympha υποδυεται  -μεσω της περσονας του One Dark Eye- το ρολο του τρελου musique concrete επιστημονα που χαροπαλευει τυλιγμενος με χιλιομετρα μαγνητικης ταινιας. Η αποδοση του ρολου ειναι ακρως πειστικη, αλλα αυτο που προδιδει τον Stella, ειναι η μουντη ποιοτητα του ηχου-σημα κατατεθεν της Mother Savage Noise στα μεσα του '90. Αναμεσα απο τα χοντροκομμενα cut-ups και τις συγκοπτομενες harshιλες, υπταται μια post-industrial υποψια που ξεχωριζει αυτο το obscurity απο το 99% των κυκλοφοριων εκει εξω. Ελπιζω βεβαια να γνωριζετε πως να χειριστειτε τη συναντηση σας με κατι τοσο ξεχωριστο.

Transmissions Of Fistulae Auris CD
(Freak Animal / Industrial Recollections - 2010)

Snuff - Untitled

 Μεγαλυτερες απολαυσεις ειναι οι ενοχες απολαυσεις. Πανω σε αυτο το δογμα οικοδομηθηκαν οι καριερες του Μαρκησιου Ντε Σαντ, του Lewis Carroll, του Charlie Manson, του Ανδρεα Εμπειρικου, του Woody Allen, του Michael Jackson. Αυτο το δογμα ευαγγελιζονται και οι Φινλανδοι Snuff που αντλουν εμπνευση απο το πονο των αλλων. Συγκεκριμενα, στο Untitled περιστρεφονται γυρω απο τη δολοφονια μιας Λιθουανης πορνης στο Helsinki. Και το κανουν τοσο, μα τοσο πετυχημενα. 

 Οι δυο ανωνυμοι κυριοι παιζουν power electronics παλαιας σχολης. Το ειδος των PE που λειτουργει σαν ξυπνητηρι στον Mr. Hyde σας. Αυτο, το διαολεμενο ιδιωμα που αν ολοι οι φανατικοι του το επαιρναν πιο πολυ στα σοβαρα απ' οσο "πρεπει", ο πλανητης-τουαλετα θα χτυπουσε ρεκορ εγκληματικοτητας. Ομως, το αλλοθι των Snuff ειναι τοσο, μα τοσο πετυχημενο, που μπορειτε να το επικαλεστειτε ανα πασα στιγμη εν βρασμω ψυχης.

Untitled 2xCS (Filth & Violence - 2009)

V/A - Addiction

 Ενω τα περισσοτερα labels κρυβουν τη μετριοτητα των κυκλοφοριων τους μεσα σε εντυπωσιακες συσκευασιες, η En.mi.ty. Records κατορθωσε να ισορροπησει αναμεσα στη καλαισθητη παρουσιαση και στο εντυπωσιακο περιεχομενο με τη συλλογη Addiction. 

 Οι συμμετεχοντες καλλιτεχνες ανηκουν στη crème de la crème της harsh noise/power electronics/death industrial ψυχασθενειας, που αυτη τη φορα ανιχνευουν σα καυλωμενα ζωα τις οσμες των εθισμων, απο το αλκοολ και τη βια ως τη παθολογικη εξαρτηση απο ενα συντροφο. Αν δεν εχετε νιωσει στο πετσι σας εστω και μια φορα τα στερητικα μιας μονομανιας -οποιασδηποτε μορφης- τοτε μη μπειτε στο κοπο να κατεβασετε το παρακατω αρχειο. Θα σας συγκινησει, οσο θα συγκινουσε και ενα λοβοτομημενο νεογεννητο.  

Addiction CS (En.mi.ty. Records - 2008)

Wertham - Body Jigsaw

 O Ιταλος ελευθεριος Wertham (aka Marco Deplano) αρνειται την προφαση της εξελιξης. Χρησιμοποιει τις ενοχες, συλλογικες μνημες του ανθρωπινου ειδους ως εμπνευση. Τις καταπατημενες τασεις που η κοινωνια απορριπτει αυτοματα σαν ασυμβατο μοσχευμα. Την ωμη παραδοχη της ζωωδους φυσης μας. Την ασυναισθητη ροπη για αναπαραγωγη και επιβιωση με οποιοδηποτε τιμημα. Την ανειπωτη αληθεια που κρυβουμε καθημερινα πισω απο τα συγκαταβατικα χαμογελα η την υποκρισια της ευγενειας. 

Γνωριζω πολυ καλα πως εχετε ξαναδιαβασει τα παραπανω σε αντιστοιχες παρουσιασεις power electronics δισκων. Μαλιστα, ειναι πολυ πιθανον να βαριεστε ηδη καθως διαβαζετε αυτο το κακογραμμενο κειμενακι. Σας διαβεβαιω πως και εγω θα το εκανα. Αλλα πρεπει να βαλετε καλα στο μυαλο σας πως η συγκεκριμενη αντι-μουσικη εκφανση δεν θελει να πρωτοτυπησει η να εξελιχτει. Δεν υπαρχει για να εκπληξει καποιον εκει εξω. Δεν θελει να ενοχλησει. Θελει μονο να ακουστει, και αν δε το καταφερει με το Body Jigsaw, θα φωναξει την επομενη φορα ακομα πιο δυνατα. 

Body Jigsaw 3" CD-R (L. White Records - 2007)