V/A - Smiling Through My Teeth

Το γελιο ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο συντονισμενες συσπασεις των προσωπικων μυων και του αναπνευστικου. Ειναι ενα αντανακλαστικο που δεν εξυπηρετει καποιο προφανη βιολογικο λογο, παρα μονο την συναισθηματικη αποφορτιση και εκδηλωνεται οταν το υποκειμενο βρεθει αντιμετωπο με ενα ερεθισμα που βραχυκυκλωνει τις προσδοκιες του. Με λιγα λογια, γελας οταν εκπλησσεσαι. 

 Τωρα γιατι το γελιο θεωρειται αναθεμα στους κυκλους της πειραματικης μουσικης (που πολλες φορες βασιζει το αποτελεσμα της πανω στην εκπληξη του ακροατη) δυστυχως δεν μπορω να το απαντησω. Πιθανον να εχουμε μπλεξει στο μυαλο μας τη σοβαροτητα με τη σοβαροφανεια και το αστειο με το φαιδρο. Ακουστε λοιπον την σχεδον επιμορφωτικη συλλογη Smiling Through My Teeth, που εχει επιμεληθει η Vicki Bennett (People Like Us) και γελαστε αφοβα. Δεν θα σας παρεξηγησει κανεις. Αλλωστε πρεπει να μαθουμε να παιρνουμε τη "σοβαρη" μουσικη πιο αναλαφρα και την "αναλαφρη" πιο σοβαρα.

Smiling Through My Teeth CD (Sonic Arts Network - 2008)

Autodigest - A Compressed History Of Every Bootleg Ever Recorded

O σκοπος των ανωνυμων τυπαδων πισω απο το project των Autodigest ειναι η αποτυπωση της αποδομησης της μουσικης. Ηδη αυτη εχει μεταμορφωθει σε μια πεπιεσμενη ψηφιακη μαζα, ετοιμη να ανεβοκατεβει πολυ πιο γρηγορα απο οσο προλαβαινει να αφομοιωθει απο το ακροατηριο της, οποτε το group δραττεται της ευκαιριας να σατυρισει καταστασιακα ακομα και την πειρατεια. Ο ευγλωττος τιτλος του A Compressed History Of Every Bootleg Ever Recorded προδιδει τη φαρσα με το καλημερα. Στη μισαωρη κασετα περιεχονται υποτιθεμενα εκατομμυρια samples απο τη 40χρονη πορεια των παρανομων ηχογραφησεων, αλλα το μονο που θα διακρινετε μετα βιας, ειναι ενας κινουμενος καμβας λεπτεπιλεπτης δραστηριοτητας που αλλαζει χρωματα αναλογα με την διαθεση σας. Το album ηχητικα ειναι αφηρημενο, αλλα τo σχολιο του ειναι πιο punk και απο τα δοντια του Joe Strummer.

A Compressed History Of Every Bootleg Ever Recorded CS
(The Tapeworm - 2010)

Preslav Literary School - Echolalia

Η ηχολαλια συνανταται στον αυτισμο, στο συνδρομο Tourette καθως και στη νοσο Alzheimer. O ασθενης επιδιδεται στην αυθορμητη και μηχανικη επαναληψη λεξεων η φρασεων που μολις ακουσε απο τριτους. Εξυπηρετει κυριως κοινωνικους σκοπους, βαζοντας σε σκεψεις τον sound artist Adam Thomas (Preslav Literary School) για το αν η λουπα -η πρωτη υλη της δουλειας του- ειναι επαρκες επικοινωνιακο μεσο.
 Στο Echolalia, συνεργαζεται σε πραγματικο χρονο με εφτα μουσικους και καλλιτεχνες απο ολη την Ευρωπη, επισημαινοντας τις θαυματουργες στιγμες που η ιδιομορφη tape-loop big band του λειτουργει τηλεπαθητικα. Τα θραυσματα κινεζικων folk μελωδιων, neue deutsche welle, μηνυματων αυτοματων τηλεφωνητων, εφημερων pop υμνων, πολιτικων λογυδριων και οδηγιων κοσμιας συμπεριφορας μηρυκαζονται μεχρι να αποβαλλουν την αρχικη τους σημασια, ενω στη διαδρομη βρισκουν εναλλακτικους τροπους επικοινωνιας. 

Echolalia LP (No-Fi - 2010)

Coltnoi - Uber Alles

Δεν παρακολουθω την ελληνικη μουσικη. Ουτε καν τις εκαστοτε ενδιαφερουσες σκηνες που σχηματιζονται ανα καιρους. Αν αυτο σας ακουγεται κομπλεξικο, περιμενετε, υπαρχει και συνεχεια. Ο λογος για τον οποιο εδωσα σημασια στην συνεργασια του Coti με τον Voltnoi ειναι η διαφημιση του 7ιντσου τους στο οπισθοφυλλο του Wire το 2003. Πως σας φανηκε τωρα αυτο? Το Uber Alles των Coltnoi ανακατασκευαζε τον υμνο των Dead Kennedys, στοιβαζοντας samples απο το ιδιο το κομματι, ταυτιζοντας το αμερικανικο punk με τα plunderphonics του John Oswald και το breakcore του Venetian Snares. To track σκοτωνει, αλλα παρ'ολα αυτα εξακολουθω να θεωρω πως η σημαντικοτερη δουλεια του Coti K. ειναι η συμμετοχη του στο "Ψυχογραφημα" της Καρλοτας.

Uber Alles Single-Sided 7" (Bios - 2003)

The Haters / Hal Hutchinson - Xylowave 2010/Amplifaction II

 Η υπομονη του συγχρονου ακροατη ειναι πλεον ποσοτικα ισοδυναμη με τη μνημη ενος χρυσοψαρου. Ο χρονος που αφιερωνουμε σε καθε album που πεφτει στα χερια η στο σκληρο δισκο μας μειωνεται με γεωμετρικη προοδο. Απαξιωνουμε ολοκληρη τη μουσικη ιστορια πατωντας next στο cd/media player, επειδη δεν μας εκανε κλικ στο πρωτο λεπτο. Γι' αυτο ακριβως το λογο οι περισσοτεροι θορυβοποιοι διαλεγουν την αναλογικη τεχνολογια ως μεσο διαθεσης των πονηματων τους στο κοινο. Εκτος απο την αναμφισβητητη αισθηση του "αληθινου" και του οργανικου, το LP και η κασετα μας τοποθετουν σε μια σχεδον τελετουργικη διαδικασια ακροασης, που απαιτει προσοχη, χρονο και υποτυπωδη κοπο, ακομα και για να τη διακοψουμε. 

 Τα 90 λεπτα της εν λογω κυκλοφοριας οφειλουν να κυλησουν αβιαστα. Η πρωτη πλευρα ανηκει στο Xylowave 2010 των Haters που ενω ξεκιναει σαν ενα διαδικαστικο harsh noise κομματι, σταδιακα αποκταει ρυθμο και κινηση. Η εκπληξη βρισκεται στη πλευρα του Hal Hutchinson με το track Amplifaction II. O τυπος αρεσκεται στην εποποιια των New Blockaders, συμπληρωνοντας το κενο μεταξυ του Changez Les Blockeurs και του εκπληκτικου Ploughing Furrows Into Rotten Burrows του Mark Durgan. Oι τακτικες που επιστρατευονται ειναι λιαν εγκεφαλικες, αλλα εκτος απο φαια ουσια πρεπει να καταναλωθηκαν και κουβαδες ιδρωτα.

Xylowave 2010 / Amplifaction II CS (Der Bunker Records - 2010)

(The link is removed due to Hutchinson's angry request)

Merzbow - Batztoutai With Memorial Gadgets

 Θα τολμησω να βαλω στα tags το label musique concrete. Θα το κανω χωρις τυψεις, περιμενοντας το junk folder του mail μου να γεμισει απο μηνυματα παραδοσιακων fans (οξυμωρο?) του Akita-san. Αλλα ακουγοντας το Batztoutai With Memorial Gadgets -πλεον θεραπευμενος απο τον κιτρινο πυρετο που προξενει η συνεχης εκθεση στη μεγαλειοτητα του Merzbow- διακρινω σημεια και τερατα απο τη δισκογραφια του Luc Ferrari και του Pierre Henry. Υπαρχουν καποιες σποραδικες στιγμες που υπονοουν την καφριλα των 90s, αλλα εδω βρισκομαστε ακομα στο 1986 που τα cut-ups αποτελουν την μεγαλη attraction του Masami. Με το μαχαιρι στο λαιμο, θα το εβαζα ανετα στο top 3 με τα καλυτερα albums του. Διπλα στο 1930 και το Pornoise φυσικα!

P.S. This is the original 2xLP version of the album. It's significantly different from the 2xCD reissue. 

Batztoutai With Memorial Gadgets 2xLP (RRRecords - 1986)

Glands Of External Secretion / Decaer Pinga - Tubular Bells

Οταν πρωτοακουσα το Tubular Bells του Mike Oldfield ειχα απογοητευτει. Το ψαρωτικο θεμα του "Εξορκιστη" καταλαμβανε μονο τα πεντε πρωτα λεπτα της συνολικης διαρκειας και μετα ο δισκος αφηνοταν πανω στον υπερφιαλο αυνανισμο του δημιουργου του. (Παρα) πολυ κακο για το τιποτα. Σκατα. Το υποτιθεμενο ομως tribute album των Glands Of External Secretion με τους Decaer Pinga (aka Prick Decay) συνανταει τον prog μαλακα στη παιδικη χαρα, του δινει ενα γλυφιτζουρι-κοκορακι ως δελεαρ, τον απομακρυνει απο την ασφαλεια της βαρετης μουσικης του, τον βιαζει ασυστολα μπροστα σε αλαλαζοντα noise freaks παιρνοντας του ο,τι πιο πολυτιμο εχει. Την επαρση του. Δεν τον χαλασε καθολου.

Tubular Bells LP (Starlight Furniture Co. - 2003)

Aki Onda - Bon Voyage!

Ενα απο τα σημαντικοτερα συστηματα επιβιωσης του ανθρωπινου οργανισμου ειναι παντελως αναξιοπιστο. Η μνημη, οντας καθαρα υποκειμενικη και σαφως επιλεκτικη, φιλτραρει τα χιλιαδες "περιττα" ερεθισματα του κατοχου της και τον προστατευει απο το brainstorming. Το Bon Voyage του αυτοδιδακτου μουσικου και παραγωγου Aki Onda παραδινεται στο κοσμο του τυχαιου, του εφημερου και του αχρηστου. Δινει εμφαση και χαρακτηρα στους αποπροσωποποιημενους ηχους της οποιας βαρετης καθημερινοτητας, περιπλεκοντας πρωτογονα field recordings χαμηλης πιστοτητας με εμβολιμες παρεμβασεις των κασετοφωνων του. Και εδω βρισκεται η γοητεια αυτου του album. Αγκαλιαζει την διαδικασια, αδιαφορει για το αποτελεσμα, επισημαινοντας στον ακροατη τις αδυναμιες της ιδιας της φυσης του.

Bon Voyage! CD (Improvised Music From Japan - 2003)

Preggy Peggy & The Lazy Babymakers / Kommissar Hjuler Und Frau - Schwangere Polizei

Ο πλανητης Παρανοια εχει εθνικη εορτη. Γιορταζει την αφιξη της Πρεσβειρας Ασυναρτητης Θελησεως  Angela Sawyer (γνωστοτερη ως ιδιοκτητρια του θεικου mailorder Weirdo Records αλλα και ως μοναδικο μελος των Preggy Peggy & The Lazy Babymakers) στην ανωμαλη επιφανεια του. Τα κλειδια της πολης θα παραδοθουν απο τον πλανηταρχη Kommissar Hjuler και την δεσποινιδα επι των τιμων Mama Baer. Θα ακολουθησει δεξιωση, με highlight την ηχογραφηση του Schwangere Polizei ως ενδειξη συναψης διπλωματικων σχεσεων. H κασετα-ντοκουμεντο φιλοξενειται μεσα σε ενα υφασματινο ομοιωμα αιδοιου, ετσι για να μην ξεχναμε ποιος εχει το πανω χερι, ακομα και τοσες χιλιαδες ετη φωτος μακρια απο τον πλανητη Ξενερωμα.

Schwangere Polizei CS (No Basement Is Deep Enough - 2010)

Andy Moor & Yannis Kyriakides - Rebetika

Σε πληρη αντιθεση με την πλειοψηφια των συλλογων απο "rembetika" που κυκλοφορησαν την τελευταια πενταετια (μεσα στο πυρετο της ρετροπορνειας τυπου Mississippi Records), ο κιθαριστας των Ex, Andy Moor και ο αυτοσχεδιαστης Γιαννης Κυριακιδης αφαιρουν το γραμμα m απο τον πολυπαθη ορο και δειχνουν στο ξενογλωσσο κοινο την πραγματικη εκφορα της λεξης. Τα ρεμπετικα των αρχων του προηγουμενου αιωνα ηταν μαλλον η τελευταια μορφη λαικης ελληνικης εκφρασης που κατεγραψε λεπτομερως το τι σημαινει να εισαι ανεπιθυμητος και σε ακριβως αυτο το σημειο δινουν εμφαση οι δυο καλλιτεχνες. Αποδομουν την πρωτη υλη σε μονοσυλλαβους βομβους και αναβραζοντες θορυβους,   τοποθετωντας οικειοθελως τον εαυτο τους ως τροφη στους φωτεινους παντογνωστες ρεμπετολογους -αυτους που συναντατε σε κρατικα καναλια αργα το βραδυ- που θα σπευσουν να καταδικασουν το project ως ανεπιθυμητο. Φινοι μαγκες, πρωτοι τεκετζηδες.

Rebetika CD (Unsound - 2010)

Emil Beaulieau / Jason Lescalleet - Rock 'n' Roll/Toys In The Attic

 Ο αποκαλουμενος America's Greatest Living Noise Artist, Ron Lessard (aka Emil Beaulieau) και ο συμπαθεστατος ηλεκτρακουστικος sound artist Jason Lescalleet (Due Process)  γλεντανε τα 50 χρονια απο τη γεννηση του Rock 'n' Roll μαζι με την Absurd. Το a-side θα ξυσει τον εσω ακουστικο σας πορο μεχρι να χασετε την ισορροπια σας. Το b-side ακουγεται λιγο πιο συνεσταλμενο, χωρις τρελες εξαρσεις, σαν τους ηχους που θα συναντησετε αν κανετε ποτε ακοογραμμα.

Rock 'n' Roll / Toys In The Attic 7" (Absurd - 2007)

William S. Burroughs - Real English Tea Made Here

H 3πλη ανθολογια του ιδιοφυους αμερικανου συγγραφεα William S. Burroughs, Real English Tea Made Here εξαφανιστηκε απο τα εικονικα ραφια των διαδικτυακων δισκοπωλειων σε χρονο dt. Συνελλεγε τα ακυκλοφορητα collages και cut-ups του αντι-ηρωα της λογοτεχνιας, καθως και καποια spoken word αποσπασματα του ιδιου απο το Naked Lunch και το Junky. To effect που προκαλειται απο την 3ωρη ακροαση αυτων των cd, πρεπει να ειναι παρομοιο με την ενδοφλεβια χορηγηση οπιουχων. Ο εγκεφαλος τιθεται σε εκγρηγορση και τα αντανακλαστικα παραχωρουν την θεση τους στη πληρη καταστολη. Δυστυχως, η συνταγογραφηση της συλλογης δεν ειναι πλεον δυνατη (out-of-print εδω και 3 χρονια) για αυτο εκμεταλλευτειτε τη νοθευμενη MP3  εκδοση στο μαυρο εμποριο του Corrupted Delights.

Real English Tea Made Here 3xCD (Audio Research Editions - 2007)

Brion Gysin - One Night @ The 1001

Για να σχεδιαστει το profile του Brion Gysin, χρειαζεται σιγουρα κατι παραπανω απο δυο προχειρογραμμενες αναρτησεις που εχουν σαν θεμα το documentary για το Dreamachine και το album με field recordings τοπικης μουσικης απο το εστιατοριο του στο Μαροκο. Αυτη η πολυπλοκη προσωπικοτητα, συνεχιζει να ριχνει την σκια της σε καθε κινηση της παραλληλης σκεψης απο το 1950 και μετα. Τηγανισε τα μυαλα του Brian Jones με τους Master Musicians Of Joujouka, γνωρισε τα cut-ups στον William Burroughs, συστησε την Αμερικη στο sound-poetry, πριζωσε τον Timothy Leary για την ψυχεδελικη επανασταση και φυσικα εζησε στο παρασκηνιο, αμφισβητωντας ακομα και το ιδιο του το εργο. Το πρωτο cd της συλλογης One Night @ The 1001 μαζευει τις ηχογραφησεις Μαροκινων μουσικων που εμφανιστηκαν στο πολυχωρο του Gysin, ενω το δευτερο παρουσιαζει το πρωτολειο text-sound του Dilaloo.

One Night @ The 1001 2xCD (Sub Rosa - 2006)

Runzelstirn & Gurgelstock - Asshole/Snail Dilemma

H τουφα μαλλιων που προεξεχει απο το jewel case του Asshole/Snail Dilemma ανηκει λογικα στο πολυσχιδες κεφαλι του Rudolf Eb. Er, ο οποιος ειναι το μοναδικο μελος των Runzelstirn & Gurgelstock. Για να μη χαλασω την εκπληξη, απλα σας λεω οτι αυτο το album ειναι μακραν το πιο ακραιο μουσικο εργο που εχω ακουσει στη μεχρι τωρα ζωη μου και οτι τα επιμερους συστατικα του περιλαμβανουν καποιες σπαραξικαρδιες βιολιστικες μελωδιες, τις εκστατικες/βασανιστικες κραυγες της Ιαπωνιδας ηθοποιου Yakushinji Kaori και μια τρομπετα μεσα στο πρωκτο της. Ο σοδομισμος ως performance art.

Asshole/Snail Dilemma CD (Tochnit Aleph - 2000)
(The link is removed due to Tochnit Aleph's kind request)

Peter Sotos - Buyer's Market

Θωρακιστε τον οργανισμο σας απο τον επικειμενο βομβαρδισμο ηλιθιοτητας στον εργασιακο σας χωρο με το Buyer's Market του συγγραφεα και πρωην μελους των Whitehouse, Peter Sotos. Ακουστε ιστοριες και συνεντευξεις θυματων βιασμου, παιδοφιλιας και γονικης εκμεταλλευσης καθως θα απολαμβανετε το πρωινο σας καφε. Διασκεδαστε με το κλιμα παρανοιας και τρομοκρατιας που καλλιεργειται απο τα ΜΜΕ σε βαρος της συλλογικης αγνοιας με τη συνοδεια του πρωινου σας τσιγαρου. Αφηστε στην ακρη το υγιεινο πρωινο και το αναζωογονητικο τρεξιμο στο παρκο, τριβοντας το μουτσουνι σας στο γυαλοχαρτο της διαστρεβλωμενης πραγματικοτητας του Sotos.

Buyer's Market CD (AWB Recordings - 1992)