The Caretaker - Everywhere At The End Of Time - Stage 5

Time present and time past

are both perhaps present in time future

and time future contained in time past.

If all time is eternally present

all time is unredeemable.

What might have been is an abstraction

remaining a perpetual possibility

only in a world of speculation.

What might have been and what has been

point to one end, which is always present.

- T.S. Eliot, excerpt from Burnt Norton - 

Everywhere At The End Of Time - Stage 5 2xLP
(History Always Favours The Winners - 2018)

Linekraft - 33 Purgatories

 Industrial παλαιας κοπης απο Ιαπωνια μερια, με πληρη περιφρονηση προς τις τεχνολογικες εξελιξεις των τελευταιων 35 ετων. Για τον Masahiko Okubo, ο χρονος σταματησε επισημα τη μερα που ακουσε για πρωτη φορα SPK, γι' αυτο και το 33 Purgatories διαθετει τη στοφα ενος obscurity του τοτε. Ειδικα κατασκευασμενο για τους εκατομμυρια fans των White Hospital, του Grim και του κακου συναπαντηματος τους. 

 Masahiko Okubo was born 35 years too late, cause 33 Purgatories sounds exactly like the tape you would buy from a nasty xeroxed mailorder catalogue and then pray to Santa Postal Service for two months straight. Linekraft excels in the forgotten art of old school industrial, taking cues from Grim and Dissecting Table with a slight detour towards the rhythmic end of Greater Than One, on the almost danceable Mutant Embryo. Nowadays this sound is almost extinct, so 33 Purgatories is a thing to cherish. 

33 Purgatories CS (Zaetraom - 2018)

Your Pretty Face Is Going To Hell

Tεταρτη, 12 Σεπτεμβρη

Από τις 21.00 και μετα

Στο Boiler
We learn dances, brand new dances,
like the nuclear bomb.
Mosh pit: εδω. 

Colin Stetson - Hereditary O.S.T.

 Στο ερωτημα για το αν το Hereditary ειναι οντως η πιο τρομακτικη ταινια της δεκαετιας, θα γνεψω καταφατικα, αρκει να επισημανω πως προκειται για το πιο τρομακτικο οικογενειακο δραμα στην προσφατη μνημη μου, με καποιες μεταφυσικες διαφευγουσες στο προσκηνιο για να κοπει κανα εισιτηριο. Αμα σταθουμε ομως σ' αυτες, θα αναφερθουμε απαραιτητα στο soundtrack του Colin Stetson.  
 Διατηρουσα τις αποστασεις μου απο τον Αμερικανο πολυοργανιστα, λογω του μπλεξιματος του με την Constellation και τους Arcade Fire, γι' αυτο και η εκπληξη μου ηταν διπλασια οσο συνειδητοποιουσα πως το μισο αγχος που μου προκαλεσε η ταινια οφειλεται στα drones του Stetson που ηχογραφηθηκαν σε πραγματικο χρονο. Τα λιγοστα overdubs που προστεθηκαν στο περας του εγχειρηματος καταληγουν να θυμιζουν Phurpa σε pop διαρκειες η ακομα και το soundtrack του Session 9 απο τους υπεροχους Climax Golden Twins, αν ειχε ηχογραφηθει σε κανονικο studio και οχι στο υπογειο του πατρικου τους.

Hail, Paemon!

Hereditary O.S.T. CD/2xLP (Milan - 2018)