11 November 2016

Tomo Akikawabaya - The Invitation Of The Dead

 Η γοητεια της ηλεκτρονικης μουσικης παταει πανω στο εξης παραδοξο. Ενω χρησιμοποιει την τεχνολογια της εκαστοτε περιοδου για να εκφρασει καποιο πιθανο μελλον, αυτη ακριβως η τεχνολογια εχει ημερομηνια ληξης και προδιδει το φουτουριστικο ιδεασμο των δημιουργων. Καταληγει να ακουστει απολυτα ανθρωπινη. Ετσι, δισκοι που στην εποχη τους φωτιζαν δρομους με νεον, τριαντα χρονια μετα αναβοσβηνουν νευρικα το φωτακι του router καθως πασχιζουν να χωρεσουν στο folder με τα υπολοιπα obscure/retro/ξερωγωτι προς ακροαση. 
 Δεν μπορω να ξερω αν η μουσικη του Tomo Akikawabaya φανταζε εξωπραγματικη τριαντα χρονια πριν, παντως σημερα καλυπτεται απο μια μελαγχολικη πατινα που δεν ειναι προιον οποιασδηποτε τεχνολογιας, εστω και παρωχημενης. Στο βαθος του The Invitation Of The Dead χτυπαει μια ανθρωπινη καρδια, ασχετα και αν η μετρονομια της θυμιζει Yellow Magic Orchestra, Sympathy Nervous η ακομα και τις λιγοτερο βλαμμενες στιγμες των Tolerance. Οποτε χαζευουμε την εξωφυλλαρα μεχρι ο δισκος να χωρεσει στο folder με τα προς αμεση ακροαση. 

The Invitation Of The Dead 2xLP (Minimal Wave - 2015)

06 November 2016

Genocide Organ - Archive VIII

 "Over the past 14 years, I, John Wayne Gacy, have been appealing my conviction for the murder of 33 young men and boys. And I've been sentenced to 12 death sentences and 21 natural life's. Yet during that time on death row, over 25.000 people have written me with questions after reading the books, chapters and articles and the media's slandered accounts on me. Not to mention the fantasy movie 'To Catch A Killer'. There are 11 hardbound books, 39 other full chapters on me, 1 off Broadway play, 2 screenplays, 1 movie, 5 songs, plus over 5.000 articles which my name is mentioned in. And yet, no one of these have taken the time to actually talk to me."
- John Wayne Gacy - 

Archive VIII 10" (Tesco Organisation - 2016)

04 November 2016

HEXA - Factory Photographs

 Ενω το ντουετο των HEXA στυλιζαρει το ονομα του με caps, σαν να θελει να τους εκφερουμε φωναχτα, η σχεδον lowercase μουσικη του ηταν καθαρα συνοδευτικη σε μια προσφατη εκθεση φωτογραφιας του David Lynch με θεμα τα εγκαταλελειμενα εργοστασια. Κανονικα, τοση μαζεμενη conceptual art και αντιθεσεις σε τρεις γραμμες θα επρεπε να με κανει να τρεχω ουρλιαζοντας ΑΑΑΑΑΑ -με τα caps να δηλωνουν ειλικρινη κληση βοηθειας- αλλα ο δισκος ειναι πολυ καλος ρε. Τοσο καλος που δεν θα αφησω την παρουσια του Jamie Stewart των Xiu Xiu να με ενοχλησει. 
 Οπως ειναι απολυτα φυσικο, το Factory Photographs θυμιζει το soundtrack του Eraserhead, αν ο Thomas Köner η ο Lustmord ειχαν αναλαβει την επανεκτελεση του. Θελω να πιστευω πως για αυτο ευθυνεται ο παραγοντας του Lawrence English στο project και οχι ο γαμωStewart, τον οποιο απεχθανομαι μεσα απο τα τρισβαθα της καλοσυνατης ψυχης μου. Οποτε φανταστειτε ποσο μου αρεσε ο δισκος και τι ειμαι διατεθειμενος να κανω γι' αυτο το blog.

Factory Photographs LP (Room40 - 2016)

02 November 2016

Caroline K - Now Wait For Last Year

 Αναδρομικα, ο τιτλος του Now Wait For Last Year ακουγεται ειρωνικος. Στην εποχη του ηταν απλα ενας φορος τιμης στο ομωνυμο βιβλιο του Philip Dick, ομως σημερα, γνωριζοντας πως το μοναδικο album της Caroline K περιμενε υπομονετικα 29 χρονια σε ραφια συλλεκτων και σε νεκρα links των γειτονικων blogs, μεχρι να επανακυκλοφορησει απο την Blackest Ever Black και να ακουστει απο ανθρωπους που δεν ανηκουν απαραιτητα στον στενο οικογενειακο κυκλο των Nocturnal Emissions, προκαλει μειδιαμα στον υποψηφιο ακροατη.
 Κατα τα αλλα, ο δισκος δεν εχει ιχνος ειρωνειας. Ειναι ειλικρινεστατος, δεν απολογειται σε κανεναν για τη διακριτικη μελαγχολια του -κατι που ηταν αναθεμα στο ανεκφραστο post-industrial underground- και σε συνοδευει σε εναν αγυριστο σπανιας ομορφιας. To απαραιτητο repeat ανηκει στο Chearth, κατι μεταξυ lo-fi Blade Runner και γλυκοπικρου kosmische. Βαλτε το τωρα. Τωρα ομως.

Now Wait For Last Year LP (Blackest Ever Black / Klanggalerie - 2016)

29 October 2016

Sun Ra | Merzbow - Strange City

  Ο Merzbow εχει να βγαλει χρονια αμφιλεγομενο δισκο, ενα album που θα σηκωσει σοβαρη συζητηση, η οποια δεν θα σταματησει στο "γαμησε" η στο "ωχου βαριεμαι". Το ξερει ο ιδιος, οι fans του, oι εταιριες, τα περιοδικα, τα forums και ολοι οσοι εχουν ασχοληθει μαζι του εστω και δεκα δευτερολεπτα για να ποσταρουν το Requiem στο facebook. Eπομενως θεωρω πως η αποφαση του να αναπλαισιωσει (ρεμιξαρει) ακυκλοφορητα κομματια του Sun Ra εχει διφορουμενα κινητρα. 
 Ναι, η αγαπη του Akita για τη free jazz εχει εκδηλωθει κατι παραπανω απο δεκαδες χιλιαδες φορες. Ναι, εχει ξανακανει κατι τετοιο στο παρελθον με τον Coltrane στο Doors Open At 8 AM. Ναι, φαγωθηκα να ακουσω το ενατο για φετος album του απο τη μερα που ανακοινωθηκε και ναι, εκανα τις απαραιτητες συζητησεις με φιλους για το κατα ποσο επρεπε να συμβει κατι τετοιο, χωρις να καταληξουν στο απαξιωτικο "ωχου βαριεμαι". Ναι, το Strange City ειναι ενας βαρβατος δισκος Merzbow, αλλα οχι, δεν ειναι ενας βαρβατος δισκος Sun Ra με Merzbow. 

Strange City CD/LP (Cold Spring - 2016)

19 October 2016

Tanz Ohne Musik - Infinity

 Το Infinity γκαριζει Galakthorrö. Για να γινω πιο ακριβης, ο κυριος και η κυρια Arafna προτιμησαν να κυκλοφορησουν το δισκο του Ρουμανου Dan Serbanescu απο το να του κανουν μηνυση για καταπατηση πνευματικων δικαιωματων. Αλλωστε δεν θα μπορουσαν να στειλουν στα δικαστηρια μια ερωτικη εξομολογηση στον ηχο της εταιριας τους.
 Στις πρωτες ακροασεις, η ομοιοτητα ηταν πολυ ενοχλητικη. Σε σημειο ξενερωματος. Προσπαθουσα να βρω που τελειωνουν οι November Növelet και που αρχιζουν οι Tanz Ohne Musik, αν στο μεσοδιαστημα δεν πεταγονταν στιγμες απο το Butterfly και το You. Και ενω η ενοχληση συνεχιζοταν, βρηκα εκει μεσα μια γοητευτικη (angst) pop ταση που λειπει απο τους προαναφερθεντες η μαλλον ειναι πιο καλοκρυμμενη. Τελικα κατεληξα να ακουω το Infinity συνεχως, σε σημειο που μουρμουραω τους αφελεστατους στιχους του καθως εκτελω τις καθημερινες λειτουργιες του αυτοματου πιλοτου μου. 

Infinity CD/LP (Galakthorrö - 2016)

14 October 2016

Broken English Club - Myths Of Steel And Concrete

 Με τιτλο που κλεινει το ματι σε ολοκληρο το industrial συνεχες και εξωφυλλο που θα μπορουσε να θυμιζει τη κλασσικη performance του Joseph Beuys αν τη παρακολουθουσες με σοβαροτατη βλεφαροπτωση απο εξωφρενικα μεγαλη αποσταση, το Myths Of Steel And Concrete εγκαινιαζει ολοσωστα το label του Broken English Club, δειχνοντας με το καλημερα τις προθεσεις του. 
 Το ομωνυμο κομματι υποτιθεται πως απευθυνεται στα clubs, αλλα ειλικρινα δεν ξερω πως μπορει καποιος να χορεψει κατι τετοιο, εκτος και αν οι επιληπτικες κρισεις εχουν αφομοιωθει απο τη κινησιολογια του μεσου θαμωνα του Berghain. Κομματαρα. 
 Το b-side ειναι μια ανεκφραστη ιλουστρασιον ψοφολογια με τον Oliver Ho να λεει τα δικα του πανω απο ενα drone μεσαιας σκατοσυνης. Με περισσοτερα ritual τουμπανα θα τρεχαμε και δεν θα φταναμε. Τωρα λεμε οκ και ξαναβαζουμε το πρωτο κομματι.  

Myths Of Steel And Concrete 7" (Death & Leisure - 2016)

13 October 2016

ANTIchildLEAGUE - Holy Ghost

 "Εἶπε δέ Μαριάμ πρός τόν ἄγγελον· πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεί ἄνδρα οὐ γινώσκω; Καί ἀποκριθείς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ· Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διό καί τό γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱός Θεοῦ."

- Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 1:34-1:35 - 

Holy Ghost CD (Hagshadow - 2016)

10 October 2016

Masonna - Open Your Cunt

 Οσο οι Rolling Stones μπαινουν στην ιδια προταση με τον Masonna, τοσο αυτο το blog εχει νοημα υπαρξης. Οποτε καντε ενα διαπλατο 'Α' και ακουστε δεκα καθολου Cool, Calm & Collected αποδοσεις της Brian Jones περιοδου. 
 Τo Open Your Cunt δεν διατηρει ιχνος απο τις αυθεντικες εκτελεσεις, ομως προερχεται απο εναν ειλικρινη fan, οποτε ξεμπερδευουμε με την ιδεα πως προκειται για ακομα μια industrial εικονοκλαστικη κινηση. Τοτε ο Yamazaki ειχε βαλει στο στοχαστρο του τις Bananarama και τη Madonna, αρα εκτος απο το ταλεντο του στην υπερκαφριλα, σιγουρευομαστε και για το εξαιρετικο μουσικο του γουστο. Time is on his side. 

Open Your Cunt CS (Beast 666 Tapes - 1989)

08 October 2016

Sigtryggur Berg Sigmarsson - Wondrous Intermission

 Με μοναδικο κριτηριο καποια περασματα των Stilluppsteypa απο το σκληρο δισκο, καθως και τα κολλητιλικια της μπαντας του Sigmarsson με τον Andrew MacKenzie των Hafler Trio, οι προσδοκιες μου για το Wondrous Intermission ειχαν σαφη προσανατολισμο προς drone και σουρεαλοκολαζ γωνια, κατι που θα ηταν απολυτως ευπροσδεκτο αν η τελευταια κασετα του Ισλανδου δεν εφτανε σε κατι πολυ πιο Μεγαλο.
 Οι αναλογιες που πρεπει να χρησιμοποιησω -χωρις να γινω υπερβολικος- θα ειναι βεληνεκους Gavin Bryars και William Basinski, ειδικα για το επιτευγμα της πρωτης πλευρας που θαβει σταδιακα μια τριμελη ορχηστρα κατω απο λουπες και field recordings χωρις ομως να χανει την μουσικοτητα του, ακομα και οταν τα εφε παρουν το πανω χερι.
 Στη δευτερη πλευρα, ο Sigmarsson κραταει τις εξελιξεις στο μινιμουμ, με φωνητικες φρασεις και βομβωδη εγχορδα που θα μπορουσαν να μπουν καλλιστα στα Voice Series του Hafler Trio. Θερμο χειροκροτημα. 

Wondrous Intermission CS (Coherent States - 2016)

03 October 2016

Your Pretty Face Is Going To Hell


 Θα χρειαστει να δανειστω το motto των Coum Transmissions για να περιγραψω το τι θα γινει στο Boiler, την Τεταρτη, 5 Οκτωβρη, απο τις 21.00 και μετα. The greatest human catastrophe since Adam had a hard on. Οσοι λειψουν ειναι αξιοι της μοιρας τους. Υποσχομαι το ιδιο και σε αυτους που θα παρευρεθουν. 

Υ.Γ. H αφισαρα οπως παντα ειναι δημιουργημα του Brittle.

28 September 2016

Lustmord - Dark Matter

 Καπου μεσα στα αδυτα των internets, υπαρχει ενα dark ambient review generator που δεν εχω ανακαλυψει ακομα. Εκει, ο επιδοξος reviewer συμπληρωνει ενα και μονο υποχρεωτικο πεδιο. Το ονομα του project. Απο κει και περα, ο αλγοριθμος γεμιζει τρεις παραγραφους με παπατζες για μαυρες τρυπες, ζοφερες ατμοσφαιρες, καταχνιες, μαυριλες και ανεξερευνητα ηχοτοπια. Εχω γραψει και γω ανα καιρους τετοιες μαλακιες και φυσικα η επισκεψιμοτητα ανεβηκε. Λολ. Τα σχολια των αναγνωστων ειναι εξισου προβλεψιμα, που με ολοσωστη χρηση της γραμματικης και του συντακτικου θα συγχαρουν  τον γραφοντα για το εξαιρετικο του γουστο και οι ακομα πιο πσαγμενοι θα πεταξουν κανα αρχαιοελληνικο quote γιατι ετσι. Δηλαδη δεν μπορω να φανταστω εκει μεσα καποιο σχολιο τυπου "kala e, gamhses manmu" αν και θα το ηθελα τοσο πολυ.
 Οποτε καταλαβαινετε τι εχει να γινει με την επισημη κυκλοφορια του καινουργιου Lustmord σε δυο μερες. Θα πηξουμε στις σκιαγραφησεις δυναμικων αντιθεσεων, στις επεκτασεις της φορμας και στους ωκεανους εμπνευσης. Και ειναι κριμα επειδη το Dark Matter xynei psyxes gamw th panagia mou.

Dark Matter CD (Touch - 2016)

27 September 2016

The Caretaker - Everywhere At The End Of Time

"Time moves in one direction. Memory in another. We are the strange species that constructs artifacts intended to counter the natural flow of forgetting."
- William Gibson -

Everywhere At The End Of Time LP
(History Always Favours The Winners - 2016)

24 September 2016

Croatian Amor - Love Means Taking Action

  Απο σημερα μπορουμε να μιλαμε για τον Croatian Amor με τον ιδιο τροπο που μιλουσαμε για τον Oneohtrix Point Never η για οποιοδηποτε αλλο project ξεκινησε μια ελαφρως obscure καριερα με μικρο αλλα φανατικο κοινο για να καταληξει στα Facts και τα Pitchforks αυτου του κοσμου, χωρις να αραιωσει την αρχικη φορμουλα. Το ζουμι παραμενει το ιδιο, με μονες αλλαγες την διεκδικητικοτητα του τιτλου σε σχεση με τις passive-aggressive αοριστιες του προσφατου παρελθοντος καθως και τον γυαλισμενο ηχο, προιον καποιου φυσιολογικου studio με απειρα κουμπια που τελικα κανουν κατι και οχι της posh κρεβατοκαμαρας του Rahbek.    
 Παντως ο Oneohtrix δεν αναφερθηκε τυχαια πιο πανω. Τηρουμενων των αναλογιων, το Love Means Taking Action ειναι το Returnal του Croatian Amor, δηλαδη μια φιλοδοξη κυκλοφορια μεγαλυτερου προφιλ που θα κρινει αν ο LR μπορει να δεκαπλασιασει το ακροατηριο του, χωρις να διωξει αυτους που πριν δυο χρονια του εστειλαν γυμνες selfies για να αποκτησουν το Wild Palms. 

Love Means Taking Action CD/LP (Alter/Posh Isolation - 2016)
Related Posts with Thumbnails
;