Walter Carson - Sneezes And Breezes

 Αποσυντιθεμενη tape music απο ενα περιστασιακο συνεργατη των Hair Police. O Walter Carson εξειδικευεται στο κατα συρροη μπουκοταρισμα της μουσικης του απο effects υψηλης τοξικοτητας. H πρωτη υλη του Sneezes And Breezes ειναι τοσο καταβεβλημενη που εχει παραδωθει στο ελεος της διαδικασιας. Η πιο πετυχημενη προσπαθεια μελοποιησης του τιποτα μετα το Epater Les Bourgeois των TNB. Αψογο.

Sneezes And Breezes CS (Hanson - 2010)

Kreng - Grimoire

 Το Grimoire σε αφηνει να ασχοληθεις μαζι του οσο εσυ επιθυμεις. Δε θα σε τσακωσει απο τα μουτρα με επιδεικτικες χειρονομιες η με κινησεις εντυπωσιασμου. Θα παιζει υπουλα στο background ενω εσυ απολαμβανεις τη ρουτινα της μερας σου και σε ανυποπτο χρονο θα σου σκασει κατακουτελα τη noir επιφοιτηση του.
 Ο Βελγος Pepijn Caudron (aka Kreng) λειτουργει σαν ενδιαμεσος μεταξυ του φυσικου και του μεταφυσικου. Με καθε κομματι που περναει απο μεσα σου, ενισχυεται η αισθηση πως ακους chamber music απο ορχηστρα πνευματων που δεν αναπαυθηκαν ποτε. Αν ο μινιμαλισμος πεθανε, τοτε το Grimoire αποτελει το φαντασμα του.

Υ.Γ. Θα ηθελα να ευχαριστησω το φιλτατο Kiwiknorr για τις παντα υπεροχες προτασεις του! 

Grimoire CD (Miasmah - 2011)

STROM.ec - Divine Legions Beyond Psyche

 Η εκλεκτικη αποψη των STROM.ec για το death industrial  ειναι τοσο πανοραμικη που αλληθωριζει προς ολες τις κατευθυνσεις της μαυριλας, απο τυπικα -παρτα στα μουτρα- PE μεχρι κυβερνο-ambient σουιτες. 

 Στο Divine Legions Beyond Psyche, oι βετερανοι Φινλανδοι μπορουν να ανακηρυχτουν σαν τους Deathspell Omega του post mortem. Χωρις να ξεχνουν απο που προερχονται, ανακρινουν και ταυτοχρονα ξεχειλωνουν τα ορια του ηχου τους. Σατανικα εξυπνο.

Divine Legions Beyond Psyche CD (Malignant - 2008)

Silence Of Vacuum - 2

 Οταν ο καλλιτεχνης τονιζει την ιδεα και δεν νοιαζεται για το τελικο αποτελεσμα, πρεπει να αντιμετωπιστει ως conceptual artist, κατι πραγματικα δυσκολο στη περιπτωση ενος κατεξοχην ενστικτωδους καλλιτεχνη, του Mikko Aspa. 

 H βασικη ιδεα του side project Silence Of Vacuum κινειται γυρω απο την ηθελημενη απομονωση του σεξουαλικου κυριαρχου και την αποπροσωποποιηση του πισω απο τη μασκα του dominator. Ηχητικα αυτο μεταφραζεται απο τον Aspa σε ενα ενδοστρεφες drone χωρις ιχνος συγκινησιακης περιπτυξης. Να το πω πιο λιανα? Ψιλοβαρεθηκα. Αλλα επειδη τον αγαπαω κανω τα στραβα ματια.

2 CS (Institute Of Paraphilia Studies - 2007)

Happy Birthday Corrupted Delights!

 Σημερα το Corrupted Delights γιορταζει τα πρωτα του γενεθλια! Παρελαβα ηδη ευχετηριες καρτες απο τον Justin Bieber, το cast του Twilight, το Yamatsuka Eye, τoν Αδωνι Γεωργιαδη, την Ελενη Λουκα, τη Patty, το Στηβ Ντουζο και τον James Ferraro. O William Bennett δεν εχει αντιληφθει ακομα την αναρτηση του Afro Noise, οποτε περιμενω ανα πασα στιγμη mail με το Happy Birthday στα κονγκολεζικα.
 Στο party, ειστε φυσικα ολοι καλεσμενοι! Το απαραιτητο τραγουδακι θα ερμηνευτει απο τη Junko. Χρεη stripper θα αναλαβει η Sasha Grey. Οσον αφορα την εικονιζομενη τουρτα, αυτη ειναι δωρο του Pasi Markkula. Με βεβαιωσε πως υπαρχουν αρκετα κομματια για ολους μας. Τι καλουλης.

Cut Hands - Afro Noise

 Λυπαμαι οσους καλλιτεχνες εχουν την ατυχια να κυκλοφορησουν οτιδηποτε μεσα στο 2011. Τη χρονια του Afro Noise. Με συγχωρειτε για τη προωρη, ενθουσιωδη αποφαση και τα μεγαλα λογια, αλλα το ντεμπουτο του William Bennett με το ψευδωνυμο Cut Hands ειναι ακομα μεγαλυτερο.

Afro Noise CD (Susan Lawly/Very Friendly - 2011)
(The link is removed due to Bennett's kind request)

Ramleh - The Hand Of Glory

 

  Συμφωνα με την ευρωπαικη λαογραφια, το 'Χερι της Δοξας' ηταν μια πρακτικη μαγειας, ιδιαιτερα δημοφιλης στους ληστες του 16ου και 17ου αιωνα. Το μακαβριο φυλαχτο-κερι εδινε υπερφυσικες ιδιοτητες στο κατοχο του και του επετρεπε ανενοχλητη προσβαση σε οσα σπιτια σκοπευε να διαρρηξει, καθως ανοιγε ολες τις κλειδαριες και κρατουσε κοιμισμενους τους κατοικους.

 Το αριστερο χερι επρεπε να κοπει τις πρωτες 24 ωρες απο την εκτελεση ενος δολοφονου, ενω αυτος βρισκοταν στην αγχονη. Κατοπιν η μαγισσα το στραγγιζε απο το αιμα και το βαλσαμωνε μεσα σε ενα βαζο με σουσαμι Λαπωνιας, μπαρουτι και πιπεριες. Οταν η διαδικασια μουμιοποιησης ολοκληρωνοταν, το χερι επρεπε να βουτηχτει μεσα σε κερι αναμεμειγμενο με ανθρωπινο λιπος και κοπρια αλογου. Το φυτιλι συνηθως φτιαχνοταν με μια τουφα μαλλιων απο το πτωμα.

 Η ονομασια Hand Of Glory πιθανον προερχεται απο τη παραφραση της γαλλικης ονομασιας του μανδραγορα (Μaindegloire).

The Hand Of Glory 12" (Broken Flag/Harbinger Sound - 2010)

Rodger Stella / Kites - Interior Moon

 Οπως διαπιστωνετε και εσεις, δεν εχω το παραμικρο ταλεντο στη φωτογραφια. Δεν ξερω καν πως να πειραξω τις ρυθμισεις για να βγαλω το flash η πως να σταθεροποιησω το χερι μου για να μη νομιζετε πως πασχω απο parkinson. Βεβαια, η αποκλινουσα-απο-το-κεντρο απεικονιση ταιριαζει απολυτα στη περιπτωση του Interior Moon.
 Ο δισκος βασιζεται πανω σε καμμια δεκαρια επαναλαμβανομενα synth μοτιβα και εμεις παρακολουθουμε τη προσπαθεια τους να καβαλησουν το ενα στο αλλο. Απ' τη συνεχη τριβη, ο drone αξονας που κραταει τα παντα στην σεληνιακη επιφανεια αρχιζει να παλαντζαρει επικινδυνα. Η καθε πλευρα του LP καταληγει σε locked groove δειχνοντας την ικανοτητα του Rodger Stella (Macronympha) και του Kites στο να επιβαλλονται δικτατορικα στην ιδια τη βαρυτητα.
 Οσοι απο εσας ενδιαφερεστε για πρωιμη ηλεκτρονικη μουσικη, μινιμαλισμο η απλα ψαχνετε να βρειτε υποκαταστατα ναρκωτικων καντε μια ακροαση.

Interior Moon LP (Mutter Wild - 2011)

Consumer Electronics - Crowd Pleaser

Hand To Mouth

Good to see you in your best-behaviour clothes

but best to steer clear of that cheap erotic mind

promising vile yellow nothings

and a right little tight little stunt fuck

another wily leech keen to touch you up

and take a stinky stab at all that's soft and holy

What's got you gulping down the grease

and the odour of mating and trojan mischief?

Something tumbling out the toybox

some determined nudger you met at work

promising k-hole protection

and some day one day soon

Or was it that hit-and-run northern zombie?

Staring at blank TV

surrounded by videos

you could just tell we're in the wrong boxes

daisy-chaining on the dog-shelf with everything on mute

the stage set and paved solid with rubbers and tar

Because you're haunted and battered

because of dwindling resources

because of their babylon mothers

because pretty pastels look good

now that's something been taken

now that's something not coming back

just keep chasing yourself again

taken for a ride on the swings

tell me everything you see

and what you think it means.

Crowd Pleaser LP (Hand To Mouth - 2009)

Harald Grosskopf - Synthesist/Re-Synthesist

  Ενω το Synthesist ηχογραφηθηκε στο Βερολινο του '79, δεν διαθετει την σκοτεινη, αστικη αυρα των  albums που εμπνευστηκαν απο τη γερμανικη πρωτευουσα. Ακουγεται καθαρα τευτονικο μεν, ουτοπικο δε. Δεν προκειται να το βρειτε σε λιστες τυπου Krautrocksampler η σε καποια δισκοθηκη μεγαλοσυλλεκτη. Δεν απεκτησε ποτε cult status, δεν εγινε rarity τριψηφιων ποσων, ουτε ανηκει στη σπανια ρατσα των obscurities.
 Τι ωθει λοιπον τη RVNG Intl να επανακυκλοφορησει φετος το ντεμπουτο του Harald Grosskopf μαζι με ενα remix cd απο ονοματα του βεληνεκους των Oneohtrix Point Never, James Ferrarο, Stellar Om Source? Προφανως ο αερινος πειραματισμος του πρωτοτυπου φανταζει επικαιρος στα αυτια του hypnagogic underground. Ξαφνικα τα ραφια του new age θειου με τη καλοχτενισμενη αλογοουρα, το περιποιημενο μουστακι, τα σαλβαρια και τη σχολη yoga μεταμορφωθηκαν στη πιο cool κληρονομια.

Synthesist/Re-Synthesist LP&CD (RVNG Intl. - 2011)

Werewolf Jerusalem - Confessions Of A Sex Maniac

 Δεν γινεται να αφομοιωσεις σε μια καθισια το σχεδον τετραωρο υλικο του Confessions Of A Sex Maniac. Μαλλον θα συμβει το αντιστροφο. Ο Werewolf Jerusalem θα σε καταπινει σιγα-σιγα καθως εσυ θα παραμενεις καρφωμενος σε *εκεινο* το σημειο του ταβανιου που χαζευεις οταν ακους walls.

 Σε αυτο το κομψο κουτι, o Richard Ramirez μας παρουσιαζει ολοκληρη τη γκαμα του μονομανους project του, απο τα σπανια ολιγολεπτα ξεσπασματα μεχρι τις ωριαιες σπουδες στη λεπτομερεια. Εκμεταλλευεται στο επακρο τη κρυσταλλινη ποιοτητα του cd, μετατρεποντας το χωρο ακροασης μας σε μια εκθεση ωμοτητων. Αυτη τη φορα ομως τα εκθεματα ειμαστε εμεις και οι καλοδουλεμενες κατασκευες του Ramirez ηρθαν για να μελετησουν τις συμπεριφορες μας απεναντι τους. Η υπερτατη HNW δηλωση. Ο ηχος αποκταει φυσικη παρουσια.

Confessions Of A Sex Maniac 4xCD (Second Layer - 2011)

Dirty Beaches - Badlands

 Ημουν πολυ επιφυλακτικος απεναντι στο Badlands, οπως αλλωστε ειμαι καθε φορα που συνανταω ενα album που μνημονευεται απο τη blogοσφαιρα ως future classic πριν ακομα κυκλοφορησει. Οποτε θεωρω χρεος μου να αποκαταστησω δημοσια το ονομα του Dirty Beaches (κατα κοσμον Alex Zhang Hungtai) και να παραδεχτω το λαθος μου. 

 Η εξιδανικευμενη αποψη του Ταιβανου για το rock'n'roll ειναι απολυτως απαραιτητη σε μια εποχη που οι κιθαρες ακουγονται ενοχλητικα ανωδυνες. Ο τυπας ζει στο κοσμο των highways, των diners, του Kerouac, της αιωνιας εφηβιας και επειδη ειναι πολυ νεαρος για να εχει βιωσει κατι τετοιο, φροντιζει να πνιξει το αλυχτισμα του σε υπναγωγικο reverb. Στο A Hundred Highways μαλιστα, κλεβει τη μελωδια του Night Of The Assassins των Rallizes Denudes. Αυτο απο μονο του με εκανε να σκασω για να ακουσω το πιο μελαγχολικο δισκο της χρονιας.

Badlands LP (Zoo Music - 2011)

Bizarre Uproar - Lily The Flesh

 Η δραστικη στροφη των Bizarre Uproar στο Lily The Flesh χωρισε τους fans σε δυο στρατοπεδα. Οι μεν πιουριστες διαμαρτυρηθηκαν για παραπατημα, οι δε συζητησιμοι αναγνωρισαν στο φωτοτυπημενο προσωπο της περσινης κασετας ενα απο τα πιο ακραια/ενοχλητικα ακροαματα ever.

 Τα τρια tracks φανερωνουν την ανομολογητη λατρεια του Pasi Markkula για τον Βιεννεζικο αξιονισμο αποφευγοντας τις ακαδημαικες νυξεις. Ακουμπουν τα ορια της καταπατησης των ανθρωπινων δικαιωματων. Βιαζουν το νευρικο σου συστημα. Ακουγοντας το νιωθεις τοσο αβολα, οσο θα ενιωθες αν εκανες ολονυκτιο spooning με ενα τεραστιο, τριχωτο, ορεξατο τροφιμο ψυχιατρειου στο καταλευκο δωματιο του. Αριστουργημα.

Lily The Flesh CS (Filth & Violence - 2010)

Bizarre Uproar - Mother

 Αυτη τη φορα εχει σειρα η μητροτητα και τα υποπροιοντα της. Η αλλοιωση του σωματος, η επιλοχεια καταθλιψη, τα κτητικα ενστικτα, η αρχη της ιδιας της ζωης. Στο Mother, οι Bizarre Uproar εκφραζουν πολυ λιγοτερα απ'οσα υπαινισσονται, ασχετα και αν το μεσο που διαλεγουν (harsh noise/PE) προσφερεται για κατι τετοιο. Η αρχετυπικη φιγουρα της μητερας παραμορφωνεται σε ενα κτηνος που θα εκανε τα παντα για να προστατεψει το παιδι του. Ακομα και να το φαει.

Mother CD (Filth & Violence - 2011)

Joseph Hammer - I Love You, Please Love Me Too

 O παρακλητικος τιτλος δεν ειναι τιποτα αλλο απο ακομα ενας κομπος στο ψυχεδελικο γορδιο δεσμο του I Love You, Please Love Me Too. To περσινο album του πρωην μελους των LAFMS, Joseph Hammer κλεινει τον ακροατη μεσα σε ενα plunderphonics καλαθι καθως ελεγχει το υποσυνειδητο του σαν γητευτης φιδιων. Μολις καταλαβεις πως εχεις πεσει θυμα υπνωτισμου, ο Hammer σε ξαναριχνει σε καταστολη με το ανορθοδοξο collage του απο groovy τρομπετες, 90s one-hit wonders, thrash riffs, go-go φωνητικα, οπερετες, boy bands, πιανιστικα περασματα αλα Satie και το πειραγμενο crooning του Nat King Cole. Και σκεφτειτε οτι τωρα σας περιεγραψα μολις ενα μικρο τμημα της δευτερης πλευρας του LP. Πιο hypnagogic και απο το telemarketing.

I Love You, Please Love Me Too LP (Pan - 2010)