Cock E.S.P. / Ovo - Split

Εξι labels ενωσαν δυναμεις για να κυκλοφορησει το Split 7ιντσο μεταξυ των αμερικανων βετερανων της σκατολογιας Cock E.S.P. και του ιταλικου noise-rock ντουετου των Ovo.
 Λοιποοοον... Στην πρωτη πλευρα τα πραγματα ειναι λιγο πιο ξεκαθαρα. Οι Ιταλοι παιζουν παντομιμα με το ζωντανο ακροατηριο τους, χρησιμοποιωντας τις εξπρεσιονιστικες χειρονομιες του no-wave αλλα και του death metal. To σαξοφωνο βγαζει καποια free jazz απωθημενα στην επιφανεια τα οποια δυστυχως δεν εξομολογουνται πληρως. Σειρα εχει το harsh καφριλικι των Cock E.S.P. που ακουγεται σαν το party που δεν σας προσκαλεσαν ποτε, ενω επρεπε να υπομεινετε τη βαβουρα απο το διπλανο διαμερισμα μεχρι τα ξημερωματα, κανοντας baby-sitting στο μωρο της Rosemary. Τοσο καλο.

Split 7"
(8mm/Apop/Bar La Muerte/Bastardised/Carbon/Little Mafia - 2006)

Burial Hex - Mahabone

Το εξωφυλλο του Mahabone απεικονιζει αφιλοξενες στιγμες του αμερικανικου νοτου απο τις αρχες του προηγουμενου αιωνα, λες και το μονομελες project του Clay Ruby θελει να μας κρατησει μακρια απο το σκατοψυχο κοσμο του. Και επειδη αυτο το blog φημιζεται για το θρασος και τη βλακεια του, συνεχιζει ακαθεκτο να κατηφοριζει την ετοιμορροπη σκαλα στη καλυβα των Burial Hex. Κατα την καταβαση, οσμιζεται την διαπεραστικη death industrial μποχα των Brighter Death Now, γινεται μαρτυρας της dark ambient τελετουργιας του Nordvargr και επειδη ειναι ακομα πρωι, μια synth ακιδα φωτος γεμιζει το μουχλιασμενο δωματιο, οπως ακριβως συμβαινει και στα soundtracks του John Carpenter. Δεν θελω καν να φανταστω τι γινεται εδω μεσα τις νυχτερινες ωρες.

Mahabone 2xCD-R (Skulls Of Heaven - 2007)

V/A - Neuengamme

Τηρουμενων των αναλογιων, η ακομψη τεχνη του bootlegging μπορει να παρομοιαστει με τη διαδοση του MP3. Βεβαια στοιχιζει πολυ περισσοτερα σε καλλιτεχνες και εταιριαρχες, αλλα ακομα και αυτοι οφειλουν να παραδεχτουν πως ορισμενες δουλειες απαιτουν επανακυκλοφορια, εστω και μεσω διαδικασιων αμφιβολης νομιμοτητας. Oπως ακριβως συμβαινει και με τη θρυλικη συλλογη της Broken Flag, Neuengamme. Το γερμανικο label Remote Control αλλαζει το αυθεντικο εξωφυλλο, προσθετει ενα bonus track και προσφερει στο κοινο την ευκαιρια να αποκτησει μια βινυλιακη φετα ιστορικης σημασιας για την εξελιξη των power electronics και του industrial. Οι καλλιτεχνες που παρελαυνουν στο αχανες στρατοπεδο συγκεντρωσης του τιτλου επισημαινοντας την ανθρωπινη αρρωστια, ειναι συγχρονως και οι γεννητορες αυτης της ηχητικης ακροτητας. Whitehouse, Ramleh, Sutcliffe Jugend, M.B., Consumer Electronics, Esplendor Geometrico. Με η χωρις δικαιωματα, το album ΣΚΟΤΩΝΕΙ.

Neuengamme LP (Remote Control - 198?)

Andrew Scott Young - Slophaus Diver

Δεν εχω τη παραμικρη ιδεα για το βιογραφικο του Andrew Scott Young, αλλα μετα τη πετρια που εφαγα κατακουτελα κατα τη πρωτη ακροαση του Slophaus Diver θα τσακιστω να αγορασω οτι εχει βγαλει. Εδω εχουμε να κανουμε με ενα μεταβιομηχανικο εξαμβλωμα αυτοσχεδιαστικης φυσεως που αλλαζει τα μετρα και τα σταθμα για το τι σημαινει harsh noise εν ετει 2010. Οι εκρηξεις ειναι σκορπιες και απροβλεπτες, ενω το editing του υλικου ραβει σχεδον αδιορατα πανω στη μαγνητικη ταινια τριξιματα απο ξεκουρδιστα εγχορδα που θα ορκιζοσουν πως ανηκουν σε soundtrack ταινιας τρομου. Η κασετα εκδιδεται σε μολις 100 κοπιες, οποτε φευγω για buy now.

Slophaus Diver CS (Catholic Tapes - 2010)

Dekoboko Hajime & Yamantaka Eye - Nani Nani

Πολυ πριν παρει τον εαυτο του στα σοβαρα, ο John Zorn ορμωμενος απο τα γραπτα του Freud που καταδικαζουν τον πολιτισμο για την καταπατηση των ανθρωπινων ενστικτων, ηχογραφει μεσα στο 1995 το Nani Nani μαζι με τον Yamantaka Eye (Hanatarash, Boredoms). Η επιλογη του να χρησιμοποιησει το ψευδωνυμο Dekoboko Hajime τον βοηθαει να αποποιηθει την ταυτοτητα του συνθετη και θεωρητικου, φτανοντας σε δυσθεωρητα υψη πρωτογονισμου. Η ανακυκλωμενη pop κουλτουρα των fast foods και των videogames βιαζεται παρα φυσει, ενω οι κραυγες της ξεκουφαινουν ολα τα λαικα μουσικα ιδιωματα (απο το surf και το techno, μεχρι την ψυχεδελεια και το metal). Tα πιο ο,τι να' ναι 95 ΜΒ που θα βρεθουν στα εγκατα του σκληρου σας δισκου.

Nani Nani CD (Tzadik - 1995)

Deathprod - Morals And Dogma

Το μονο αρνητικο που θα μπορουσα να προσαψω στον χειμωνα ειναι η ευκαρια που δινει στις κυρατσες με το μαλλι κομμωτηριου να επιδειξουν τα ολοκαινουργια, κακογουστα κομματια της γκαρνταρομπας τους. Φυσικα, το πταισματοδικειο του Corrupted Delights τον κρινει αθωο λογω προτερου εντιμου βιου. Ειναι η εποχη που κλεινει στο σπιτι γρουσουζηδες σαν και εμενα και τους βαζει να σκυψουν το κεφαλι πανω απο δισκους οπως το Morals And Dogma του Νορβηγου παραγωγου Helge Sten. 

 Πολλοι απο εσας θα γνωριζετε τον Sten ως μελος των Motorpsycho και των Supersilent, αλλα η solo καριερα του ως Deathprod δεν εχει καμμια απολυτως σχεση με την free improv/prog περιπετεια των παραπανω. Εδω θα βρειτε πυκνα, χειμερινα drones, βαφτισμενα σε γλυκοπικρες μελωδιες σπανιας ομορφιας, που αλλοτε τεινουν στο υπερτατο Salt Marie Celeste των Nurse With Wound και αλλοτε στον ορθοδοξο μινιμαλισμο του Phill Niblock. Οι μισοι dark ambient καλλιτεχνες θα εκοβαν τον ανδρισμο τους για να αποκτησουν εστω και ενα τμημα απο τις θρηνωδεις ατμοσφαιρες του εν λογω album. Οι αλλοι μισοι θα παραμεινουν περηφανοι αλλα ανεμπνευστοι κατοχοι μιζερων τσουτσουνιων.

Morals And Dogma CD (Rune Grammofon - 2004)

Sightings - Absolutes

Οι Νεουορκεζοι Sightings ριχνουν τη χαριστικη βολη στο κουτελο του power trio. Μονο και μονο λογω καταγωγης, κατηγοριοποιουνται χονδρικα ως noise-rock, αλλα κανοντας μια σωστη (δυνατη) ακροαση στο Absolutes, θα διαπιστωσετε πως η μπαντα ζει παρασιτικα απο το λιγοστο οξυγονο που απομενει στο δευτερο συνθετικο του ορου. Η απλοικη ενορχηστρωση του μπασου-κιθαρας-drums αποποιειται καθε χαρακτηριστικο της, αφου γινεται το πειραματοζωο στο εργαστηρι ενος εμπρηστικου post-production που καει συθεμελα ο,τι εχει απομεινει στο γνωστο τριπτυχο της rock'n'roll αμπελοφιλοσοφιας. Μονο τα drugs παραμενουν αθικτα.

Absolutes LP (Riot Season - 2003)

Coil - The Ape Of Naples

Cold Cell

O Lord, save my sinful soul
From local punishment
From the far-away zone
From being frisked
From the tall fence
From the severe prosecutor
From the Devil or from the devil owner
From small rations
From dirty water
From steel handcuffs
From hidden obligations
A cold cell
And short haircuts
Save us from the death penalty
Amen
Amen
Amen

Peter 'Sleazy' Christopherson 1955-2010 R.I.P.

The Ape Of Naples CD (Threshold House - 2005)

The Rita - Shark Knifing

ΜΟΝΟ THE RITA ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ η πιο ψυχραιμα αλλο ενα 7ιντσο απο το project του Sam McKinley. To Shark Knifing πρεπει να ειναι το πιο περιπετειωδες HNW που εχει πεσει ποτε στη κατεσταλμενη αντιληψη μου. Εδω δεν θα βρειτε ακινητα τειχη παραμορφωσης, αλλα δυο επιθετικα ντουβαρια με πιο πολλους κρατσανιστους ηχους και απο διαφημιση σοκολατας. Καντε ενα δωρο στον εαυτο σας και κατεβαστε το παρακατω αρχειο. Ολες οι μαλακιες που σφυροκοπανε το κεφαλι σας θα εξαφανιστουν, εστω και για 10 λεπτα!

Shark Knifing 7" (S.N.S.E. - 2009)

Fennesz - Venice

Θελω να γινω αναισθητος. Θελω να παραλυσω ψυχολογικα. Θελω να ξεχασω οσα ξερω. Θελω να μιλαω για ενσημα και γεραματα. Θελω να περιορισω τους προβληματισμους μου σε ιπποδυναμεις και κωλους. Θελω να εχω εμπεριστατωμενη αποψη για την πραγματικοτητα. Θελω να αποκτησω διαθεση για ζωη. Θελω να ειμαι αυτοφωτος. Θελω αυτοπεποιθηση. Θελω η τεστοστερονη επιτελους να μου δειξει τις πολυσυζητημενες ιδιοτητες της. Θελω ενα ζευγαρι αρχιδια. Θελω να μαθω να λεω οχι. Θελω να μη δινω πια σημασια στη τουαλετα που βρισκεται γυρω μου. Θελω να σταματησω τις σκεψεις μου εστω και για ενα λεπτο. Θελω να αυτολογοκρινω τους συνειρμους μου. Θελω να κανω format στο κεφαλι μου. Θελω να μην ξαναγραψω σε αυτο το μαλακισμενο blog και να βρω πιο υγιεις τροπους εκφρασης. Θελω να ακουω δισκους σαν το Venice του Fennesz και να μη με γαμανε. Αλλα, αληθεια δεν μπορω.

Venice CD (Touch - 2004)

Preslav Literary School - Echolalia

Η ηχολαλια συνανταται στον αυτισμο, στο συνδρομο Tourette καθως και στη νοσο Alzheimer. O ασθενης επιδιδεται στην αυθορμητη και μηχανικη επαναληψη λεξεων η φρασεων που μολις ακουσε απο τριτους. Εξυπηρετει κυριως κοινωνικους σκοπους, βαζοντας σε σκεψεις τον sound artist Adam Thomas (Preslav Literary School) για το αν η λουπα -η πρωτη υλη της δουλειας του- ειναι επαρκες επικοινωνιακο μεσο.
 Στο Echolalia, συνεργαζεται σε πραγματικο χρονο με εφτα μουσικους και καλλιτεχνες απο ολη την Ευρωπη, επισημαινοντας τις θαυματουργες στιγμες που η ιδιομορφη tape-loop big band του λειτουργει τηλεπαθητικα. Τα θραυσματα κινεζικων folk μελωδιων, neue deutsche welle, μηνυματων αυτοματων τηλεφωνητων, εφημερων pop υμνων, πολιτικων λογυδριων και οδηγιων κοσμιας συμπεριφορας μηρυκαζονται μεχρι να αποβαλλουν την αρχικη τους σημασια, ενω στη διαδρομη βρισκουν εναλλακτικους τροπους επικοινωνιας. 

Echolalia LP (No-Fi - 2010)

The Rita - Predators

Το κατ' εξοχην pop format του 7ιντσου απαγορευεται δια ροπαλου στις μουσικες εκφανσεις που επωφελουνται απο τις μεγαλες διαρκειες. Ποσο μαλλον στο στρυφνο HNW που βασιζει τις υπνωτικες ιδιοτητες του στο παιχνιδι με τον ακροατη για το ποιος θα αντεξει περισσοτερο. Και ομως, η τραγανιστη κρουστα που επιπλεει πανω στη λαβα του Predators δεν θα ακουγοταν το ιδιο ευθραυστη αν το track χτυπουσε το μισαωρο. Ο Sam McKinley (aka The Rita) ως δεινος καταδυτης επεξεργαζεται υποβρυχιες ηχογραφησεις μολις για 10 λεπτα και παρ'ολο το χρονικο περιορισμο, χειριζεται με μαεστρια το υποκωφο μπασο του βυθου, προκαλωντας τους μετρητες της κλιμακας richter.

Predators 7" (Second Layer Records - 2010)

M.B. - Mectpyo/Blut

Ο υπολογιστης μου υποφερει. Εδω και αρκετο καιρο ακουω τον σκληρο δισκο να μουρμουριζει το κυκνειο ασμα του, καθως και το ανεμιστηρακι να πλακωνεται αδικα με τις τουφες απο σκονη. Και που κολλαει ολο αυτο με τον Maurizio Bianchi? Το Mectpyo/Blut ηχογραφηθηκε το 1980 για λογαριασμο του ακρωνυμιου M.B. και ενω μπηκε βιαστικα στο ραφι με τα industrial/noise, χρωσταει περισσοτερα στη musique concrete παρα στους SPK. Ο Ιταλος πειραματιστης εδειξε απο νωρις την εφεση του στον ηθελημενα υπολειτουργικο εξοπλισμο, βαζοντας στο ιδιο γλιτσιασμενο κλουβι μασημενες λουπες, χαλασμενα synths, τσιριχτα feedbacks, ελεγχοντας τα παντα μεσω του pause στο κασετοφωνο του. Μια ωδη στην ξεπερασμενη τεχνολογια που πασχιζει να ανταπεξελθει εις ματην στις παραλογες απαιτησεις του ιδιοκτητη της.

Mectpyo/Blut 2xLP (Marquis Records - 2010)

The New Blockaders - Falten

Φουτουριστικο Μανιφεστο 

1. Σκοπός μας είναι να τραγουδήσουμε τον έρωτα του κινδύνου, το φρόνημα της ενέργειας και της αφοβίας.

2. Το θάρρος, η τόλμη και η εξέγερση θα είναι τα ουσιώδη στοιχεία της ποίησης.

3. Μέχρι σήμερα η λογοτεχνία έχει εκθειάσει την ακινησία της σκέψης, την έκσταση και τον ύπνο. Σκοπός είναι να εξάρουμε την επιθετική δράση, την πυρετώδη αϋπνία, τον διασκελισμό του δρομέα, το θανάσιμο άλμα, την γροθιά και τον κόλαφο.

4. Επιβεβαιώνουμε ότι η μεγαλοπρέπεια του κόσμου έχει εμπλουτιστεί με μια νέα ωραιότητα: την ωραιότητα της ταχύτητας. Ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του οποίου η εξάτμιση κοσμείται με μεγάλους σωλήνες, σαν ερπετά με εκρηκτική ανάσα – ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο που καλπάζει μανιασμένο είναι ωραιότερο από τη Νίκη της Σαμοθράκης.

5. Θέλουμε να υμνήσουμε τον άντρα που κρατάει το τιμόνι, που εκσφενδονίζει το δόρυ του πνεύματος σε όλον τον πλανήτη, σ’ όλο το μήκος της τροχιάς του.

6. Ο ποιητής πρέπει να αφιερώσει τον εαυτό του με ζέση, μεγαλείο και γενναιοδωρία, να διογκώσει την ενθουσιώδη θέρμη των αρχέγονων στοιχείων.

7. Πέρα από τον αγώνα, δεν υπάρχει άλλη ομορφιά. Έργο χωρίς επιθετικό χαρακτήρα δεν μπορεί να είναι αριστούργημα. Η ποίηση πρέπει να συλληφθεί ως βίαιη επίθεση κατά αγνώστων δυνάμεων, ως τιθάσσευση και υποταγή τους ενώπιον του ανθρώπου.

8. Βρισκόμαστε στο έσχατο ακρωτήρι των αιώνων! … Ποιος ο λόγος να κοιτάμε προς τα πίσω, όταν αυτό που θέλουμε είναι να σπάσουμε τις μυστηριώδεις πόρτες του Αδύνατου; Ο Χώρος και ο Χρόνος πέθαναν χθες. Ζούμε ήδη στο απόλυτο, διότι έχουμε δημιουργήσει την αιώνια, πανταχού παρούσα ταχύτητα.

9. Θα δοξολογήσουμε τον πόλεμο –τη μόνη υγιεινή του κόσμου–, τον μιλιταρισμό, τον πατριωτισμό, την χειρονομία των αγγελιαφόρων της ελευθερίας που σπέρνουν τον όλεθρο, τις ωραίες ιδέες που γι’αυτές αξίζει κανείς να πεθάνει, και την περιφρόνηση για τη γυναίκα.

10. Θα καταστρέψουμε τα μουσεία, τις βιβλιοθήκες, τις ακαδημίες όλων των ειδών, θα πολεμίσουμε την ηθικοκρατία, τον φεμινισμό, κάθε ευκαιριακή ή χρησιμοθηρική δειλία.

11. Θα υμνήσουμε τα μεγάλη πλήθη τα συνεπαρμένα από την εργασία, την ηδονή και τα έκτροπα. Θα τραγουδήσουμε τις πολύχρωμες, πολυφωνικές παλίρροιες της επανάστασης στις μοντέρνες πρωτεύουσες. Θα τραγουδήσουμε τον δονούμενο νυχτερινό πυρετό των οπλοστασίων και των ναυπηγείων που αστράφτουν βίαια κάτω από τα ηλεκτρικά φεγγάρια. Τους άπληστους σιδηροδρομικούς σταθμούς που καταβροχθίζουν τις σερπαντίνες του καπνού. Τα εργοστάσια που κρέμωνται απ’ τα σύννεφα με τις στραβές γραμμές του καπνού τους. Τις γέφυρες που δρασκελούν τους ποταμούς σαν γίγαντες αθλητές, σπινθηρίζοντας στον ήλιο με τη λάμψη του μαχαιριού. Τα περιπετειώδη ατμόπλοια που οσφραίνονται τον ορίζοντα. Τις βαθύστερνες μηχανές που οι τροχοί τους ψαύουν τις ράγες σαν οπλές ταράστιων χαλύβδινων αλόγων που έχουν χαλινό από σωλήνα. Και την κομψή πτήση των αεροπλάνων που οι έλικες τους πλαταγίζουν στον άνεμο σαν σημαίες και μοιάζουν με αλαλαγμούς ενθουσιασμού ενός πλήθους.

(Filippo Tommazo Marinetti - 1909)

Υ.Γ. Θα ηθελα να ευχαριστησω το blog Μιλωντας Για Το Χιονι που μοιραζεται μαζι μας αυτη την εξαιρετικη μεταφραση.

Falten 10" (Hypnagogia - 2003)

The New Blockaders - Reductio Ad Absurdum

Η εις ατοπον απαγωγη (λατινικα Reductio Ad Absurdum) ειναι η συλλογιστικη μεθοδος κατα την οποια αποδεικνυεται η αληθεια μιας προτασης, με βαση το γεγονος οτι η αντιθετη της ειναι ψευδης η λανθασμενη. (Βικιπαιδεια)

Η αντι-μουσικη των New Blockaders κυοφορει την αντιφαση. Ενω κανεις δεν θα μπορουσε να ισχυριστει -με οση φαντασια και αν εχει- πως υπαρχει μουσικοτητα μεσα στις βιομηχανικες συμφωνιες τους, αρνουμαι να πιστεψω το γεγονος πως οι TNB αφηνονται στο ελεος του θορυβου για τον θορυβο. Το χαος προσεγγιζεται ως prima materia για τα οργανικα γλυπτα τους, εκμαιευοντας κατι απο το τιποτα. Κατι πολυ μεγαλυτερο απο το αθροισμα των μερων της. Δημιουργικη καταστροφη? Ιδου η αντιφαση σας.

Reductio Ad Absurdum LP (Harbinger Sound - 2010)

Fille Qui Mousse - Se Taire Pour Une Femme Trop Belle

Το εβδομαδιαιο update του mailorder Volcanic Tongue εχει πολυ καιρο να με εντυπωσιασει. Μου φαινεται οτι ο ιδιοκτητης/δημοσιογραφος/συγγραφεας/trend-setter David Keenan το εχει ριξει στους hypnagogic χυλους επειδη θελει να πουλησει. Ας μη γινω ομως γρουσουζης μαλακας για αλλη μια φορα και ας απολαυσω τα νεα της βινυλιακης επανεκδοσης του μοναδικου album των Γαλλων Fille Qui Mousse απο το 1973. 

To Se Taire Pour Une Femme Trop Belle (η αλλιως Trixie Stapleton 291) οφειλει να παιζεται σαν μουσικο χαλι στα κεντρα αποκαταστασης του Ο.ΚΑ.ΝΑ επι 24ωρου βασεως, δειχνοντας στους παθοντες την ασχημη πλευρα των εθισμων. Αποτελειται απο 11 παραισθητικες βινιετες kraut εκφορας, αψυχολογητων collages και ναρκομανους συλληψης που παραπαιουν απο το prog στη συγχρονη συνθεση. Αντε τωρα να βρω ανθρωπο να ανταλλαξω το cd με το LP. Πατε Keenan, εσυ φταις.

Se Taire Pour Une Femme Trop Belle CD (Fractal Records - 2001)

Destroy All Monsters - Double Sextet

Οταν το rock 'n' roll αποδεσμευτηκε απο τη χουντα της τραγουδοποιιας, ταμπουρωθηκε μεσα σε μουχλιασμενα υπογεια, εκπεμποντας ηλεκτρισμο στον εξω κοσμο. Οι δεκτες ηταν μετρημενοι στα δαχτυλα ενος εξωγηινου χεριου, αλλα παρα τον μικρο αριθμο τους, κυρηξαν ανταρτοπολεμο στη συμβατικοτητα. Τα επιτευγματα των White Light/White Heat, Funhouse, Metal Machine Music, The Second Annual Report, Confusion Is Sex, Twin Infinitives, Burned Mind θεωρουνται πλεον αυτονοητα. Τι θα συνεβαινε ομως αν στη λιστα των παραπανω albums καταχωνιαζαμε  αυθαιρετα και το Double Sextet των Destroy All Monsters? Απλα θα βρισκαμε στεγη και συντροφια σε μια χαμενη ηχογραφηση του παραγνωρισμενου group απο το Detroit Rock City, που ακουγεται σαν την ανεπιτηδευτη διασκευη του Free Jazz του Coleman απο τους Airway. Το 1974. Με πολλα φτηνα ναρκωτικα. Και πλυση εγκεφαλου απο εικονες του Godzilla. 

Double Sextet LP (Printed Matter, Inc. - 2009)

Pandit Pran Nath - Midnight: Raga Malkauns

To διπλο cd Midnight: Raga Malkauns μας προσφερει την σπανια ευκαιρια να ακουσουμε την φωνητικη δεξιοτεχνια του κλασικου Hindustani βοκαλιστα Pandit Pran Nath, συνοδευομενη απο τα ατελειωτα drones των μαθητων του, La Monte Young και Terry Riley. Ο αμερικανικος μινιμαλισμος χρωσταει την υπαρξη του στα διδαγματα του Ινδου guru και ακουγοντας τις δυο μακροσκελεις ragas που περιεχονται εδω μεσα, διακρινουμε τμηματα που θα μπορουσαν να βρισκονται στο Τhe Well-Tuned Piano η στο In C. Αναγκαιο.

Midnight: Raga Malkauns 2xCD (Just Dreams - 2003)

Part Wild Horses Mane On Both Sides - Carving Ones Void

Θα ειναι πολυ τεμπελικο εκ μερους μου να καταταξω το βρετανικο ντουετο των Part Wild Horses Mane On Both Sides σαν τη γηινη εκδοχη των Flower-Corsano Duo. Σαφως και υπαρχουν κοινες επιρροες (Don Cherry, Rashied Ali, Frank Lowe) αλλα εκει που οι δευτεροι εκμεταλλευονται τις καθαρτηριες ιδιοτητες του ηλεκτρισμου, οι PWHMOBS αφηνουν τις σιωπες να εχουν τα ιδια δικαιωματα με τους φρενηρεις αυτοσχεδιασμους τους. Στο Carving Ones Void, η αυστηρα περιορισμενη ηχητικη παλετα του φλαουτου και των drums υπταται πανω σε ενα ημιδιαφανη βομβο, σαν ενα yogi που γνωριζει πως να ελεγχει το χωροχρονικο συνεχες. Εγγυημενο κολλυριο για την επιπεφυκιτιδα του τριτου ματιου σας.

Carving Ones Void CD-R (Golden Lab - 2008)

Robert Ashley - Wolfman

Μια απο τις πιο επιδραστικες ηχογραφησεις του αμερικανου συνθετη Robert Ashley, εκδοθηκε απο το εκλεκτικο label Alga Marghen σε ενα single-sided 12ιντσο το 2002. Η επιλογη της εταιριας να απομονωσει το Wolfman, υποννοει την σημαντικοτητα ενος εργου που αποτελει μια σπουδη πανω στην αλληλεπιδραση της ανθρωπινης φωνης με τα πρωτογονα ηλεκτρονικα μεσα του 1964. Οι φθαρμενες λουπες πνιγονται απο το διαπεραστικο feedback του μικροφωνου (πολυ κοντα στα αντιστοιχα πειραματα του Alvin Lucier), ενω οι μονοτονοι βοκαλισμοι του Ashley ανοιγουν το δρομο για τα πρωτα βηματα των Whitehouse, που μαλλον ειχαν λιωσει το αυθεντικο LP.

Wolfman Single-Sided 12" (Alga Marghen - 2002)

Wesley Willis - Wesley Willis's Joy Rides

Οταν ο Wesley Willis πεθανε το 2003, ηταν ενα 40χρονο, διμετρο πιτσιρικι 150 κιλων που επασχε απο σχιζοφρενεια και εγραφε ακαταπαυστα μουσικη για να σταματησει τις φωνες στο μυαλο του. Οι στιχοι του αποτελουν την επιτομη του punk σχολιου για τη πολιτικη (Rock Saddam Hussein's Ass, Bill Clinton), για το καλλιτεχνικο χωρο (Αlanis Morissette, Urge Overkill), για τους υπερηρωες της παιδικης του ηλικιας (I Wupped Batman's Ass) καθως και για τα προσωπικα προβληματα του (Chronic Schizophrenia, My Mother Smokes Crack Rocks).
To documentary Wesley Willis's Joy Rides αφηγειται αναλαφρα, χωρις περιττες συγκινησεις την ιστορια του απολυτου outsider artist της δεκαετιας του '90, τονιζοντας σε καθε πλανο την υποτιμημενη ιδιοφυια του Willis. Aν το εβλεπε και ο ιδιος, θα χαιρετουσε τον σκηνοθετη Chris Bagley με μια κουτουλια και θα του φωναζε "Rock Over London, Rock On Chicago".

Wesley Willis's Joy Rides DVD (Directed By Chris Bagley - 2008)

Climax Denial - Sexuality Is A Curse

Μεσα στο ενθετο του Sexuality Is A Curse θα βρειτε την φωτογραφια μιας αναψοκοκκινισμενης δεσποινιδας που φοραει ζωνη αγνοτητας. Αυτη αλλωστε ειναι και η θεματολογια στις περισσοτερες ηχογραφησεις του Alex Kmet, γνωστοτερου και ως Climax Denial. Η δυσχερεια ικανοποιησης των πιο ιδιαιτερων απολαυσεων μεσα σε μια κοινωνια που ενω φαινεται πως δοξαζει το sex, κοντοστεκεται αμηχανα μπροστα στη θεα της ιδιας της πραξης. Και τι κανει αυτη τη κασετα να ξεχωριζει απο τις ορδες των υπολοιπων power electronics καφρων? Ο Kmet δειχνει να γνωριζει πολυ καλα πως ο καλυτερος τροπος για να προσεγγισεις το αντικειμενο του ποθου σου, ειναι με αργα και μελετημενα βηματα. Η λεια τρομαζει απο τις βεβιασμενες κινησεις. To (I Can't Get No) Satisfaction για την αποξενωμενη γενια της Victoria Secret και του Durex vibration ring.

Sexuality Is A Curse CS (Ides Recordings - 2006)

John Wiese - Tumbler

Η καθημερινη συνταγη πρωινου ξυπνηματος, σημερα αρνειται πεισματικα να λειτουργησει. Το αλανθαστο combo "τρεις καφεδες-πεντε τσιγαρα" με αφηνει ακομα παντελως αδιαφορο και το βλεμμα μου εχει ακομα τη σπιρταδα ενος λιποθυμου ροφου. Θα επιληφθω του θεματος με το Tumbler του John Wiese, ο οποιος πρεπει να σκεφτει σοβαρα τη πιθανοτητα καριερας στη φαρμακοβιομηχανια. Το μονο που εχει να κανει, ειναι να απομονωσει την αδρεναλινη που εκλυεται κατα την ακροαση των albums του σε ποσιμη η εστω ενεσιμη μορφη. Οι εκατομμυρια νυσταλεοι εργαζομενοι ανα το κοσμο θα τον ευγνωμονουν.

Tumbler LP (No Fun Productions - 2006)

Ennio Morricone - Crime And Dissonance

Πολυ πριν το κολλημα των HNW καλλιτεχνων με τα ιταλικα giallo, ο μεγιστος Ennio Morricone εντυσε μουσικα μερικες απο τις πιο sexy δολοφονιες αθωων κορασιδων που αποτυπωθηκαν ποτε στο celluloid. Η διπλη συλλογη Crime And Dissonance διατηρει τη μνημη αυτων των αιθεριων υπαρξεων, επιλεγοντας τις πιο ιδιαζουσες στιγμες του Ιταλου μαεστρου. Το ψυχεδελικο sexploitation διαδεχεται τo μαστουρο-funk της Dark Magus εποχης του Davis, οι ορχηστρικες κακοφωνιες χαμουρευονται με την ρυθμολογια των Can, το Faust Tapes κανει teasing στην avant-garde του Penderecki. Μεσα σε αυτο το εκλεκτικο χαρμανι, η ψυχαναλυτικη ερμηνεια του μαχαιριου ως φαλλικο συμβολο στα ερωτικα εγκληματα, αποδεικνυεται ορθη.

Crime And Dissonance 2xCD (Ipecac - 2005)

Church Of Misery - Houses Of The Unholy

Οποιοδηποτε group κοσμει τα εξωφυλλα του με φωτογραφιες του Charlie Manson, του Albert Fish και του Jeffrey Dahmer, περναει με αριστα τις εξετασεις του Corrupted Delights, ακομα και αν παιζει bossa nova απο τα Απαλαχια. Ευτυχως, οι Church Of Misery ειναι μια Sabbathικη συμμορια απο την Ιαπωνια, που δεν ξεχναει πως το αντικειμενο λατρειας της δεν ηταν μονο μια μονοδιαστατη μηχανη παραγωγης riff, αλλα μια πανεξυπνη μπαντα με εντονη διαθεση πειραματισμου. 

Βλεποντας χθες το βραδυ το Houses Of The Unholy, ναι μεν καθηλωθηκα απο τη λεηλασια  πνευματικων δικαιωματων του Master Of Reality, αλλα στο πενταλεπτο ξεχαστηκα απο την τεχνικη αρτιοτητα και τα εμβολιμα Grateful Dead jams. Ασηκωτη ψυχεδελεια που μπορειτε να εκτιμησετε και χωρις τα doomανια του Sweet Leaf.

Houses Of The Unholy DVD (Diwphalanx - 2006)

Imminent Starvation - Nord

Αν οδηγουσα, το Nord θα βρισκοταν επι μονιμου βασεως στο player του αυτοκινητου. To απολυτα ρυθμικο σφυροκοπημα του μονομελους βελγικου project Imminent Starvation -εκτος απο το οτι ειναι ικανο να σου προξενησει αυχενικο-  σε ωθει να βγεις στο δρομο με ενα τεθωρακισμενο ερπυστριοφορο με πρωτο στοχο φυσικα τα κτιρια κοινοφελων ιδρυματων. O πανικος που θα προκληθει στον αμαχο πληθυσμο δεν οφειλεται στο ντου, αλλα στη βιομηχανικη τρομοκρατια του cd. Ναι, ειναι ΤΟΣΟ καλο!

Nord CD (Ant-Zen - 1999)

ESP Kinetic - Fleck Nor

Το πρωτο group του Neil Campbell (Vibracathedral Orchestra, Astral Social Club) βρωμαει Αγγλια απο μιλια. Οι ESP Kinetic εδρασαν απο το 1982 ως το '86 στη μουντη πραγματικοτητα της Γηραιας Αλβιωνας, παιζοντας ενα μπασταρδο industrial/post-punk ιδιωμα. Η πρωτη σαφης αναφορα του Fleck Nor ειναι οι Throbbing Gristle επι Second Annual Report, αλλα καθως κυλαει το album, θα αναγνωρισετε τις dub παρεμβολες του Metal Box των P.I.L, τις λεκτικες ροχαλες των Fall στο Perverted By Language και μερικα απο τα κατεστραμμενα μπλιμπλικια των Cabaret Voltaire στα ντουζενια του Red Mecca. To album στεκεται απο μονο του ως ντοκουμεντο πρωιμης DIY δρασης, αλλα ακουγοντας το δεν μπορεσα να αποφυγω το παιχνιδι "βρες τι σου θυμιζει αυτο το κομματι-πρηξε τους αναγνωστες με αχρηστες πληροφοριες-δειξε ποσο nerd εισαι".

Fleck Nor CD-R (Music Mundane - 2008)

Coltnoi - Uber Alles

Δεν παρακολουθω την ελληνικη μουσικη. Ουτε καν τις εκαστοτε ενδιαφερουσες σκηνες που σχηματιζονται ανα καιρους. Αν αυτο σας ακουγεται κομπλεξικο, περιμενετε, υπαρχει και συνεχεια. Ο λογος για τον οποιο εδωσα σημασια στην συνεργασια του Coti με τον Voltnoi ειναι η διαφημιση του 7ιντσου τους στο οπισθοφυλλο του Wire το 2003. Πως σας φανηκε τωρα αυτο? Το Uber Alles των Coltnoi ανακατασκευαζε τον υμνο των Dead Kennedys, στοιβαζοντας samples απο το ιδιο το κομματι, ταυτιζοντας το αμερικανικο punk με τα plunderphonics του John Oswald και το breakcore του Venetian Snares. To track σκοτωνει, αλλα παρ'ολα αυτα εξακολουθω να θεωρω πως η σημαντικοτερη δουλεια του Coti K. ειναι η συμμετοχη του στο "Ψυχογραφημα" της Καρλοτας.

Uber Alles Single-Sided 7" (Bios - 2003)

Merzbow / Black Leather Jesus - S/T

Το split 7" μεταξυ του Merzbow και των Black Leather Jesus θα μπορουσε καλλιστα να παρομοιαστει με το ηχητικο αντιστοιχο της τεχνης του bondage. Στο a-side, ο Masami μας δενει χειροποδαρα σε πολυ αβολη σταση, μετατρεποντας μας σε ανθρωπινα επιπλα. Τα πεταλια του αντιστεκονται σθεναρα στο μουντο mastering, φερνοντας μου στο μυαλο το Venereology. Στο b-side, το group του Richard Ramirez κανει επισκεψη στο zen σαλονι του Akita, τσιτωνει απο τα εκθεματα και μας αρχιζει στις ψιλες με ενα βρωμερο proto-HNW μαδερι. Πολυ καλα.

Merzbow / Black Leather Jesus 7" (Deadline Recordings - 1994)

Pain Jerk / Skin Crime - Gadget Bondage/Aural Stimulation

Εδω ειμαστε. Υπερ-ειρηνικος αγωνας wrestling μεταξυ του japanoise πρωταθλητη Pain Jerk και του αμερικανικου harsh noise project Skin Crime. Το match ξεκιναει με μερικες σπαστικες φιγουρες εντυπωσιασμου του Kohei Gomi που στοχευουν στην αποθαρρυνση του αντιπαλου. Σειρα εχουν τα κεφαλοκλειδωματα του Patrick O'Neil που ειναι πιο επιδεξια απο οσο φανταζομουν. Οι μελανιες και τα καταγματα ειναι αμελητεες παραπλευρες απωλειες. Ο πραγματικος νικητης ειναι ο μαζοχισμος μας.

Gadget Bondage / Aural Stimulation 7" (Self Abuse Records - 1997)

En Nihil - Blood Dreams

Οι προσφατες αφραγκιες μου με εχουν βαλει στη διαδικασια επαναθεωρησης μερικων ξεχασμενων cd και δισκων. Αυτη τη φορα λοιπον, φοραω την αντιασφυξιογονο μασκα μου και μπαινω στον αφιλοξενο κοσμο των En Nihil. Η μνημη μου με απατησε ευχαριστα. Mου ειχε καρφωθει χωρις κανενα λογο και αιτια πως το Blood Dreams κινειται με ομογενοποιημενες, ανθυπο-Cold Spring, dark ambient μανουβρες, ενω στην πραγματικοτητα βρεθηκα μπροστα σε ενα εργοστασιο που κατασκευαζει industrial/noise λουπες με το κιλο. Η γραμμη παραγωγης διακοπτεται απο θορυβωδη effects που μετατρεπουν τους βιομηχανικους ρυθμους σε λασπη και τουμπαλιν. Πιο old school και απο το Donkey Kong.

Blood Dreams CD (Pure / RRRecords - 1997)

V/A - Fluxus Anthology

Αν βρεθηκατε εδω μεσα επειδη ψαχνετε λεπτομερειες και ημερομηνιες ιστορικης ακριβειας για το κινημα του Fluxus, λυπαμαι. Δεν ειμαι σε καμμια περιπτωση ο πλεον αρμοδιος για αυτο, οποτε βγειτε και επισκεφτειτε το wikipedia. Αν ομως ψαχνετε μερικες απο τις πιο αυθαδεις χειρονομιες απεναντι στην ομφαλοσκοπηση της αυτοχαρακτηριζομενης υψηλης τεχνης, κατεβαστε πρωτα το Fluxus Anthology και μετα καντε οτι θελετε. Μπορειτε ακομα και να χαιδευετε σκεπτομενοι το πηγουνι σας μπροστα απο τους πινακες καποιου τυχαρπαστου στην avant-retard gallery της αρεσκειας σας καθως κοροιδευετε τον εαυτο σας. Μη μου ερθετε ομως παλι πισω κλαιγοντας μετανοιωμενοι, ετσι?

Fluxus Anthology LP (Recorthings & Zona Archives - 1989)

V/A - The Minimal Wave Tapes Volume One

Νευριαζω με τις ανεκπληρωτες υποσχεσεις. Οταν τον Ιανουαριο, το label Stones Throw εβγαλε τη συλλογη The Minimal Wave Tapes, συμπληρωσε τον ακρως επεξηγηματικο τιτλο της με την υποσημειωση Volume One. Η χρονια κοντευει να τελειωσει και ακομα κανενα ιχνος του δευτερου μερους. Θα δωσω αφεση αμαρτιων μονο και μονο, επειδη ακομα και μετα απο 11 μηνες ψυχολογικου και διαδικτυακου ανεβοκατεβασματος, οταν ακουω το track των Esplendor Geometrico θελω να πλακωθω στο ξυλο με τον εαυτο μου. Οχι πως το υπολοιπο υλικο δεν ειναι το ιδιο ενθαρρυντικο, απλα το συγκεκριμενο κομματι πρεπει να μπει μεσα σε μια καψουλα και να σταλει στο διαστημα ως χαρακτηριστικο δειγμα ανθρωπινης εφευρετικοτητας.

The Minimal Wave Tapes Volume One CD/2xLP

(Stones Throw - 2010)

Atrax Morgue - Pathophysiology

Can you present yourself: how long have you been involved in music? what did you listen to at the beginning?
 My interest in music started when i was a kid, i think 10-12 years old. The first record i bought was Soft Cell's "Non-stop Erotic Cabaret". 
It was the 1985 and i listened basically the early new-wave, punk and goth music. 
You seem obsessed by death-decay-sex: how do you relate all those elements togheter?
 I feel an high connection between sex and death. I feel connections in every contrasts and extremes: Birth-Death, Black-White, 
light-darkness, purity-sleazyness , beauty-uglyness……To make sex is like to die. As you probably know G.Bataille called orgasm as a little 
death. And i think that not only to make sex is like to die. Every moment we pass we die. The past is always dead. The future is a black hole. 

Death obsessed artists (witkin, Nitsch, Baudelaire, Sade) often eroticise death- do you? Does it interest you to?

Yes, i always eroticise death. Death is the highest expression of sexuality/ sensuality. I like very much these artists like Witkin, Nitsch, Sade and especially Georges Bataille and Hans Bellmer (that was also very good friends…)They made fetish as a philosophy centred on the eternal 
life-death cycle, eros-thanatos. Their art is erotic, sadomasochistic, feticist and perverse. they had an hard fight against society that always condamn death and sexuality like disorder elements and charge them with taboos and prohibition. Bataille and Bellmer have decided to run " a way without compromises, a stormy way, that one of the human being in his integrity without mutilations". At the basis they suppose that a man that do not try eroticism beyond the limits is alienated like the man that have not known the interior experience.

Do you enjoy violence? How?

Well, i'm not a sadist. I don't like gratuite violence.I'm more masochist and i like more psychological violence upon the masses. I'm a great mass-hater! If i'll be able to express my final wish it will be to destroy all humanity - and after this, to kill myself.

(Interview Excerpts Taken From Acepahale Magazine 10.1998)

Pathophysiology CD-R (Old Europa Cafe - 2006)

Darkthrone - Panzerfaust

Ελεος. Οι Darkthrone κανουν στη πουτανα πουτανιες και επανακυκλοφορουν το Panzerfaust μεσω της Peaceville. Ποιο ειναι το κακο σε αυτο? Το δευτερο cd φυσικα! Αντι να το φορτωσουν με "ακυκλοφορητο υλικο", χαλανε το original με τη προσθηκη ενος commentary disc απο τον Fenriz, ο οποιος σχολιαζει τις συνθηκες και μεθοδους ηχογραφησης του πεμπτου δισκου τους. Αν το κανουν για τα φραγκα, προσκυνω. Θα ειναι μακραν η πιο punk κινηση τους. Αν ομως προσπαθουν να αναγουν τα albums τους με το ζορι σε classics, ειναι κριμα. Πιστευα πως δεν θα ειχαν ποτε θεματα αυτοπεποιθησης. Με αυτες τις ταπεινες εννοιες ασχολουνται μονο οι θνητοι.

Panzerfaust 2xCD (Peaceville - 2010)

Jani Christou - Enantiodromia

 Μετα την χθεσινοβραδινη ζημια που εφαγα απο το Paracletus των Deathspell Omega (το οποιο θα βρειτε στον εταιρο εξωραιστικο συλλογο πολιτιστικου πολεμου, Drowned Valley) δεν μπορω να ακουσω τιποτα λιγοτερο απο Jani Christou. Η ζοφερη musique concrete που στοιχειωνει τα αυλακια του Enantiodromia φανερωνει ξεκαθαρα τις μυστικιστικες ανησυχιες του συνθετη της. Καθε κομματι εδω μεσα ειναι ενας αυτοτελης εφιαλτης ασυλληπτης κακιας, που μονο ενα ιδιοφυες κεφαλι μπορει να γεννησει. Αν ερθετε σε επαφη μαζι του και παραμεινετε ψυχραιμοι, μαλλον θα βρισκεστε σε μη αναστρεψιμο κωμα.

Enantiodromia/Praxis/Epicycle/Anaparastasis III/Mysterion Prolog LP 

(Edition RZ - 1992)

Incapacitants - As Loud As Possible

 Ντροπη μου. Εχω κανει 247 αναρτησεις και ακομα να postαρω Incapacitants. Σαν αυτοτιμωρια λοιπον, θα γραψω στο τοιχο του δωματιου μου 100 φορες As Loud As Possible καθως το ακουω στη διαπασων. Τωρα, οσον αφορα την απαραιτητη ορθοστασια που εμπεριεχεται μεσα στην εννοια της τιμωριας, θα την υποστω για 8 ωρες στη δουλεια. Και οχι μονο αυτο, αλλα θα φροντισω να ειμαι   ευχαριστος και εξυπηρετικος. Μου αξιζει.

As Loud As Possible CD (Zabriskie Point - 1995)

The Haters / Hal Hutchinson - Xylowave 2010/Amplifaction II

 Η υπομονη του συγχρονου ακροατη ειναι πλεον ποσοτικα ισοδυναμη με τη μνημη ενος χρυσοψαρου. Ο χρονος που αφιερωνουμε σε καθε album που πεφτει στα χερια η στο σκληρο δισκο μας μειωνεται με γεωμετρικη προοδο. Απαξιωνουμε ολοκληρη τη μουσικη ιστορια πατωντας next στο cd/media player, επειδη δεν μας εκανε κλικ στο πρωτο λεπτο. Γι' αυτο ακριβως το λογο οι περισσοτεροι θορυβοποιοι διαλεγουν την αναλογικη τεχνολογια ως μεσο διαθεσης των πονηματων τους στο κοινο. Εκτος απο την αναμφισβητητη αισθηση του "αληθινου" και του οργανικου, το LP και η κασετα μας τοποθετουν σε μια σχεδον τελετουργικη διαδικασια ακροασης, που απαιτει προσοχη, χρονο και υποτυπωδη κοπο, ακομα και για να τη διακοψουμε. 

 Τα 90 λεπτα της εν λογω κυκλοφοριας οφειλουν να κυλησουν αβιαστα. Η πρωτη πλευρα ανηκει στο Xylowave 2010 των Haters που ενω ξεκιναει σαν ενα διαδικαστικο harsh noise κομματι, σταδιακα αποκταει ρυθμο και κινηση. Η εκπληξη βρισκεται στη πλευρα του Hal Hutchinson με το track Amplifaction II. O τυπος αρεσκεται στην εποποιια των New Blockaders, συμπληρωνοντας το κενο μεταξυ του Changez Les Blockeurs και του εκπληκτικου Ploughing Furrows Into Rotten Burrows του Mark Durgan. Oι τακτικες που επιστρατευονται ειναι λιαν εγκεφαλικες, αλλα εκτος απο φαια ουσια πρεπει να καταναλωθηκαν και κουβαδες ιδρωτα.

Xylowave 2010 / Amplifaction II CS (Der Bunker Records - 2010)

(The link is removed due to Hutchinson's angry request)

Pimp-Aktion Slutgun - Body Scrap

Το φωτοτυπημενο εσωφυλλο του Body Scrap δηλωνει υπερηφανα πως "Pimp-Aktion Slutgun supports the war against humanity. Die now." Tα λογια του Ulex Xane (aka Streicher) φανταζουν σαν μια μορφη χοντροειδους μανιφεστο που μαλλον θελουν να σοκαρουν παρα να απειλησουν. Κι ομως, μετα απο ενα απαραδεκτο 8ωρο, τα εκλαμβανω ως ανεκπληρωτη υποσχεση. Το παρον LP ηχογραφηθηκε το 1999, εμεινε στο ραφι μεχρι και σημερα που εκδιδεται για πρωτη φορα απο την συνεπεστατη Trash Ritual σε 250 κοπιες. O ηχος του κυλαει σαν μια οργανικη γλιτσα που εχεις την εντυπωση πως θα αφησει τα ιχνη της ακομα και πανω στη βελονα του πικαπ. Μουχλιασμενο harsh noise που με τη καταλληλη διαθεση, γινεται τοσο ευχαριστο οσο και η Μελωδια της Ευτυχιας.

Body Scrap LP (Trash Ritual - 2010)
(The link is removed due to Xane's request.)

Bizarre Uproar / Macronympha - Split

Nα και κατι που περιμεναν εναγωνιως οι χριστιανοι ολακερης της υφηλιου. H φιλανθρωπικη οργανωση Trash Ritual κυκλοφορησε μολις τωρα το Split 7" μεταξυ των Bizarre Uproar και των Macronympha. Οι πρωτοι, μετα το προσκυνημα τους στα Ιεροσολυμα, ενιωσαν την αναγκη να μοιραστουν μαζι μας το θαυμα του Παναγιου Ταφου. Το Αγιο Φως λαμπει μεσα στις ψυχες των ταπεινων αυτων χριστιανοπουλων. Οι δευτεροι, ειναι γνωστοι τοις πασι πως σπειρουν εδω και χρονια το λογο του Υψιστου με το εθελοντικο τους κηρυγμα σε σχολεια, φυλακες και οικους ανοχης. Το track της συμμετοχης τους δειχνει το ασβεστο παθος τους για την αληθεια και τη ζωη. Τα εσοδα απο τις πωλησεις του 7ιντσου θα διατεθουν για την αποπερατωση και λειτουργια του Ιερου Ναου του Αγιου Καυλαντιου στο Auschwitz. Βοηθεια μας.

Split 7" (Trash Ritual - 2010)
(The link is removed by request)

Strict - Kiss

To Kiss ειναι κατασκευασμενο απο το ιδιο υλικο που φτιαχτηκε το Dedicated To Peter Kurten, το We Spit On Their Graves, το Leichenlinie και το Seer Of Decay. Το ιδιο γαμημενο υλικο που εδωσε στα παραπανω ανοσιουργηματα τη δυσωδια της μοναδικοτητας τους. Το πρωτο full length του Strict τρεχει στις 45 στροφες απηυδισμενο απο την νοσηρη υποκρισια του περιγυρου του. Στρεφει το καθρεφτη της αρρωστιας του πανω μας, φερνοντας εικονες απο το ζωο που ολοι προσπαθουν να κρυψουν καθημερινα. Εχω την εντυπωση πως αυτο το album σε λιγα χρονια θα μνημονευεται αναμεσα στα παραπανω ως power electronics classic.

Kiss 12" (Trash Ritual - 2008)
(The link is removed by request)

Mammal - Fog Walkers

Δεν εχω ρυθμο μεσα μου. Αποφευγω να κουνηθω σε δημοσιο χωρο επειδη το θεαμα θα ειναι φαιδρο. Το groove μου ειναι τοσο smooth οσο και ενος σκουποξυλου. Θα πω ευγενικα πως το He's The Greatest Dancer των Sister Sledge δεν γραφτηκε για μενα. Παρ' ολα αυτα, συνελαβα τον εαυτο μου να χοροπηδαει νευρικα στη καρεκλα ακουγοντας το industrial αντι-funk του Fog Walkers. Εδω ο Mammal δινει δευτερη ευκαιρια σε τυπους σαν και εμενα, που προτιμουν να καθονται στη γωνια του δωματιου βριζοντας τους παντες στα party, παρα να κανουν το John Travolta στα γεραματα. Σκεφτειτε Nautical Almanac στην Ant-Zen η τους Wolf Eyes να παιζουν gabba καθως θα ρολαρετε την αιθερια υπαρξη που βρισκεται απεναντι σας και φυσικα σας αγνοει. Οι -αλα Ian Curtis στα ντουζενια του- σπαστικες φιγουρες σας,  αν μη τι αλλο, θα την αφησουν με το στομα ανοιχτο.

Fog Walkers LP (S.N.S.E. - 2002)

Yoga - Megafauna

Που το θυμηθηκα? Δεν το ειχα ξεχασει και ποτε. Θα καταφυγω στο Megafauna οταν ο οργανισμος μου ζηταει μια proper δοση φυγης απο τα επιγεια. Το ντεμπουτο album των Yoga περασε στα ψιλα γραμματα του 2009, ισως επειδη βρεθηκε αθελα του μεσα στο καλαθι με το hypnagogic συναφι. Στην ουσια το αμερικανικο ντουετο παιζει διαστρεβλωμενο black metal μεσα σε ενα απολυτα παραισθητικο περιβαλλον, ανταξιο των καλυτερων στιγμων των Skaters. Η ναρκομανια των εμπλεκομενων ειναι παραπανω απο εμφανης, οπως και το θρασος τους. Το υπεροχο αυτο LP ειναι καταδικασμενο φυση/θεση. Οι μεν blacksters δεν θα το βρουν αρκετα trve kvlt necro για τα γουστα τους, οι δε hipsters θα το προσπερασουν ως γραφικοτητα. Λυπαμαι αμφοτερους.

Megafauna CD/LP (Holy Mountain - 2009)

Hanatarash - Cock Action

Τα albums των Hanatarash μπορει να ειναι ικανα να σας ανοιξουν μια ολοκαινουργια, αστραφτερη κωλοτρυπιδα σε καποιο εντελως αβολο σημειο του σωματος σας, αλλα σε καμμια περιπτωση δεν εχουν συλλαβει τον εξτρεμισμο των live εμφανισεων τους. Η επιθετικοτητα του Yamatsuka Eye απεναντι στο ακροατηριο και στον εαυτο του ειναι πλεον αποστομωτικη στις ορδες των απανταχου θορυβοποιων που τολμουν να χαρακτηρισουν το εργο τους ως (αυτο)καταστροφικο. Κατεβαστε λοιπον το Cock Action και γινετε αυτοπτες μαρτυρες της μετατροπης ενος συναυλιακου χωρου σε εργοταξιο. 

P.S. I would like to thank Bleak Bliss for sharing this document with us!

Cock Action VHS (Condome Cassex - 1985)

Snotnosed - Live Shit Action 2003-2006

AN ORAL HISTORY OF SNOTNOSED

HANATARASHI TRIBUTE GROUP! VERY GENIUS! YOU CUNTSLOP!

I COCK COMBAT OF SNOTNOSED. WE HANATARASHI/HANATARASH TRIBUTE GROUP. VERY BIG FAN! I MAKE SNOTNOSED FOR CELEBRATION AFTER GET FIRST HANATARASHI ALBUM. VERY HAPPY! LONG TIME TO FIND AND BIG COST BUT VERY HAPPY! VERY NOISEY SOUND!

AT LIVE SHIT ACTION 1 FINISH COCK VICTORY BREAK WHITE ANAL GENERATOR ON MY FOOT. BREAK FOOT THREE TIME! VERY HURT! NO WALK! COCK VICTORY VERY SAD BREAK MY FOOT BUT I SAY PLEASE BE HAPPY WE PERFORM AMAZING LIVE SHIT ACTION! WE ARE REAL SHIT!

SNOTNOSED FAN SAY SOMEONE THINK LIVE SHIT ACTION 1 REVIEW WAS NOT REAL AND WE NOT EXIST. MAKE US VERY ANGRY! TELL PISSHOLE SURFER WE PERFORM LIVE SHIT ACTION IN THEIR HOME! THEN THEY KNOW WE EXIST! WE FUCK YOU! PENISHEAD!

LIVE SHIT ACTION 2 WAS ULTRA GENIUS! I BLEED MUCH FROM BREAK THINGS ON HEAD AND BREAK WRIST FROM BIG STAGE JUMP INTO SNOTNOSED METAL BIN. METAL BIN ALSO HURT HEAD. BROKEN GLASS! BROKEN METAL! SNOTNOSED FAN SAY I GG ALLIN BECAUSE I BLEED VERY MUCH BUT I SAY I COCK COMBAT OF SNOTNOSED! FUCK YOU!

SNOTNOSED BANNED FROM LIVE SHIT ACTION 3. I FUCK TOO HARD LAST TIME! THEY NOT WANT HARD FUCK AGAIN! I SAY I ONLY FUCK MYSELF TODAY. THEY SAY YES NOW LIVE SHIT ACTION IS GOOD AND GIVE ME WHITE POWDER FOR THE NOSE! THANK YOU PLEASE! GOOD SHIT!

WE DO NOT LIKE SNOTNOSED FAN IF NOT HANATARASHI FAN. VERY MAD AT STUPID MAN WHO SEE SNOTNOSED LIVE SHIT ACTION AND KEEP SAY WE PERFORM ART. FUCK OFF! WE HANATARASHI TRIBUTE GROUP STUPID MAN! BIG LAUGH AT NICE YOUNG GIRL WHO ASK HAVE I SEE MANY VIOLENCE IN LIFE. WE HANATARASHI TRIBUTE GROUP NICE YOUNG GIRL BUT I WOULD LIKE VERY TO VIOLENCE SEX YOU! COCK RISING AND HUNGING CUNT! I SAY TO MANY STUPID PEOPLE WE HANATARASHI TRIBUTE GROUP ONLY! NO THING MORE!

SNOTNOSED FAN SAY IF WE STUPID RECORD. WE SAY YOU GIVE MONEY WE RECORD! WE THINK SNOTNOSED LIVE PERFORM ONLY. SNOTNOSED FAN STILL CAN GIVE MONEY FOR DRINKS AND DRUG OR JUST GIVE DRINK AND DRUG! GIVE ORIGINAL HANATARASHI TAPES ALSO! TAKE BACK YOUR PENIS!

KILL THE ALL NOISE ARTISTS! WE LOVE HANATARASHI!

COCK COMBAT

01.04.04

(Το παραπανω κειμενο ειναι παρμενο αυτολεξει απο το booklet του CD-R. Μολις ερωτευτηκα.)

Live Shit Action 2003-2006 CD-R (At War With False Noise - 2007)

Werewolf Jerusalem - Nightmare Park

Το format της κασετας εξυπηρετει με τον καλυτερο τροπο τα στατικα τειχη του Werewolf Jerusalem (aka Richard Ramirez). Το εκ γενετης φυσημα της αναδεικνυει πτυχες και υφες που δεν θα εμφανιζονταν ποτε στο κλινικο περιβαλλον ενος compact disc. Το Nightmare Park ερχεται κατα πανω σου, βαριανασαινοντας διπλα στο αυτι σου, μουρμουριζοντας αξιωματικες αληθειες για το τι σημαινει πραγματικα αφορητο HNW. Με λιγη υπομονη και αξιοπρεπη ακουστικα θα προσκυνησετε μπροστα σε ενα μιασματικο ηχητικο μονομπλοκ που γκετοποιειται ηθελημενα, λογω της εγκληματικα μικρης εκδοσης του σε 50 αντιτυπα. 

Nightmare Park 3xCS (New Forces - 2010)

Hijokaidan / Airway - The Lowest Form Of Music

Δυστυχως, δεν καταφερα να παρευρεθω στο LAFMS festival την προηγουμενη εβδομαδα στο Λονδινο, λογω αφραγκιας, σκατοδουλειας και ουσιαστικα ανυπαρκτων υποχρεωσεων που συνεχιζω να τις προβαλλω ως αλλοθι στον εαυτο μου. Το  γεγονος βεβαια οτι δεν πηγα μεχρι εκει, δεν μου αφαιρει το δικαιωμα να τσιμπησω ενα μικρο souvenir απο το event. To The Lowest Form Of Music ειναι το split LP μεταξυ δυο θρυλικων noise big bands, που κυκλοφορησε ειδικα για τον εορτασμο του τριημερου . Στη πρωτη πλευρα, οι αμερικανοι Airway ανοσιουργουν ανενοχλητοι πανω στην -απο οσο ακουω- συμβατικη ενορχηστρωση τους, κανοντας το Live At Lace να ακουγεται ως χλωμη φωτοτυπια. Στη δευτερη πλευρα, οι Hijokaidan κρατανε για κλεισιμο μια punk version του εαυτου τους. Αν τους ειχα δει και live, τωρα θα χοροπηδουσα στο δωματιο μου. Στη παρουσα, καθομαι και το ακουω σπασμενος.

The Lowest Form Of Music LP (Harbinger Sound - 2010)

LSD March - Kanashimino Bishounen

 To ποιητικο εξωφυλλο του Kanashimino Bishounen μιλαει απο μονο του. Το ιαπωνικο τριο LSD March εφτασε στο ζενιθ της δημιουργικοτητας του το 2004, παιζοντας ενα τεθλιμμενο υβριδιο ψυχεδελειας και θορυβου, που περναει μεσα απο τους Les Rallizes Denudes, τους Velvet Underground, τους Fushitsusha και τους Crazy Horse. Εδω, η εννοια του jam δεν στοχευει στην εξαλειψη των επιμερους προσωπικοτητων του group, αλλα στην μεγενθυση τους. Αυτο το LP αποτυπωνει μαλλον τη μοναδικη φορα στην ιστορια της μουσικης που οι παικτες θα καταναλωσαν αντικαταθλιπτικα αντι για ψυχοτροπικα και ειχαν ακριβως τις ιδιες παρενεργειες. Απαραιτητο.

Kanashimino Bishounen LP (HP Cycle - 2004)

Electric Wizard - Black Masses

Ο Νοεμβρης μπαινει με τις ευχες του Εωσφορου. Ετσι πρεπει. Το νεο album των Electric Wizard εκταφιαζεται σημερα απο την Rise Above, λιγο μετα τον εορτασμο του Halloween. Με το που παταω play, νιωθω την ακατανικητη αναγκη να παω να ψαχτω για φτηνα ναρκωτικα. Το κλιμα του Black Masses ειναι βαρυ και ασηκωτο, αφορητα πνιγμενο μεσα σε καπνους απο τσιγαρα και λιβανι. Ο μοναδικος εξαερισμος βρισκεται στη λιιιιγο πιο καθαρη παραγωγη απο το Witchcult Today. Και επειδη δεν νοειται ακροαση δισκου των Electric Wizard χωρις την unholy παρουσια του Brother Ray και του Cocaine Death, κοβω στη μεση τη τελετη, περιμενοντας ειδικο meeting για doomαρισμα στη Funeralopolis. 

Black Masses CD (Rise Above - 2010) 

(The link was removed by every single file host. If that's not enough doom for you, then i don't know what it will be)