23 September 2010

Haus Arafna - Children Of God

Το μονο χειροτερο απο την καθημερινη τριβη με το κοσμο, ειναι η προσπαθεια  ενσωματωσης μεσα του. To δαγκωμενο χαμογελο που πασχιζει να συμφωνησει με την αντανακλαστικη απαντηση σου πως εισαι καλα. Το κατεβασμενο κεφαλι που σηκωνεται για να αποκριθει σε αυτονοητες ερωτησεις. Τα τσιτωμενα ακρα που κρατιουνται με το ζορι για να μην αρχιζουν να κοπανιουνται στο πλησιεστερο ντουβαρι. Η υποκρισια, η ηλιθιοτητα και η αγνοια σε τσαλαπατανε, αλλα εσυ πρεπει να υπομεινεις για ακομα μια μερα το θλιβερο deja vu της ζωης σου, μονο και μονο επειδη σου λειπουν τα αρχιδια για να τη κανεις απο αυτη τη τουαλετα. 

Children Of God CD (Galagthorro - 2000)

Brion Gysin - One Night @ The 1001

Για να σχεδιαστει το profile του Brion Gysin, χρειαζεται σιγουρα κατι παραπανω απο δυο προχειρογραμμενες αναρτησεις που εχουν σαν θεμα το documentary για το Dreamachine και το album με field recordings τοπικης μουσικης απο το εστιατοριο του στο Μαροκο. Αυτη η πολυπλοκη προσωπικοτητα, συνεχιζει να ριχνει την σκια της σε καθε κινηση της παραλληλης σκεψης απο το 1950 και μετα. Τηγανισε τα μυαλα του Brian Jones με τους Master Musicians Of Joujouka, γνωρισε τα cut-ups στον William Burroughs, συστησε την Αμερικη στο sound-poetry, πριζωσε τον Timothy Leary για την ψυχεδελικη επανασταση και φυσικα εζησε στο παρασκηνιο, αμφισβητωντας ακομα και το ιδιο του το εργο. Το πρωτο cd της συλλογης One Night @ The 1001 μαζευει τις ηχογραφησεις Μαροκινων μουσικων που εμφανιστηκαν στο πολυχωρο του Gysin, ενω το δευτερο παρουσιαζει το πρωτολειο text-sound του Dilaloo.

One Night @ The 1001 2xCD (Sub Rosa - 2006)

Flicker


Το Dreamachine βασιζεται πανω σε μια απλουστατη ιδεα του ζωγραφου, συγγραφεα, καλλιγραφου και beat καλλιτεχνη, Brion Gysin. Το κυλινδρικο, χαρτινο κατασκευασμα παρηγαγε φωτεινους παλμους συγκεκριμενης συχνοτητας με τη βοηθεια μια λαμπας στο κεντρο του και εφοσον ο θεατης το παρακολουθουσε με κλειστα τα ματια, ο εγκεφαλος του ξεκινουσε να τοποθετειται σε υπναγωγικη κατασταση, ενω το υποκειμενο αποκτουσε ηπιες, ψυχεδελικες εμπειριες. Το Flicker ειναι ενα καναδικο documentary λοιπον, που ανιχνευει την επιρροη του Dreamachine στη σκεψη και στην αντιληψη της αντι-κουλτουρας, απο τα '50s εως και σημερα. Οι συνεντευξεις των Genesis P-Orridge, Iggy Pop, Marianne Faithfull, Kenneth Anger, Lee Ranaldo, DJ Spooky τονιζουν για αλλη μια φορα την αναγκη που εχει η τεχνοκρατικη ανθρωποτητα απο λιγη φαντασια και ενδοσκοπηση.

Flicker DVD (Directed By Nik Sheehan - 2008)

22 September 2010

Our Love Will Destroy The World - Broken Spine Fantasia


Για να ονομασεις ετσι το project σου, πρεπει ειτε να εισαι απιστευτα ερωτευμενος, ειτε να αγαπας πολυ τον εαυτο σου. Ο Campbell Kneale, μετα την διαλυση του μονομελους group Birchville Cat Motel, προσπαθει να επαναφερει στη ζωη τα μονομανη drones του, δινοντας τους ενα θορυβωδες φιλι της ζωης. Μη φανταστειτε ξενερωτα ματς-μουτς, αλλα ενα βαρβατο χαμουρεμα. Oι Our Love Will Destroy The World στο Broken Spine Fantasia δινουν επιτυχημενες συμβουλες επανασυνδεσης σε χωρισμενα ζευγη.

Broken Spine Fantasia CS (Tape Drift - 2009)

Pita - Get Out


Καθε, μα καθε φορα που το shuffle του media player σκουντουφλαει πανω στο τριτο ατιτλο track απο το Get Out του Aυστριακου Pita (κατα κοσμον Peter Rehberg), η διαθεση μου κατακρημνιζεται και φροντιζω να το κανω skip αμεσα. Μολις σημερα ομως αντιληφθηκα πως αυτο δεν συμβαινει λογω καποιου ιδιορρυθμου αμυντικου μηχανισμου, αλλα για την συντηρηση της αισθησης που απεκτησα τη πρωτη φορα που το ακουσα, μεσα στη φορμολη της μνημης. Οι μισοι θα σπευσουν να το ονομασουν ως digital noise, οι αλλοι μισοι ως laptop shoegazing. Εγω, θα τους αγνοησω και θα επιμεινω ταπεινα στο "μεγαλειωδης συγχρονη μουσικη¨.

Get Out CD (Mego - 1999)

21 September 2010

Runzelstirn & Gurgelstock - Asshole/Snail Dilemma


H τουφα μαλλιων που προεξεχει απο το jewel case του Asshole/Snail Dilemma ανηκει λογικα στο πολυσχιδες κεφαλι του Rudolf Eb. Er, ο οποιος ειναι το μοναδικο μελος των Runzelstirn & Gurgelstock. Για να μη χαλασω την εκπληξη, απλα σας λεω οτι αυτο το album ειναι μακραν το πιο ακραιο μουσικο εργο που εχω ακουσει στη μεχρι τωρα ζωη μου και οτι τα επιμερους συστατικα του περιλαμβανουν καποιες σπαραξικαρδιες βιολιστικες μελωδιες, τις εκστατικες/βασανιστικες κραυγες της Ιαπωνιδας ηθοποιου Yakushinji Kaori και μια τρομπετα μεσα στο πρωκτο της. Ο σοδομισμος ως performance art.

Asshole/Snail Dilemma CD (Tochnit Aleph - 2000)
(The link is removed due to Tochnit Aleph's kind request)

Pure - Fetor


Πολυ πριν το σχηματισμο των Skullflower, των Hototogisu, των Total και των Voltigeurs, ο Matthew Bower διατηρουσε το project των Pure στις αρχες του '80, παιζοντας ενα υβριδικο industrial/power electronics ιδιωμα που αντικατεστησε τα wasp synths των συγχρονων του με κιθαρες. Οι λιγοστες ηχογραφησεις του group περιεχονται μεσα στο Fetor και αν ολα πανε οπως τα φανταζομαι, το τριτο ατιτλο κομματι θα ακουγεται στα αυτια μου στο repeat, οταν επιτελους παω στον αγυριστο και κανω αλητειες με τρεις succubus σε ολη τη διαρκεια της λεγομενης αιωνιοτητας.

Fetor CD (Freak Animal - 2007)

20 September 2010

Gummo

To σκηνοθετικο ντεμπουτο του Harmony Korine ειναι βλασφημο. Οχι τοσο λογω της θεματολογιας του, αλλα λογω της αρνησης των χαρακτηρων του να συμβιβαστουν με τα μετρα και τα σταθμα του συγχρονου πολιτισμου. Ζουν σε ενα μετα-αποκαλυπτικο τοπιο, σε ενα αχρονο χρονο, σε μια μονιμη in limbo κατασταση. Οι πραξεις τους διεπονται απο την συμπεριφορα ενος πενταχρονου που προτιμαει να καταστρεψει ενα αντικειμενο, παρα να ασχοληθει μαζι του. Καπου στα μεσα του Gummo, αντιλαμβανομαστε πως ο Korine δεν συμπεριφερεται στους αντι-ηρωες του ως θεαματα σε freak show, αλλα ως προτυπα, που υποδεικνυουν στον θεατη πως να ζησει παρακαμπτοντας την τυποποιημενη ηθικη και τα στεγανα του δυτικου κοσμου. Το soundtrack της ταινιας (το οποιο θα βρειτε εδω) αποτελειται απο κομματια των Brighter Death Now, Burzum, Bathory, Sleep, Madonna και Roy Orbison μεταξυ πολλων αλλων. Ελπιζω τα ονοματα να εγιναν σαφη για την εικονογραφια που θα αντιμετωπισετε.

Gummo DVD (Directed By Harmony Korine - 1997)

Outer Space - Wrecked Math


Η εμμονη του ανθρωπου με το διαστημα, ειναι στην ουσια η εκφραση μιας μελαγχολιας για εμπειριες τριτων. Οι εικονες που εχουμε πλεον για αυτο, μπορει να θεωρουνται αυτονοητες και να εχουν εντυπωθει στο συλλογικο νου, αλλα παρ' ολα αυτα δεν μας ανηκουν. Σε αυτη ακριβως τη παγιδα πεφτει και το project Outer Space του 23χρονου John Elliott (Emeralds). Στο Wrecked Math ζει το ανεκπληρωτο ονειρο του. Αλληθωριζει απο τα kraut synths των 70s, αγνοει τις εξελιξεις της ηλεκτρονικης μουσικης του μεσοδιαστηματος και νοσταλγει ημερες τις οποιες δεν εζησε ποτε. Αν ειχε βγει το 1975, τωρα θα μιλουσαμε για τη χαμενη privatιλα. Ευτυχως ομως για εμας (και δυστυχως για τον Elliott) αυτο το CD-R θα κυκλοφορησει επισημα την επομενη εβδομαδα.

Wrecked Math CD-R (High Spirits - 2010)

19 September 2010

Kurt Schwitters / Jaap Blonk - Ursonate


"Απο το νεκρο κοπροχωμα και την αδρανη σκωρια, οι καλλιτεχνες γεννανε ενα τραγουδι που μεταδιδεται και μολυνει. Βλεπω αυτη την αλλη ρατσα να λεηλατει το συμπαν, να ανατρεπει τα παντα, ενω τα ποδια τους κινουνται παντα μες στο αιμα και στα δακρυα, τα χερια τους να ειναι παντα αδειανα, παντα πασχιζουν το περαν να αδραξουν, τον θεο που ειναι τοσο απροσπελαστος. Ολα οσα τους ειναι προσιτα να μακελευουν, προκειμενου να καθησυχασουν το τερας που τρωγει τα ζωτικα οργανα τους. Βλεπω πως οταν ξεριζωνουν τα μαλλια τους στην προσπαθεια να καταλαβουν, να κατακτησουν αυτο που μενει παντα απροσιτο, βλεπω πως οταν αλαλαζουν σαν τρελαμενα τερατα και ξεσκιζουν και ξεκοιλιαζουν, βλεπω οτι αυτο ειναι το σωστο, οτι δεν υπαρχει αλλη ατραπος να ακολουθησεις. Ενας ανθρωπος που σε τουτη τη ρατσα ανηκει πρεπει στο πιο ψηλο μερος να παει να σταθει με ασυναρτησιες στα χειλη και να ξεριζωσει τα εντερα του. Ειναι δικαιο και σωστο, γιατι αυτο οφειλει να κανει! Και ολα οσα δεν φτανουν σε αυτο το τρομαχτικο θεαμα, ολα οσα ειναι λιγοτερο ανατριχιαστικα, λιγοτερο φριχτα, λιγοτερο τρελα, λιγοτερο μεθυστικα, λιγοτερο μολυσματικα, δεν ειναι τεχνη. Ολα τα υπολοιπα ειναι κιβδηλα, ολα τα υπολοιπα ειναι ανθρωπινα. Ολα τα υπολοιπα ανηκουν στη ζωη και στην αζωια.¨

(Το αποσπασμα ειναι παρμενο απο το βιβλιο "Ο Τροπικος Του Καρκινου" του Henry Miller)

Ursonate CD (Basta - 2004)

Borbetomagus - Live In Allentown


Υπαρχει κατι πραγματικα αγνο μεσα στη μουσικη των Borbetomagus. Οι ιδιοι κανουν τα παντα για να το κρυψουν μεσα στη βουβωνικη πανωλη των αυτοσχεδιασμων τους, αλλα αυτο καταφερνει να σκαλισει τα πυκνα στρωματα της παραμορφωσης και να βγει στην επιφανεια. Το Live In Allentown κυοφορει το κακασχημο παιδι του Albert Ayler και των Hijokaidan και μεχρι το τελος του cd, το group θα το ξεγεννησει με καισαρικη τομη χωρις αναισθησια ενω ο ακροατης γινεται μαρτυρας του θαυματος της ζωης. Τα λογια του John Zorn στους Naked City βγηκαν αληθινα λοιπον. Jazz Snob Eat Shit.

Live In Allentown CD (Agaric - 2007)

18 September 2010

Consumer Electronics / Merzbow - Horn Of The Goat


Τα καταφερα! Ελαβα επιτελους το πρωτο hatemail για το περιεχομενο του Corrupted Delights! Ο ανωνυμος φιλτατος, παντελως ανορθογραφος κυριος που με ξεχεσε λεκτικως τα ξημερωματα, ανεφερε οτι θα με καταγγειλει και οτι οι αναρτησεις αυτου του blog ειναι καταλληλες μονο για "ανωμαλους". Κατ' αρχην θελω να σε ευχαριστησω για τα υπεροχα λογια σου. Με κανεις σχεδον να κοκκινιζω. Δεν μπορω καν να φανταστω τι εψαχνες στο google -το οποιο σε παρεπεμψε εδω μεσα- αλλα πιστεψε με θα το τσεκαρω. Αν ημουν 20 χρονια μικροτερος, τωρα το σπιτι σου θα ειχε γεμισει με πιτσες αντσουγιες-ανανα αλλα επειδη ειμαστε και οι δυο ενηλικες, θα φροντισω να αυξησω τα keywords που ψαχνουν τυποι σαν και εσενα στο διαδικτυο χωρις κανενα απολυτως humour (scat, free -of course- porn, midget, golden shower, retard κτλ κτλ) και θα ανεβασω την επισκεψιμοτητα αυτου του blog απο πραγματικους "ανωμαλους". Α ναι, τωρα που το θυμηθηκα! Πρεπει να σε ενημερωσω πως τα κειμενα σου ειναι γεματα απο ορθογραφικα λαθη. Το μοναδικο πραγμα που ειναι χειροτερο απο τον θρασυδειλο μαλακα, ειναι ο ανορθογραφος θρασυδειλος μαλακας.

Horn Of The Goat CD (Freek - 1995)

17 September 2010

V/A - Black Industrial Grimoire


Το ιταλικο label Radical Matters ξοδευει ολο του το budget για την ομολογουμενως υπεροχη συσκευασια και τα δικαιωματα των καλλιτεχνων που φιλοξενουνται στη διπλη συλλογη Black Industrial Grimoire. Το cast περιλαμβανει τους Gnaw Their Tongues, Utarm, Steel Hook Prostheses, Deadwood και αλλους εξεχοντες κυριους αντιστοιχης αισθητικης, ενω μεσα στο μαυρο slipcase που αγκαλιαζει το ολο εγχειρημα, περιεχονται μερικα συνεργα για D.I.Y. επικλησεις (μαυρος καθρεφτης, pop-up εξαγραμμο, ενα ειδικα κατασκευασμενο ηχειο για την ακροαση του cd-r με την βοηθεια ποτηριου) καθως και ολα τα occult συμβολα που θα κρατουσαν απασχολημενο τον Λιακοπουλο για το υπολοιπο της ζωης του.

Black Industrial Grimoire CD & CD-R (Radical Matters - 2009)

16 September 2010

Peter Sotos - Buyer's Market


Θωρακιστε τον οργανισμο σας απο τον επικειμενο βομβαρδισμο ηλιθιοτητας στον εργασιακο σας χωρο με το Buyer's Market του συγγραφεα και πρωην μελους των Whitehouse, Peter Sotos. Ακουστε ιστοριες και συνεντευξεις θυματων βιασμου, παιδοφιλιας και γονικης εκμεταλλευσης καθως θα απολαμβανετε το πρωινο σας καφε. Διασκεδαστε με το κλιμα παρανοιας και τρομοκρατιας που καλλιεργειται απο τα ΜΜΕ σε βαρος της συλλογικης αγνοιας με τη συνοδεια του πρωινου σας τσιγαρου. Αφηστε στην ακρη το υγιεινο πρωινο και το αναζωογονητικο τρεξιμο στο παρκο, τριβοντας το μουτσουνι σας στο γυαλοχαρτο της διαστρεβλωμενης πραγματικοτητας του Sotos.

Buyer's Market CD (AWB Recordings - 1992)

15 September 2010

Ramleh - Valediction


Η διαχρονικοτητα των Ramleh εγκειται στην επιλογη των κινησεων τους. Ποτε δεν διαλυθηκαν για να επανασυνδεθουν βιαστικα, ποτε δεν ξεπουληθηκαν δινοντας το υλικο τους για αχρειαστα remixes στη Wax Trax και φυσικα ποτε δεν ακολουθησαν το ρευμα των καιρων τους. Απο τις πρωτες μερες των U.K. power electronics στις αρχες των 80s, εως και τις freeform/noise-rock αλητειες στα 90s, χρησιμοποιησαν μονο τις δικες τους πλατες, χωρις να γινουν τσουτσεκια των δημοσιογραφων η των ιδιων των fans τους. Το περσινο Valediction επεσε επιτελους στα χερια μου μολις χθες το μεσημερι και μου εδειξε πως η αρνητικοτητα δεν εχει ηλικια. Οι Ramleh πλεον δεν καταριουνται τα ιερα και τα οσια της ανθρωποτητας, αλλα ανηκουν στα απογοητευμενα απο τη ζωη θυματα της. Πικρο και γκριζο σαν την καθημερινοτητα σας.

Valediction CD (Second Layer - 2009)
Related Posts with Thumbnails
;