Francisco Lopez - Untitled #104

Οσοι απο εσας εχουν συνδεσει το ονομα του Francisco Lopez με αποστασιοποιημενη sound art, ψηφιακη σιωπη και ελαφρως πειραγμενα field recordings, σας προτεινω  να ακουσετε εστω και φευγαλεα το Untitled #104. Εδω θα βρεθειτε αντιμετωποι με ενα αδιακοπο collage απο death metal riffs και blastbeats, τυλιγμενο σε μια συσκευασια δωρου απο λευκο θορυβο. 

 Μεχρι και τα πρωτα 15 λεπτα, τα επιμερους συστατικα ειναι ευδιακριτα. Μαλιστα μπαινεις και στο πειρασμο να το τριψεις στη μουρη του καθε τυπα που κυκλοφορει με χιλιοτρυπημενο μπλουζακι Cannibal Corpse. Στη συνεχεια η τριβη μεταξυ των riffs αποδεικνυεται καταλυτικη για την πιστοτητα τους, αφου το ενα αρχιζει να αιμορραγει πανω στο αλλο. Το μυαλο του ακροατη εχει ηδη γινει μαρεγκα, οποτε ο Lopez κλεινει το cd με το σημα κατατεθεν του. Σιωπη. Αβολη, αποστειρωμενη σιωπη.

 Απιστευτο album. Πιο μπερδεμενο και απο τις τρεχουσες διαθεσεις σας.

Untitled #104 CD (Alien8 Recordings - 2000)

Joe Colley - Disasters Of Self

Μετα το διθυραμβικο review στο τελευταιο τευχος του Wire, οι προσδοκιες μου για το Disasters Of Self του Joe Colley ειχαν ξεφυγει. Εδω και 15 μερες ψαχνω καθημερινα καποιο αξιοπιστο link για να μου δωσει εστω και μια μικρη ιδεα για το τι συμβαινει μεσα στο μαυρο, μονολιθικο κουτι. Και επιτελους, 30 μερες πριν τη ληξη του 2010, καταφερα να κρυφοκοιταξω στο εσωτερικου ενος ιδιοφυους μυαλου που υπερλειτουργει με digital noise συναψεις και drone νευροδιαβιβαστες. Πιο εγκεφαλικο και απο ενα επεισοδιο.

Disasters Of Self 3xLP (Crippled Intellect Productions - 2010)

Fennesz - Venice

Θελω να γινω αναισθητος. Θελω να παραλυσω ψυχολογικα. Θελω να ξεχασω οσα ξερω. Θελω να μιλαω για ενσημα και γεραματα. Θελω να περιορισω τους προβληματισμους μου σε ιπποδυναμεις και κωλους. Θελω να εχω εμπεριστατωμενη αποψη για την πραγματικοτητα. Θελω να αποκτησω διαθεση για ζωη. Θελω να ειμαι αυτοφωτος. Θελω αυτοπεποιθηση. Θελω η τεστοστερονη επιτελους να μου δειξει τις πολυσυζητημενες ιδιοτητες της. Θελω ενα ζευγαρι αρχιδια. Θελω να μαθω να λεω οχι. Θελω να μη δινω πια σημασια στη τουαλετα που βρισκεται γυρω μου. Θελω να σταματησω τις σκεψεις μου εστω και για ενα λεπτο. Θελω να αυτολογοκρινω τους συνειρμους μου. Θελω να κανω format στο κεφαλι μου. Θελω να μην ξαναγραψω σε αυτο το μαλακισμενο blog και να βρω πιο υγιεις τροπους εκφρασης. Θελω να ακουω δισκους σαν το Venice του Fennesz και να μη με γαμανε. Αλλα, αληθεια δεν μπορω.

Venice CD (Touch - 2004)

John Wiese - Tumbler

Η καθημερινη συνταγη πρωινου ξυπνηματος, σημερα αρνειται πεισματικα να λειτουργησει. Το αλανθαστο combo "τρεις καφεδες-πεντε τσιγαρα" με αφηνει ακομα παντελως αδιαφορο και το βλεμμα μου εχει ακομα τη σπιρταδα ενος λιποθυμου ροφου. Θα επιληφθω του θεματος με το Tumbler του John Wiese, ο οποιος πρεπει να σκεφτει σοβαρα τη πιθανοτητα καριερας στη φαρμακοβιομηχανια. Το μονο που εχει να κανει, ειναι να απομονωσει την αδρεναλινη που εκλυεται κατα την ακροαση των albums του σε ποσιμη η εστω ενεσιμη μορφη. Οι εκατομμυρια νυσταλεοι εργαζομενοι ανα το κοσμο θα τον ευγνωμονουν.

Tumbler LP (No Fun Productions - 2006)

Matthew Bower / Mattin - A New Form Of Beauty

Πενηντα λεπτα δραματικα εξελισσομενου θορυβου που κορυφωνεται κλιμακωτα εις βαρος των αντοχων του ακροατη. Το A New Form Of Beauty βρηκε σε γραφειο συνοικεσιων τα profiles του Matthew Bower (Skullflower, Total, Hototogisu, Pure) και του Mattin (Billy Bao) και θεωρησε καλο να τους κλεισει ραντεβου στα τυφλα. Οι ενδιαφερομενοι συναντηθηκαν και περασαν μια βραδια απειρου καλλους, υπο το ημιφως των laptops. Δεν ειμαι σιγουρος αν αυτη η συνεργασια θα συνεχιστει στο μελλον, παντως απο ο,τι ακουω πρεπει να περασαν υπεροχα. Το ιδανικο one-night stand.

A New Form Of Beauty CD (Bottrop-Boy - 2007)

Pita - Get Out

Καθε, μα καθε φορα που το shuffle του media player σκουντουφλαει πανω στο τριτο ατιτλο track απο το Get Out του Aυστριακου Pita (κατα κοσμον Peter Rehberg), η διαθεση μου κατακρημνιζεται και φροντιζω να το κανω skip αμεσα. Μολις σημερα ομως αντιληφθηκα πως αυτο δεν συμβαινει λογω καποιου ιδιορρυθμου αμυντικου μηχανισμου, αλλα για την συντηρηση της αισθησης που απεκτησα τη πρωτη φορα που το ακουσα, μεσα στη φορμολη της μνημης. Οι μισοι θα σπευσουν να το ονομασουν ως digital noise, οι αλλοι μισοι ως laptop shoegazing. Εγω, θα τους αγνοησω και θα επιμεινω ταπεινα στο "μεγαλειωδης συγχρονη μουσικη¨.

Get Out CD (Mego - 1999)

Russell Haswell - Second Live Salvage

Η δευτερη συλλογη με live εμφανισεις του συμπαθεστατου καφρου Russell Haswell ανα το κοσμο. Η μαγκια αυτου του τυπα ειναι οτι καταφερνει να κανει μια art gallery να σειεται απο το feedback του σαν ζελε σε διαφημιση του '80, αλλα και ενα metal καταγωγι να φανταζει σαν ευρωπαικη μουσικη ακαδημια. Το Second Live Salvage δειχνει τα δοντια του απροκαλυπτα σε οσους στραβομουτσουνιασαν οταν ο Haswell εθεαθη προσφατα σε σεμιναριο για το εργο του Ιαννη Ξενακη, φορωντας μπλουζακι Abruptum. Μαλακες.

Second Live Salvage 2xLP (Editions Mego - 2008)

Massimo - Hello Dirty

Ο Ιταλος Massimo υπερφορτωνει το λογισμικο του laptop του και τριβει στα μουτρα των ακαδημαικων το Hello Dirty. Εδω δεν εχουμε να κανουμε με μια τυπικη αλληλουχια μοναδων και μηδενικων, αλλα με μια cyberpunk, ψυχοσεξουαλικη επιθεση με παραλλαγμενο pop-art προσωπειο και ενα σκληρο δισκο γεματο απο amateur porn. Ποτε πριν ενας φορητος Η/Υ δεν ειχε οσχεο στη θεση του τροφοδοτικου.

Hello Dirty CD (Mego - 2002)

ANBB - Ret Marut Handshake

Το πρωτο 12ιντσο της απροβλεπτης συνεργασιας του Alva Noto (Carsten Nicolai) και του Blixa Bargeld (Einsturzende Neubauten, πρωην Bad Seeds) ακουγεται σαν το προιον χρονιας συμπαθειας του ενος καλλιτεχνη για τον αλλο. Οι δημοκρατικες διαδικασιες που το χαρακτηριζουν δεν αφηνουν καμμια προσωπικοτητα να ξεχωρισει και ειναι πραγματικα μαγευτικο να ακους τη φωνη του Blixa, ερμαιο της εφευρετικοτητας του Nicolai. Τα συνθετικα beats και η κλινικα αποστειρωμενη παραγωγη, κρατανε ζωντανη την γερμανικη "αυστηρη" μουσικη παραδοση, απο το kraut και τον Conrad Schnitzler μεχρι τους D.A.F. και τους X-Mal Deutschland. Aν καταφεραν αυτο το αποτελεσμα μονο με τη χειραψια που αναφερεται στο τιτλο του 12ιντσου, φανταστειτε τι θα γινει στο full length που θα εχουν γνωριστει καλυτερα.

Ret Marut Handshake 12" (Raster-Noton - 2010)

T.E.F. - Cast

Ιλιγγιώδης harshίλα από τον Τεξανό Kevin Novak (Black Leather Jesus) γεμάτη από αποπροσανατολιστικά cut-ups και αιχμηρές συχνότητες, πολύ κοντά στο ύφος του John Wiese. Ο μέσος ανθρώπινος εγκέφαλος θα αρνηθεί να επεξεργαστεί τον όγκο πληροφοριών, κάνει shut down και μετατρέπεται σε πουρέ.

Cast 3" CD-R (Pitch Phase - 2009)

Kevin Drumm - Sheer Hellish Miasma

Υπερσυμπυκνωμένο ψηφιακό harsh noise με drone ανησυχίες που προσφέρει γενναιόδωρα τις μαλακτικές ιδιότητες του στα εντόσθια και στον εγκέφαλο του υποψήφιου ακροατή. Ο αμερικανός tabletop κιθαρίστας Kevin Drumm αφήνει πίσω του τις ακαδημαικές συνεργασίες με τον Jim O' Rourke και τον Mats Gustafsson και ηχογραφεί το Sheer Hellish Miasma για λογαριασμό της Mego το 2002, με αφορμή το πρόσφατο ενδιαφέρον του για το black metal. Αν η γραμματοσειρά στο εξώφυλλο του album δεν σας λέει κάτι, θα σας παρακαλούσα να απομακρυνθείτε άμεσα από αυτό το δικτυακό χώρο. Είστε ανεπιθύμητος.

Sheer Hellish Miasma CD (Mego - 2002)