Libertinage - Quick Cum

 Προφανως τη περιοδο που ηχογραφηθηκε το Quick Cum, ο Keith Brewer θα βρισκοταν πανω στη μεταβαση απο Taint σε Mania και ζητουσε αμεση ανακουφιση. Οπερ και εγενετο Libertinage. 

 Ετσι, αντι για απειλητικη ατμοσφαιρα και λαμαρινοβαρελια, εχουμε ενα 17λεπτο bukkake απο feedback στα εκνευριστικα αθωα μουτρα του ακροατη. Ο απογυμνωμενος ηχος μερικες φορες μου θυμισε Strict, καποιες αλλες το μακελειο των Snuff, ενω θελω να δω την εξωφυλλαρα σε girlie t-shirt. Δε προκειται να αλλαξει και το κοσμο σας, αλλα ειναι ο,τι πρεπει για μια γρηγορη.

Quick Cum CS (Stiff Sanctorum - 2012)

OAKE ‎- Offenbarung

Δεν ξέρω ποιοι είναι οι ΟΑΚΕ, αλλά έβγαλαν το πρώτο τους 12". Το οποίο Offenbarung είναι ίσως το ισχυρότερο 12" που άκουσα φέτος. Από τη μία σου βγάζει αυτό το συγκεκριμένο σκοτειναφαιρετικό Young Hunting αίσθημα, από την άλλη δε μπορείς παρά να δεις πόσο του πάει η The Endless Not φορεσιά του. Από μια συγκεκριμένη industrial σκοπιά είναι οι Coil οι ίδιοι. 20 λεπτά συγκριτικής βλασφημίας. Στην παρθενική μου δημοσίευση στο Corrupted Delights, θέλω διπλό δίσκο από τους ΟΑΚΕ.

Offenbarung 12" (Downwards - 2013)

V/A - Le Couperet: Music For The Crimes Of Dr. Petiot

 Ο Dr. Marcel Petiot δεν ειχε τις δημοσιες σχεσεις του θειου Charlie, το θεαθηναι του Ramirez η τη χωριστρα του Sagawa, οποτε δε καταφερε να μπει στο πανθεον των serial killers. Τη παρασταση εκλεψε η Εκθεση Ωμοτητων του Β' Παγκοσμιου, κατα την οποια o monsieur δηλητηριαζε και εκλεβε τα θυματα του, με την υποσχεση του ασφαλους περασματος απο τη Γαλλια στη Νοτια Αμερικη. 

 Αυτο ακριβως συνεβη και με το Le Couperet, τη συλλογη της Broken Flag που αφιερωθηκε στο ονομα του το 1983. Η ιστορια των Power Electronics δεν ηταν τοσο ευγενικη μαζι της, οποτε χαθηκε κατω απο τον ογκολιθο αντιστοιχων συλλογων. Η Neuengamme και η Trial By Ordeal ειναι καλα παραδειγματα. Τετοια φαση.

 Ελπιζω η προσφατη επανακυκλοφορια της σε LP να διορθωσει αυτο το λαθος. Αλλωστε, γελαει καλυτερα οποιος γελαει τελευταιος. Οπως ακριβως εκανε και ο Petiot λιγο πριν το δημοσιο αποκεφαλισμο του.

Le Couperet LP (Harbinger Sound - 2013)

Svarte Greiner - Black Tie

 Κυριες, συγκρατηστε τους οργασμους σας. Κυριοι, προσπαθειστε να παραμεινετε ψυχραιμοι. Το Corrupted Delights επεστρεψε. Σιγουρα οχι με τη συχνοτητα και τη συνεπεια των ενδοξων ημερων του, αλλα κανεις δεν ειναι τελειος. Ουτε καν εγω.

 (Back In) Black Tie λοιπον. Και αν η αινιγματικη αναφορα του Svarte Greiner στο album του Bowie δε σας λεει κατι, μην αισθανθειτε ασχημα, ουτε εγω τη πιανω, ακομα και μετα απο δεκαδες ακροασεις. Καντε και εσεις το ιδιο και ακομα κι αν δε βγαλετε ακρη, τουλαχιστον θα εχετε το προνομιο να ακουσετε ενα απο τους δισκους της χρονιας. 

Black Tie LP (Miasmah - 2013)

Everything You Always Wanted To Know About The 2012 Mayan Apocalypse (But Were Afraid To Ask)

 Φυσικα και δε θα ασχοληθω με την Αποκαλυψη και τις υποτιθεμενες προφητειες των Mayas. O τιτλος ειναι εντελως παραπλανητικος και μπηκε εκει μονο για την αναγνωσιμοτητα. Η πραγματικη Αποκαλυψη του 2012 ηταν το V των KTL, το οποιο ελαμψε μπροστα μου μονο οταν εγω ημουν ετοιμος να πνιγω απο τη Μεγαλειοτητα του. Σε ενα συγκεκριμενο και πολυ Ασχημο βραδυ. Η μοναδικη ευχη/καταρα που σας δινω λοιπον ειναι να εχετε απο δω και στο εξης πολλα Ασχημα βραδια. Τουλαχιστον οσα χρειαζονται για να εκτιμησετε αυτο το album.

1. KTL - V (Editions Mego)
2. Grunt - World Draped In A Camouflage (Freak Animal)
3. X-TG - Desertshore / The Final Report (Industrial Records)
4. Clinic Of Torture / Chloroform Rapist / Snuff - Rape (Urashima)
5. Rudolf Eb.er - Extreme Rituals (Erratum)
6. Carter Tutti Void - Transverse (Mute)
7. The Caretaker - Patience (After Sebald) (History Always Favours The Winners)
8. Aaron Dilloway - Modern Jester (Hanson)
9. Caligula031 - Slavetrade2000 (Filth & Violence)
10. John Cage - Shock (Em Records / Omega Point)

John Cage - Shock

 Μεχρι και πριν μια εβδομαδα, στεκομουν ανεκφραστος μπροστα στην ιδιοφυια του John Cage. Ναι, αιωνιο respect και ολα τα συναφη που πρεπει να εχεις απεναντι σε τετοιες φιγουρες γιατι αλλιως θα φας κραξιμο απο τυπους που πιθανοτατα νιωθουν ακριβως οπως εσυ αλλα ντρεπονται να το παραδεχτουν, αλλα ποτε δεν καταλαβα το γιατι. Εχω δυσανεξια στις αγιογραφιες.

 To μονο που χρειαστηκε για να αλλαξει ο μουσικος μεταβολισμος μου ηταν τα 80 λεπτα του Shock. Το αφησα να παιζει ενω βρισκομουν μεταξυ facebook και αχρειαστης ανακαταταξης δισκων. Δεν εδινα απολυτως καμμια σημασια μεχρι τη στιγμη που συνειδητοποιησα πως οι ηχοι της πληκτρολογησης ταιριαζουν απολυτα στο πλαισιο του 0'00'' και πως το ξεκουβαλημα θα μπορουσε καλλιστα να ειναι μερος του Variations II (το οποιο σε σημεια αγγιζει τη λαμαρινοθεραπεια των Blockaders και του Hutchinson). Επιτελους καταλαβα πως ο Cage δε συστησε μονο τους μουσικους σε μια νεα αντιληψη συνθεσης αλλα και το κοινο σε μια νεα μορφη ακροασης. Ι was blind, now I can see.

  

Shock 2xLP (Em Records / Omega Point - 2012)

X-TG - Desertshore / The Final Report

 The Mission is terminated. Again.

Desertshore / The Final Report 2xCD/2xLP (Industrial Records - 2012)
(The links have been removed)

Non - Back To Mono

 Πισω απο καθε κινηση του Boyd Rice βρισκεται ενα μειδιαμα. Μια υπουλη ειρωνεια που τρεφεται απο τις αντιδρασεις των ορκισμενων εχθρων του αλλα και απο τη πληρη συγκαταθεση των fans. Απο τη στιγμη που θα συστηθεις στη Μεγαλειοτητα του, γινεσαι θυμα -ειτε το θελεις ειτε οχι- ενω αυτος θα γινεται ντιρλα με εξωτικα coctails. Σας προκαλω να βρειτε κατι πιο industrial απο αυτο.
  Αυτη η συμπεριφορα ειναι φυσικα προφανης και στο Back To Mono. Κυκλοφορει ενα δισκο γεματο ωμο θορυβο σε πολυεθνικη, πεταει αναφορες σε Phil Spector, Beatles, Διοκλητιανο, Normal, Carl Jung, ευλογαει τα γενια του στα liner notes και μετα σε αφηνει να αναρωτιεσαι αν εχεις να κανεις με το μεγαλυτερο troll ολων των εποχων η με τη πιο πετυχημενη ενσαρκωση του Αντιχριστου μετα τη Μητερα Τερεζα. 

Back To Mono CD/LP (Mute - 2012)

Masayoshi Urabe - Ware Wa Seidai No Kyojyo Zo

 Εγκαρσια τομη μεταξυ ελευθερου αυτοσχεδιασμου, τεταμενης free jazz και αξιονιστικου ζωντανου εκθεματος σε απολυτα αποστειρωμενες συνθηκες. Ο Masayoshi Urabe συμπεριφερεται στο σαξοφωνο και στο ιδιο του το σωμα με το χειροτερο δυνατο τροπο, πετωντας τυχαιες πιτσιλιες αμηχανιας στα μουτρα του ακροατη. Η εκκωφαντικη σιωπη της ηχογραφησης σπαει απο στριγγλιες, συρσιματα αλυσιδων, τυχαια ακορντα πιανου, χαστουκια, ηχους αυτοκινητων και απο αλλες δεκαδες ακαθοριστες λεπτομερειες που κλιμακωνουν το δισκο στο απολυτο τιποτα. Απιστευτο album.  Κανονικος ανθρωποδιωκτης. 

Ware Wa Seidai No Kyojyo Zo CD (PSF Records - 2003)

Grunt - World Draped In A Camouflage

 Για κατι τετοιες στιγμες δε χρειαζεσαι απλα σαμπανιες και βεγγαλικα, αλλα λιτρα νοθευμενης βενζινης και τονους εκρηκτικων. Party hard ρε τομαρια. Καινουργιο Grunt. Τωρα το συμπαν μπορει να καταστραφει οσο θελει. Dance for the genocide.

Υ.Γ. Μη ξεχασετε να φιλησετε τα ποδια του Kiwiknorr που ξετρυπωσε το link. Αν δε το μοιραζοταν μαζι μας, τωρα θα ακουγατε μαλακιες στο soundcloud.

World Draped In A Camouflage CD/LP (Freak Animal - 2012)

Brethren - Alienated And Radicalized

 Σωστε το μουσικο πεπτικο συστημα σας απο την υπερπληροφορηση του τελευταιου εξαμηνου με το θαυματουργο χωνευτικο αφεψημα Alienated And Radicalized. Η πυκνη συσταση του θα εξαφανισει στιγμιαια το αισθημα κορεσμου που νιωθετε μετα απο τα χιλαδες αρχεια που βρισκονται στον τριτο εξωτερικο σκληρο σας και τη στοιβα απο τους δισκους που δεν ακουστηκαν ακομα. Αναζητηστε το στα ραφια των blogs, διπλα στον Deathpile. 

Alienated And Radicalized CD (Freak Animal - 2012)

Mama Baer - Asylum Lunaticum

 "A casual stroll through the lunatic asylum shows that faith does not prove anything"

- Friedrich Nitzsche -

Asylum Lunaticum LP (Nihilist - 2011)

Esplendor Geometrico - 1980-1981 Prehistoric Sounds: Necrosis & More

  Πριζα. Ξυλο. Βιομηχανια.

1980-1981 Prehistoric Sounds 3x7"&CD (Geometrik - 2012)

M.S.B.R. - Ultimate Ambience

 Πριν αρκετα χρονια, ειχα τη τυχη να δω τον Koji Tano live λιγο πριν τη κανει για παντα απο τουτο το ματαιο κοσμο. Mε αφορμη τη πρωτη (επιτελους) ακροαση του Ultimate Ambience, βρεθηκα μπροστα σε δυο σημαντικοτατα συμπερασματα. Πρωτον: σημερα ειναι η πρωτη φορα που χρησιμοποιω την αντωνυμια 'τουτο' και ελπιζω να ειναι η τελευταια. Δε τη συμπαθω καθολου. Μου θυμιζει συγγραφεις της κακιας ωρας. Ευχομαι να εχουν ενα πολυ επωδυνο τελος. Δευτερον: Καθ' ολη τη διαρκεια της εμφανισης του, ο M.S.B.R. παρεμεινε ηρεμος. Το set ηταν εκκωφαντικο, αλλα ο ιδιος ειχε μια γαληνια εκφραση στο προσωπο του, αντιστοιχη με αυτη που θα ειχε ενας βουδιστης μοναχος καθως πλενει τα πατωματα του ναου του πρωι-μεσημερι-βραδυ-wax-on-wax-off. Τοτε, ημουν πολυ καυλωμενος για να καταλαβω τι ακριβως συνεβαινε. Σημερα που (νομιζω πως) εχω ξεπερασει τη mentality του Butthead, μπορω να δω πως ο Tano ουσιαστικα εφτιαχνε την 'απολυτη ατμοσφαιρα'.

Ultimate Ambience LP (MSBR Records - 1992)

Atrax Morgue - Esthetik Of A Corpse

 'I came to the conclusion many years ago that almost all crime is due to the repressed desire for aesthetic expression'

- Evelyn Waugh -

Esthetik Of A Corpse LP (Urashima - 2012)