Οπως βλεπετε, ο Thomas Ekelund χρειαζεται επειγοντως διακοπες. Οπως και γω. Το μονο που μας κραταει σε μια σχετικη ισορροπια ειναι η τεχνη του. Οποτε αρχιζω να σπαω, βαζω το Perfection & Permanence. Μεχρι να αναρωτηθω αν ο Trepaneringsritualen αποτελει λυση η ειναι μια εκφανση του ιδιου του προβληματος, ο δισκος εχει τελειωσει και οι μαλακισμενες σκεψεις σκανε. Ολα καλα.
To ντεμπουτο του Σουηδου για το θεσμο της Cold Spring ειναι ενας υποδειγματικος death industrial δισκος. Τα εχει ολα ρε. Το βαρβατο κοπανημα απο το εκμαγειο του Brighter Death Now, το πιο καθαρο ηχο του Theologian, τη σοβαροτητα του Control και μια εντελως προσωπικη occult θεματολογια και φωνητικα που συνηθως συνανταμε στην απο κει πλευρα του black metal. Tη καλη δηλαδη.
Highlight αποτελει η υπερκομματαρα Alone/A/Cross/Abyss. Προκειται για το πιο εθιστικο κομματι του 14. Σοβαρα. Διψηφια repeats. Μεχρι το τελος της χρονιας θα εχουν διπλασιαστει. Οπως και η θεση του στα καλυτερα της χρονιας, με η χωρις διακοπες.
Perfection & Permanence CD/LP (Cold Spring - 2014)