Goatmoon / Xenophobic Ejaculation - Split

Φινλανδικη συμμαχια. Ο Goatmoon στη πρωτη πλευρα ξεπατικωνει riffs των μεταγενεστερων Darkthrone και τα βαφτιζει σε πυκνα στρωματα απο samples του Β' Παγκοσμιου, ενω στη δευτερη ο Xenophobic Ejaculation (aka Pasi Markkula, Bizarre Uproar) τρυπαει τυμπανα με τα διαπεραστικα feedbacks (που παραπεμπουν σε πρωιμους Sutcliffe Jugend) και τα σπασμενα φωνητικα του. Το 7" διαρκει 8 λεπτα περιπου, αλλα και τα 2 tracks καταφερνουν να κολλησουν πανω σου σαν καυλωμενος εφαψιας.

Split 7" (Filth & Violence - 2010)

Current 93 - Christ And The Pale Queens, Mighty In Sorrow

Τοῖς πᾶσι χρόνος καὶ καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι ὑπὸ τὸν οὐρανόν. καιρὸς τοῦ τεκεῖν καὶ καιρὸς τοῦ ἀποθανεῖν, καιρὸς τοῦ φυτεῦσαι καὶ καιρὸς τοῦ ἐκτῖλαι τὸ πεφυτευμένον, καιρὸς τοῦ ἀποκτεῖναι καὶ καιρὸς τοῦ ἰάσασθαι, καιρὸς τοῦ καθελεῖν καὶ καιρὸς τοῦ οἰκοδομεῖν, καιρὸς τοῦ κλαῦσαι καὶ καιρὸς τοῦ γελάσαι, καιρὸς τοῦ κόψασθαι καὶ καιρὸς τοῦ ὀρχήσασθαι, καιρὸς τοῦ βαλεῖν λίθους καὶ καιρὸς τοῦ συναγαγεῖν λίθους, καιρὸς τοῦ περιλαβεῖν καὶ καιρὸς τοῦ μακρυνθῆναι ἀπὸ περιλήψεως, καιρὸς τοῦ ζητῆσαι καὶ καιρὸς τοῦ ἀπολέσαι, καιρὸς τοῦ φυλάξαι καὶ καιρὸς τοῦ ἐκβαλεῖν, καιρὸς τοῦ ρῆξαι καὶ καιρὸς τοῦ ράψαι, καιρὸς τοῦ σιγᾶν καὶ καιρὸς τοῦ λαλεῖν, καιρὸς τοῦ φιλῆσαι καὶ καιρὸς τοῦ μισῆσαι, καιρὸς πολέμου καὶ καιρὸς εἰρήνης.

Εκκλησιαστης III, 1-8

Christ And The Pale Queens, Mighty In Sorrow CD (Maldoror - 1989)

Macronympha - Cut-Ups, Drones And Other Weird

Macronympha: ενα τεραστιο dildo μεσα στο παχυ εντερο των απανταχου σφιχτοκωληδων audiophiles. Ακομα και σε αυτη την υποτιθεμενα remastered βινυλιακη εκδοση, το γρεζι και η θολουρα του ηχου διατηρουνται ευτυχως ανεπαφα σαν να ειναι τμημα της ιδιας της αντι-μουσικης. Ολα τα συστατικα του Cut-Ups, Drones And Other Weird αναγραφονται περηφανα στον τιτλο του album, σε μια σπανια στιγμη αυτοσαρκασμου του group αλλα και σαν ειδος εξορκισμου των καλοθελητων που επιμενουν πως ο οποιοσδηποτε μπορει να ηχογραφησει κατι τετοιο. Εστω οτι αυτο οντως συμβαινει. Ε, και?

Cut-Ups, Drones And Other Weird 2xLP (Premier Sang - 2010)

Beyond Ultra Violence: Uneasy Listening By Merzbow

To πολυδιαστατο ταλεντο του Merzbow, αναλυεται λεπτομερως στο ντοκυμαντερ Beyond Ultra Violence. Μεσα απο την αφηγηματικη ιστορικη αναδρομη, ο σκηνοθετης Aryan Kaganof προσπαθει να μπει μεσα στο μυαλο ενος απο τους μεγαλυτερους πειραματικους μουσικους των τελευταιων 30 ετων και να ανιχνευσει επιρροες, τασεις και σκεψεις. Το οργανωμενο εγκλημα του Masami Akita που περιλαμβανει κακοφωνια, bondage, BDSM, σουρεαλισμο και δικαιωματα των ζωων εξηγειται απο τον ιδιο με την εξης φραση: "Αν η μουσικη ειναι σεξ, τοτε ο θορυβος ειναι πορνογραφια". Αμην.

Beyond Ultra Violence DVD (Directed By Aryan Kaganof - 1998)

Aymrev Erkroz Prevre - Noir Voyage Obstrue De Recontres Difformes

Λατρευω τα ονοματα των groups που οταν παω να τα αναφερω σε καποιο γνωστο για να το παιξω εξυπνος, η εκφορα τους με κανει να ακουστω σαν καθυστερημενος. Το γαλλικο project Aymrev Erkroz Prevre ανηκει στη παραπανω κατηγορια. Ειναι γεννημα της φαντασιας ενος τυπα ονοματι Meldhkwis που ενω εχει βαλει το χερακι του στο χαρτη συντεταγμενων του black industrial/dark ambient, συνεχιζει να δουλευει ως καθηγητης πιανου. Θαυμαζει τον Liszt και τον Scriabin αλλα παραλληλα γοητευεται απο τo black metal. Η πρωτη ακροαση του Noir Voyage Obstrue De Rencontres Difformes ομολογουμενως δεν με εντυπωσιασε. Στη δευτερη αρχισα να διακρινω τμηματα που μου ειχαν διαφυγει και στη τριτη υποκλιθηκα στη δυστοπια που επικαλειται. Αν ο Σατανας οντως βρισκεται στις λεπτομερειες, τοτε το Noir Voyage ειναι πραγματικα διαβολικο.

Noir Voyage Obstrue De Rencontres Difformes CS (Infernal Kommando - 2006)

ANBB - Ret Marut Handshake

Το πρωτο 12ιντσο της απροβλεπτης συνεργασιας του Alva Noto (Carsten Nicolai) και του Blixa Bargeld (Einsturzende Neubauten, πρωην Bad Seeds) ακουγεται σαν το προιον χρονιας συμπαθειας του ενος καλλιτεχνη για τον αλλο. Οι δημοκρατικες διαδικασιες που το χαρακτηριζουν δεν αφηνουν καμμια προσωπικοτητα να ξεχωρισει και ειναι πραγματικα μαγευτικο να ακους τη φωνη του Blixa, ερμαιο της εφευρετικοτητας του Nicolai. Τα συνθετικα beats και η κλινικα αποστειρωμενη παραγωγη, κρατανε ζωντανη την γερμανικη "αυστηρη" μουσικη παραδοση, απο το kraut και τον Conrad Schnitzler μεχρι τους D.A.F. και τους X-Mal Deutschland. Aν καταφεραν αυτο το αποτελεσμα μονο με τη χειραψια που αναφερεται στο τιτλο του 12ιντσου, φανταστειτε τι θα γινει στο full length που θα εχουν γνωριστει καλυτερα.

Ret Marut Handshake 12" (Raster-Noton - 2010)

Nicole 12 - Substitute

"H Ζιζι οχι μονο δεν προσπαθει να αποφυγει την αμειλικτη βεργα που ο πατερας και Κυριος της χειριζεται με δεξιοτεχνια, κατανεμοντας με καλλιτεχνικο τροπο τις βαθυκοκκινες ραβδωσεις στα δυο φιλντισενια ημισφαιρια, αλλα τουρλωνει ολοενα και περισσοτερο τα μελανιασμενα καπουλια της, μολονοτι σε λιγο αρχιζει να κλαιει σιωπηλα και τα δακρυα της κυλουν στα ροδινα μαγουλα της, στα σαρκωδη χειλη της, στο πηγουνι που προεξεχει ελαφρως. Τα βαρια παιδικα δακρυα σταζουν, τελος, στα δυο της χερια, που γραπωνονται απο το ακουμπιστηρι για να τη βοηθησουν να υποφερει τις απανωτες τσουχτερες βιτσιες της λεπτης βεργας διχως να σφιγγεται απο τον πονο η να εξεγειρεται απερισκεπτα. Ικανοποιημενος απο τον ζηλο που επεδειξε η μετανοουσα δεσποινιδα, ταυτοχρονα ομως ανησυχοντας μηπως οι υπερβολικες του απαιτησεις αποβουν σε βαρος των φυσικων της χαρισματων, αλλα και για να την παρηγορησει δινοντας της μεγαλοψυχα αφεση αμαρτιων, ο γεννητορας της φιλαει πατρικα τα προσφερομενα χειλη της που μισανοιγουν με εμπιστοσυνη, υγρα και απαλα."

(Το αποσπασμα ειναι παρμενο απο το βιβλιο "Ενα Αισθηματικο Μυθιστορημα" του Αλεν Ρομπ-Γκριγιε)

Substitute CD (Freak Animal - 2004)

Vestigial Limb - Immolation Ritual

Σκουριασμενα ηχοτοπια και αποπροσανατολιστικοι θορυβοι. Δεν εχω ακουσει προηγουμενες δουλειες του κυριου Vestigial Limb, παντως το Immolation Ritual ξεδιπλωνεται υπομονετικα χωρις τακτικες εντυπωσιασμου. Τα 3 tracks αφηνονται ερμαια στην τραχεια παραγωγη και στα πολλαπλα στρωματα επεξεργασιας, λες και καθε λουπα που τα αποτελει, φθειρεται συνεχως σε καθε της επαναληψη σαν ενας ζωντανος οργανισμος που πασχιζει να μεινει στη ζωη. Τα μαθηματα που εδωσε ο Chop Shop στο Oxide εχουν αφομοιωθει πληρως.

Immolation Ritual CD-R (Small Doses - 2008)

Merzbow - Lost Paradise

To Lost Paradise ανηκει σχεδον στη σφαιρα του μυθικου. Ειναι μια ταινια που συνεχως διαβαζεις για αυτη, αλλα εισαι σιγουρος πως θα την δεις μονο αν γινεις το γιουσουφακι του Merzbow.Για αυτο και οταν ο φιλος και true Merzhead, Otomo_Hava μου εστειλε link για download, τσακιστηκα και την κατεβασα σε χρονο dt. Ο Akita-san εχει σκηνοθετησει και επενδυσει μουσικα αυτο το πειραματικο film, το οποιο κινηματογραφει μια τελετη seppuku (γνωστοτερη και ως harakiri) με καθε βασανιστικη (για την πρωταγωνιστρια αλλα και τον θεατη) λεπτομερεια. Υπερβολικα gore για να θεωρηθει σινεφιλ, υπερβολικα τεχνικο για να θεωρηθει gore, το Lost Paradise αναγει τον θανατο στην υπερτατη σεξουαλικη πραξη.

Lost Paradise VHS (Directed By Masami Akita - 1990)

Helm - To An End

Το βινυλιακο ντεμπουτο του βρετανου Luke Younger (Birds Of Delay) κατω απο το ψευδωνυμο Helm, αποτελειται απο δυο μακροσυρτες συνθεσεις για επιμονα tape loops και νοσηρα field recordings, συνοδευομενα απο τα απαραιτητα βομβωδη synths. Εκει ομως που τα περισσοτερα drone projects εκτεινονται ως τον οριζοντα, το συγκεκριμενο ξεκιναει απο εκει και καταληγει να κλεινεται σιγα-σιγα στον εαυτο του, σαν την ηχητικη αναπαρασταση της εσωστρεφειας. Τμηματα του album μπορει να σας φερουν στο μυαλο πρωιμους Nurse With Wound και Organum, αλλα αυτο φυσικα δεν αποτελει και μειονεκτημα, ετσι δεν ειναι?

To An End LP (Alter/Peasant Magik - 2010)

Djwhal Khul - Victim... Or Murderer

Υπαρχει τεραστια σημειολογικη διαφορα μεταξυ των χαρακτηρισμων ¨old-school industrial" και "σκατενια πατιλα". Και οι δυο περιγραφες αποσκοπουν στην χρονικη τοποθετηση του ηχου του album προς περιγραφη, αλλα εκει που η πρωτη αποστασιοποιειται πληρως και βλεπει το θεμα μεσα απο το μεταμοντερνο/ειρωνικο ματι που νομιζει οτι τα εχει δει ολα, η δευτερη ενθουσιαζεται σαν μικρο παιδι που ανακαλυπτει τη διαδραστικοτητα μεταξυ ενος μεγενθυντικου φακου και μιας φωλιας μυρμηγκιων (το ηλιακο φως μπαινει αργοτερα στην εξισωση). Τωρα που το σκεφτομαι καλυτερα, το να χαρακτηρισω το Victim... Or Murderer ως old school industrial ειναι σαν να πιει καποιος 10 μπυρες και αντι να πει το επομενο πρωι οτι "ειναι ακομα σκατα", απλα να πει με cool τροπο "εχω hangover".

Victim... Or Murderer CD (Apollyon Rekordings - 1992)

Kakerlak - Reproductive Activity Rhythms

Ωμη, αναλογικη harsh βοθριλα με no-fi παραγωγη απο τον αμερικανο Nolan Throop aka Kakerlak (κατσαριδα). Ξεχαστε ατμοσφαιρικες εισαγωγες και κλιμακωτη εξελιξη. Το Reproductive Activity Rhythms σε πεταει μεσα στο macronymph-ικο, ανθυγιεινο περιβαλλον του χωρις προειδοποιησεις. Η πρωτη πλευρα εξερευνει τονικες εξαρσεις περιορισμενου φασματος, ενω η δευτερη αποτελει μια σπουδη πανω στη σκουπιδοαισθητικη. Απο τα λιγα, συγχρονα projects που δικαιολογουν απολυτα το ονομα τους.

Reproductive Activity Rhythms CS (Self Abuse - 2009)

People's Temple Choir - He's Able

Τα πτωματα που βλεπετε στο εξωφυλλο στα αριστερα σας ειναι καποια απο τα 909 θυματα του Jim Jones, ιδρυτη του "Ναου του Λαου", μιας παραθρησκευτικης οργανωσης δικης του επινοησης, που εδρασε στα μεσα του '70. Ο Jones ξεκινησε να πουλαει ταπεινα μαιμουδες (!) απο πορτα σε πορτα για να ενισχυσει οικονομικα το cult του και σιγα-σιγα εξαπλωθηκε σε ολη την Αμερικη, υποσχομενος σε μετα-χιππηδες την ψυχικη γαληνη και την αιωνιοτητα. Στο καζανι της παρανοιας του εβρασε μπασταρδεμενο χριστιανισμο, εκλαικευμενες ανατολιτικες πεποιθησεις, στρατευμενο σοσιαλισμο, αυστηρη πειθαρχια και new age επιφοιτησεις. Οταν η αμερικανικη κυβερνηση ταραχτηκε απο τον αριθμο των πιστων, αρχισε το κυνηγι για να συλλαβει τον Jones, ενω εκεινος ειχε ηδη εγκατασταθει μαζι με μερικες χιλιαδες προσκυνητων του στην μυθικη πλεον Jonestown, ενα κοινοβιακο κρατος εν κρατει. Πανω σε μια κριση πανικου, πειθει τους αβουλους/ηλιθιους ακολουθους του να αυτοκτονησουν μαζικα, πινοντας Kool Aid με κυανιο ως ενδειξη πολιτικης διαμαρτυριας. Λιγο μετα, ο Jones αυτοπυροβολειται και αποκταει εξεχουσα θεση στη pop κουλτουρα. Το παρακατω CD συλλεγει μερικες ηχογραφησεις χλιαρων soul/gospel/pop χαζομαρων απο τη χορωδια του People's Temple, αλλα το πραγματικο φετιχ της ολης υποθεσης ειναι το τελευταιο track με τον ευγλωττο τιτλο Mass Suicide. Ειναι αυτο ακριβως που φανταζεστε. Τωρα που το σκεφτομαι, αρχιζω πλεον να κανω upload ο,τι να' ναι. O καιρος που θα αρχισω να ανεβαζω τσοντες με μαυρους ομοφυλοφιλους ναζι καθυστερημενους νανους ειναι εγγυς!

He's Able CD (Grey Matter - 1993)

The Cannibal That Walked Free

To τηλεοπτικο ντοκυμαντερ The Cannibal That Walked Free, αφιερωνει 46 λεπτα στην απιστευτη υποθεση του μικροσκοπικου Ιαπωνα Issei Sagawa, που σκοτωσε και εφαγε την Ολλανδη συμμαθητρια του, Renee Hartevelt, στις αρχες του '80 και καταφερε να τη σκαπουλαρει μολις με 34 μηνες ψυχιατρικου εγκλεισμου. Μετα απο την απελευθερωση του, ο Sagawa απολαυσε στιγμες δοξας απο τους συμπατριωτες του, αφου αντιμετωπιστηκε ως εθνικος αντι-σταρ. Πρωταγωνιστησε σε πορνο, εμφανιστηκε σε εκπομπες ως τηλεοπτικος μαιντανος, εγραψε 19 βιβλια για το συμβαν αλλα και δουλεψε ως κριτικος γευσης σε περιοδικο υψηλης αναγνωσιμοτητας! Η παραδοχη του στη καμερα οτι ακομα βλεπει γυναικεια ποδια και φανταζεται τη γευση τους, με κανει να θελω να επικοινωνησω αμεσα με το προξενειο της Ιαπωνιας για περισσοτερες πληροφοριες πιθανης υιοθεσιας του. Ευγε νεε μου.

The Cannibal That Walked Free (Directed By Toby Dye - 2007)

Nefarious Complex - DEMOnology

Τα βασικοτερα εξαγωγιμα προιοντα του Καναδα μαζι με την ξυλεια ειναι η Celine Dion και o Bryan Adams. Μακαρι να μπορουσα να πω το ιδιο και για το project των Nefarious Complex, που εδρασε στα μεσα της δεκαετιας του '90 στο Vancouver, κατω απο τα ρανταρ της industrial διασπορας. Ο ηχος τους παραπεμπει στην ηχητικη δυστοπια της Tesco Organisation (συγκεκριμενα στους Genocide Organ και τους Anenzephalia), με περισσοτερη ορεξη για sampling. Η Αudial Decimation βγαζει απο τη ληθη τα demo τους, τα επανακυκλοφορει σε 100 κασσετες και με βαζει σε σκεψεις για το πως θα ηταν ο κοσμος αν δεν χορευαμε στα παιδικα παρτυ το Summer Of '69 του Adams (ναι, ειμαι 31...) αλλα το Hymn Of A Psycho των σημερινων επιτιμων καλεσμενων του Corrupted Delights.

DEMOnology CS (Audial Decimation - 2009)