Con-Dom - How Welcome Is Death To I Who Have Nothing More To Do But Die

  Δε με ρωτησε κανεις, ουτε ενδιαφερεται, αλλα αυτο δε με εμποδιζει απο το να δηλωσω πως το Get Right With God ειναι ενα απο τα σπουδαιοτερα albums της ευρυτερης industrial καταστασης. Προφανως οφειλεται στο γεγονος πως ηταν ενα απο τα πρωτα τετοια που επεσαν στα χερια μου (μαζι με το Greatest Death του BDN και το Europe After Storm του Grunt). Α ναι. Και λογω του Jesus Penis. Aσμα Ασματων.
 Απο τοτε παρακολουθω οσο μπορω τον Con-Dom και το διαθεματικο concept Control and Domination, με χαρακτηριστικη ψυχραιμια και μοναστικη εγκρατεια, αφου οι χρονικες αποστασεις μεταξυ των κυκλοφοριων του επιτρεπουν τετοιου ειδους συμπεριφορες και δεν εκβιαζουν τα ψυχαναγκαστικα μου.
 Οποτε καταληγουμε στο How Welcome Is Death, στο οποιο ο απολυτος ελεγχος και η κυριαρχια ανηκουν στο θανατο. Ο δισκος περιγραφει ανατριχιαστικα τις τελευταιες μερες μιας  υπεργηρης μεσα απο τις σκεψεις της ιδιας και των συγγενων της, αφηνoντας ανοιχτες πληγες για τα επιχειρηματα περι ευθανασιας. Οσο βουλιαζεις στους στιχους και στο artwork, συνειδητοποιεις πως ο Mike Dando μετετρεψε ενα προσωπικο βιωμα σε τεχνη που σε βαζει αντιμετωπο με εκατονταδες σκεψεις ακομα και μετα το τελος των 65 βασανιστικων λεπτων του. Συγχρονο αριστουργημα.

How Welcome Is Death CD/LP (Tesco Organisation - 2016)

Your Pretty Face Is Going To Hell

 Χωρις καμμια απολυτως αφορμη, το Corrupted Delights ξανακανει ντου στο Boiler την Τεταρτη 3 Αυγουστου. Το προγραμμα -αν φυσικα καποιος εχει το θρασος να το αποκαλεσει ετσι- θα ξαποστειλει τα μαυρισμενα μουτρακια σας στον Εξαποδω με συνοπτικες διαδικασιες. Μεχρι τοτε δηλωνετε παρουσιες εδω, χαζευετε την υπεροχη αφισα του Brittle και προσπαθειτε ματαια να συγκρατησετε τον ενθουσιασμο σας.

Duerf - Western Rituals

 Συμφωνα με το δελτιο τυπου της Coherent States, το Western Rituals ειναι αποτελεσμα ενος εννιαετους οργασμου στο κεφαλι του Duerf, του αινιγματικου καλλιτεχνη πισω απο αυτο το εξαιρετικο ντεμπουτο, το οποιο παρακολουθει την επιδραση του δυτικου πολιτισμου πανω στην ανθρωπινη πανιδα του.
 Το album τοποθετει τον ακροατη σε ενα αχανες αλλα κλειστοφοβικο περιβαλλον μεταβιομηχανικης προελευσης, που εχει ενορχηστρωθει απο στρωματα βομβων, επιτοπιων ηχογραφησεων και αγνωστης προελευσης θορυβων. Οσο προχωρουσα στα ενδοτερα του δισκου, αναγνωριζα ολο και περισσοτερο τη ψυχογεωγραφια του Western Rituals -που στα αυτια μου τουλαχιστον- μοιραζεται ισοποσα μεταξυ Ηal Hutchinson, Niellerade Fallibilithorstar, Organum (επι Vacant Lights) και μια ιδεα απο Inade, με τον Ballard να ανασαινει απειλητικα στο σβερκο του ολου εγχειρηματος. Ηδη μεσα στα καλυτερα της χρονιας.

Υ.Γ. Οσοι δεν προλαβατε το Western Rituals, εχετε την ευκαιρια να διορθωσετε το λαθος σας με το repress που θα κυκλοφορησει οσονουπω. Μεχρι τοτε σπαμαρετε το refresh στη σελιδα της Coherent States.
  

Western Rituals CD-R (Coherent States - 2016)

JFK / The Grey Wolves - Assassin

 Οσο και να σας φαινεται περιεργο, οι Grey Wolves διατηρουν αριστη αλλα πολυ διακριτικη σχεση με τη ρυθμικοτητα. Απο τις σφηνες στους επισημους δισκους τους μεχρι και το προσφατο side project των Survival Instinct, το group φαινεται να γοητευεται συνεχως απο τις χαρες του drum machine. Επομενως η επανακυκλοφορια του Assassin παρουσιαζει διπλο ενδιαφερον. Απο τη μια βγαζει στην επιφανεια τις βαθυτατες industrial αναγκες τους με τις (αν ειναι ποτε δυνατον) proto-shoegaze ανησυχιες του Anthony Di Franco στη κιθαρα και απο την αλλη προφητευει ηχητικα και θεματολογικα κατι Vatican Shadow και κατι Alberich με μηδαμινη προσπαθεια. Bonus: τα μουτρα του Lee Harvey Oswald στο εξωφυλλο. 

Assassin LP (Peripheral Records - 2016)

Your Pretty Face Is Going To Hell: The Ακομα Παραπερα Edition

Boiler

 Tεταρτη, 6 Ιουλιου

Απο τις 21.00 και μετα. 

Post Punk / Industrial / Electronixxx / Synths / Italo / Ακομα Παραπερα

File Under: #Ilovethesmellofnapalmintheevening

Περαιτερω λεπτομερειες εδω

Artwork by Brittle

Ottis In The Woods - s/t

  Δε ξερω κατα ποσο ο εξω κοσμος χρειαζεται ακομα ενα power electronics project που να αντλει εμπνευση απο το βιο και τη πολιτεια του ταδε serial killer, παντως ο δικος μου κοσμος κατι τετοια τα εχει αναγκη κατα τις κρισιμες στιγμες του 'τι σκατα να ακουσω'. Γι' αυτο καλωσοριζω στη ζωη μου τον Ottis In The Woods και το ομωνυμο ντεμπουτο του στη Filth & Violence. 

 Το project προτιμαει να παραμεινει ανωνυμο και δε θα του χαλασω το χατιρι ψαχνοντας να βρω ποιος καμμενος εκατσε και επλεξε το εγκωμιο του Ottis Toole. Ηχητικα παντως το πραμα παει προς Taint και Skin Crime, δηλαδη προτιμηση στις κατωτερες κλιμακες μπιχλας με τιγκα φυσημα κασετας και βορβορωδη μπασα. Redneck electronics λοιπον με 75 IQ, τασεις κανιβαλισμου και χαλασμενα δοντια. 

Ottis In The Woods CD (Filth & Violence - 2016)

Crank Sturgeon / Κωστης Κηλυμης / Δαναη Στεφανου / Δημητρης Θορυβος

 Το πρωτο label showcase της Coherent States θα παρουσιασει τη Τριτη, 21 Ιουνιου τους Crank Sturgeon, Κωστη Κηλυμη, Δαναη Στεφανου και Δημητρη Θορυβο στο Baumstrasse (Σερβιων 8, Βοτανικος). Οπως διαπιστωνετε και εσεις, οι συγκεκριμενες ζωντανες εμφανισεις καλυπτουν μεγαλο μερος της συγχρονης εκφρασης, απο harsh noise αλητειες και πιανιστικο improv, μεχρι ηλεκτρακουστικη συνθεση και εκκεντρικο cut-up, οποτε θεωρηστε πως εχετε την αναγκη να παρευρεθειτε και δε το ξερετε ακομα. Η ωρα προσελευσης ειναι στις 19.30, η ωρα εναρξης στις 20.30 και η εισοδος κοστιζει 8 ευρω. 

Υ.Γ Επειδη παρατηρω μια απιστευτη αισθητικη συνεπεια στη Coherent States, θα προτεινα στους υπευθυνους της να καταχωρησουν καθε αφισα, flyer και ζωντανη εμφανιση των καλλιτεχνων της σαν επισημη κυκλοφορια της, με νουμερο και ολα τα σχετικα, οπως εκανε παλιοτερα η Factory. Οι συλλεκτες ακομα τρεχουν. 

Your Pretty Face Is Going To Corrupted Delights' Birthday

  Το Corrupted Delights εγινε αισιως 6 ετων και θα γιορτασει τα γενεθλια του στο Boiler, την Τεταρτη 8 Ιουνιου, απο τις 21.00 και μετα. Δηλωνετε παρουσια εδω. Επειδη το κλιμα θα ειναι εορταστικο, θα δωθει ιδιαιτερη εμφαση στο καλοκαιρινο industrial 2ης και 3ης γενιας, στα πολυχρωμα electronics και synths, στα χαμογελαστα post-punk καθως και σε μερικα χαροκαμμενα italo οταν θα εχω ηδη μεθυσει. Λογικα μεχρι τοτε θα βρισκεστε στην ιδια κατασταση με μενα. 

Υ.Γ. Σχεδιασμος/επιμελεια αφισαρας για ακομα μια φορα απο τον Brittle.

Sutcliffe Jügend - Offal

Cleave

Here it is, the unflattering truth

Here I fucking am

This is me

Too scared to bare the truth

Too scared bare the one part of me

That'll leave me naked and vulnerable

At your feet

Exposed

The words you're too naive to hear

Too dumb to understand

Too prejudiced to fucking accept

Language is the failure

Dying as we speak

Sucked in and vomited out

Dead on my lips

Taboo and self deceit

Entwined and ingrained

A sexless liberalism

A non violent epitaph

Your compulsion to inhabit a world in which I do not

belong

You beg for degradation

But it's my degradation

It's my fall to this filthy fuck world

You long for me to cut away your dignity

I comply

I hack off your arms

My venus

My beautiful lover

Cloven

Cleave my fatty fort blood clotted heart in two

Oblique metaphor?

Hidden meaning?

Half truth?

Fantasy?

Mirror?

"I try to fuck your lifeless body

Ι know what I have become

I know that I am truly fucked from this moment

This I can never return to whatever was before

I slide my cock inside

I look up to see your family watching

Not daring to breathe

What unholy beast I have become

Death fornicator

Watch me fail

Watch me degrade your memory of her

Watch me destroy myself here

I don't stop, I can't

I'm too scared of what is to come when I stop

Even when I come, I continue

Delaying the inevitable

When I do finish, I become nothing

I am nothing

No longer in the moment of the infinite void

I return mortal

Nothing"

Cleave

Offal CD/LP (Cold Spring - 2016)

Olivier Di Placido & Crank Sturgeon - Twice Heathen Scent

  Σε περιπτωση που το ονομα του Crank Sturgeon δε σας λεει κατι, καλο θα ηταν να κανετε πρωτα μια γρηγορη αναζητηση στις φωτογραφιες του google και μετα να τσακιστειτε να ακουσετε αυτο. Προκειται για μια εξαιρετικα ιδιαζουσα περιπτωση ηλεκτρακουστικου αυτοσχεδιασμου σπιτικης προελευσης που εχει πεταξει το savoir vivre απο το μπαλκονι. 

 Απο την αλλη ειστε δικαιολογημενοι αν δεν εχετε πετυχει καπου το ονομα του Olivier Di Placido, εφοσον οι εμφανισεις του ειναι περιορισμενες. Ανηκει στη συνομοταξια των Donald Miller, Bruce Russell, Peter Kolovos και ολων των υπολοιπων κιθαριστων που ακουγονται σαν οτιδηποτε αλλο εκτος απο κιθαριστες. Οχι, δεν ειχα ιδεα ουτε εγω, αλλα θα διορθωσω αμεσα το λαθος μου με το να σας παραπεμψω στο εκπληκτικο Twice Heathen Scent που κυκλοφορησε πριν μια εβδομαδα απο τη Coherent States. 

 Για να καταλαβαινομαστε, η κασετα αποτελει την υπερατλαντικη συνεργασια των δυο τυπαδων. Με τη πρωτη ακροαση ξαφνιαστηκα απο την υπερκινητικοτητα του υλικου που ρολαρει συνεχως, χαρη στο συνεκτικοτατο editing που μοιραζει χαστουκια. Δε καταλαβαινω ποιος κανει τι, παντως αναγνωριζω καποια πολυ μακρινη συγγενεια με Prick Decay. Με φουλ ζουμαρισμα, μπορει και να βρουμε στοιχεια απο Voice Crack, αλλα με περαιτερω ωμο, ανοθευτο, καυλωμενο, ασαλιωτο, μπουκωμενο, υπεροχο ΘΟΡΥΒΟ. Παντα τετοια. 

Twice Heathen Scent CS (Coherent States - 2016)

Pita - Get In

  Ειναι πολυ ευκολο να ξεχασουμε πως ο Peter Rehberg, εκτος απο αφεντικο του θεσμου της Editions Mego ειναι ταυτοχρονα και ο κατοχος ενος υπεροχου εγκεφαλου, απο αυτους που θα επρεπε να διατηρηθουν σε φορμολη και να εκτιθενται σε καποιο Μουσειο Φυσικης Ιστοριας σε 100 χρονια απο τωρα. Μαλιστα προτεινω να μπει στο ιδιο ραφι με το Florian Hecker και τον Russell Haswell, αφου τα δειγματα της διανοησης τους επικοινωνουν τηλεπαθητικα σε ολη τη διαρκεια της καριερας τους.

 Το Get In συνεχιζει την αποδομηση που ειχε ξεκινησει καπως μαζεμενα στο Seven Tons For Free, αγγιξε τη τελειοτητα στο Get Out και εκανε καποια μικρη μεν, ολοστρογγυλη κοιλια δε στο Get Off. Ετσι, ο Pita γκλιτσοποιει ελαφρως το kosmische των πρωιμων Emeralds στο Line Angel, κατακρεουργει ολοκληρο το Neue Deutsche Welle στο S200729, μπαινει στα χωραφια του Ekkehard Ehlers στο Mfbk, ενω το ψησιμο γινεται σε σιγανη φωτια. Χειροκροτημα παρακαλω.

Get In CD/LP (Editions Mego - 2016)

Your Pretty Face Is Going To Hell. Again.

 

 Πριν, κατα τη διαρκεια και μετα του live των She Spread Sorrow, Luca Sigurta και Turbo Teeth στο Boiler τη Πεμπτη 12 Μαιου, το Corrupted Delights θα κανει τα δικα του απο τις 21.00 και μετα. Σε αντιστοιχα events εχω δει hashtags τυπου #χαμουλης, εμεις ομως ειμαστε σοβαροι ανθρωποι και θα αρκεστουμε σε ενα #αποκαλυψητωρα. Η εισοδος φυσικα θα ειναι ελευθερη. Η εξοδος με το ζορι.  

Y.Γ. Σχεδιασμος/επιμελεια αφισαρας απο τον Brittle.

The Gerogerigegege - Moenai Hai

  "Human madness is oftentimes a cunning and most feline thing. When you think it fled, it may have but become transfigured into some still subtler form"

- Moby Dick, Herman Melville - 

Moenai Hai CD (Eskimo Records - 2016)

Mark Korven - The Witch O.S.T.

 Το κινηματογραφικο ειδος που επωφελειται περισσοτερο απο μια σωστη μουσικη επενδυση ειναι σιγουρα το horror. Προσπαθειστε να δειτε στο mute μια οποιαδηποτε ταινια τρομου και θα παθετε εξαρθρωση κατω γναθου απο τα χασμουρητα. Για παραδειγμα, βγαλτε το soundtrack απο τη κλασσικη σκηνη του μπανιου στο Psycho και το μονο που μενει ειναι ενα μια ελαφρως αστεια σκια, μια σκισμενη κουρτινα, αντε και ενα απο τα σημαντικοτερα  μονταζ στην ιστορια της εβδομης τεχνης. Κατι αντιστοιχο συμβαινει και με τις τσοντες, των οποιων η προβολη χωρις ηχο μετατρεπεται σε μια διεκπεραιωτικη διαδικασια. 

 Ολα τα παραπανω εφαρμοζονται απολυτα στο ντεμπουτο του Robert Eggers, The Witch, μιας αριστοτεχνικα φτιαγμενης ταινιας ψυχολογικου τρομου με προεκτασεις πολυ πιο βαθιες απο το ξαφνικο μπου στο καθρεφτη. Φυσικα, η μιση μαγεια της (κακο, το ξερω) βρισκεται στο ανατριχιαστικο soundtrack του Mark Korven που μου θυμιζει απο μακρια τη παρανοια του Under The Skin, ενω ο Heo Tsop που με μπριζωσε με τη ταινια, ανεφερε και Penderecki. Πολλες καρδουλες ομως. 

The Witch CD (Milan - 2016)

A.H. Kraken - Elle Avait Peut-etre 19 Ans Mais Pour Moi Elle En Aura Toujours 12

 Οξεια καταστροφιτιδα απο τεσσερα ρεταλια που αφιερωνουν κομματια στον Kevin Costner και στη Gianna Michaels, διασκευαζουν D.A.F. και προφανως τρελαινονται για Brainbombs. Οι Γαλλοι A.H. Kraken ξυλοφορτωνουν τον ακροατη με το καλημερα, διαθετοντας το τακτ ενος μεθυσμενου Νεαντερταλ σε περιοδο αναπαραγωγης. 

 Οσο προσπαθεις να βρεις που οφειλουν το νευρασθενικο ηχο τους, αυτοι εχουν ηδη σοδομισει πεντεξι μουσικα ιδιωματα για να καταληξουν σε ενα δικο τους παροξυσμικο πραμα, που ενω δεν εχει riffs με τη κλασσικη εννοια του ορου, προλαβαινεις να κουνησεις το κεφαλι σχεδον ρυθμικα σα μινιατουρα Elvis κολλημενη σε παρμπριζ αυτοκινητου που σκαρφαλωνει κατσαβραχα σε γωνια 45 μοιρων, μεχρι να πανε στο επομενο ακομα πιο κατεστραμμενο κομματι. Δυστυχως δε ξερω γαλλικα για να μεταφερω την εντυπωση μου για τους στιχους, αλλα επιανα κατι ξεκαρφωτα putain, κατι merde, οποτε καταλαβαινομαστε. Ο δισκος βγηκε το 2008 και απο τοτε οι τυποι εξαφανιστηκαν. Λογικο και επομενο.

Elle Avait Peut-etre 19 Ans Mais Pour Moi Elle En Aura Toujours 12 

LP&CD (In The Red - 2008)