Αν δεν ανεβει η επισκεψιμοτητα του blog κατακορυφα με αυτη την αναρτηση, αυτο θα σημαινει δυο πραγματα. Πρωτον, το hype της Pharmakon θα ξεφουσκωσε καταληγοντας σε νεκρα link τουριστικων blogs που συμπεριφερονται στη Sacred Bones λες και ειναι η καινουργια Factory και δευτερον πως πρεπει να ανεβασω το Ultraviolence της Lana Del Rey που για μενα τουλαχιστον εχει πιο πολυ ζωη μεσα του απο το Bestial Burden.
Παμε τωρα στα θετικα. Καταρχην το εξωφυλλο. Επικο επος επικοτητας. Στα συν θα μετρηθει επισης και η πιο οργανικη χροια του δισκου, σα να υποχωρησαν τα πολλα-πολλα girl power electronics στη μιξη για να τα διαδεχθει μια κατασταλαγμενη, πιο ωριμη καφριλα που εκφραζεται με σχεδον μιλιταριστικα τυμπανα και βομβωδη μπασα.
Μια χαρα ειναι ο ιδιος ο δισκος. Απλα μου τη σπαει αφορητα το πρηξιμο που θα φαω στο facebook και στα blogs και στις διθυραμβικες κριτικες μολις κυκλοφορησει επισημα. Οποτε ακουστε το ανεπιφυλακτα, αλλα επιτρεψτε μου να προτιμησω την Puce Mary και φυσικα τη Lana.
Bestial Burden CD/LP (Sacred Bones - 2014)
